Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Τσόντες: Γιατί τις ονομάζουμε έτσι;

Τσόντες: Γιατί τις ονομάζουμε έτσι;

MUTCD_R5-1.svg.png
Το σημερινό μας κείμενο είναι ακατάλληλο για ανηλίκους διότι θα μιλήσουμε για τσόντες! Σε περίπτωση που είστε ανήλικος και θέλετε να το διαβάσετε παρακαλώ όπως γίνει με την συναίνεση των γονέων σου!!
Οι ερωτικές ταινίες ονομάζονται τσόντες (κυρίως στην Ελλάδα) λόγω του τρόπου που τις παρουσίαζαν τα σινεμά στο κοινό, τον καιρό που οι κινηματογράφοι είχαν περιορισμούς όσον αφορά την προβολή ερωτικών ταινιών.
Για να είμαι πιο κατανοητός, σε παλαιότερες δεκαετίες, όταν οι ερωτικές ταινίες ήταν παράνομες για δημόσια προβολή, υπήρχαν σινεμά που παρέμβαλαν σύντομα πορνογραφικά αποσπάσματα, ανάμεσα σε νορμάλ ταινίες που είχαν άδεια προβολής. Δηλαδή καθώς έπαιζε μια ταινία καράτε, έμπαινε κατευθείαν η τσόντα για δέκα λεπτά και μετά επανερχόταν στην ταινία καράτε.
Αναφορικά με την λέξη τσόντα, ο όρος προϋπήρχε των ταινιών και σήμαινε προσθέτω, ενώνω συνδέω, προσθήκη κ.α. Η λέξη προέρχεται από το βενετικό zonta, ιταλικό giunta που σημαίνει ενώνω, προσθέτω.
Η λέξη τσόντα, στις αρχές χρησιμοποιείτο κυρίως για το ράψιμο. Για παράδειγμα, όταν σκιζόταν ένα παντελόνι, το τσοντάριζε (το σύνδεε) με κάποιο άλλο ύφασμα ώστε να κρύψει το σκίσιμο. Στην Κύπρο δεν χρησιμοποιούμε τον όρο τσόνταρα ένα ύφασμα αλλά τον όρο ππάτσιαρω που προέρχεται πιθανώς από την αγγλική λέξη patch ή την γαλλική pieche. Μετέπειτα η λέξη άρχισε να χρησιμοποιείται και με την σημασία του συνεισφέρω, προσφέρω κάτι σε κάποιον, “ρε μάνα, τσόνταρε με 20 ευρώ να πάω καφεδάκι με την κοπελιά μου!”. Όταν λοιπόν έφτασε η εποχή που οι κινηματογράφοι παρέμβαλαν κάποιες ερωτικές σκηνές ανάμεσα σ’ άλλες, η λέξη τσοντάρω ήταν φυσικό επακόλουθο έτσι οι ερωτικές ταινίες ονομάστηκαν τσόντες!
Στην Ελλάδα υπήρχαν μέχρι πρόσφατα, ίσως ακόμη και σήμερα, διάφοροι κινηματογράφοι που έπαιζαν νόμιμα ταινίες πορνό. Τέτοια σινεμά ήταν το “Αβέρωφ”, το  “Κοσμοπολίτ” το “Adult Theaters” το “Αθηναϊκόν Όρφεο” κ.α. Δυστυχώς για τους ιδιοκτήτες αυτών των σινεμά, τα περισσότερα έκλεισαν αφού σήμερα μπορεί κάποιος εύκολα να βρει δωρεάν ταινίες στο διαδίκτυο.
Στην Κύπρο δεν γνωρίζω αν υπήρχαν τέτοιου είδους κινηματογράφοι ή αν τσοντάριζαν ερωτικές σκηνές ενδιάμεσα άλλων ταινιών, όμως έχω μια ιστορία από την Κύπρο να αναφέρω που έχει σχέση με το κείμενο μας!
Την διάσημη γαλλική ταινία ερωτικού περιεχομένου Emmanuelle, που γυρίστηκε το 1974, λίγο πολύ όλοι την γνωρίζουμε. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότερο είναι ότι το 1979, ένα από τα πολλά sequel της Emmanuelle που ακολούθησαν, το “Emanuelle: Queen of Sados (Emanuelle’s Daughter)” γυρίστηκε στην Κύπρο, σε διάφορες τοποθεσίες, όπως στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου! Μάλιστα, στην ταινία εμφανίστηκαν γνωστοί κύπριοι ηθοποιοί όπως ο Γιώργος Ζένιος και η Έλλη Κυριακίδου αλλά και αεροπλάνο της Cyprus Airways!! Προτού πάω για τον επίλογο μου να σημειώσω πως η ταινία Emmanuelle προήλθε από το ομώνυμο βιβλίο της γαλλοταϊλανδέζας  Emmanuelle Arsan, που κυκλοφόρησε το 1959.
Κλείνοντας να αναφέρω πως η ταινία “Le coucher de la mariée” θεωρείται από πολλούς ως η πρώτη ταινία ερωτικού περιεχόμενου. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1896 και είχε διάρκεια 7 λεπτά. Από τα 7 λεπτά διασώθηκαν μόνο τα 2 τα οποία τα παραθέτω πιο κάτω σε βίντεο. Μην φανταστείτε πως είναι σαν τις σημερινές ταινίες ερωτικού περιεχομένου…!!!!
1519.5CaptureCapture1Capture2Capture3Capture4emanuelles-daughterH0472-L101465513

https://perithorio.wordpress.com/

Το ότι εκατομμύρια άτομα υποστηρίζουν μια ανοησία δε σημαίνει ότι είναι αλήθεια

Το ότι εκατομμύρια άτομα υποστηρίζουν μια ανοησία δε σημαίνει ότι είναι αλήθεια

Πηγαίνετε σε μια συναυλία. Στη γωνία του δρόμου πέφτετε πάνω σε μια ομάδα ατόμων που κοιτάζουν τον ουρανό. Χωρίς να σκεφτείτε, σηκώνετε το κεφάλι. Γιατί; Λόγω του φαινομένου που ονομάζουμε κοινωνική απόδειξη. Στη μέση του κονσέρτου, σ’ ένα κομμάτι που ο σολίστας εκτελεί μεμπρίο, κάποιος μέσα στο κοινό αρχίζει να χειροκροτεί και, ένα δευτερόλεπτο αργότερα, όλη η αίθουσα κάνει το ίδιο. Το ίδιο κι εσείς. Γιατί; Πάλι η κοινωνική απόδειξη. Μετά τo κονσέρτο πηγαίνετε στο βεστιάριο για να πάρετε το παλτό σας. Παρατηρείτε ότι τα άτομα που στέκονται μπροστά σας στην ουρά αφήνουν νομίσματα σ’ ένα πιάτο, ενώ το βεστιάριο περιλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου. Τι κάνετε; Αφήνετε κι εσείς πουρμπουάρ. Λόγω της κοινωνικής απόδειξης (που αποκαλείται ενίοτε πνεύμα κοπαδιού, αγελαίο ένστικτο ή, γενικότερα,κομφορμισμός), συμπεριφέρομαι όπως οι άλλοι. Με άλλα λόγια, όσο περισσότερα άτομα επιδοκιμάζουν μια ιδέα, τόσο καλύτερη είναι αυτή η ιδέα- πράγμα, φυσικά, παράλογο.

