Στα σκουπίδια πνίγονται 66 δήμοι στην Αττική, καθώς αυτή είναι η δεύτερη εβδομάδα που παραμένει κλειστός ο ΧΥΤΑ Φυλής και τα απορριμματοφόρα να έχουν σταματήσει τις αποκομιδές.
Ο ΧΥΤΑ Φυλής παραμένει κλειστός καθώς δημιουργήθηκε ένα ρήγμα στο τελευταίο κομμάτι του ΧΥΤΑ με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δεχτεί άλλα σκουπίδια.
Το ρήγμα έχει σαν αποτέλεσμα 2.500 χιλιάδες τόνοι σκουπιδιών να μένουν καθημερινά στους δρόμους της Αττικής, κάτι που σε συνδυασμό με την βροχή των τελευταίων ημερών αυξάνει τους κινδύνους για την δημόσια υγεία.
Να σημειωθεί πως σύμφωνα με το Κεντρικό Δελτίο του Star, το νέο κομμάτι άρχισε να λειτουργεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο και σύμφωνα με τους εργαζόμενους θα έχει κορεστεί σε ένα χρόνο, με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 2019 να μην μπορεί να δεχτεί άλλα σκουπίδια.
Εναλλακτική λύση για τα απορρίμματα της Αττικής εξακολουθεί να μην υπάρχει αφού η χωροθέτηση νέου ΧΥΤΑ καθυστερεί.
Να σημειωθεί πως από τους 5.000 τόνους που παράγει καθημερινά η Αττική, οι μισοί μεταφέρονται στον σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων του Σχιστού και στο εργοστάσιο μηχανικής διαλογής στη Φυλή.
Οι εργασίες αποκατάστασης στον ΧΥΤΑ έχουν ήδη ξεκινήσει αλλά σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα χρειαστούν περίπου δύο εβδομάδες για να επανέλθουν οι φυσιολογικοί ρυθμοί. Από την πλευρά του, ο Δήμαρχος Αθηνών, Γιώργος Καμίνης, συνέστησε υπομονή στους πολίτες, καθώς όπως εκτιμά ο ίδιος, η λύση στο πρόβλημα του ρήγματος στον ΧΥΤΑ Φυλής θα έρθει εντός των επόμενων ημερών.
Το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ είναι το χειρότερα κρυμμένο στρατιωτικό μυστικό στις διεθνείς σχέσεις. Από τη δεκαετία του 1970, το Ισραήλ διατηρεί την πυρηνική αποτροπή προκειμένου να διατηρήσει μια ευνοϊκή ισορροπία ισχύος με τους γείτονές του. Εκτός από κάποιες ανησυχητικές στιγμές κατά τη διάρκεια του πολέμου Yom Kippur, η Ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχει εξετάσει ποτέ σοβαρά τη χρήση αυτού του όπλου.
Πιθανολογείται ότι το Ισραήλ απέκτησε το πρώτο πυρηνικό όπλο του το Δεκέμβρη 1966, το μυστικό αυτό διέρρευσε τον Οκτώβρη του 1985 από τον Mordechai Vanunu. Το Ισραήλ έχει ως πάγια πολιτική του να αρνείται να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το αν έχει πυρηνικά όπλα. Μια πρακτική που του αποφέρει διπλό κέρδος, καθώς δεν αναγκάζεται να υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες και να δέχεται διεθνέις ελέγχους, αλλά διατηρεί και όλα τα οφέλη της πυρηνικής αποτροπής, καθώς κανένα κράτος στην περιοχή δεν θα ρίσκαρε να το προκαλέσει φοβούμενο μια πυρηνική απάντηση.
