TORTELLONI ZUCCHINI ΜΑΣΚΑΡΠΟΝΕ ΣΚΟΥΟΣ ΜΕ ΠΕΣΤΟ

δημοσιεύθηκε από elganspo

Καλησπέρα, σήμερα με μια άλλη  συνταγή ζυμαρικών γεμιστά που ho πρότεινε την περασμένη εβδομάδα στο αυτοκρατορικό  εστιατόριο Αλμπαθέτε ως tortelloni γεμιστά με κολοκύθα και σάλτσα μασκαρπόνε πλούσια και εύκολη da calabacin.Pasta κάνει καλό για κάθε μήνα του έτους, δεδομένου ότι utlizamos τα λαχανικά είναι γύρω από το χρόνο της σάλτσας year.The που χρησιμοποιούμε είναι ένα κολοκύθι πέστο με λίγη κρέμα γάλακτος (η ζωή πέστο με τριμμένο κολοκύθι) .Αυτή η συνταγή έχει χαμηλό κόστος, ένα χρόνο προετοιμασία είναι αρκετά γρήγορη προσαρμόζει την ευκαιρία για κάθε συμβάν ή περιστάσεις especiales.Colgo να προωθήσει ένα εργαστήριο της ιταλικής κουζίνας που κάνω στην Αλμπαθέτε Δευτέρα 8 Ιούνιο με FlowCooking @ Flow_Cooking Πού μπορείτε να μάθετε να προετοιμάσει κάποιες συνταγές για σπιτικά ζυμαρικά με όλες τις μυστικές συμβουλές για να αφήσει μια καλή pasta.Dicho που πηγαίνουν με τη συνταγή της ημέρας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

1. μέτριας δυσκολίας
2. Συνολικός χρόνος 1 ώρα και 20 λεπτά παρασκευάσματα
3. Δόση για 4-6 άτομα
4. χαμηλού κόστους

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ:

Για τη ζύμη:

1. 280 gr. 00 αλεύρι
2. 240 gr. σιμιγδάλι αλεύρι
3. 3 κρόκοι αυγών
4. 5 ολόκληρα αυγά
5. μια πρέζα αλάτι

Για τη γέμιση

1. 350 γρ. καθαρό κολοκύθα
2. 200 gr. μασκαρπόνε
3. 100 gr. τριμμένη παρμεζάνα
4. μια μικρή κουταλιά μοσχοκάρυδο
5. μια πρέζα αλάτι πρόστιμο
6. μισό κρεμμύδι λεπτό Πιάδα
7. 50 ml. ελαιόλαδο
8. λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο

Για τη σάλτσα:

1. 2 καθαρό κολοκυθάκια και λεπτώς τριμμένο
2. 2 σκελίδες σκόρδο
3. λίγα φύλλα βασιλικού
4. 50 g του πινιόν
5. 50 γρ. πρόβειο τυρί
6. 100 gr. τριμμένη παρμεζάνα
7. πρόστιμο αλάτι και χοντρό αλάτι είναι απαραίτητη
8. 150 ml. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
9. 150 γρ. μαγείρεμα κρέμα που utilzamos μόνο όταν οι λεπτές calientamos σάλτσα

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Ξεκινάμε με την προετοιμασία της γέμισης: μαγειρεμένα φλοιό κολοκύθα και το κόβουμε σε κομμάτια σε ένα Sarte με το ελαιόλαδο και το μισό ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ας εξακολουθεί φωτιά μέχρι σκουός είναι derritida και μαλακό, το τέλος ελέγξετε το αλάτι και το μαύρο πιπέρι, μαϊντανό προσθήκη fino.Una μόλις γίνει το αφήνουμε να κρυώσει σε ένα μπολ.

Μόλις η κολοκύθα είναι κρύο άλεσμα στο μίξερ, αργά προσθήκη του μασκαρπόνε, παρμεζάνα και μοσχοκάρυδο ,, όταν αυτό όλα καλά συγχωνευτεί ευθυγράμμιση άλας.

Καλά τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε με τη ζύμη των ζυμαρικών: στο τραπέζι κοσκινίστε το αλεύρι για να σχηματίσουν ένα ηφαίστειο στο κέντρο βάλτε τα αυγά, τον κρόκο του αυγού και μια πρέζα αλάτι, πάντα ανάμειξη με τα χέρια σας μέχρι μια μπάλα διαμορφώνεται ενιαία ομαλή (η ζύμη θα πρέπει να είναι υγρό ελαφρώς δεν είναι πολύ ξηρό) .Τώρα το κάλυμμα με διαφανές χαρτί και περισσότερο ή λιγότερο αφήστε το υπόλοιπο στο ψυγείο για 30 λεπτά.

Τώρα θα προετοιμάσει τη σάλτσα: πολύ σημαντική ζευγάρι καλές πέστο εκεί έξω που να πάρει πολύ χρόνο για να το κάνουν για να αποφύγουν το χρώμα των φύλλων βασιλικού τοποθετείται στο γουδί negro.Ahora σπάσει τις ξεφλουδισμένες σκελίδες σκόρδο με λίγο χοντρό αλάτι πάντα σε κίνηση με τα χέρια από τη μία πλευρά και δύο άλλα, τώρα προσθέτουμε το βασιλικό με το υπόλοιπο αλάτι, όταν διαπιστώσαμε ότι ο βασιλικός χάνει το πετρέλαιο είναι η ώρα να βάλει το κουκουνάρι και το τριμμένο κολοκύθι, πάντα να προχωρήσουμε για και από την άλλη πλευρά.

Τέλος βάζουμε το τριμμένο τυρί (πάντα ανάμειξη και το σπάσιμο από τη μία πλευρά και από την άλλη) Τέλος προσθέτουμε το λάδι λίγο κάθε φορά για να μας αφήσετε ένα πυκνό και καλά συγχωνευθούν σάλτσα. (Αν δεν έχετε ένα κονίαμα να χρησιμοποιήσετε το μπλέντερ ή μίξερ προσεκτικά πάντα να αποφεύγεται για να μην αφήσει πέστο σε μαύρο) .Όταν το πέστο είναι έτοιμοι να καλύψουμε και το βάζουμε στο ψυγείο της.

Αφήστε τη ζύμη: κόψτε τη ζύμη σε κομμάτια, καθένα estendemos κομμάτια σε λεπτές έλασμα 0,5 cm. παχύ, βοηθάμε με τον πλάστη ή της μηχανής, αν aposita.

Μόλις γίνει αυτό, βυθίστε τη ζύμη με τα χτυπημένα αυγά (χρησιμοποιήστε μια κουζίνα βούρτσα) για όλες τις άκρες, κόψτε τη ζύμη στη μέση, συνεχίζουμε να βάλει λίγο γέμιση (βοηθάμε με δύο κουτάλι) στο ένα μισό του ελάσματος είτε διαχωρίζοντας ένα γέμισμα του άλλου.

