Υπόγειες βίλες: Η νέα μανία των Κροίσων

Υπόγειες βίλες: Η νέα μανία των Κροίσων

Όσο πιο βαθιά τόσο πιο καλά

Δημοσίευση 18/9/2018

Για τους πλούσιους το να έχουν ένα πανάκριβο σπίτι δεν είναι σίγουρα κάτι το ασυνήθιστο. Όμως ακόμα και για κάποιους αληθινούς Κροίσους το να διαθέτουν μια υπόγεια βίλα είναι ένα μεγάλο έξοδο.

Συνήθως πρόκειται για μια βίλα που επεκτείνεται υπόγεια, σε μεγάλο βάθος και με πολλούς χώρους.

Αξιοποίηση χώρου, λόγοι ασφαλείας(καταφύγιο) αλλά και η αίσθηση του underground είναι αυτά που τις κάνουν αγαπητές στους πλούσιους.

Για παράδειγμα αυτή η βίλα στο Σεν Μόριτζ.

Που διαθέτει απίστευτη πολυτέλεια, με βελούδινες βιβλιοθήκες, επιχρυσωμένους τοίχους και επένδυση με γούνα.

Αλλά κατεβάινοντας κανείς τις σκάλες προς το υπόγειο συναντά ακόμα μεγαλύτερους και εντυπωσιακούς χώρους.

Ένα πραγματικό home theater, ένα κελάρι με κρασιά και το πιο εντυπωσιακό... μια τεχνητή λίμνη!

Σε αυτή εδώ τη βίλα στη Καλιφόρνια λίγα πράγματα φαίνονται από την εναέρια λήψη.

Γιατί η μεγαλύτερη της έκταση είναι υπόγεια με απίστευτα χαμαμ, πισίνες και γήπεδα.

ΠΗΓΗ : "   http://www.e-radio.gr    " 

Καμπαρέ – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Καμπαρέ – 

Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ

Τα καμπαρέ ήταν νυκτερινά κέντρα που προσέφεραν ένα ξεχωριστό είδος διασκέδασης, από τα κοινά νυχτερινά κέντρα ή μπυραρίες της εποχής, παρουσιάζοντας θεατρικές παραστάσεις που συνδυάζονταν με μουσική, χορό και τραγούδι.

Τα πρώτα καμπαρέ εμφανίστηκαν στον Παρίσι κατά τον 16^ον αιώνα. Πολλοί τα θεωρούν ως πρόγονοι των εστιατορίων και όχι άδικα, διότι ήταν σε αντίθεση με τις κοινές ταβέρνες, σερβίριζαν κρασί, όχι μονάχο του, αλλά συνοδευόμενο πάντα με γεύμα το όποιο τοποθετούσα σε τραπέζι που ήταν πάντοτε στολισμένο με τραπεζομάντιλο. Πέραν αυτών, η λέξη cabaret, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1655, προέρχεται μάλλον από την ολλανδική λέξη cambered (μικρό δωμάτιο) που έχει την σημασία της ταβέρνας.

Στα παλιά χρόνια τα καμπαρέ δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα διασκέδασης αλλά μπορούσε κάποιος να βγει στην σκηνή και να κάνει το δικό του show! Συνήθως, χρησιμοποιούνταν ως χώρος συνάντησης όπου μπορούσες να φας και να πιεις το ποτό σου.

Τα καμπαρέ, πολύ γρήγορα έγιναν στέκι των συγγραφέων όπως των Jean de La Fontaine, Moliere, Jean Racine αλλά και άλλων καλλιτεχνών, έτσι σιγά-σιγά φτάσαμε και στο καλλιτεχνικό show όπου δίδονταν διάφορες παραστάσεις. Με τα χρόνια αυτό εξελίχθηκε ιδιαίτερα με αποτέλεσμα να υπήρχαν γυναίκες, κυρίως, οι οποίες ήθελαν να κάνουν καριέρα στα καμπαρέ σαν χορεύτριες, τραγουδίστριες κτλ.

Από τα καμπαρέ πέρασαν πάρα πολλοί διάσημοί όπως η αμερικανή χορεύτρια Josephine Baker, ο Miles Davis, η Judy Garland, ο Maurice Chevalier, ο Tino Rossi αλλά και οι Grateful Dead.