Το πιο προφανές σενάριο για τη χρήση πυρηνικών από το Ισραήλ θα ήταν για να απαντήσει σε μια πυρηνική επίθεση που θα δεχόταν από μια ξένη δύναμη. Οι πυραυλικές άμυνες και η αντιαεροπορικές άμυνες του Ισραήλ είναι εξαιρετικά εξελιγμένα για να φανταστούμε ένα σενάριο στο οποίο μια χώρα, πλην μίας εκ των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων θα μπορούσε να πετύχει ένα αφοπλιστικό πρώτο χτύπημα. Κατά συνέπεια, κάθε επιτιθέμενος είναι βέβαιο ότι θα υποστεί μαζικά αντίποινα και άμεσα. Οι στόχοι του Ισραήλ θα ήταν να καταστρέψει την στρατιωτική ικανότητα του εχθρού (ας πούμε το Ιράν για χάρη της συζήτησης) και επίσης να στείλει ένα μήνυμα ότι οποιαδήποτε πυρηνική επίθεση εναντίον του θα αντιμετωπίζεται με καταστροφικά, αδιανόητα αντίποινα.
Αλλά κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε το Ισραήλ να ξεκινήσει έναν πυρηνικό πόλεμο;
Ένα προληπτικό πυρηνικό χτύπημα
Εάν μια εχθρική δύναμη (ας υποθέσουμε το Ιράν) πιστεύεται πως βρίσκεται στα πρόθυρα της απόκτησης της ικανότητας τοποθέτησης πυρηνικών όπλων σε συστήματα που απαιτούνται για να γίνει ένα χτύπημα, τότε το Ισραήλ σίγουρα θα εξετάσει ένα ενδεχόμενο προληπτικό πυρηνικό χτύπημα. Στην περίπτωση του Ιράν, μπορούμε να φανταστούμε σενάρια στα οποία οι Ισραηλινοί ηγέτες δεν θα θεωρούν πλέον μια συμβατική επίθεση αρκετά αποτελεσματική για να καταστρέψει ή να καθυστερήσει το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Σε ένα τέτοιο σενάριο και στην απουσία άμεσης παρέμβασης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ θα μπορούσε να αποφασίσει να προβεί σε μια περιορισμένη πυρηνική επίθεση εναντίον των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Δεδομένου ότι το Ιράν δεν διαθέτει σημαντικές αντιπυραυλικές άμυνες, ακόμα, το Ισραήλ πιθανότατα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει το πυρηνικό πλήγμα με τους βαλλιστικούς πυραύλους της ενδιάμεσου βεληνεκούς Jericho III. Το Ισραήλ πιθανότατα θα περιορίσει τις επιθέσεις του σε στόχους ειδικά συνδεδεμένους με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που θα βρίσκονται αρκετά μακριά από μη στρατιωτικές περιοχές. Το Ισραήλ θα μπορούσε ενδεχομένως να στοχεύσει και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βάσεις, αλλά είναι πιθανό η ισραηλινή κυβέρνηση να επιθυμεί να περιορίσει τη χρήση πυρηνικών όπλων όσο το δυνατόν περισσότερο.
Ο Ισραηλινός βαλλιστικός πύραυλος Jericho III
Θα μπορούσε μια τέτοια επίθεση να λειτουργήσει; Τα πυρηνικά όπλα θα επέφεραν πολύ περισσότερες ζημιές από οποιαδήποτε συμβατική επίθεση και μια τέτοια επίθεση θα μετέδιδε ένα σοβαρό μήνυμα που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και τους Ιρανούς σε αλλαγή πορείας. Από την άλλη πλευρά, η χρήση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ θα ωθούσε, πιθανώς, και άλλες χώρες της περιοχής και όχι μόνο να αναπτύξουν το δικό τους πυρηνικό οπλοστάσιο.