Μόλις έχετε συμπληρώσει όλα τη ζύμη με τη γέμιση, σκεπάζουμε με ένα άλλο habemos ζυμαρικά ράφι, πιέζοντας καλά γύρω από το tortelloni βγάζοντας όλο τον αέρα. (Διάστημα για να τεθεί ένα tortellone στο άλλο εξαρτάται από το διαστάσεις που θέλουμε να κάνουμε).

Τώρα κόβουμε το tortelloni με ένα «cortapasta» ή ένα τηγάνι springform, πιέζοντας και κλείνοντας τη ζύμη με τα δύο χέρια, έτσι ώστε όταν η μαγειρεμένα ζυμαρικά δεν είναι ανοιχτό, τα ζυμαρικά έχει απομείνει μπορεί να ζυμώνετε ξανά και να ξαναχρησιμοποιηθούν.

Στο τέλος, όταν τελειώσουμε με όλες τη ζύμη, βάζουμε το tortelloni σε ένα αλευρωμένο δίσκο και βάλτε να βράσει μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό.

Καλά τώρα το tortelloni μαγειρεύουμε για 4-5 λεπτά, από τη στιγμή που γίνονται χύσαμε σε ένα Sarte με κολοκυθάκια σάλτσα πέστο και κρέμα γάλακτος, εμείς precalientado στο παρελθόν.

Συνεχίζουμε να σοτάρουμε τα ζυμαρικά με λίγη παρμεζάνα και τριμμένο τυρί πεκορίνο, μέχρι να πάρετε μια κρεμώδη σάλτσα.

Braves κοιτάξουμε να δούμε πιο όμορφο πιάτο είναι έξω, το φαγητό καλή όρεξη, όπως πάντα, είναι μερικές συμβουλές για να σας ή έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία quiereis poderis escrivirme σε αυτό το blog.

Χαιρετισμούς σε όλους, σας δούμε σύντομα, όταν ελπίζω να δω ΘΕΛΕΤΕ επισκεφθείτε IMPERIAL DE ALBACETE.