Πίσω από τις κερδοσκοπικές φούσκες και τις κινήσεις χρηματιστηριακού πανικού κρύβεται η κοινωνική απόδειξη. Τη βλέπουμε επί τω έργω στον κόσμο της μόδας, στις τεχνικές μάνατζμεντ, στα χόμπι, στις δίαιτες, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις κτλ. Η κοινωνική απόδειξη μπορεί να παραλύσει ολόκληρους πολιτισμούς- σκεφτείτε, παραδείγματος χάρη, τις ομαδικές αυτοκτονίες που οργανώνουν ορισμένες αιρέσεις.

Το πείραμα που έκανε για πρώτη φορά ο ψυχολόγος Σόλομον Ας, το 1950, αποδεικνύει πόσο η κοινωνική πίεση μπορεί να διαστρεβλώσει τη σωστή κρίση.

Ο ερευνητής δείχνει γραμμές διαφορετικού μήκους σ’ έναν
εθελοντή που πρέπει κάθε φορά να δηλώνει αν η γραμμή είναι μακρύτερη, κοντύτερη ή ίση με μια γραμμή αναφοράς. Όταν ο εθελοντής είναι μόνος του στον χώρο εκτιμά σωστά το μήκος των γραμμών που του δείχνουν- η άσκηση είναι πραγματικά εύκολη. Έπειτα ο ερευνητής φέρνει άλλα εφτά άτομα στον ίδιο χώρο — τους «συνενόχους» του, αλλά ο εθελοντής δεν το ξέρει. Οι νεοφερμένοι, ο ένας μετά τον άλλο, δίνουν λανθασμένη απάντηση δηλώνοντας ότι η εν λόγω γραμμή είναι πιο κοντή, ενώ είναι ολοφάνερα πιο μακριά από τη γραμμή αναφοράς. Ύστερα έρχεται η σειρά του εθελοντή να απαντήσει. Στο 30% των περιπτώσεων δίνει την ίδια λάθος απάντηση με τους προηγούμενους, από καθαρή κοινωνική πίεση.

Γιατί; Διότι αυτή η συμπεριφορά αποδείχτηκε αποτελεσματική στρατηγική επιβίωσης κατά την εξέλιξη. Ας υποθέσουμε ότι ζείτε 50.000 χρόνια πριν και ότι περπατάτε στη σαβάνα με τους κυνηγούς συντρόφους σας και, ξαφνικά, εκείνοι το βάζουν στα πόδια. Τι κάνετε; Στέκεστε ακίνητος ξύνοντας το πιγούνι και αναρωτιέστε αν αυτό που βλέπετε είναι πράγματι λιοντάρι ή κάποιο ακίνδυνο ζώο που μοιάζει με λιοντάρι; Όχι βέβαια! Εξαφανίζεστε κι εσείς γρήγορα. Μπορείτε να σκεφτείτε αργότερα, όταν θα είστε ασφαλής. Εκείνος που συμπεριφέρθηκε διαφορετικά στη σαβάνα του Σερενγκέτι δεν επέζησε για να μεταβιβάσει τα γονίδιά του στους απογόνους του. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς είναι τόσο ριζωμένος μέσα μας, που εξακολουθούμε να τον χρησιμοποιούμε, ενώ δε μας προσφέρει πια κανένα πλεονέκτημα επιβίωσης. Το μόνο παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ όπου η κοινωνική απόδειξη είναι χρήσιμη είναι να έχετε εισιτήρια για ένα ποδοσφαιρικό ματς σε μια ξένη πόλη και να μην ξέρετε πού βρίσκεται το στάδιο – στην περίπτωση αυτή είναι μάλλον λογικό να ακολουθήσετε τα άτομα που μοιάζουν με φιλάθλους.

Οι κωμωδίες καταστάσεων και τα τοκ σόου χρησιμοποιούν την κοινωνική απόδειξη μεταδίδοντας σε καίριες στιγμές ηχογραφημένα γέλια για να προκαλέσουν το γέλιο των τηλεθεατών. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα κοινωνικής απόδειξης είναι χωρίς αμφιβολία ο λόγος του Γιόζεφ Γκέμπελς στις 18 Φεβρουάριου του 1943 με τίτλο «Θέλετε τον ολοκληρωτικό πόλεμο;». (Στο YouTube υπάρχει βίντεο αυτής της ομιλίας.) Αν είχε θέσει την ερώτηση σε κάθε άτομο ξεχωριστά και ανωνύμως, κανένα δε θα είχε απαντήσει καταφατικά στη θεοπάλαβη πρότασή του.

Η διαφήμιση εκμεταλλεύεται συστηματικά την αδυναμία μας να υποκύπτουμε στην πίεση της κοινωνικής απόδειξης. Είναι μάλιστα πιο αποτελεσματική όταν υπάρχει πληθώρα προϊόντων τα χαρακτηριστικά των οποίων δεν έχουν ευδιάκριτες διαφορές μεταξύ τους (για παράδειγμα, όταν πρέπει να διαλέξετε ανάμεσα σε διάφορες μάρκες αυτοκινήτων, απορρυπαντικών, καλλυντικών που, τελικά είναι ισάξια) και όπου εμφανίζονται άνθρωποι “όπως εσείς κι εγώ”. Γι’ αυτό δε θα δείτε ποτέ στην τηλεόραση μια Αφρικανή νοικοκυρά να επαινεί ένα προϊόν καθαρισμού.

Να είστε δύσπιστοι όταν μια επιχείρηση διατείνεται ότι το προϊόν της είναι “πρώτο σε πωλήσεις” . Παράλογο επιχείρημα, διότι δε σημαίνει ότι είναι καλύτερο μόνο και μόνο επειδή πουλιέται πολύ. Όπως έλεγε ο συγγραφέας Σόμερσετ Μομ, το ότι πενήντα εκατομμύρια άτομα υποστηρίζουν μια ανοησία αυτό δε σημαίνει ότι είναι αλήθεια.

Η τέχνη της καθαρής σκέψης
ΡΟΛΦ ΝΤΟΜΠΕΛΛΙ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ


Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Το υπερατλαντικό ταξίδι του Ηρακλέους που δεν διδάσκεται στα σχολεία

Κι όμως η Ιστορία είναι διαφορετική: 

Το υπερατλαντικό ταξίδι του Ηρακλέους που δεν διδάσκεται στα σχολεία

Ιστορικό πρόσωπο που έφτασε ώς τον Καναδά ήταν ο Ηρακλής της ελληνικής μυθολογίας, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας Ηλία Μαριολάκο.