Μεταφορά πυρηνικών όπλων
Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του Ισραήλ είναι η ιδέα ότι μια πυρηνική δύναμη (Ιράν, Πακιστάν ή Βόρεια Κορέα) θα μπορούσε να δώσει ή να πουλήσει ένα πυρηνικό όπλο σε μια μη κρατική οντότητα. Η Χαμάς, η Χεζμπολάχ ή κάποια άλλη τρομοκρατική ομάδα θα ήταν δυσκολότερη στόχοι προς αποτροπή από ένα κράτος. Ακόμα κι αν μια τρομοκρατική οργάνωση δεν χρησιμοποιούσε αμέσως το όπλο ενάντια στο Ισραήλ, θα μπορούσε ενδεχομένως να εξαναγκάσει το Ισραήλ, σε δυσβάσταχτες υποχωρήσεις υπό την απειλή ενός πυρηνικού χτυπήματος. Σε ένα τέτοιο σενάριο, το Ισραήλ θα μπορούσε να εξετάσει ενδεχομένως τη χρήση πυρηνικών όπλων για να αποτρέψει μια μεταφορά ή να καταστρέψει την πυρηνική συσκευή του εχθρού μετά την παράδοση. Αυτό θα εξαρτηθεί από τις πληροφορίες που θα έχει το Ισραήλ σχετικά με τη μεταφορά της συσκευής, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο ακόμα και για τις ικανότατες Ισραηλινές Μυστικές Υπηρεσίες να παρέχουν τις πληροφορίες αυτές.
Γιατί να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά; Ο μεγαλύτερος λόγος θα ήταν για να εξασφαλιστεί η επιτυχία της επίθεσης‧ τόσο η ίδια η συσκευή όσο και οι άνθρωποι που χειρίζονται τη συσκευή, θα είναι σημαντικοί στόχοι και μια πυρηνική επίθεση θα διασφάλιζε την καταστροφή τους πιο αποτελεσματικά από ότι ακόμη και μια μαζική συμβατική επίθεση (που θα μπορούσε κάλλιστα να συνοδεύει την πυρηνική επίθεση). Επιπλέον, η δέσμευση για την άσκηση της πιο ακραίας μορφής βίας θα μπορούσε να αποτρέψει τόσο την μη κρατική οργάνωση, όσο και την χώρα προέλευσης του πυρηνικού όπλου (για να μην αναφέρουμε οποιαδήποτε κράτη που θα διευκόλυναν τη μεταφορά μέσω των συνόρων τους, βλ. Συρία) από την προσπάθεια μιας άλλης μεταφοράς. Ωστόσο, η χρήση πυρηνικών όπλων έναντι ενός μη κρατικού δρώντα μπορεί να φανεί στον κόσμο σαν υπερβολή και θα μπορούσε να εντείνει το ενδιαφέρον της πηγής της πυρηνικής συσκευής να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα στο Ισραήλ.
Συμβατική Ήττα
Η ιδέα ότι το Ισραήλ μπορεί να χάσει έναν συμβατικό πόλεμο μπορεί πλέον να φαντάζει αστεία, αλλά η προέλευση του Ισραηλινού πυρηνικού προγράμματος έγκειται στο φόβο ότι τα αραβικά κράτη θα αποκτήσουν ένα αποφασιστικό στρατιωτικό πλεονέκτημα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να κατανικήσουν το Ισραήλ στο πεδίο της μάχης. Κάτι τέτοιο παραλίγο να συμβεί κατά τη διάρκεια του πολέμου του Yom Kippur το 1973, καθώς ο αιγυπτιακός στρατός κατέλαβε το κανάλι του Σουέζ και ο Συριακός Αραβικός Στρατός προέλαυσε στα υψίπεδα του Γκολάν. Οι αφηγήσεις για το πόσο σοβαρά εξέτασαν οι Ισραηλινοί τη χρήση πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου παραμένουν λιγοστές, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει τα ισχυρότερα όπλα του, αν η συμβατική ισορροπία ισχύος έγερνε αποφασιστικά εναντίον του.
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Μπορούμε να φανταστούμε μερικά σενάρια, τα περισσότερα από τα οποία συνεπάγονται αύξηση της εχθρότητας μεταξύ του Ισραήλ και των πιο ανεκτικών γειτόνων του. Μια άλλη επανάσταση στην Αίγυπτο θα μπορούσε εύκολα να αλλάξει τις ισορροπίες ισχύος στην περιοχή, ενώ η φιλία με την Σαουδική Αραβία φαίνεται ασφαλής, η πολιτική αστάθεια στην χώρα θα μπορούσε να αλλάξει την τρέχουσα κατάσταση. Ακόμη και η τουρκική πολιτική θα μπορούσε να μετατοπιστεί σε μια ακόμη πιο αρνητική κατεύθυνση. Το Ισραήλ σήμερα έχει συντριπτικά συμβατικά στρατιωτικά πλεονεκτήματα, αλλά τα πλεονεκτήματα αυτά εξαρτώνται σε κάποιο βαθμό από ένα ευνοϊκό περιφερειακό στρατηγικό περιβάλλον. Οι πολιτικές αλλαγές θα μπορούσαν να αφήσουν το Ισραήλ διπλωματικά απομονωμένο και ευάλωτο, για άλλη μια φορά, σε συμβατική επίθεση. Σε μια τέτοια κατάσταση, τα πυρηνικά όπλα θα παραμείνουν μέρος του εργαλείου για την εξασφάλιση της επιβίωσης του έθνους.
