ΤΑ ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ, ΟΙ ΠΤΕΡΩΤΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ -6- ]
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Πώς θα γίνεται
Όπως ξέρουμε, μόνον τα αρσενικά καναρίνια κελαϊδούν. Τα θηλυκά, είναι με τη συνηθισμένη φωνή του πουλιού το τσίου-τσίου. Εν τούτοις και αυτό κάποτε βγάζει απ’ το στόμα του μερικούς φθόγγους.
Τα αρσενικά καναρίνια μόνα τους μαθαίνουν να κελαϊδούν. Ακούνε τα άλλα, όταν μεγαλώσουν και αν μεν, ας πούμε οι δασκάλοι τους οι άγνωστοι είναι καλοί τραγουδιστές, τούς μιμούνται υπέροχα, αν δε με κατώτερη φωνή, γίνονται κατώτερα. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία για το νέο καναρίνι ο καλός, μέτριος ή κακός δάσκαλος, γιατί έτσι γίνεται και αυτό, όταν μάθη μία φορά στραβά, στραβά θα εξακολουθήση να τραγουδά.
Υπάρχουν και καναρίνια, τα οποία είναι ανεπίδεκτα μαθήσεως από τα αρσενικά, αλλά σπάνια παρουσιάζεται αυτή η περίπτωση.
Τα αρσενικά κανάρια, δεν πρέπει ν’ αφεθούν μόνα να μάθουν, διότι πολύ πιθανόν να φαλτσάρουν. Αν και καταλαβαίνουν πολύ καλά και παίρνουν εύκολα τις φωνές, γνωρίζουν τον κύριό τους και είναι πολύ έξυπνα, εν τούτοις πολύ δύσκολα στην αρχή συνηθίζουν στις διάφορες νότες και χρειάζεται αρκετός καιρός για να συνηθίσουν.
Το καναρίνι μαθαίνει να τραγουδά από μικρό. Θα το διαλέξουμε για το μάθημα, την εποχή, που αρχίζει να τρώη μόνο του. Θα διαλέξουμε για το καθένα ένα μικρό κλουβάκι και θα το σκεπάσουμε με ένα άσπρο πανί, άλλο το σκεπάζουν με μαύρο και μέχρις εκεί θα σκεπασθή, όπου έχουμε τοποθετήσει τη τροφή και το νερό του, για να μη περισπάται η προσοχή του σε άλλα αντικείμενα. Το μέρος που θα τοποθετήσουμε το κλουβί, θα είναι απόμερο, μακρυά από άλλα καναρίνια που κελαϊδούν και από θορύβους. Θα βασιλεύη άκρα ησυχία. Μπορούμε ακόμη νάχουμε περισσότερα από ένα καναρίνι σε ιδιαίτερα κλουβιά, ώστε νάχουμε περισσότερους μαθητάς.
Ο εκπαιδευτής χρειάζεται νάναι αρκετά εξησκημένος σ’ αυτή τη δουλειά. Να ξέρη καλά τις νότες και τα σφυρίγματα των καναρινιών. Να γνωρίζη τις κατρίλιες. Σήμερα όμως υπάρχουν και ειδικά οργανέτα γι’ αυτό τον σκοπό.
Συνήθως παλαιόθεν, αλλά και τώρα ακόμη στην Ευρώπη, για να μάθουν πρόχειρα τα καναρίνια να κελαϊδούν, παίρνουν ένα μικρό σταμνάκι και το κοντογεμίζουν με νερό, νάχη όμως μπουτσινάρι. Όταν φυσήσουμε από το μπουτσινάρι, ο αέρας αναταράσσει το νερό και παράγονται ήχοι του οκταήχου. Σιγά-σιγά ο εκπαιδευτής από τη μιά σκάλα του ήχου, μεταβαίνει στην άλλη και τέλος φυσά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργούνται οι κατρίλιες.
Κατά το πρωΐ και το βράδυ, τα καναρίνια είναι περισσότερο προσεκτικά στο μάθημα.
Δεν πρέπει να περάσουμε στην άλλη νότα, όταν δεν μάθουν την προηγούμενην. Το καναρίνι, όταν ακούση τους φθόγγους τούς επαναλαμβάνει, χωρίς λάθος από την αρχή ως το τέλος.
Εάν τα μπερδεύη, πρέπει να επιμένουμε.
Ανάλογα με τα υποκείμενα, οι ικανότητες είναι διάφορες. Άλλα έχουν το λαρύγγι τους πιο εύστροφο και άλλα μαθαίνουν σταθερώτερα.
Γενικώς, χρειάζονται 6 μήνες το πολύ και 2 μήνες το ολιγώτερο για να μάθη ένα καναρίνι να κελαϊδά.
Εάν περάση αυτό το χρονικό διάστημα και το καναρίνι δεν έχει διδαχθεί, είναι ανεπίδεκτο μαθήσεως και τότε το αποσύρουμε.
Μετά την αλλαγή των φτερών, πρέπει να δυναμώσουμε το μνημονικό του με καλή και δυναμωτική τροφή. Και, όταν βγάλη όλα τα φτερά του το μεταφέρουμε σε μέρος, όπου βρίσκονται και άλλα καναρίνια, τα οποία θα τους μάθουν το κελάϊδισμα.