Έφτασε χίλια χρόνια πριν από τον Μεγάλο Αλέξανδρο στον Ινδό ποταμό. Πέρασε από την Αιθιοπία, έφτασε ώς τη Γροιλανδία και ίσως να πάτησε πρώτος το πόδι του στην Αμερική.

Ένας από τους πιο γνωστούς ήρωες της παγκόσμιας μυθολογίας- ο Ηρακλής- δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος υδραυλικός, μηχανικός και υδρογεωλόγος, όπως μαρτυρούν πολλοί από τους δώδεκα άθλους του, αλλά και ο πρώτος που έκανε πράξη την παγκοσμιοποίηση και ο αρχιτέκτονας της μυκηναϊκής κοσμοκρατορίας, όπως υποστήριξε σε ομιλία του, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος.

«Ο Ηρακλής δεν είναι ένα πρόσωπο για να διασκεδάζουν τα παιδιά. Ούτε η ελληνική μυθολογία ένα παραμύθι για έναν φανταστικό κόσμο», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ηλίας Μαριολάκος.

«Ο Ηρακλής είναι ένα ιστορικό- και όχι μυθικό- πρόσωπο, ένας άγνωστος μεγάλος κατακτητής, ήρωας- ιδρυτής πόλεων, πρώτος συνδετικός κρίκος του κοινού πολιτισμικού υποστρώματος των Ευρωπαίων, του μυκηναϊκού και κατά συνέπεια του ελληνικού πολιτισμού. Και η μυθολογία είναι η ιστορία του απώτερου παρελθόντος των κατοίκων αυτού του τόπου, που πολύ αργότερα θα ονομαστεί Ελλάς».

Πρώτος στο μικροσκόπιο του καθηγητή μπήκε ο άθλος με την αρπαγή των βοδιών του Γηρυόνη, του τρικέφαλου και τρισώματου γίγαντα που ζούσε στα Γάδειρα, το σημερινό Κάντιθ της Ισπανίας, κοντά στο στενό του Γιβραλτάρ.

«Οι περισσότεροι πιστεύουν πως ο Ηρακλής ταξίδεψε ώς την Ιβηρική Χερσόνησο για να φέρει μια καλή ράτσα βοδιών στην Πελοπόννησο», εξηγεί ο κ. Μαριολάκος. «Αν διαβάσουμε με προσοχή τον Στράβωνα, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. όμως, θα διαπιστώσουμε πως σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν έχει βρεθεί τόσος πολύς χρυσός, άργυρος, χαλκός και σίδηρος. Και τα βόδια δικαιολογούνται διότι υπήρχαν μαρτυρίες ότι το “κοσκίνισμα” του χρυσού από την άμμο γινόταν πάνω σε δέρματα βοδιών».

Η ίδρυση δε της πόλης από τον Ηρακλή μνημονεύεται στον θυρεό της πόλης και σήμερα. Ο Ηρακλής ολοκληρώνει τον άθλο του και συνεχίζει βόρεια προς την Κελτική και ιδρύει την Αλέσια (γνωστή και ως πόλη του Αστερίξ), το όνομα της οποίας προέρχεται από τη λέξη άλυς (= περιπλάνηση). Πόλη με στρατηγική σημασία, καθώς συνδέεται μέσω πλωτών ποταμών προς τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό, τη Μάγχη και τη Βόρεια Θάλασσα, όπου ο Ιούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τους Γαλάτες. Ακόμη ιδρύει το Μονακό και την Αλικάντε - η ποδοσφαιρική της ομάδα ονομάζεται Ηρακλής. 

Τι γύρευε στη Γαλατία ο Ηρακλής; «Χρυσό», απαντά ο κ. Μαριολάκος, «αφού ο Διόδωρος μας λέει πως στη Γαλατία υπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ο Ηρακλής όμως φέρεται- σύμφωνα με τον Πλούταρχο- να έφτασε και ώς την Ωγυγία που απέχει πέντε ημέρες δυτικά της Βρετανίας. «Πέντε ημέρες ισοδυναμούν με 120 ώρες. Αν η μέση ταχύτητα ενός πλεούμενου της εποχής ήταν 4 μίλια την ώρα, τότε η απόσταση είναι 890 χλμ., άρα πρόκειται για τη σημερινή Ισλανδία και συνέχισε ώς τη Γροιλανδία, ενώ το Κρόνιο Πέλαγος, που αναφέρεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς ταυτίζεται με τον Βόρειο Ατλαντικό».

«Για να φέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων (ήτοι τον χρυσό) ο Ηρακλής από την Αίγυπτο έφτασε ώς την Αιθιοπία κι έπειτα στον Καύκασο- για να ζητήσει τη βοήθεια του Προμηθέα- και στη Λιβύη προτού επιστρέψει στις Μυκήνες».

Ο Ηρακλής έφτασε, σύμφωνα με τον καθηγητή Ηλία Μαριολάκο, ώς την Αμερική. «Στις πηγές διαβάζουμε πως εγκατέστησε ακολούθους του “ώς τον κόλπο που το στόμιό του βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας”. Ένας κόλπος μόνον καλύπτει αυτές τις προϋποθέσεις: του Αγίου Λαυρεντίου στο Τορόντο του Καναδά».

Μαρτυράται δε πως έμειναν «σε νησιά που βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες»- δηλαδή στον πολικό κύκλο.

Τι γύρευε εκεί; 

Η απάντηση βρίσκεται στα ευρήματα των ανασκαφών που γίνονται γύρω από τη λίμνη Σουπίριορ στο Μίτσιγκαν. Αρκεί να σκεφτείτε πως έχουν εξορυχθεί πάνω από 500.000 τόνοι χαλκού στην περιοχή, όταν στην κατ΄ εξοχήν πηγή χαλκού- την Κύπρο- εξορύχθηκαν 200.000 τόνοι.

Η εξόρυξη έγινε την περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, όταν καταρρέει ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Και όλα αυτά σε μια περιοχή όπου οι γηγενείς βρίσκονταν στη λίθινη εποχή!

πηγή
http://koukfamily.blogspot.com/

Ὀνομασίες τῶν Ἑλλήνων

Ὀνομασίες τῶν Ἑλλήνων

Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως Ἕλλην προκαλεῖ μέχρι σήμερα συζητήσεις. Ἡ ἐπικρατέστερη ἄποψη εἶναι ὅτι προέρχεται ἀπό τούς Σελλούς (θ. σέλ- = φωτίζω), τό ἑλληνικό φύλο τῆς Ἠπείρου πού ἦταν οἱ ἱερεῖς τῆς Δωδώνης καί μέρος τῶν ὁποίων μετανάστευσε στή Φθία.