Συμπέρασμα
Είναι απίθανο, αλλά όχι αδύνατο, ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να αποφασίσει πρώτα να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά όπλα σε μια μελλοντική σύγκρουση. Ο καλύτερος τρόπος να αποφευχθεί αυτό είναι να περιοριστούν οι λόγοι για τους οποίους το Ισραήλ μπορεί να θέλει να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα, δηλαδή η αποτροπή της περαιτέρω διάδοσης των πυρηνικών όπλων στην περιοχή. Εάν το Ισραήλ κάνει ποτέ χρήση πυρηνικών όπλων, θα ξαναγράψει τη διπλωματική κατάσταση, αλλά και την αρχιτεκτονική ασφαλείας στη Μέση Ανατολή, αλλά και την αρχιτεκτονική της μη διάδοσης των πυρηνικών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μαρμάρινο γλυπτό κυνηγετικού σκυλιού, βρέθηκε νοτίως του Παρθενώνα! Το γλυπτό βρέθηκε σχεδόν ακέραιο και σε φυσικό μέγεθος ενώ χρονολογείται από το 520 π.Χ.
Το Μουσείο Ακρόπολης ενημερώνει σε σχετική ανακοίνωσή του πως «το ζώο βρίσκεται σε ακραία ένταση έτοιμο για το άλμα της επίθεσης, καθώς όπως φαίνεται έχει εντοπίσει τα ίχνη του θηράματός του. Η παρουσία του στο ιερό της Αθηνάς ξενίζει, αφού δεν επιτρεπόταν εκεί η παρουσία σκυλιών. Αντίθετα είναι αναμενόμενο για τη θεά του κυνηγιού την ‘Αρτεμη που είχε ένα μικρό δικό της ιερό κοντά στον Παρθενώνα. Οι αρχαίοι, ήδη από τα χρόνια του Ομήρου, εκτιμούσαν ιδιαίτερα τα κυνηγετικά σκυλιά, από τα οποία διακρίνονταν για τη δύναμη, την οξυδέρκεια και την ταχύτητά τους, τα λακωνικά και τα κρητικά».
Σε ανακοίνωσή του το Μουσείο προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να ανακαλύψουν τη στενή σχέση ανθρώπων και ζώων στην αρχαιότητα, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα πραγματοποιήσει από την Τρίτη 26 Ιουνίου έως την Πέμπτη 19 Ιουλίου.
Συγκεκριμένα, με τη βοήθεια των αρχαιολόγων-φροντιστών, οι ενδιαφερόμενοι θα περιηγηθούν στις αίθουσες των κλιτύων της Ακρόπολης και της αρχαϊκής συλλογής για να ανακαλύψουν μέσα από τα εκθέματα του μουσείου αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα σχέση. Το οικογενειακό πρόγραμμα ολοκληρώνεται με την αποτύπωση των δικών τους δημιουργιών σε καμβά και πηλό.
Το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Για παιδιά 4-6 ετών. Ημέρες και ώρες:
κάθε Τρίτη στις 11 πμ. (ημερομηνίες: 26/6, 3/7, 10/7, 17/7)
κάθε Πέμπτη στις 11πμ. (ημερομηνίες: 28/6, 5/7, 12/7, 19/7)
Για παιδιά 7-12 ετών. Ημέρες και ώρες:
κάθε Τετάρτη στις 11 πμ. (ημερομηνίες: 27/6, 4/7, 11/7, 18/7)
κάθε Πέμπτη στη 1 μμ. (ημερομηνίες: 28/6, 5/7, 12/7, 19/7)
Διάρκεια: 60 λεπτά. Κρατήσεις: 30 λεπτά πριν την έναρξη κάθε προγράμματος στο Γραφείο Πληροφοριών.