Μη ξεχνούμε όμως, ότι μεταξύ των καναρινιών, άλλα έχουν φυσικό τύμπανο πολύ καλό και άλλα είναι ιδιότροπα. Τα πρώτα κελαϊδούν, όταν είναι μόνα, ενώ τα άλλα κελαϊδούν, όταν έχουν αντιπάλους και θέλουν να τους προσπεράσουν.
Τα πρώτα αγαπούν την ησυχία και το μισοσκόταδο, ενώ τα άλλα θέλουν το δυνατό φως του παράθυρου, τη θέα καθώς και τον ήχο του δρόμου. Με λίγη προσοχή, εύκολα αντιλαμβανόμαστε αυτές τις ιδιοτροπίες και τοποθετούμε τα κλουβιά τους, εκεί που τους ταιριάζουν. Μπορούμε όμως και να τα συνηθίσουμε. Απλούστατα, αν θέλουμε να μας κελαϊδά τη νύχτα, το διατηρούμε την ημέρα σε δυνατό σκοτάδι και τ’ αφήνουμε χωρίς φαγητό για να πεινάση κατά το βράδυ. Όταν φωτίσουμε το διαμέρισμα, το μεταφέρουμε και τού δίνουμε την τροφή, που προτιμά.
Επειδή πεινά, όταν δει την τροφή, τόσο πολύ αρχίζει να χαίρεται, ώστε αρχίζει αμέσως και να τραγουδά. Όταν επαναλαμβάνουμε το τέχνασμα αυτό, επί ένα χρονικό διάστημα, συνηθίζει στη νέα του ζωή. Σύντομα θα του δημιουργηθή η ανάγκη να κοιμάται την ημέρα και να κελαϊδά τη νύχτα. Όταν συνηθίσει αυτό, τότε κατόπιν θα συνηθίσουν και τα μικρά του και έτσι θ’ αποκτήσουμε μία απ’ αυτές τις σπάνιες και πολύτιμες ράτσες, οι οποίες είναι περιζήτητες..
Είναι απαραίτητο τα καναρίνια που θα διαλέξουμε να μάθουμε γενικώς να τραγουδούν, να είναι και τα πιο γερά, ζωηρά, εύκολα στο κελάδημα, αγέροχα και με λαιμό υψηλό. Προτιμώτερα μάλιστα είναι τα νόθα, τα οποία είναι σχεδόν πάντοτε πουλιά μεγάλης αξίας.
Τα μουσικά τεμάχια, τα οποία θέλουμε να τα συνηθίσουμε πρέπει νάναι σύντομα, απλά και εύκολα.
Το μάθημα πρέπει να το επαναλαμβάνουμε 5-6 φορές την ημέρα και να διαρκή κάθε φορά ένα τέταρτο τουλάχιστον της ώρας.
Κατά τα διάφορα διαλείμματα, πρέπει να προσέχωμε, ποιά πουλάκια, έχουν αντιληφθεί πρώτα και αρχίζουν να ψυθιρίζουν τον ήχο, για να τα χωρίζουμε αμέσως, γιατί αλλοιώς διατρέχουν τον κίνδυνο να συγχισθούν, όταν ακούσουν τα κακομαθημένα.
Όταν χωρισθή κανένα τέτοιο, τού παίζουμε ιδιαίτερα το μάθημα και πρέπει να το επαναλαμβάνουμε εξ αρχής, ως στο σημείο, που σφάλλουν. Μπορούμε μάλιστα να τα εξαναγκάσουμε να μάθουν με τιμωρία, αφαιρώντας τη τροφή τους, την οποία όμως δίδουμε, όταν κατορθώνουν και επαναλαμβάνουν ακριβώς το μουσικό κομμάτι.
Εννοείται ότι χρειάζεται προσοχή, μήπως η στέρηση της τροφής βλάψη την υγεία τους.
Στο μέσον όμως αυτό, πολύ σπάνια θα καταφύγουμε, γιατί και σπάνια απαντούμε τόσο αφιλόμουσα κανάρια, τα οποία καλύτερα είναι, άμα τα συναντήσουμε, και προτιμώτερο να τα χωρίζουμε, παρά να τα τυραννούμε.
Αν κανένα σφάλλει από αυτά, αμέσως πρέπει με κάποιο κρότο ή θόρυβο ή και με φωνή, να το σταματούμε και να ξαναρχίζουμε τη μελωδία.
Μερικοί γύρω από το κλουβί, τοποθετούν μικρά καθρεπτάκια και κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το καναρίνι να μη μπορή να τα αγγίξη, αλλά να βλέπη μονάχα τον εαυτό του και να νομίζη, ότι ο δάσκαλός του είναι και όμοιός του.
Όταν τελειοποιηθή σε ένα ήχο, είναι εύκολο να μάθη και άλλον, οπότε γίνεται ένας τέλειος τραγουδιστής και μεγάλης αξίας.
[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ – ΡΑΤΣΕΣ ΚΑΝΑΡΙΝΙΩΝ…]
https://anastasiakalantzi50.wordpress.com/