Σύμφωνα μέ τήν ἑλληνική μυθολογία, ὁ Ἕλλην, ὁ ὁποῖος ἦταν γιός τοῦ Δευκαλίωνα καί τῆς Πύρρας, ἀπέκτησε τρεῖς γιούς, τόν Αἴολο, τόν Δῶρο καί τόν Ξάνθο. Ὁ Αἴολος καί ὁ Δῶρος μαζί μέ τούς γιούς τοῦ Ξάνθου, τόν Ἀχαιό καί τόν Ἴωνα, ἀποτέλεσαν τούς γενάρχες τῶν τριῶν κυριότερων ἑλληνικῶν φυλῶν πού ἦταν οἱ Ἀχαιοί, οἱ Δωριεῖς, οἱ Αἰολεῖς καί οἱ Ἴωνες. Τό ὄνομα Ἕλληνες στά ὁμηρικά χρόνια δέν ἀντιστοιχοῦσε παρά μόνο σ’ ἕνα ἑλληνικό φύλο, πού κατοικοῦσε στήν περιοχή γύρω ἀπό τόν Σπερχειό ποταμό στή σημερινή Φθιώτιδα, τό ὁποῖο εἶχε ὡς ἡγέτη του τόν μυθικό Ἀχιλλέα.

Ἄλλες ἀπόψεις σχετίζουν τό ὄνομα Ἕλλην μέ τό θέμα ἕλλ- πού σημαίνει ὀρεινός ἤ μέ τή λέξη ἔλλοψ πού σημαίνει ἄφωνος, ἄφθογγος.

Ἤδη τόν 7ο π.Χ. αἰώνα εἶχε ἐπικρατήσει ἡ ὀνομασία Πανέλληνες καί ἀπό ἐκεῖ ἀποσπάστηκε καί γενικεύτηκε ἡ ὀνομασία Ἕλληνες, ἐξ οὗ καί ὁ τονισμός, Ἕλλην ἀντί Ἑλλήν.

Ἀργότερα, μέ τήν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ ὅρος Ἕλλην σήμαινε τόν εἰδωλολάτρη ἤ τόν μή χριστιανό, ἐνῶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἑλλάδας λέγονταν Ἑλλαδίτες. Ὅταν ὁ Χριστιανισμός ἔπαψε νά ἀπειλεῖται ἀπό τίς παγανιστικές θρησκεῖες, ὁ ὅρος Ἕλλην ἄρχισε νά χρησιμοποιεῖται δειλά δηλώνοντας τήν καταγωγή ἐνῶ μετά τήν ἀνακήρυξη τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, ἡ ὀνομασία ἐπανῆλθε ὡς ἐπίσημη. Τό ἐπίσημο ὄνομα τῆς Ἑλλάδας στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση εἶναι Hellas.

Γραικοί

Τό ὄνομα Γραικός εἶναι ἀρχαιότερό τοῦ ὀνόματος Ἕλληνας. Σέ μία ἐπιγραφή τοῦ 4ου π.Χ. αἰώνα ἀναφέρεται ὅτι Ἕλληνες ὀνομάσθηκαν αὐτοί πού ἀποκαλοῦνταν πρίν Γραικοί, ἐνῶ ὁ Ἀριστοτέλης στά «Μετεωρολογικά» του σημειώνει ὅτι «στήν περιοχή τῆς Δωδώνης στήν Ἤπειρο κατοικοῦσαν οἱ Σελλοί πού ἀποκαλοῦνταν τότε Γραικοί καί τώρα Ἕλληνες».

Κάποιοι ὑποστηρίζουν ὅτι τά φύλα τῆς Ἰταλίας ἐξαιτίας τῆς ἐπαφῆς πού εἶχαν μέ τήν Ἤπειρο, γνώρισαν τούς Γραικούς καί ἀποκαλοῦσαν ἔτσι ὅλους τοὺς Ἕλληνες ἐνῶ κάποιοι ἄλλοι ὅτι τό φύλο τῶν Γραικῶν ἴσως νά μετανάστευσε στήν Βοιωτία, ἀπό ὅπου μετακινήθηκε καί ἵδρυσε ἀποικία στή Νότια Ἰταλία τόν 8ο αἰώνα π.Χ. (ἡ ἄλλη ἐκδοχή εἶναι ὅτι οἱ κάτοικοι τῆς πόλης Γραία τῆς Βοιωτίας ἵδρυσαν τήν ἀποικία Κύμη στήν Ἰταλία καί ἀπό τό ὄνομα τῆς πόλης ὀνομάστηκαν Γραικοί). Ἐκεῖ οἱ γηγενεῖς της Ἰταλίας γενίκευσαν τήν ὀνομασία Γραικοί (Λατινική: Graeci) γιά ὅλους τοὺς Ἕλληνες καί αὐτή μετά ἐξαπλώθηκε σέ ὅλες τίς γλῶσσες τίς Δυτικῆς Εὐρώπης, στίς ὁποῖες τά ὀνόματα Ἕλληνες καί Ἑλλάδα εἶναι ἀντίστοιχα: στήν Ἀγγλική – Greeks καί Greece, στήν Γαλλική – Grecs καί Grece, στήν Γερμανική – Griechen καί Griechenland, στήν Ἰταλική – Greci καί Grecia, στήν Ἱσπανική Griegos καί Grecia.

Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ἡ λέξη Γραικός ἄρχισε νά σημαίνει τόν ἐπιπόλαιο καί τόν τυχοδιώκτη, ἐνῶ στόν Μεσαίωνα πῆρε τήν σημασία τοῦ ἑλληνορθοδόξου. Ἔνθερμος ὑποστηρικτής τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἦταν ὁ Ἀδαμάντιος Κοραής ἐπειδή ὅπως τόνιζε «ἔτσι μᾶς ὀνόμαζαν τά φωτισμένα ἔθνη τῆς Εὐρώπης».

Ρωμιοί

Ἐνῶ ἡ Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ἐκχριστιανιζόταν, οἱ Ἕλληνες αὐτοαποκαλοῦνταν, ἀφοῦ ἡ ὀνομασία Ἕλλην σήμαινε πλέον τόν εἰδωλολάτρη, Ρωμαῖοι ἤ Ρωμιοί ἕνα ὄνομα τό ὁποῖο εἶχε πολιτικές προεκτάσεις ἀφοῦ δήλωνε ὅλους τοὺς ἐλεύθερους πολίτες τῆς Αὐτοκρατορίας καί ὄχι τήν καταγωγή τους. Σημειωτέον ὅτι οἱ ἴδιοι ὀνόμαζαν τό κράτος τους Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία καί ὄχι Βυζαντινή, ἐνῶ ἡ Κωνσταντινούπολη ἀρχικά ὀνομάστηκε Νέα Ρώμη.
  
Κατά τή δύση τῆς Αὐτοκρατορίας καί τήν ἀποκοπή περιοχῶν πού κατοικοῦνταν ἀπό ἀλλοεθνεῖς, ταυτίζεται μέ τό ὅ,τι σήμερα ὀνομάζουμε Ἕλληνα, ἀποκτᾶ δηλαδή ἕνα ἐθνικό χαρακτήρα.