Όπως ενημερώνει το Μουσείο Ακρόπολης, λόγω περιορισμένου αριθμού συμμετοχών (έως 20 παιδιά με 1 συνοδό για κάθε παιδί), τηρείται σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η έκδοση εισιτηρίου γενικής εισόδου (5 ευρώ) για τους γονείς / συνοδούς.
Ενημέρωση, Γνώση, Πρόληψη. Αυτό είναι το τρίπτυχο που προβάλλει ο Σύλλογος Προστασίας Πασχόντων από Δρεπανοκυτταρική και Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία, επισημαίνοντας ότι σήμερα που υπάρχει δυνατότητα προγεννητικού ελέγχου, οι γονείς πριν τεκνοποιήσουν, θα πρέπει να υποβάλλονται σε ειδικό αιματολογικό έλεγχο, ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι φορείς του παθολογικού γονιδίου.
Σε περίπτωση που και οι δύο γονείς είναι φορείς, τότε υπάρχει πιθανότητα 25% να γεννηθεί παιδί με ΔΝ και θα πρέπει να απευθυνθούν σε κατάλληλο ιατρικό κέντρο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το ενδεχόμενο γέννησης παιδιού με την νόσο.
Η 19η Ιουνίου έχει οριστεί ως η παγκόσμια ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου από τα Ηνωμένα Έθνη. Σήμερα, το 5,2% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι φορέας γονιδίου Θαλασσαιμίας ή Δρεπανοκυτταρικής Αναιμίας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Δρεπανοκυτταρικη Νόσος (ΔΝ) συγκαταλέγεται στις σπάνιες παθήσεις και εκτιμάται ότι νοσούν περίπου 103.000 άτομα (στοιχεία της Eurostat 2016).
Η Δρεπονοκυτταρική Νόσος, δηλαδή η ομόζυγος δρεπανοκυτταρική και η μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία (συνδυασμός με μεσογειακή αναιμία) είναι κληρονομική αιμοσφαιρινοπάθεια. Πρόκειται για χρόνιο νόσημα με σοβαρές μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία των πασχόντων, για το οποίο δεν έχει βρεθεί ακόμα θεραπεία.
Πριν 20 χρόνια ο μέσος όρος ζωής ενός ατόμου με ΔΝ ήταν τα 21 έτη, αλλά σήμερα χάρη στην πρόοδο της ιατρικής έχει αυξηθεί στα 50 έτη και άνω. Παρόλα αυτά, η υγεία των πασχόντων επιβαρύνεται σταδιακά λόγω των συσσωρευμένων βλαβών που δημιουργούνται.
Το νόσημα πήρε το όνομά του από την δρεπανοειδή μορφολογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα παθολογικά αυτά κύτταρα που ζουν λιγότερο χρόνο σε σύγκριση με τα φυσιολογικά στερούνται πλαστικότητας, με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν στα αιμοφόρα αγγεία και να μην οξυγονώνονται σωστά οι ιστοί. Η νόσος προκαλεί μερικές από τις ακόλουθες παθολογικές καταστάσεις ή και συνδυασμό αυτών: χρόνια οξεία αιμολυτική αναιμία, χρόνιο ή οξύ πόνο, απλασία μυελού των οστών, οξύ θωρακικό σύνδρομο, σπληνικό εγκλωβισμό ερυθρών, καρδιακές, ηπατικές, νεφρικές βλάβες, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, καταστροφή-νέκρωση οστών και αρθρώσεων.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ EΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 19-06-2018
Τα αποτελέσματα της ελεγκτικής δράσης του Σ.ΕΠ.Ε. και του Ε.Φ.Κ.Α., για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας σε όλη τη χώρα, το διάστημα 01/01/2017 – 31/12/2017, αποτυπώνει η έκθεση του επιχειρησιακού σχεδίου «ΑΡΤΕΜΙΣ».
Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται: α) σε όλους τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, στο πλαίσιο του προγραμματισμού των Υπηρεσιών ή των καταγγελιών που δέχονται, β) σε κλάδους οικονομικής δραστηριότητας που παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά παραβατικότητας.
Στους κλάδους υψηλής παραβατικότητας, όπως προέκυψε από τους στοχευμένους ελέγχους, το ποσοστό αδήλωτης εργασίας έχει μειωθεί στο 12,4% το 2017, από 13,58% το 2016, 16,48% το 2015 και 19,17% το 2014.
Το 2017 εντατικοποιήθηκαν οι έλεγχοι του Σ.ΕΠ.Ε. και του Ε.Φ.Κ.Α. με το νέο επιχειρησιακό μοντέλο για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Σε όλους τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας ελέγχθηκαν 36.683 επιχειρήσεις. Εξ’ αυτών των επιχειρήσεων, βρέθηκαν να απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους οι 5.357 (ποσοστό 14,60%). Σε σύνολο 139.021 εργαζομένων στις επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν, εντοπίστηκαν 8.335 αδήλωτοι εργαζόμενοι (ποσοστό 6,00%), ενώ τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν, αποκλειστικά για την αδήλωτη εργασία, ανέρχονται στο ποσό των 88.109.944 €.
Το 2016 είχαν ελεγχθεί 34.241 επιχειρήσεις. Εξ’ αυτών των επιχειρήσεων, είχαν βρεθεί να απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους οι 5.577 (ποσοστό 16,29%). Σε σύνολο 130.608 εργαζομένων στις επιχειρήσεις που είχαν ελεγχθεί, είχαν εντοπιστεί 9.270 αδήλωτοι εργαζόμενοι (ποσοστό 7,10%), ενώ τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί, αποκλειστικά για την αδήλωτη εργασία, ανέρχονταν στο ποσό των 97.858.466 €.
Στο 14,60% το ποσοστό των επιχειρήσεων με αδήλωτους εργαζόμενους το 2017
Στον 21ο αιώνα η σχέση μας με την αλήθεια είναι άκρως ανησυχητική και προβληματική καθώς οι περισσότεροι από εμάς διαβάζουν «ειδήσεις» από τα κοινωνικά μέσα και από πηγές ενημέρωσης (συστημικές και μη) που επιλέγουμε με βασικό κριτήριο αυτό που μας κάνει νανιώθουμε καλά και μας (αυτό)επιβεβαιώνει. Όμως αυτή μας η επιλογή, στην πραγματικότητα, δημιουργεί έναν θάλαμο αντήχησης (echo chamber). Δηλαδή έναν χώρο όπου αυτές οι πεποιθήσεις (σαν ηχώ) υποστηρίζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία όσων γράφουν, σχολιάζουν και τελικά μοιράζονται τις ίδιες απόψεις. Έτσι ο καθένας που συμμετέχει σε αυτό το χώρο γίνεται όλο και πιο σίγουρος ότι αυτό που αναπαράγεται εσωτερικά είναι και η «αλήθεια». Θεωρούμε ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον γενικευμένης σχετικοποίησης, με στόχο να ενισχύσουμε την κριτική μας σκέψη και να αναζητήσουμε («επαναφέρουμε») περισσότερη αλήθεια στη ζωή μας, είναι χρήσιμη η εξοικείωσή μας με τις λεγόμενες λογικές πλάνες (ή σφάλματα λογικής).