Albacete, Albacete, Ισπανία

https://cocinaitaly.wordpress.com/

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ

Γράφει η Μαίρη Καρά

     Ο ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ ήταν ο συνομήλικος και στενός φίλος του Αλέξανδρου, γόνος του Μακεδόνα Αριστοκράτη ΑΜΥΝΤΟΡΑ. Από μικρά παιδιά μοιράζονταν τα παιχνίδια τους κι ανάμεσά τους αναπτύχθηκε μια ισχυρή μακροχρόνια αδελφική σχέση. Όσο μεγάλωναν συνδέονταν με άδολη φιλία κι αυξάνονταν τα κοινά ενδιαφέροντά τους και τα πολεμικά και τα ΓΝΩΣΙΑΚΑ.
     Υπήρξαν και οι δυο μαθητές του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τον οποίον είχε φέρει απ' την Αθήνα ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β'. Ο Αλέξανδρος τον θεωρούσε ΙΣΑΔΕΛΦΟ και για να υπενθυμίζει την ισχύ και την αξία της φιλίας τους, τον αποκαλούσε «ΦΙΛΑΛΕΞΑΝΔΡΟ», για την πίστη του στον ΑΝΘΡΩΠΟ Αλέξανδρο, ενώ τον Στρατηγό και φίλο του ΚΡΑΤΕΡΟτον αποκαλούσε «ΦΙΛΟΒΑΣΙΛΕΑ» εννοώντας την πίστη του στον ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
     Ο Ηφαιστίων στον Μακεδονικό Στρατό διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες, σαν κορυφαίος σωματοφύλακας του Αλέξανδρου, σαν Διοικητής του ιππικού των Εταίρων και υπεύθυνος για διπλωματικές αποστολές, όπως γεφύρωση ποταμών και εγκαθίδρυση νέων οικισμών στις αχανείς εκτάσεις της νέας Αυτοκρατορίας. Όταν αργότερα ο Αλέξανδρος του απέδωσε τον βαθμό του ΧΙΛΙΑΡΧΟΥ, αναδείχτηκε δεύτερος πιο υψηλόβαθμος στην εξουσία, σε όλη την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
     Βρισκόταν σε επικοινωνία με τους Αριστοτέλη και Ξενοκράτη στην Ελλάδα. Ήταν απ' τους λίγους στρατιωτικούς, που πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε, ότι μόνο με την ΙΔΕΑ του Αλέξανδρου, θα μπορούσε να διοικηθεί αποτελεσματικά η απέραντη νέα Αυτοκρατορία. Υποστήριξε το ΟΡΑΜΑ του Αλέξανδρου, για ανάμιξη των ελληνικών τρόπων με τους Περσικούς τρόπους. Ταυτιζόταν στις απόψεις του περί συνδιοίκησης σε περιοχές της Ανατολής από Μακεδόνες και Πέρσες ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ.
     Οι δυο νεαροί μοιράζονταν το ίδιο αντίσκηνο κι αφού δεν είχαν μυστικά μεταξύ τους, διάβαζαν μαζί τα γράμματα της Ολυμπιάδας. Ο Ηφαιστίων ήταν ο μόνος που μάθαινε τις μύχιες σκέψεις του φίλου του, έστω κι αν αποφάσιζε μόνος του. Όταν ήθελε να μη γνωστοποιηθεί ένα μυστικό, τού έβαζε μπρος στο στόμα το δάκτυλο με το βασιλικό δακτυλίδι με την σφραγίδα, που σήμαινε, ότι δεν έπρεπε να διαρρεύσει το ΑΠΟΡΡΗΤΟ.
     Στην μάχη πολεμούσαν πλάι-πλάι κι ο Αλέξανδρος τού ανέθεσε αξιοκρατικά την Διοίκηση μεγάλων μονάδων, όπως όταν κατέβαιναν τον ποταμό Ινδό επί 8 μήνες. Οι άλλοι φίλοι του Αλέξανδρου δεν έβλεπαν με καλό μάτι τον Ηφαιστίωνα, γιατί μονοπωλούσε την αγάπη του. Ο Ηφαιστίων ήταν στα μαχαίρια με τον Κρατερό και με τον Ευμένη και μπορούσαν να σκοτωθούν για ασήμαντη αφορμή, όπως για ένα ΚΑΤΑΛΥΜΑ.
     Κάποτε σε ένα Συμπόσιο μετά από μια παρεξήγηση τράβηξαν τα σπαθιά ο Κρατερός κι ο Ηφαιστίωνας κι όρμησαν ο ένας εναντίον του άλλου. Ευτυχώς που μπήκαν στην μέση οκτώ Στρατιώτες και τους χώρισαν. Ο Αλέξανδρος όταν το έμαθε, τους ενημέρωσε, πως παρόλο την αγάπη του και για τους δυο θα τους σκότωνε, εάν το ξανάκαναν. Έλεγε ότι ο Ηφαιστίωνας τον αγαπούσε σαν φίλο, ενώ ο Κρατερός σαν ΒΑΣΙΛΙΑ.
     Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι οι σχέσεις τους ήταν ανώμαλες κι όλα όσα λέγονται κατά καιρούς, είναι για λαϊκή κατανάλωση. Η στενή σχέση των δύο ανδρών έχει ερμηνευτεί κακώς και ως ομοφυλοφιλική. Οι ιστορικές πηγές δίνουν τις απαντήσεις. Οι ιστορικοί Κούρτιος και Ιουστίνος αναφέρουν τον Ηφαιστίωνα μόνο ως φίλο του Αλέξανδρου κι όχι ως ΕΡΑΣΤΗ.
     Η αναφορά του Αιλιανού για την επίσκεψή τους στην Τροία και την απόδοση τιμών απ' τον Αλέξανδρο στον Αχιλλέα κι απ' τον Ηφαιστίωνα στον Πάτροκλο, δείχνει την αντίληψη της φιλίας και του ηρωισμού, όπως διακατείχε και τους δύο ήρωες της Τρωικής εκστρατείας. Η ταύτιση μάλιστα αυτή αποδεικνύει πόσο γαλουχημένοι ήταν ο Αλέξανδρος και ο Ηφαιστίων με τα Ομηρικά Έπη, στα οποία δεν υπάρχει καμιά αναφορά περί ερωτικής σχέσης ανάμεσα στον Αχιλλέα και τον ΠΑΤΡΟΚΛΟ.
     Στα τέλη του 324 επέστρεψαν στα Εκβάτανα και στις γιορτές των Διονυσίων ο Αλέξανδρος διοργάνωσε Συμπόσια για τους Εταίρους, μουσικούς και θεατρικούς Αγώνες, με καλεσμένους 3.000 ηθοποιούς απ' την Ελλάδα. Σε ένα Συμπόσιο μετά από ένα γερό φαγοπότι ο Ηφαιστίων αρρώστησε βαριά. Πέρασε μια εβδομάδα με πυρετό και με την επαγρύπνηση του γιατρού του ΓΛΑΥΚΙΑ. Όταν αισθάνθηκε καλύτερα, ο Γλαυκίας ζήτησε άδεια να πάει στους Αγώνες και τού το επέτρεψε. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος και για τους δυο, γιατί όταν έμεινε μόνος, διέκοψε την θεραπευτική αγωγή κι επιδόθηκε σε διατροφική ΚΡΑΙΠΑΛΗ.
     Ζήτησε και του έφεραν έναν ψητό κόκορα κι ένα ψυκτήρα κρασί, που τα καταβρόχθισε λαίμαργα. Αν και είναι δύσκολο να κατανάλωσε τόσο μεγάλη ποσότητα, το αποτέλεσμα ήταν να υποτροπιάσει και να χειροτερέψει. Όταν επέστρεψε ο γιατρός, τον βρήκε πεθαμένο πάνω στο τραπέζι. Αμέσως ενημέρωσε τον Αλέξανδρο, που βρισκόταν σε Αγώνες ΠΑΙΔΩΝ.
     Ο Αλέξανδρος έτρεξε αμέσως κοντά του, μα δεν τον πρόλαβε ζωντανό. Στην θέα του νεκρού φίλου του αντέδρασε έντονα, πέφτοντας πάνω στο σώμα του και μένοντας εκεί όλη την ημέρα κι όλη τη νύχτα, ώσπου τον τράβηξαν οι Εταίροι. Απ' την θλίψη του έμεινε κλεισμένος στην σκηνή του πολλές μέρες, χωρίς να τρώει και να περιποιείται το σώμα του. Θρήνησε βαθειά και κήρυξε πένθος σε ολόκληρη την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
     Απ' τον βαθύ πόνο του θεώρησε υπεύθυνο τον θεράποντα γιατρό του Γλαυκία, είτε επειδή του χορήγησε λάθος φάρμακο, είτε επειδή τον είδε να πίνει κρασί και δεν τον εμπόδισε. Κι όταν έμαθε πως είχε αφήσει μόνο του τον ασθενή, που πέθανε αβοήθητος, διέταξε να τον σταυρώσουν, κι ας μην ευθυνόταν για τον θάνατο του. Τον Ηφαιστίωνα δεν τον αντικατέστησε στην Διοίκηση της Χιλιαρχίας, θέλοντας να διατηρηθεί το όνομα του νεκρού φίλου του και το επιλεγμένο ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΥ.
     Ανέθεσε στον Περδίκκα να μεταφέρει το νεκρό σώμα στην Βαβυλώνα, για να ταφεί με μεγαλοπρέπεια και κήρυξε πένθος σε όλη την επικράτεια. Έστειλε τον εταίρο Φίλιππο στο Μαντείο του Άμμωνα με το ερώτημα, αν μπορούσε να τιμήσει τον νεκρό ως Θεό και μέχρι την άφιξη του χρησμού συνεχίστηκε το πένθος. Διέταξε να κουρέψουν όλους του ίππους και τους ημίονους και να σταματήσουν οι μουσικές στο ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ.
     Επίσης διέταξε όλους τους κατοίκους των πόλεων της Ασίας, απ’ όπου θα περνούσε η νεκρική πομπή, να φροντίσουν για τα αναγκαία και να σβήσουν επιμελώς μέχρι το τέλος της κηδείας το λεγόμενο απ' τους Πέρσες ΙΕΡΟ ΠΥΡ. Οι Πέρσες συνήθιζαν να σβήνουν το Ιερό Πυρ μόνο στον θάνατο του Βασιλιά τους. Έτσι οι Ασιάτες θεώρησαν, ότι η διαταγή αυτή ήταν κακός οιωνός, που προμήνυε το θάνατο του ίδιου του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
     Ο Αλέξανδρος κι ο Ηφαιστίων πορεύτηκαν μαζί από μικρά παιδιά, πολέμησαν μαζί και παντρεύτηκαν δύο αδελφές. Μα τους χώρισε ο θάνατος του Ηφαιστίωνα στα 32 του χρόνια μετά από επταήμερο πυρετό κι ήταν μοιραίος για τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.

http://koukfamily.blogspot.com/

Πεπόνι, φρούτο που δεν παχαίνει, έχει αντιπηκτικές ιδιότητες, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία, βοηθά στο αδυνάτισμα

Πεπόνι, φρούτο που δεν παχαίνει, έχει αντιπηκτικές ιδιότητες, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία, βοηθά στο αδυνάτισμα

Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή Βιολόγος, medlabnews.gr 

Χρυσαφένια, νόστιμα και αρωματικά τα πεπόνια συναγωνίζονται τα καρπούζια για τον τίτλο βασιλιά των φρούτων το καλοκαίρι. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα του φλoιού, από το σχήμα ή από το βάρος.

Τα cantaloupe ή "muskmelon", όπως και οι άλλες ποικιλίες πεπονιού, είναι μέλη της μεγάλης οικογένειας των κολοκυνθοειδών (cucurbitacea). Ανήκουν στo γένος Κουκούμις (Cucumis) και το επιστημονικό όνομα είναι : Cucumis melo (Πέπων ο κοινός).

Η λέξη πεπόνι, προέρχεται από το λατινικό melopepo ή melopepone, που σημαίνει μηλοπέπων, δηλαδή, σε ελεύθερη απόδοση «μήλο – πεπόνι». Στα ελληνικά έχει επικρατήσει το όνομα πεπόνι (πέπων) ενώ σε άλλες γλώσσες το πεπόνι λέγεται melon από το πρώτο συνθετικό της λέξης μηλοπέπων (melopepone).