Ἡ ὀνομασία Ρωμιός χάνει ἐπί τουρκοκρατίας τήν αἴγλη τοῦ «αὐτοκρατορικοῦ» Ρωμαῖος καί μέ τίς σκληρές συνθῆκες τῆς ὑπό ζυγόν διαβίωσης ἀποκτᾶ τήν χροιά τοῦ καταφερτζῆ, τοῦ καπάτσου, τοῦ ξύπνιου.

Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰώνα τό «Ρωμιός» χρησιμοποιήθηκε ὡς ἀντίθεση πρός τόν μιμητισμό τῆς Εὐρώπης, τή λαϊκή χριστιανική βυζαντινή ἀνατολική (ἀλλά ὄχι ἀνατολίτικη) φυσιογνωμία τοῦ Νεοέλληνα. Οἱ Λατίνοι συνέχισαν νά χαρακτηρίζουν τούς Ἕλληνες μέ τό ὄνομα Γραικός. Ἡ ὀνομασία Ρωμιός συνηθίζεται νά χρησιμοποιεῖται ἀκόμα στήν Ἑλλάδα καί εἰδικά στήν Τουρκία (Rum – Ρούμ).

Γιουνὰν (Ἴωνες) (Yunan)

Γιουνὰν (Yunan), πού σημαίνει Ἴωνες, ὀνομάζουν οἱ λαοί τῆς Ἀνατολῆς τούς Ἕλληνες. Προέρχεται ἀπό τήν περσική λέξη Yauna, ἀπό τό ὄνομα Ἰωνία, ἀφοῦ οἱ Πέρσες ἦρθαν σέ ἐπαφή μέ τούς Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί συγκεκριμένα μέ τούς Ἴωνες τόν 6ο αἰώνα π.Χ., τούς ὁποίους καί κατέκτησαν καί ἔτσι ὀνόμαζαν ὅλους τοὺς Ἕλληνες ἀνεξαιρέτως. Ἔτσι, ἡ χρήση τῆς ὀνομασίας αὐτῆς ἐπεκτάθηκε σέ ὅλους τοὺς λαούς πού βρίσκονταν ὑπό περσική κατοχή καί γενικά σέ ὁλόκληρη τήν Ἀνατολή.

Γιαβᾶν (Yavan ἤ Javan)

Μέ αὐτή τήν ὀνομασία εἶναι γνωστοί οἱ Ἕλληνες στούς λαούς τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου ἀπό τήν βιβλική ἐποχή, πού ἀναφέρονται ὡς ὁ λαός πού ἐγκαταστάθηκε στά Βαλκάνια. Ἡ ὀνομασία Γιαβὰν εἶναι συγγενική του Γιουνάν.

Ἀχαιοί. Δαναοί, Ἀργεῖοι

Μέ τίς ὀνομασίες αὐτές ἀναφέρονται οἱ Ἕλληνες ἀπό τόν Ὅμηρο. Οἱ Ἀχαιοί ἦταν ἡ πρώτη ἑλληνική φυλή πού μετακινήθηκε καί κυριάρχησε στήν Ἑλλάδα. Τό ὄνομα Ἀργεῖοι προέρχεται ἀπό τό Ἄργος πού ἦταν ἡ ἀρχική πρωτεύουσα τῶν Ἀχαιῶν ἐνῶ ἡ ὀνομασία Δαναοί προέρχεται ἀπό τό ὁμώνυμο φύλο πού ἐξουσίαζε ἀρχικά τήν περιοχή κοντά στό Ἄργος.

[πηγή]
http://koukfamily.blogspot.com/

Με την Χρυσή Τομή των μαθηματικών κατασκευασμένο το παλάτι του Φιλίππου στις Αιγές!!!

Με την Χρυσή Τομή των μαθηματικών κατασκευασμένο το παλάτι του Φιλίππου στις Αιγές!!!

Όταν ο Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών συνεργάτης του Νομπελίστα φυσικοχημικού Ιλία Πριγκοζίν, είδε την απεικόνιση του ανακτόρου του Φιλίππου του Β΄, το οποίο αναστηλώνεται στις Αιγές, ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα φτιαγμένο με τη χρυσή τομή.

«Βλέποντάς το, ως άνθρωπος, με κατέλαβε ένα αίσθημα γαλήνης, αρμονίας και μέθεξης. Ως μαθηματικός, αντιλήφθηκα καθαρά με το μάτι, χωρίς να το μετρήσω με χάρακα, ότι επρόκειτο για ένα ορθογώνιο με λόγο πλευρών 1,62. Αυτό σημαίνει ότι η μικρότερη πλευρά του ορθογωνίου είναι περίπου το 62% του μήκους της μεγάλης. Αυτός είναι ο χρυσός λόγος στον οποίο έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα θεϊκά χαρακτηριστικά» εξηγεί με νόημα στο ΑΠΕ- ΜΠΕ.

Για τη χρυσή τομή μιλούσε λίγες μέρες νωρίτερα στο κοινό η προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, κατά το επίσημο άνοιγμα του ανακτόρου για το κοινό. «Όλο το κτίριο είναι σχεδιασμένο με χρυσές τομές. Δηλαδή όλες οι αναλογίες μέχρι τα ύψη του κτιρίου είναι 1,62, που είναι η χρυσή τομή. Γι’ αυτό, όταν το κοιτάμε μας φαίνεται όμορφο, μας αρέσει η πρόσοψη αυτή. Είναι αυτό που βρήκε ο Πυθαγόρας, είναι ο Θεός κατά Πλάτωνα, αυτό που συνέχει το σύμπαν και όντως το συνέχει. Πώς το ξέρει; Δεν το ξέρω. Το ξέρει όμως» ήταν τα ακριβή της λόγια.

Η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής

Και είναι αυτή η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής που απασχολεί από τα αρχαία χρόνια τους επιστήμονες από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα. «Ο άνθρωπος αποδίδει θεϊκά χαρακτηριστικά σε κάτι συνήθως για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν μπορεί να το περιγράψει, ο δεύτερος ότι το παρατηρεί παντού και ο τρίτος ότι δεν κατανοεί το λόγο της ύπαρξής του. Στην περίπτωση του χρυσού λόγου, της χρυσής τομής, η συγκεκριμένη αναλογία πληροί αυτές τις τρεις προϋποθέσεις» διευκρινίζει ο κ. Αντωνίου.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο χρυσός λόγος ως άρρητος αριθμός δεν αναπαρίσταται γιατί έχει άπειρα ψηφία. Προσεγγίζεται όμως από ρητούς αριθμούς. «Επιπλέον ενυπάρχει στο σχήμα των λουλουδιών και του αστερία της θάλασσας, στο κουκουνάρι, το σώμα του αλόγου, στα όστρακα, στο σαλιγκάρι, στον γενετικό κώδικα, στους φυσικούς κρυστάλλους, τους κυκλώνες, τους σπειροειδείς γαλαξίες, στον άνθρωπο του Βιτρούβιου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, τον «μυστικό δείπνο» του Νταλί, τον Παρθενώνα και, όπως διαπιστώσαμε πρόσφατα, στο ανάκτορο του Φιλίππου στις Αιγές» τονίζει και προσθέτει: «ο λόγος αυτός εμφανίζεται παντού».