Αναγωγισμός (reductionism)
Αναγωγισμός είναι η προσέγγιση ενός θέματος μέσω της κατανόησης των μερών που το απαρτίζουν. Βοήθησε ιδιαίτερα την ανάπτυξη των επιστημών, αλλά όπως και άλλες μέθοδοι έχει συγκεκριμένα όρια απόδοσης, τα οποία όταν τα ξεπερνάμε, διαπράττουμε αναγωγικό σφάλμα. Όταν λ.χ. προσπαθούμε να εξαγάγουμε κάποιο συμπέρασμα ερμηνεύοντάς το βάσει ενός παράγοντα (που τον θεωρούμε ως πιο σημαντικό), χωρίς να υπολογίζουμε ότι η πολυπλοκότητα του φαινομένου απαιτεί άλλη προσέγγιση, τότε πέφτουμε σε αναγωγισμό. Πρόκειται για την περίπτωση όπου ένα άτομο προσπαθεί να ανάγει κάθε πρόβλημα και φαινόμενο σε μια ιδεολογία, θρησκεία, κοσμοθεωρία. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, ένα συμπέρασμα που είναι παράγωγο αναγωγισμού δεν θα πρέπει να το εκλαμβάνουμε ως a prioriλανθασμένο. Ωστόσο οφείλουμε να αποφεύγουμε τον αναγωγισμό διότι οι πιθανότητες να παραφράσουμε μια πραγματικότητα είναι αυξημένες, ενώ τις περισσότερες φορές συλλογισμοί που ανάγουν οτιδήποτε σε μια έτοιμη δοσμένη κοσμοθεωρία δεν προάγουν την κρίση (judgment, όπως θα έλεγε η Χάνα Άρεντ), δηλαδή την όσο πιο διαυγή κατανόηση του γίγνεσθαι (αναμφισβήτητα μια διαδικασία επίπονη), αλλά καταστέλλουν αυτήν την ικανότητά μας. Αυτό γιατί η κοσμοθεωρία μετατρέπεται σε οδηγός που εύκολα και ανώδυνα μας δίνει λύσεις και απαντήσεις σε ερωτήματα.
Όταν ο αναγωγισμός γίνεται μόνιμη μεθοδολογία, οδηγεί σε πολλά λογικά σφάλματα. Είναι μια πλάνη που χαρακτηρίζει το group thinking φαινόμενο, βάσει του οποίου μια ομάδα ανθρώπων, με στόχο να συνδεθεί, προσπαθεί να βρει μια κοινή ιδεολογική ή θρησκευτική γραμμή, με την οποία επιδιώκει να ερμηνεύσει όλο τον κόσμο. Τα πολιτικά κόμματα βασίζουν την ύπαρξή τους σε αυτή τη στρεβλή λογική. Οι θεωρίες συνωμοσίας που πολλές φορές αναπαράγονται στο διαδίκτυο δεν είναι παρά προϊόν αναγωγισμού και ανώδυνου συλλογισμού, που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν είτε συγκεκριμένη πολιτική προπαγάνδα είτε υποδηλώνουν διανοητική οκνηρία. Έτσι γεγονότα και καταστάσεις φτάνουν να μπουν στο κρεβάτι του Προκρούστη με στόχο να ταιριάξουν στην ιδεολογία, η οποία πρέπει να επιβεβαιωθεί, ώστε η ομάδα να συνεχίσει να υπάρχει.
Γιώργος Κουτσαντώνης και Μιχάλης Θεοδοσιάδης. Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ
Την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μέσα στο παλάτι, υπήρχε ένας γιατρός της εποχής που είχε μόνο ένα καθήκον Να ετοιμάζει σκευάσματα που θα τα πίνει ο Σουλτάνος, προκειμένου να είναι «ταύρος» και να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις του προς τις παλλακίδες του χαρεμιού του. Και δεν μιλάμε για μια παλλακίδα αλλά για πολλές. Σχεδόν για εκατοντάδες, που κάθε βράδυ στον «Χας οντά», έπρεπε μία μία, να ικανοποιήσει.