Για αρκετό καιρό οι ειδικοί πίστευαν ότι πεπόνι ήρθε από την Κεντρική Ασία και το Ιράν. Νεότερες μελέτες αναφέρουν ότι μάλλον προέρχεται από την υποσαχάρια Αφρική. Σ’ αυτές τις περιοχές υπάρχουν ακόμα ορισμένες άγριες ποικιλίες πεπονιού με μικρούς βρώσιμους καρπούς.

Από την περιοχή αυτή έγινε γνωστό στη Μέση Ανατολή και στην συνέχεια μέσω της Ινδίας και του Αφγανιστάν έφτασε έως την Κίνα. Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι η καλλιέργεια πεπονιών γινόταν στο Ιράν και στην Κίνα, πριν από 5000 χρόνια, και την Αίγυπτο, πριν από 4000 χρόνια.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, γνώριζαν το πεπόνι, αλλά προτιμούσαν το καρπούζι. Θεωρούσαν το πεπόνι λαχανικό και το κατανάλωναν σε σαλάτες ή μαγειρεμένο, με ξίδι, πιπέρι και με άλλα μπαχαρικά. Στη Ρώμη, η τιμή ήταν πολύ υψηλή, λόγω της σπανιότητάς του. Οι Μαυριτανοί στήριξαν την καλλιέργεια και την παραγωγή του στην Ισπανία τον όγδοο αιώνα, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον για το πεπόνι ξεκίνησε τον δέκατο πέμπτο ή δέκατο έκτο αιώνα, όταν είχαν αναπτυχθεί οι γλυκές ποικιλίες φρούτων.

Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, ιταλοί μοναχοί δημιούργησαν – με διασταύρωση στον αγρό- μια ιδιαίτερα νόστιμη αρωματική ποικιλία πεπονιού, στο οποία έδωσαν το όνομα της παπικής κατοικίας όπου είχε παραχθεί (Cantalupo).

Ο Χριστόφορος Κολόμβος, εισήγαγε το πεπόνι στο νησί Ισπανιόλα (Μεγάλες Αντίλλες) το 1494, κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική. Στην Κεντρική Αμερική το συναντάμε αργότερα το 1516, στη Βιρτζίνια το 1609 και τη Νέα Υόρκη το 1629.

Το πεπόνι έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, πολλά αντιοξειδωτικά και βιταμίνες, ικανοποιεί την πείνα και τη δίψα χωρίς να χρειάζεται να καταναλώσουμε μεγάλες ποσότητές του και χωρίς να δημιουργεί απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα. 

Το πεπόνι, όπως και όλα τα φρούτα, οφείλει τη γλυκιά του γεύση στη φρουκτόζη. Η φρουκτόζη δεν προκαλεί υπεργλυκαιμία όπως η ζάχαρη, για αυτόν το λόγο δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα με τα γλυκίσματα. Έτσι μπορείτε να εξηγήσετε το λόγο που τα φρούτα συστήνεται να καταναλώνονται καθημερινά σε αρκετά μεγάλες ποσότητες, ενώ τα γλυκά περιορίζονται σε 1 με 2 φορές την εβδομάδα. Τα φρούτα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και μας βοηθούν να έχουμε ισορροπημένη καμπύλη γλυκόζης, με αποτέλεσμα για τις 2-3 επόμενες ώρες από την κατανάλωσή τους να νιώθουμε πλήρεις και ήρεμοι.

Έχει αντιοξειδωτικές, αντιθρομβωτικές, αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, συμβάλλει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης του αίματος, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στην προστασία της όρασης και του δέρματος.

Το πεπόνι είναι μια φυσική πηγή πολύτιμων αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς κρύβει μέσα του βιταμίνη C και β-καροτίνη. Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορους τύπους καρκίνου, καρδιακά νοσήματα άλλα και προβλήματα που συνδέονται με τη μεγάλη ηλικία, όπως ο καταρράκτης.

Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο. Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο.

Είναι ως φρούτο πλούσιο σε κάλιο, που συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, έχει διουρητική δράση και μπορεί να παρεμποδίσει την κακή χοληστερόλη (LDL) να υποστεί χημικές μεταβολές που προκαλούν προβλήματα στον οργανισμό. Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από το σώμα ως συν-παράγοντας για την αντιοξειδωτικού ενζύμου, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Η Δισμουτάση του υπεροξειδίου(SOD), είναι ένα ένζυμο, γνωστό για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Είναι παρούσα σε ορισμένα τμήματα του πεπονιού, ιδίως της ποικιλίας cantaloupe.

Περιέχει βιταμίνη Α, η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού. 

Περιέχει ακόμη βιταμίνη Β6, η οποία συμβάλλει στη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Πλούσιο, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση (κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού νερού που περιέχει). Σε μία πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα με υψηλότερα επίπεδα καλίου στον οργανισμό τους σημείωσαν την χαμηλότερη πίεση αίματος.

Τα πεπόνια έχουν ένα αντιπηκτικό χημικό, την αδενοσίνη, που υπάρχει επίσης στα κρεμμύδια, το σκόρδο και τα μανιτάρια. Η ουσία αυτή βοηθά στην αραίωση του αίματος, ελαττώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η κατανάλωση πεπονιού λόγω της περιεκτικότητας του σε φυτικές ίνες αλλά και σε υγρασία βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου και στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας. 

Tο πεπόνι αποτελεί συστατικό αρκετών καλλυντικών επιβεβαιώνοντας τη θεωρία ότι τονώνει το δέρμα και βελτιώνει την ακμή κατά τη διάρκεια της εφηβείας.

ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ 

Περιέχει βιταμίνη Α, Β6, θειαμίνη και νιασίνη, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Η νιασίνη είναι εκείνη που παίζει ενεργό ρόλο στην λιπόλυση. Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία που περιέχει σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C καταπολεμούν την ενοχλητική όψη φλοιού πορτοκαλιού και βοηθούν στην παραγωγή κολλαγόνου. Τέλος, έχει ελάχιστες θερμίδες, αφού μόλις 100 γρ. ισοδυναμούν με 34 θερμίδες, ενώ έχει την ιδιότητα να φουσκώνει το στομάχι και άρα να βοηθά στην πρόσληψη λιγότερων θερμίδων.