Νομίζω δεν χρειάζεται να γράψω οτιδήποτε άλλο διότι οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.

https://perithorio.wordpress.com/

Ψύξη, στραβολαίμιασμα, πιάσιμο γιατί συμβαίνουν και ποια η κατάλληλη διατροφή για τον πόνο;

Ψύξη, στραβολαίμιασμα, πιάσιμο γιατί 

συμβαίνουν και ποια η κατάλληλη 

διατροφή για τον πόνο;

Όλοι μας κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε χρησιμοποιήσει φράσεις όπως… ‘πιάστηκα’, ‘στραβοκοιμήθηκα’ ή ‘έπαθα ψύξη’!

Όλοι μας έχουμε νιώσει έναν πόνο στην πλάτη μας για μέρες ή έναν επίμονο πονοκέφαλο όπου έχουμε την ανάγκη ενός αγγίγματος ή μιας πίεσης για να ανακουφιστούμε.

Τι είναι αυτό που συμβαίνει; πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;

Ο σκελετικός πόνος αναφέρεται σε επώδυνα ερεθίσματα που προκαλούνται από στοιχεία του ερειστικού συστήματος όπως οστά αρθρώσεις, σύνδεσμοι, τένοντες μύες κ.τ.λ. Τμήμα του μυϊκού πόνου αποτελούν τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης πόνου (MTrPs). Τα MTrPs εμφανίστηκαν στην διεθνή βιβλιογραφία με ποικίλες διαγνώσεις και προτεινόμενους τρόπους αντιμετώπισης, για να καταλήξουν οι Travell και Simons (1995) να αποδείξουν την παρουσία τους και να παραθέσουν τρόπο αντιμετώπισής τους. Σύμφωνα με τους Travell και Simons(1999) ως μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότησης πόνου (MTrP) ορίζεται ένα πολύ εντοπισμένο και υπερευαίσθητο σημείο μέσα σε μια τεταμένη δέσμη μυϊκών ινών .

Η λέξη Μυϊκή Περιτονία προέρχεται από τον Μυϊκό Ιστό (μύες του σώματος) και τη Περιτονία (ο συνδετικός ιστός που περιβάλλει τους μύες του σώματος). Ο Μυοπεριτονιακός πόνος συνήθως οφείλεται στους μυϊκούς τραυματισμούς ή σε κακώσεις λόγω επαναλαμβανόμενης καταπόνησης.

Όταν καταπονούνται ή τραυματίζονται, οι μύες συχνά δημιουργούν Σημεία Πυροδότησης Πόνου (Trigger Points).
Τα Σημεία Πυροδότησης Πόνου ( Σ.Π.Π.) είναι επώδυνα όταν τα πιέσουμε, προκαλούν βράχυνση των μυϊκών ινών και έχουν μια ιδιαίτερη ιδιότητα που ονομάζεται ανακλαστικός ή προβαλλόμενος πόνος.

Αυτό σημαίνει ότι ένα Σ.Π.Π, που υπάρχει σε ένα μυ, μπορεί να δημιουργήσει πόνο σε άλλη περιοχή.
Για παράδειγμα, όταν ο μυς στο πάνω μέρος του ώμου (τραπεζοειδής μυς) έχει Σ.Π.Π, τότε θα αναφερθεί πόνος στα πλάγια και κατά μήκος του αυχένα και του κεφαλιού, προκαλώντας πονοκέφαλο (όπως βλέπουμε στη παραπάνω φωτογραφία).

Τα Ενεργά Σ.Π.Π στους μύες των ώμων, του αυχένα και του προσώπου είναι μια κοινή πηγή των πονοκεφάλων.
Τα σύνδρομα μυοπεριτονιακού πόνου είναι πιθανόν η συχνότερη αιτία του μυοσκελετικού πόνου στην κλινική πρακτική και θα πρέπει να θεωρούνται ύποπτα σε όλες τις περιπτώσεις χρόνιου πόνου. Τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης αποτελούν αιτία ανικανότητας και χρόνιου πόνου ενώ μπορεί να είναι και αποτέλεσμα μιας εργασιακής κατάστασης.

Τα κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

· Τοπικό πόνο
Ο ασθενής μπορεί συχνά να παραπονείται για πόνο και ορισμένες φορές για αίσθηση καψίματος και ευαισθησίας στον εμπλεκόμενο μυ.