«Τώρα για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό, δεν το γνωρίζουμε. Απλώς παρατηρώντας τα φαινόμενα, διαπιστώνουμε την παγκοσμιότητα του χρυσού λόγου. Η χρυσή τομή είναι πανταχού παρούσα, όπως ο Θεός είναι πανταχού παρών. Δεν μπορεί να είναι όλα αυτά τυχαία, υπάρχει ένα μυστήριο εδώ πέρα» τονίζει με νόημα.

[ΑΠΕ-ΜΠΕ] 
πηγή
http://koukfamily.blogspot.com/

Ψάρεψαν γουλιανό 84 κιλών στη λίμνη Πολυφύτου στην Κοζάνη

Ψάρεψαν γουλιανό 84 κιλών στη λίμνη Πολυφύτου στην Κοζάνη

Ψάρεψαν γουλιανό 84 κιλών στη λίμνη Πολυφύτου στην Κοζάνη


«Μας δυσκόλεψε αρκετά, περίπου μια ώρα κάναμε να το βγάλουμε» - Δείτε φωτογραφίες



26/06/2018


Γουλιανό βάρους 84 κιλών ψάρεψαν, σήμερα, δυο ψαράδες στη λίμνη Πολυφύτου, στον νομό Κοζάνης. Ο Νίκος Κουρτίδης και ο Χάρης Μπούντιος, πρόεδρος και γραμματέας του Συλλόγου Αλιέων της περιοχής, ήταν αυτοί που έριξαν παραγάδι και έπιασαν το τεράστιο ψάρι, που έχει μήκος 2,30μ.
Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Κουρτίδης, στη συγκεκριμένη λίμνη υπάρχουν αρκετά τέτοια ψάρια, όμως δεν είναι εύκολο να τα πιάσει κανείς.
gtypi1
«Οι ψαριές μας είναι καλές. Η στάθμη του νερού φέτος είναι σε πολύ καλά επίπεδα και γι’ αυτό έχουμε πολύ καλές ψαριές. Ο συγκεκριμένος γουλιανός πιάστηκε σε παραγάδι. Μας δυσκόλεψε αρκετά, περίπου μια ώρα κάναμε να το βγάλουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κουρτίδης.
Ο γουλιανός είναι το πλέον μεγαλόσωμο ψάρι του γλυκού νερού της Ευρώπης. Είναι επίμηκες, χωρίς λέπια, είναι σχετικά ανθεκτικό είδος και προτιμά περιοχές με λασπώδη πυθμένα, ενώ όπως αναφέρουν οι γνώστες «δεν υπάρχει πιο νόστιμο ψάρι»!
gtypi2
Τις φωτογραφίες παραχώρησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Κουρτίδης

https://www.newsbeast.gr/

Γιατί έχουμε αυτόν το καιρό Ιούνιο μήνα;

Γιατί έχουμε αυτόν το καιρό Ιούνιο μήνα;

Ένα μεγάλο μπλοκάρισμα των αερίων μαζών πάνω από την Ευρώπη είναι ο “φταίχτης” των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών αλλά και του άστατου καιρού στη χώρα μας όταν στη Βόρεια Ευρώπη επικρατεί εκ διαμέτρου διαφορετικός καιρός με ζέστη και άνομβρο καιρό.
Γράφει ο Θοδωρής Κολυδάς
Στη μετεωρολογία, όταν η ροή των αερίων μαζών είναι τέτοια που τα συστήματα εμποδίζονται να κινηθούν από τα δυτικά προς τα ανατολικά, τότε λέμε ότι δημιουργείται εμποδισμός. Στο πλανητικό ατμοσφαιρικό σύστημα Αντικυκλώνες Εμποδισμού καλούνται τα μεγάλης κλίμακας μοτίβα στο πεδίο της ατμοσφαιρικής πίεσης που είναι σχεδόν στάσιμα, “μπλοκάροντας” ουσιαστικά ή ανακατευθύνοντας κινούμενους από τα δυτικά κυκλώνες ή χαμηλά.
Τέτοιου είδους αντικυκλώνες (βαρομετρικά υψηλά) μπορούν να παραμείνουν στην ίδια θέση για αρκετές ημέρες ή ακόμα και εβδομάδες, προκαλώντας σε περιοχές που επηρεάζονται από αυτούς το ίδιο είδος καιρού για εκτεταμένες χρονικές περιόδους (για παράδειγμα υετό για ορισμένες περιοχές, καθαρό ουρανό για άλλες). Στο Βόρειο ημισφαίριο, παρατεταμένος εμποδισμός εμφανίζεται πιο συχνά την άνοιξη πάνω από τον ανατολικό Ειρηνικό και Ατλαντικό ωκεανό.
Γιατί έχουμε αυτόν τον καιρό
Γιατί έχουμε αυτόν τον καιρό
Οι Εμποδισμοί τύπου “Ωμέγα” (Omega Βlocks) ονομάστηκαν έτσι επειδή οι ισοϋψείς καμπύλες με τις οποίες σχετίζονται στο Βόρειο Ημισφαίριο μοιάζουν με το ελληνικό κεφαλαίο γράμμα Ω. Συνήθως εμφανίζουν ένα μοτίβο ύφεση-υψηλό-ύφεση (κυκλώνας-αντικυκλώνας-κυκλώνας), διατεταγμένο από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Στον παραπάνω χάρτη παρατηρούμε μια ύφεση δυτικά της Ιβηρικής χερσονήσου, αντικυκλώνα στη Βόρεια Ευρώπη και ύφεση στην περιοχή μας η οποία μάλιστα συνοδεύεται και από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Αντίθετα στη Βόρεια Ευρώπη έχουμε μεγάλες αποκλίσεις των θερμοκρασιών προς τα επάνω με τον υδράργυρο να κυμαίνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα για την εποχή.

Η διάταξη των συστημάτων θα διατηρηθεί μέχρι και το τέλος της εεβδομάδος αλλά θα μετατοπιστεί σε μεγαλύτερο γεωγραφικό πλάτος , οπότε και ο καιρός στην περιοχή μας θα παρουσιάσει βελτίωση και θα έχουμε επάνοδο της θερμοκρασίας σε κανονικές τιμές από βδομάδα.
https://www.pentapostagma.gr/

Αδιανόητο! Νεαρή διέρρηξε το σπίτι του πρώην της και τον… βίασε απειλώντας τον με ματσέτα!