Σύσταση του πεπονιού ανά 100 γραμμάρια φρούτου χωρίς φλούδα (1 μικρό μπολ) 

Mέση Διατροφική Ανάλυση Πεπονιού ανά 100g 

Ενέργεια 34 Kcal
Υδατάνθρακες 8.6 g
Πρωτεΐνες 0.84 g
Ολικά Λιπαρά 0.19 g
Διαιτητικές φυτικές ίνες 0.9 g
Βιταμίνες

Νιασίνη 0.734 mg
Παντοθενικό οξύ 0.105 mg
Πυριδοξίνη 0.072 mg
Ριβοφλαβίνη 0.026 mg
Θειαμίνη 0.017 mg
Βιταμίνη A 3382 IU
Βιταμίνη C 36.7 mg
Βιταμίνη E 0.05 mg
Βιταμίνη K 2.5 μg
Ηλεκτρολύτες

Νάτριο 1 mg
Κάλιο 267 mg
Μέταλλα

Ασβέστιο 9 mg
Χαλκός 41 μg
Σίδηρος 0.21mg
Μαγνήσιο 12mg
Μαγγάνιο 0.041 mg
Ψευδάργυρος 0.18 mg
Φυτοχημικά

ß-καροτένιο 2020 μg
ß-κρυπτοξανθίνη 1 μg
Λουτείνη - Ζεαξανθίνη 26 μg
 

Σχετικά δύσπεπτο, πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή από άτομα με πεπτικές διαταραχές.

Επιλογή: Προτιμάτε πεπόνι μικρό αλλά βαρύ για το μέγεθός του, με μίσχο που υποχωρεί κατά την πίεση. Θα πρέπει να αναδίδει ένα γλυκό, ευχάριστο άρωμα, όχι όμως ιδιαίτερα έντονο, γιατί τότε μπορεί να είναι πάρα πολύ ώριμο.

Αποθήκευση: Όταν το κόψετε, διατηρήστε το στο ψυγείο σκεπασμένο με ζελατίνα τροφίμων και καταναλώστε το εντός 1-2 ημερών.

Τρόπος κατανάλωσης: Μπορεί να φαγωθεί μόνο του κομμένο σε φέτες, να προστεθεί σε φρουτοσαλάτες ή να συνδυαστεί με λεπτές φέτες αλλαντικών (π.χ. προσούτο), τυρί ή μια μπάλα παγωτό. Ταιριάζει επίσης με το γάλα και το γιαούρτι, προσδίδει ξεχωριστή νοστιμιά σε smoothies, milk shakes, σορμπέ και γρανίτες.

Δεν πρέπει να μένει κομμένο σε φέτες για πολλή ώρα γιατί η βιταμίνη C που περιέχει καταστρέφεται γρήγορα αν εκτεθεί στον αέρα. 

Πεπόνι ή καρπούζι; 
Στο διατροφικό δίλημμα, λοιπόν, «καρπούζι ή πεπόνι», απαντάμε ότι και τα δύο είναι σημαντικό να τα εντάξουμε στη διατροφή τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών μας, αφού έχουν εξίσου ωφέλιμες δράσεις για την υγεία !!! 

πηγή

http://koukfamily.blogspot.com/

Τι είναι ο αμίαντος και πώς συνδέεται με τον καρκίνο η εισπνοή σκόνης αμιάντου; Γιατί κινδυνεύουν κάτοικοι και διασώστες στο Μάτι;

Τι είναι ο αμίαντος και πώς συνδέεται με τον καρκίνο η εισπνοή σκόνης αμιάντου; Γιατί κινδυνεύουν κάτοικοι και διασώστες στο Μάτι;

Του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr 

Μετά από την φωτιά που κατέστρεψε το Μάτι ένα από τα θέματα υγείας που ήρθε στην επιφάνεια ήταν αυτό του αμιάντου. Η καύση των υλικών που βρίσκονται στα καμένα σπίτια απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες σκόνης αμιάντου.

Ο αμίαντος αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Έχει απασχολήσει έντονα την ιατρική κοινότητα κατά τις τελευταίες δεκαετίες και αυτό σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Εξαιρετικά μεγάλη έκθεση αμιάντου είχαν οι διασωθέντες αλλά και οι διασώστες που βρέθηκαν στην καταστροφή των δίδυμων πύργων στην Νέα Υόρκη. 

ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50’ Ο Chris Wagner ένας Ουαλός παθολογοανατόμος, εργαζόταν ως γιατρός στη Νότιο Αφρική. Μέσα στα καθήκοντά του ήταν και οι νεκροτομές. Παρατήρησε ότι οι εργάτες των ορυχείων αμιάντου πέθαιναν από έναν καρκίνο του υπεζωκότα που ονομαζόταν μεσοθηλίωμα. Δημοσίευσε τα ευρήματά του το 1960 στο περιοδικό British Journal of Industrial Medicine και ήταν ο πρώτος που σαφώς απέδειξε τη σχέση του αμίαντου με αυτόν τον καρκίνο ανοίγοντας μία νέα εποχή στην εργασιακή και περιβαλλοντολογική ιατρική.

Ο αμίαντος είναι μια φυσική ουσία που αποτελείται από ισχυρές ίνες, οι οποίες αντιστέκονται στη θερμότητα, σε χημικές ουσίες και έχουν άλλες πολλές σημαντικές και επιθυμητές ιδιότητες. Λόγω των χαρακτηριστικών αυτών ο αμίαντος έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως ανά το παγκόσμιο σαν υλικό απομόνωσης, στην οικοδομική βιομηχανία, σε μηχανικές κατασκευές, στα αυτοκίνητα, στα φρένα.

Οι ίνες του αμίαντου είναι ευρέως διαδεδομένες στη φύση και έχουν την ιδιότητα να επιπλέουν στο νερό. Έχει υπολογιστεί ότι σχεδόν όλοι έρχονται με κάποιο τρόπο σε κάποια φάση της ζωής, σε επαφή με τον αμίαντο.

Η άμεση και πρώτη επαφή με τον αμίαντο δεν προκαλεί εμφανή σημεία ασθένειας. Η έκθεση σε αμίαντο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας για όσους εκτίθενται στις ίνες του αμίαντου που υπάρχουν στον αέρα και οι οποίες μπορεί να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος. Μέσω του δέρματος δεν γίνεται απορρόφηση. Ο αμίαντος γίνεται κίνδυνος για την υγεία όταν εισπνέονται ψηλές συγκεντρώσεις ινών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα άτομα τα οποία εργάζονται καθημερινά με τον αμίαντο και εκτίθενται σ' αυτόν συνεχώς μπορούν να υποστούν σοβαρές βλάβες στην υγεία τους.

Οι κυριότερες ασθένειες που προκαλεί ο αμίαντος είναι 

Η αμιάντωση
Ο καρκίνος των πνευμόνων
Το μεσοθηλίωμα
 
Άλλες ασθένειες 

Αμιαντίαση: 

Η αμιαντίαση είναι η πνευνοκονίωση που προκαλούν στους πνεύμονες οι ίνες του αμιάντου. Η αμιάντωση είναι μία ασθένεια που οφείλεται αποκλειστικά στις ίνες του αμίαντου και συχνά αποκαλείται ασθένεια της σκόνης. Όταν οι πολύ μικρές και λεπτές ίνες του αμίαντου εισπνέονται, ένας αριθμός απ’ αυτές διαπερνά τους φυσικούς μηχανισμούς καθαρισμού του εισπνεόμενου αέρα και καταλήγουν στις πνευμονικές κυψελίδες. Εκεί η παρουσία των ινών αυτών σηματοδοτεί μία αντίδραση με τον πνευμονικό ιστό. Ο συνήθως ελαστικός και μαλακός ιστός των πνευμόνων γίνεται σκληρός και ινώδης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σταδιακά το άτομο να παρουσιάζει δυσκολία στην αναπνοή. Είναι μια πολύ σοβαρή εκφυλιστική και προοδευτική ασθένεια των πνευμόνων που τους καταστρέφει σταδιακά. 