· Ανακλώμενο πόνο
Τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης πόνου ανακλούν τον πόνο σε εγγύς ή περιφερικές περιοχές σύμφωνα με συγκεκριμένα μοτίβα τα οποία είναι χαρακτηριστικά για κάθε μυ. Ο πόνος αυτός είναι μουντός μερικές φορές σαν βαθύς και όσον αφορά την ένταση του ποικίλει από μικρή αρκετά μεγάλη ή απαγορευτική για την δραστηριότητα. Η ενεργοποίηση ενός σημείου πυροδότησης πόνου έχει ως αποτέλεσμα την προβολή του πόνου σε μία μακρινή ζώνη αναφοράς και είναι ένα από τα κριτήρια εντοπισμού του κατάλληλου για αγωγή μυός. Το 85% των πατεντών ανακλώμενου πόνου βρίσκονται μακριά από το μυ που αντιπροσωπεύουν. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε.

· Αυτόνομες και Ιδιουποδεκτικές Διαταραχές
Διαταραχές διαφόρων αυτόνομων λειτουργιών, όπως η υπερβολική εφίδρωση και σιελόρροια μπορεί να είναι παρούσες. Επίσης μπορεί να παρουσιαστούν και άλλα αυτόνομα φαινόμενα, όπως: ανατρίχιασμα ή κοκκινίλα γύρω από την περιοχή του σημείου πυροδότησης πόνου, κυνάγχη και δακρύρροια. Η ζαλάδα, η έλλειψη ισορροπίας και η εμβοή μπορεί να είναι παρούσες σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.Η βλάβη των μυών και του συνδετικού ιστού, που οδηγεί στη δημιουργία των Σ.Π.Π, μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους.

· Από επαναλαμβανόμενη κακή στάση και υπέρχρηση του σώματος στη καθημερινότητα.
· Από παρατεταμένη φόρτιση και άρση βαρών στη καθημερινότητα.
· Από κακή φυσική κατάσταση του σώματος και χρησιμοποίηση κακώς σχεδιασμένων επίπλων.
· Λόγω μυϊκού σφιξίματος και μυϊκής τάσης που οφείλεται σε ψυχική ή συναισθηματική φόρτιση.
· Από άμεσο τραυματισμό, όπως χτύπημα, διάστρεμμα, σπάσιμο, στρίψιμο ή ρήξη, λόγω τροχαίων ατυχημάτων, αθλητικών κακώσεων, πτώση από τις σκάλες, κλπ.

Παραδόξως, Σ.Π.Π μπορούν ακόμα να αναπτυχθούν λόγω αδράνειας, παρατεταμένης κατάκλισης ή καθιστικής θέσης.

Τα Μ.Σ.Π.Π είναι πολύ ευαίσθητα. Στη θεραπεία του Μυοπεριτονιακού Πόνου εφαρμόζεται πίεση πάνω στα σημεία (τις περισσότερες φορές εγκάρσια).Πρέπει πάντα να έχετε επίγνωση πόσο πίεση μπορεί ο ασθενής να ανεχθεί. Συχνά οι ασθενείς το περιγράφουν ως «γλυκό ή καλό πόνο». Μια κλίμακα πόνου 0-10 συχνά χρησιμοποιείται (0=καθόλου πόνος, 10=αφόρητος πόνος). Συνιστάται πίεση σε μια κλίμακα πόνου 5-7.

Η Σωστή διατροφή
Στους ασθενείς με χρόνιο σύνδρομο μυοπεριτονιακών σημείων πυροδότησης πόνου συνιστάται η λήψη βιταμινών Β1, Β6, Β12, φολικού οξέος και βιταμίνης C . Όπου η έλλειψη τους δεν βοηθά στο να διαρκέσουν τα αποτελέσματα της αγωγής. Η βιταμίνη C πρέπει να προτείνεται ειδικά στους καπνιστές. Το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και τα ιχνοστοιχεία είναι απαραίτητα για την φυσιολογική μυϊκή λειτουργία. Η Β6 αποθηκεύεται στους μυς, το συκώτι και στο αίμα. Συμπερασματικά προτείνετε δίαιτα πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά. Η λήψη κρέατος κρίνεται απαραίτητη αλλά με μέτρο. Σε περίπτωση όπου μια ισορροπημένη διατροφή δεν είναι εφικτή συνιστάται η λήψη βιταμινών σε μορφή συμπληρώματος.

πηγή : athensmagazine.gr

https://www.pentapostagma.gr/