Αδιανόητο! Νεαρή διέρρηξε το σπίτι του 

πρώην της και τον… βίασε απειλώντας 

τον με ματσέτα!

Με βαρύ κατηγορητήριο βρίσκεται αντιμέτωπη μια 19χρονη γυναίκα από τη Μοντάνα των ΗΠΑ, η οποία – τυφλωμένη από το ερωτικό πάθος – εισέβαλε παράνομα στο διαμέρισμα του πρώην της και τον βίασε απειλώντας τον με μια ματσέτα. 
Σύμφωνα με την κατάθεση του νεαρού Αμερικανού, η Samantha Ray Mears (με την οποία είχε χωρίσει πρόσφατα) διέρρηξε το διαμέρισμά του ενώ έλειπε, και όταν γύρισε από την έξοδό του τη βρήκε να τον περιμένει στο κρεβάτι με τη ματσέτα στο χέρι. Η 19χρονη, που είχε εμφανώς άγριες διαθέσεις, τον διέταξε να γδυθεί και να ξαπλώσει στο κρεβάτι για να κάνουν έρωτα. Φοβούμενος ότι θα του έκανε κακό, ο πρώην της κοπέλας συμμορφώθηκε και εκείνη γδύθηκε και ανέβηκε πάνω του, χωρίς να αφήνει στιγμή από το χέρι το μεγάλο μαχαίρι.
Όταν ο καταγγέλλων προσπάθησε να τη σταματήσει, εκείνη νευρίασε και τον δάγκωσε στο χέρι. Στη συνέχεια η πράξη συνεχίστηκε κανονικά.
Όταν ολοκληρώθηκε ο βιασμός, η νεαρή γυναίκα σηκώθηκε και άρχισε να κάνει βόλτες γύρω από το κρεβάτι, κραδαίνοντας τη ματσέτα. Σε εκείνο το σημείο, το θύμα της κατάφερε να τη φωτογραφίσει προσποιούμενος ότι κοίταζε κάτι στο κινητό του και κατόπιν παρέδωσε στις Αρχές τις φωτογραφίες ως αποδεικτικά στοιχεία. Λίγη ώρα αργότερα, η 19χρονη και ο πρώην της άρχισαν πάλι να λογομαχούν και εκείνη άρχισε να καταστρέφει με το μαχαίρι τον τοίχο του, ενώ στη συνέχεια ούρησε στο κρεβάτι του.
Ο τρομαγμένος νεαρός κατάφερε τελικά να αποδράσει προφασιζόμενος ότι έπρεπε να πάει στην τουαλέτα. Αμέσως μόλις βγήκε από το σπίτι τηλεφώνησε στην αστυνομία, που κατέφθασε για να συλλάβει την εισβολέα.

Σύμφωνα με τοπική εφημερίδα, η Mears είχε συλληφθεί ξανά στο παρελθόν για επίθεση στον πρώην εραστή της. Την προηγούμενη φορά τον είχε χτυπήσει με δύναμη στο πρόσωπο και είχε προσπαθήσει να τον στραγγαλίσει, όμως τότε ο ερωτευμένος νεαρός την είχε συγχωρέσει.
https://www.pentapostagma.gr/

Κρήτη: Το ψάρι που έβαλε στο πιάτο δεν ήταν σκορπίνα όπως πίστεψε αρχικά - Εξαιρετικά επικίνδυνο (εικόνες)

Κρήτη: Το ψάρι που έβαλε στο πιάτο δεν

 ήταν σκορπίνα όπως πίστεψε αρχικά -

Εξαιρετικά επικίνδυνο (εικόνες)

Το ψαροντούφεκο έπιασε ένα ψάρι στην Κρήτη που εκ πρώτης όψεως έμοιαζε με σκορπίνα. Ο έμπειρος ψαράς δεν έκανε το μεγάλο λάθος…
Ένα εντυπωσιακό και συνάμα επικίνδυνο ψάρι έπεσε στο ψαροντούφεκο ερασιτέχνη ψαρά την περασμένη Κυριακή, στα νερά της Σούδας στον Πλακιά στην Κρήτη. Πρόκειται για ένα λεοντόψαρο, πραγματικά εντυπωσιακό στην όψη, με όμορφους χρωματισμούς, αλλά και μεγάλα αγκάθια.
«Το λεοντόψαρο είναι ένα τροπικό ψάρι με προέλευση από τον Ινδικό Ωκεανό/ Ερυθρά Θάλασσα. Το ψάρι φέρει πολυάριθμες μακρόστενες δηλητηριώδεις άκανθες, επικίνδυνες για τον άνθρωπο.
Περισσότερα για το λεοντόψαρο λέει ο κ. Ηλίας Κυριακάκης, γνωστός ερασιτέχνης ψαράς: «Το λεοντόψαρο, γνωστό και ως «leonfish» ή λιονταρόψαρο είναι ένα ψάρι της ομάδας των πετρόψαρων, μοιάζει με τη Σκορπίνα, αλλά αντίθετα με αυτήν, έχει μεγάλα αγκάθια σε όλο του το σώμα

Το επικίνδυνο λεοντόψαρο στην Κρήτη

Είναι επικίνδυνο αν τρυπήσει κάποιον με τα αγκάθια του και προκαλεί αφόρητο πόνο για αρκετές ημέρες, ενώ σε περίπτωση αλλεργικού ατόμου μπορεί να προκαλέσει ακόμη και το θάνατό του. Υπάρχουν ιστορίες που λένε πως ψαράδες που τρυπήθηκαν από τα αγκάθια του λεοντόψαρου, έκοψαν το χέρι τους μην αντέχοντας τον αφόρητο πόνο που προκαλεί το δηλητήριό του.
Τρέφεται αποκλειστικά με γόνο άλλων ψαριών και δεν έχει εχθρούς στο θαλάσσιο περιβάλλον αφού κανένα άλλο ψάρι δεν τολμά να τα βάλει μαζί του. Σε αυτό το είδος πραγματικά δεν ισχύει ο κανόνας, «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Παρ’ όλα αυτά, γίνονται δοκιμές «ταΐσματος» καρχαριών με το ψάρι αυτό προκειμένου να βρεθεί κάποιο είδος που να γίνει εχθρός του στο θαλάσσιο περιβάλλον. 
Προσοχή λοιπόν στο ψάρι της φωτογραφίας. Κολυμπώντας για αναψυχή ή για ψαροντούφεκο αποφεύγουμε την επαφή μαζί του. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να υποστούμε συνέπειες που είναι από σοβαρές μέχρι πολύ επικίνδυνες για την υγεία μας»
Πηγή: goodnet.gr
https://www.pentapostagma.gr/