Καρκίνος του πνεύμονα: Ο αμίαντος είναι μια από τις κυριότερες αιτίες που προκαλούν καρκίνο του πνεύμονα στους μη καπνιστές. Ο καρκίνος του πνεύμονα ή 'βρογχικό καρκίνωμα" δεν σχετίζεται αποκλειστικά με τον αμίαντο. Κυριότερη αιτία του είναι το κάπνισμα. Έχει αποδειχθεί όμως ότι άτομα τα οποία έχουν εκτεθεί σε ίνες αμιάντου σε επαγγελματικούς χώρους, έχουν πενταπλάσια πιθανότητα από τον γενικό πληθυσμό να εκδηλώσουν καρκίνο στους πνεύμονες. Βέβαια η πιθανότητα αυτή για τους καπνιστές που δεν εργάζονται σε περιβάλλον ινών αμιάντου είναι διπλάσια, δηλαδή έχουν δεκαπλάσια πιθανότητα εκδήλωσης καρκίνου του πνεύμονα σε σχέση με το τους μη καπνιστές.

Μεσοθηλίωμα: Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όπως αναφέρθηκε, πολύ περιορισμένη εισπνοή αρκεί για να προκαλέσει καρκίνο. Έτσι και το τρύπημα με ένα τρυπάνι μιας πλάκας αμιάντου και εισπνοή της σκόνης ή το πριόνισμα μιας πλάκας αμιαντοτσιμέντου, είναι δυνατόν να αποδειχθούν καρκινογόνα. Το μεσοθηλίωμα είναι ένας πολύ κακοήθης όγκος.

Η ανάπτυξή του οδηγεί βέβαια στον θάνατο και οι θεραπείες που υπάρχουν είναι αναποτελεσματικές. Οι περιπτώσεις όμως που καταγράφονται είναι γενικά πολύ λίγες. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους.Το μεσοθηλίωμα είναι μία σπάνια μορφή καρκίνου του υπεζωκότος στη θωρακική κοιλότητα ή του περιτοναίου στην στομαχική κοιλότητα. Η ασθένεια αυτή από την εκδήλωση της εξελίσσεται ταχύτατα και το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος του ασθενούς σε διάστημα λιγότερο από ένα έτος. Ο ακριβής μηχανισμός της ασθένειας παραμένει άγνωστος, καθώς επίσης και τα αίτια αυτής. Η μόνη γνωστή αιτία του μεσοθηλιώματος είναι η έκθεση του ατόμου σε ίνες αμιάντου.

Αρκετές άλλες ασθένειες έχουν παρατηρηθεί σε επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν μεταξύ εργαζομένων στην βιομηχανία του αμιάντου. Αυτές περιλαμβάνουν καρκίνο του στομάχου, του οισοφάγου και του εντέρου. Πρόσφατα, ένας αυξημένος αριθμός περιπτώσεων λεμφώματος έχει παρατηρηθεί στους εργαζόμενος με αμίαντο.

Το κοινό έχει ιδιαίτερα ευαισθητοποιηθεί για την παρουσία αμιάντου σε δημόσια κτίρια όπως πχ σχολεία.. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι ο κίνδυνος προκύπτει από την καταστροφή του αμίαντου και την παραγωγή σκόνης με οποιονδήποτε τρόπο (π.χ. κατεδάφιση, ξήλωμα, πριόνισμα ή τρύπημα) και όχι από την «ήσυχη» παραμονή του και ο κίνδυνος αφορά επίσης και τις οικιακές κατασκευές όπου έχει χρησιμοποιηθεί αμίαντος (π.χ. αμιαντοτσιμέντο). Οι κανόνες ασφαλείας που αναφέρονται στην «οδηγία» της ΕE θα πρέπει να τηρούνται σχολαστικά.
  
πηγή

http://koukfamily.blogspot.com/

Πώς επιδρούν οι ορμόνες Προγεστερόνη, Οιστραδιόλη, Τεστοστερόνη, FSH, LH, στην περίοδο, στα οστά, στην καρδιά, στο βάρος;

Πώς επιδρούν οι ορμόνες Προγεστερόνη, Οιστραδιόλη, Τεστοστερόνη, FSH, LH, στην περίοδο, στα οστά, στην καρδιά, στο βάρος;

Του Γιώργου Μονεμβασίτη, M.D.*, medlabnews.gr 

Οι γυναικείες ορμόνες παίζουν ρόλο σε πολλές λειτουργίες σ' όλη τη διάρκεια της ζωής της γυναίκας. Οι κυριότερες σχετίζονται με την ανάπτυξη των οργάνων αναπαραγωγής, τη ρύθμιση του κύκλου και της εμμήνου ρύσεως, τη γονιμότητα και αναπαραγωγή, ενώ σημαντική είναι η επίδραση των ορμονών αυτών στα οστά (πρόληψη οστεοπόρωσης) και στην καρδιά (πρόληψη καρδιαγγειακών επεισοδίων).

Αναφορικά με το θέμα του σωματικού βάρους οι γεννητικές ορμόνες ασκούν έντονη επίδραση, και θετική και αρνητική. Η επίδραση αυτή είναι πιο εμφανής σε ορισμένες ευαίσθητες περιόδους της ζωής της γυναίκας όπως είναι η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση.

Οι βασικές ορμόνες που ρυθμίζουν την περίοδο και την γονιμότητα παράγονται από την υπόφυση, τον κεντρικό αδένα σε μέγεθος μπιζελιού που βρίσκεται στον εγκέφαλο, και τις ωοθήκες. 

Ένα τμήμα του εγκεφάλου που λέγεται υποθάλαμος παράγει την ορμόνη GnRH, η οποία ενεργοποιεί την παραγωγή των γοναδοτροπινών από την υπόφυση. Οι γοναδοτροπίνες, FSH (follicle stimulating hormone) και luteinizing hormone (LH) είναι υπεύθυνες για την ωρίμανση των ωοθηλακίων σε ωάρια στις ωοθήκες, για την ωοθηλακιορρυξία κάθε μήνα και την παραγωγή ορμονών από τις ωοθήκες. Κάθε μια από αυτές τις ορμόνες έχει το δικό της ρυθμό παραγωγής από την υπόφυση, αυξάνεται και μειώνεται σε σε διαφορετικά σημεία του καταμήνιου κύκλου, αλλά και οι δύο μαζί είναι υπεύθυνες για την σταθερή περίοδο στις γυναίκες, σε κάθε κύκλο αν δεν προκύψει εγκυμοσύνη.

Οι πιο σημαντικές ορμόνες που παράγονται από τις ωοθήκες και ευθύνονται για την διαμόρφωση του γυναικείου σώματος είναι τα οιστρογόνα.