Aυξάνονται οι μέδουσες στην Ελλάδα – Πώς να αντιμετωπίσετε το τσίμπημά τους

Aυξάνονται οι μέδουσες στην Ελλάδα – 

Πώς να αντιμετωπίσετε το τσίμπημά τους

Σοβαρές ή ακόμα και απειλητικές για τη ζωή μπορεί να είναι οι επιπτώσεις του τσιμπήματος της μέδουσας σε ορισμένους ανθρώπους, αφού μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε καρδιακά ή αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και σε αναφυλακτικό σοκ. 
Αν και τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα είναι πιο ήπια και περιορίζονται σε πόνο, τσούξιμο και αίσθηση καύσου, ορισμένα είδη μεδουσών μπορούν να επηρεάσουν διάφορα συστήματα του οργανισμού και να προκαλέσουν προβλήματα που χρειάζονται άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
Η σοβαρότητα της αντίδρασης του οργανισμού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και συγκεκριμένα από τον τύπο και το μέγεθος των μεδουσών, την ηλικία, το μέγεθος και την υγεία του θύματος, την ευαισθησία του και το χρόνο έκθεσης στο τσίμπημα.
Στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία υπάρχει αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών, η παρουσία των οποίων στις ακτές του Κορινθιακού, του Ευβοϊκού και του Πατραϊκού κυρίως Κόλπου υποχρεώνει του κολυμβητές και λάτρεις των θαλασσίων σπορ να απέχουν απ’ αυτές τις δραστηριότητες. Το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που η πολιτεία, προσπαθώντας να προστατεύσει τους λουόμενους, ενέκρινε κονδύλι από το Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων για να εγκατασταθούν δίχτυα απώθησης, ενώ το Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας επιχειρεί την καταγραφή των μεδουσών με διαδραστικό τρόπο ώστε οι ενδιαφερόμενοι να έχουν άμεση πληροφόρηση.
Όπως εξηγεί ο ενδοκρινολόγος κ. Παναγιώτης Ντάβος, «oι μέδουσες έχουν πολύπλοκους μηχανισμούς τσιμπήματος. Ένα πλοκάμι τους έχει πολυάριθμες συστάδες δηκτικών κυττάρων, κάθε μια από τις οποίες αποτελείται από εκατοντάδες δηκτικά κύτταρα. Κάθε δηκτικό κύτταρο περιέχει μία πυκνή κάψουλα εντός της οποίας είναι μια διπλωμένη βελόνα. Όταν η μέδουσα τσιμπάει, η βελόνα απελευθερώνεται, διοχετεύοντας δηλητήριο στο θύμα. Πάνω από 2000 βελόνες καλύπτουν ένα τετραγωνικό χιλιοστό (πάνω από ένα εκατομμύριο ανά τετραγωνική ίντσα) ανθρωπίνου δέρματος κατά την διάρκεια επαφής με ένα πλοκάμι. Κατά την επαφή, ενεργοποιούνται τα δηκτικά κύτταρα και μια υδροστατική, ρευστή, πίεση 200 ατμοσφαιρών αναπτύσσεται εντός της κάψουλας ακριβώς πριν από την πράξη του τσιμπήματος. Η κάψουλα λόγω αυτής της πίεσης απελευθερώνει το κεντρί με τεράςτια ταχύτητα».

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται το τσίμπημα της μέδουσας 
Όλα τα είδη των μεδουσών έχουν τον ίδιο μηχανισμό τσιμπήματος, αλλά οι επιπτώσεις του στον άνθρωπο δεν είναι οι ίδιες και ούτε χρήζουν της ίδιας αντιμετώπισης. Για παράδειγμα, οι Chiropsalmus quadrumanus προκαλούν έντονο πόνο, ερυθρότητα και οίδημα στο σημείο της επαφής. Αυτή η μέδουσα θεωρείται επικίνδυνη για τον άνθρωπο ή ακόμα και απειλητική για τη ζωή των παιδιών.
Οι μέδουσες Chrysaora hysoscella, που εμφανίζονται σε Ευβοϊκό και Σαρωνικό Κόλπο, είναι ένα πολύ συνηθισμένο είδος που ζει στα παράκτια ύδατα της Μεσογείου, της Τουρκίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας, αλλά και του Ατλαντικού. Έχει διάμετρο έως 30 εκ. και χρώμα κιτρινωπό με 16 καφέ πλοκάμια. Το τσίμπημά της είναι οδυνηρό και για την αντιμετώπισή του δεν πρέπει να εφαρμόζεται γλυκό νερό, οινόπνευμα, ξύδι (το οποίο δεν είναι πανάκεια και δεν εφαρμόζεται στα τσιμπήματα όλων των ειδών μέδουσας). Αντιθέτως, το πλύσιμο με το θαλασσινό νερό, η εφαρμογή ενός μείγματος 50-50% μαγειρικής σόδας και θαλασσινού νερού, η απομάκρυνση με μια πλαστική κάρτα των εναπομεινάντων πλοκαμιών, η εφαρμογή παγωμένων επιθεμάτων αποτελούν τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση τσιμπήματος από το συγκεκριμένο είδος.
Οι επικίνδυνες Pelagia noctiluca που έχουν εντοπιστεί στον Κορινθιακό Κόλπο είναι χρώματος μοβ, πορφυρό ή κοκκινωπό και η μέση διάμετρός είναι περίπου 6 εκ. Σε περίπτωση επαφής με αυτό το είδος μέδουσας η αντιμετώπιση είναι η ίδια με αυτήν για τις μέδουσες Chrysaora hysoscella.
Για τα είδη όμως Caryhdea marsupiatis και Olindias phosphorka επιβάλλεται η χρήση ξυδιού, μόνο που το πρώτο από τα δύο αυτά είδη θέλει εφαρμογή ζεστών και όχι κρύων επιθεμάτων.
Οι επιστήμονες, αποκωδικοποιώντας τον μηχανισμό τσιμπήματος των μεδουσών, επιδίωξαν την ανάπτυξη αναστολέων για την αποτροπή των τσιμπημάτων των μεδουσών.
Ο Dr Amit Lotan του Εβραϊκού Πανεπιστημίου κατάφερε να απομονώσει την ουσία που προστατεύει το ψάρι Αμφιτρύωνας -γνωστό ως κλοουνόψαρο – clownfish, (που οι περισσότεροι γνωρίζουν από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Ψάχνοντας τον Νέμο»)- από τα τσιμπήματα των μεδουσών και των θαλάσσιων ανεμώνων μέσα στις οποίες ζει. Κατόπιν δημιούργησε μια φόρμουλα και την τοποθέτησε σε ειδικό αντηλιακό με διπλή ιδιότητα: και την προστασία από την ακτινοβολία του ήλιου και από τα τσιμπήματα των μεδουσών.
https://www.pentapostagma.gr/

Το ξέρω πως νιώθεις πολλά… εσύ δεν το ξέρεις!

  Το ξέρω πως νιώθεις πολλά… εσύ δεν το ξέρεις! – Θώμη Μπαλτσαβιά – GynaikaEimai 29 Ιανουαρίου 2025 Κάνω ότι σε πιστεύω. Κάνω πως συμφωνώ μα...