Οι ωοθήκες παράγουν επίσης προγεστερόνη, που είναι απαραίτητη για την σταθερή περίοδο και την γονιμότητα, αλλά και τεστοστερόνη (ανδρική ορμόνη) που είναι απαραίτητη για την φυσιολογική ανάπτυξη της γυναίκας.

Οι γυναικείες ορμόνες είναι πολύ πιο σύνθετες από αυτές του άνδρα. Επιπλέον οι δράσεις τους είναι πολλές και σε ευαίσθητα πεδία, αφού ρυθμίζουν τον έμμηνο κύκλο, είναι υπεύθυνες για το «θαύμα» της ζωής, αλλά δημιουργούν και πολλά προβλήματα στην ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των γυναικών. 

Οι ορμόνες που επηρεάζουν περισσότερο τη γυναίκα είναι: 
· FSH (Ωοθυλακιοτρόπος)
· LH(Ωχρινοτρόπος)
· Οιστραδιόλη (οιστρογόνα)
· Προγεστερόνη
· Τεστοστερόνη

Πως θα καταλάβω εάν έχω ορμονικό πρόβλημα; 
Όταν μία γυναίκα έχει φυσιολογικό κύκλο θεωρείται ότι κατά 95% δεν αντιμετωπίζει και κανένα ορμονικό πρόβλημα. Μένει βέβαια ένα 5% που είναι σημαντικό και μπορεί να προκαλέσει σημαντικά καθημερινά συμπτώματα. 

Στην περίπτωση που το πρόβλημα δεν οφείλεται σε ορμόνες, μπορεί να είναι κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.

Τα επίπεδα των γυναικείων ορμονών αλλάζουν δραματικά με την ηλικία. Οι ορμόνες είναι συνήθως παρούσες κατά τη γέννηση, την ανάπτυξη, την εφηβεία και την εγκυμοσύνη και αρχίζουν να μειώνονται όσο πλησιάζει η εμμηνόπαυση.

Οι ορμόνες μπορεί να διαταραχθούν όχι μόνο από κάποια νόσο ή οργανική διαταραχή (όπως για παράδειγμα το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών) αλλά και από αυστηρή δίαιτα, απότομη απώλεια βάρους ή πρόσληψη βάρους, έντονη άσκηση, στρες ή κατάθλιψη. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλές πιθανότητες μια γυναίκα να αντιμετωπίσει κάποια ορμονική διαταραχή σε μια ή περισσότερες περιόδους της ζωής της.

Τι θα μπορούσε όμως να μας προκαλέσει η κάθε ορμόνη και ποια είναι η βασική λειτουργία της;

FSH
Παραγωγή ωαρίων 
 
Δύο μέρες πριν την εμφάνιση περιόδου συμβαίνει ένα ορμονικό φαινόμενο κατά το οποίο αυξάνει η παραγωγή της FSH. Η FSH προκαλεί την ανάπτυξη ωοθυλακίων (και ως εκ τούτου ωαρίων) και την παραγωγή οιστρογόνων στις ωοθήκες. 

Συμπτώματα 
· Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα 

Φυσιολογικές τιμές 
παραγωγική φάση
3 - 20 mU/ml
εκκριτική φάση
1 - 12 mU/ml 

Οιστραδιόλη / LH 
Ωορρηξία

Όταν ξεκινά η περίοδος αυξάνουν και τα οιστρογόνα δηλαδή ηοιστραδιόλη. Η αύξηση της είναι συνεχόμενη μέχρι τη μέση του κύκλου όπου η εν λόγω ορμόνη φτάνει στο ζενίθ της. Το φαινόμενο αυτό είναι το πιο σημαντικό κατά τη διάρκεια του κύκλου διότι είναι προαπαιτούμενο για να γίνει η ωορρηξία. Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει ωορρηξία εάν μία ημέρα πριν δεν φθάσει στο ζενίθ της η LH η οποία μπορεί να βοηθά την οιστραδιόλη αλλά είναι εξίσου απαραίτητη. 

Συμπτώματα 
· Πόνος στο επίπεδο των ωοθηκών (είναι πολύ έντονος κάποιες φορές)
· Αυξημένες κολπικές εκκρίσεις
· Αυξημένη λίμπιντο / Έντονη σεξουαλική διάθεση
· Σταγόνες αίματος στη μέση του κύκλου
· Υψηλά επίπεδα ενέργειας
· Αίσθημα πρηξίματος στα εξωτερικά γεννητικά όργανα 

Φυσιολογικές τιμές 
παραγωγική φάση
3 - 20 mU/ml
εκκριτική φάση
1 - 19 mU/ml

Προγεστερόνη 

Μετά την ωορρηξία η γυναίκα εισέρχεται στη δεύτερη φάση του κύκλου όπου τα οιστρογόνα μειώνονται και κυριαρχεί η προγεστερόνη. Αυτή φτάνει στην υψηλότερή της τιμή τη 21 μέρα του κύκλου (σε τέλειο κύκλο 28 ημερών). Η προγεστερόνη προετοιμάζει το ενδομήτριο σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ενώ «σταματά» και την παραγωγή των FSH και LH.

Συμπτώματα 
· Αύξηση Βασικής Θερμοκρασίας Σώματος
· Πρήξιμο κοιλιάς
· Αίσθημα βάρους
· Κατακράτηση υγρών / Αύξηση βάρους
· Κόπωση
· Υπνηλία
· Ανησυχία

Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα επίπεδα της προγεστερόνης μπορούν να οδηγήσουν
· σε στειρότητα,
· κολπική ξηρότητα και
· χαμηλή λίμπιντο

Η αύξηση του σωματικού βάρους, η κατάθλιψη, το φούσκωμα είναι όλες οι πρόσθετες συνέπειες των μειωμένων επιπέδων προγεστερόνης που έρχονται μαζί με την εμμηνόπαυση.

Οιστρογόνα

Μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων συναντάμε κυρίως σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, από την περίοδο της προεμμηνόπαυσης και έπειτα, στο πλαίσιο του συνόλου των ορμονικών αλλαγών που συμβαίνουν στο σώμα. Εκτός όμως από αυτό άλλες αιτίες είναι:

Μειωμένα οιστρογόνα 
· Σωματικό βάρος κάτω από 15% λιγότερο του φυσιολογικού ΒΜΙ
· Έλλειψη βιταμίνης Α
· Υπερβολική άσκηση
· Υπερβολικό κάπνισμα

Η πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων κατά την εμμηνόπαυση μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στα οστά και την καρδιά, όπως η οστεοπόρωση και οι καρδιοπάθειες. Οι νυχτερινές εφιδρώσεις, οι εξάψεις και η κολπική ξηρότητα είναι επίσης συχνά συμπτώματα της απώλειας αυτών των ορμονών. Μπορεί να συμβούν επίσης πονοκέφαλοι, κόπωση και ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης.

Συμπτώματα: 
· Ακανόνιστες περίοδοι
· Κολπική ξηρότητα / πόνοι κατά την επαφή
· Εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα
· Απώλεια μνήμης

Θεραπεία: 
Κυρίως μέσα από διατροφικές αλλαγές / πρόσληψης φυτοοιστρογόνων / ειδικής και προσεγμένης διατροφής

Αυξημένα οιστρογόνα

Από την άλλη πλεονάζουσα συγκέντρωση οιστρογόνων σε μία γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας αποτελεί συχνά παρατηρούμενο φαινόμενο στις μέρες μας. Αυτό δεν φαίνεται να σχετίζεται τόσο σε μία ακόμα ορμονική ανισορροπία όσο στην έκθεση των γυναικών σε αυτά που αποκαλούμε «περιβαλλοντικά οιστρογόνα» και βρίσκονται σε: 

· Πλαστικές συσκευασίες
· Εντομοκτόνα
· Ορμόνες (που λαμβάνουμε με διατροφή από τρόφιμα
· Νερό
· Αέρα 

Αυτά, σε συνδυασμό με την κακή διατροφή (επεξεργασμένοι υδατάνθρακες-κορεσμένα ζωικά λίπη- απουσία φυτικών ινών ) και το στρες,«μπερδεύουν» το σώμα όσον αφορά το μεταβολισμό των οιστρογόνων και της προγεστερόνης, με αποτέλεσμα την πλεονάζουσα συγκέντρωση τους στο αίμα.

Συμπτώματα: 
· Φούσκωμα
· Κατακράτηση υγρών
· Αύξηση Βάρους
· Βαριά περίοδος
· Αλλαγές στη διάθεση / άγχος
· Ημικρανίες

Αντιμετώπιση

Αλλαγή διατροφικών συνηθειών και κυρίως: 
· Πρόσληψη φυτικών ινών για καλύτερη λειτουργία του εντέρου
· Καθημερινή κατανάλωση ενός «ζωντανού» οργανικού γιαουρτιού που να περιέχει τον μικροοργανισμό Lactobacillusacidophilus
· Λήψη βιταμίνης B6 έως 50mg ημερησίως

Τεστοστερόνη 

Είναι μία αρρενοποιητική ορμόνη που βρίσκεται σε αμφότερα τα φύλλα. Η τεστοστερόνη ευθύνεται για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ανδρικού σώματος και είναι υπεύθυνη για τη λίμπιντο, τη μυϊκή αύξηση και την εναπόθεση ασβεστίου στα οστά σε άνδρες και γυναίκες.

Οι γυναίκες σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν υψηλότερα επίπεδα από τα φυσιολογικά με χαρακτηριστικό παράδειγμα το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Συχνότερη αιτία διαταραχής είναι το στρες. 

Συμπτώματα 
Μειωμένης τεστοστερόνης 
· Μείωση λίμπιντο
· Απώλεια κινητικότητας (νωθρότητα)

Αυξημένης τεστοστερόνης
· Ακμή
· Αύξηση βάρους
· Αν-ωοθηλακοριξία
· υπερτρίχωση

Ανισορροπία προγεστερόνης, οιστρογόνων και τεστοστερόνης 

Μπορεί η κάθε μία ορμόνη να δίνει κάποια συμπτώματα, αλλά ο συνδυασμός και μη ομαλή αλληλεπίδρασή τους μπορεί να προκαλέσει και να επηρεάσει την καθημερινότητα με:
· Μειωμένη λίμπιντο
· Ημικρανίες/πονοκέφαλους
· Εξάψεις
· Αύξηση βάρους
· Αιμορραγία
· Κατακράτηση υγρών
· Πρήξιμο στήθους / ευαισθησία
· Πρήξιμο της κοιλιάς
· Καλή διάθεση
· Κόπωση
· Ινωμάτωση
· Κυτταρίτιδα
· Ενδομητρίωση
· Διαταραχές περιόδου
· Επώδυνη περίοδο
· Ακανόνιστοι κύκλοι
· Κατάθλιψη

Αντιμετώπιση 

Δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή παρά μονάχα αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες.

Εκτός βέβαια από τα καθημερινά προβλήματα στις γυναικείες ορμόνες οφείλονται και σημαντικά γυναικεία σύνδρομα και ασθένειες. Τα πιο σημαντικά που χρήζουν περισσότερης προσοχής είναι:

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) 

Το εν λόγω σύνδρομο είναι μία από τις πιο συχνές διαταραχές. Υπολογίζεται το 5-10% γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας πάσχουν από το εν λόγω σύνδρομο και τουλάχιστον 30% έχουν τα συμπτώματα.

Η πάθηση σχετίζεται: 
· Με ορμονικές διαταραχές
· Αντίσταση στην ινσουλίνη.

Δεν εμφανίζουν όλες οι γυναίκες με το σύνδρομο τα χαρακτηριστικά του συμπτώματα που είναι:

· Παχυσαρκία (ιδιαίτερα στην περιοχή της κοιλιάς)
· Δυσκολία απώλειας βάρους
· Κούραση, κατάθλιψη, συναισθηματική αστάθεια
· Αραιή ή και απούσα περίοδος
· Κοιλιακός πόνος και ευαισθησία στο στήθος
· Ζαλάδες και τάση για λιποθυμιά
· Αύξηση τριχοφυΐας (μουστάκι κ.λπ.)
· Απώλεια μαλλιών
· Ακμή
· Υπογονιμότητα και αποβολές
· Πάχυνση του δέρματος πανάδες και κηλίδες στον αυχένα
· Δερματικές ανωμαλίες – μυρμηγκιές

Ορισμένες έχουν λίγα μόνο από αυτά ή και καθόλου. Αυτές που δεν έχουν καθόλου συνήθως έχουν πολυκυστικές ωοθήκες (άλλο σύνδρομο πολυκυστικών, άλλο πολυκυστικές). Οι τελευταία περίπτωση αφορά τις πολυκυστικές ωοθήκες (PCO), και οι εν λόγω ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν το σύνδρομο και θα πρέπει να παρακολουθούνται ειδικά σε περιόδους στρες ή αύξησης βάρους οπότε και μπορούν να εγκατασταθούν τα συμπτώματα.

Παρόλο που έχουν περάσει 60 χρόνια από την αναγνώριση του συνδρόμου η αιτιολογία του ακόμη αναζητάτε παρόλο που οι θεραπευτικές επιλογές είναι πολλές.

Γνωστές αιτίες του συνδρόμου είναι: 
· Γενετική προδιάθεση
· Στρες
· Ατμοσφαιρική Μόλυνση
· Διατροφή

Ορμόνες που επηρεάζουν ή προκαλούν σύνδρομο πολυκυστικών -άλλοι βιοχημικοί δείκτες 
· Υψηλά επίπεδα της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) 
· Φυσιολογικά ή οριακά χαμηλά επίπεδα της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) 
· Υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης 
· Χαμηλά επίπεδα προγεστερόνης (στην ωχρινική φάση του κύκλου)
· Υψηλά επίπεδα οιστρογόνων 
· Υψηλά επίπεδα ινσουλίνης και γλυκόζης 
· Ανώμαλο λιπιδαιμικό προφίλ

* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος. 
Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α., 
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου. 

πηγή

http://koukfamily.blogspot.com/