Ο γιατρός αυτός έφτιαχνε ένα αφέψημα, το περίφημο «πατισάχ μαντζούν» (στα ελληνικά θα μπορούσε να μεταφραστεί σαν το «ρόφημα του Σουλτάνου»), το οποίο το έπινε ο Σουλτάνος και σε λίγη ώρα η λίμπιντο του, εκτοξευόταν. Εάν ο Σουλτάνος κατά τη διαδικασία του «χαλβέτ» δεν κατάφερνε να σταθεί στο ύψος του, τότε το σούσουρο μέσα στο χαρέμι για τον «ανδρισμό», ήταν ικανό ακόμη και να προκαλέσει εξέγερση. Πως ένας άνδρας που δεν μπορεί να διεκπεραιώσει τα συζυγικά του καθήκοντα, θα ήταν ικανός, να ηγείται της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας, του τότε κόσμου;
Βέβαια οι μύθοι και οι δοξασίες λένε ότι η συνταγή για αυτό το ρόφημα πήγαινε από στόμα σε στόμα και κανείς δεν γνώριζε τι ακριβώς περιέχει. Όμως νεώτερες έρευνες έχουν καταλήξει στα συστατικά του, γνωρίζοντας φυσικά τι προκαλεί το κάθε ένα από αυτά.
Σας παρουσιάζουμε σήμερα τα «φυσικά Βιάγκρα» που χρόνια τώρα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν, γιατί θεωρούν ότι οι ιδιότητες τους, αυξάνουν την ερωτική τους επιθυμία. Βέβαια από επιστημονικής άποψης, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια οι γιατροί ήταν επιφυλακτικοί, ως προς το αποτέλεσμα, και πίστευαν ότι η «βελτίωση» οφείλεται καθαρά σε αυθυποβολή. Νεώτερες έρευνες όμως έδειξαν, ότι η φύση ξέρει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά της.
Δυόσμος. Το βασικό συστατικό του «πατισάχ μαντζούν» εικάζεται ότι ήταν το τσάι δυόσμου. Ήταν γνωστό ότι πρώτοι οι αρχαίοι έλληνες είχαν ανακαλύψει τις ιδιότητες του δυόσμου στον σεξουαλικό τομέα. Ο Αριστοτέλης για παράδειγμα, είχε προειδοποιήσει τον Μέγα Αλέξανδρο να μην αφήνει τους στρατιώτες του να πίνουν δυόσμο κατά τη διάρκεια των εκστρατειών, για να αποφεύγουν τη σεξουαλική διέγερση που δεν θα τους επέτρεπε να πολεμάνε καλά και θα τους έκανε να χάσουν την πειθαρχία τους, αφού θα είχαν το μυαλό τους στην ερωτική συνεύρεση.
Ρόδι. Και αυτό το μυστικό μεταλαμπαδεύτηκε από την αρχαία Ελλάδα στην αυλή του Σουλτάνου. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το ρόδι, ήταν ο αγαπημένος καρπός της θεάς Αφροδίτης. Δημιουργεί στους άνδρες έντονη ερωτική επιθυμία, ενώ πίστευαν ότι στις γυναίκες θεραπεύει την κολπική ξηρότητα.
Αυγό. Και συγκεκριμένα ο κρόκος του αυγού ,όπου πίστευαν ότι έχει, όχι μόνο θεραπευτικές ιδιότητες αλλά, το να τον καταναλώσεις ωμό, σε κάνει καλύτερο εραστή. Στο «πατισάχ μαντζούν», έβαζαν ωμό κρόκο αυγού και για έναν ακόμη λόγο. Πίστευαν ότι θεραπεύει από τους πονοκέφαλους και την κατάθλιψη. Και ως γνωστόν, πολλοί Σουλτάνοι (ακόμη και ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής) έπασχαν από ήπιες ή βαρύτερες μορφές κατάθλιψης.
Πιπέρι. Και μάλιστα μπόλικο. Θεωρούσαν ότι είναι εκ των βασικότερων συστατικών στο αφέψημα που έπρεπε να πιεί ο Σουλτάνος. Ανέβαζε κατακόρυφα την ερωτική του διάθεση και τον έκανε να θέλει συνεχώς σεξ.
Λουΐζα. Τότε δεν ήξεραν ότι η Λουΐζα, περιέχει την βερβεναλίνη, ένα αλκαλοειδές που διαστέλλει τις αρτηρίες και διογκώνει, προκαλώντας στύση στο πέος. Τότε απλά έβαζαν απόσταγμα από το φυτό αυτό μέσα στο ρόφημα του Σουλτάνου και είχαν το κεφάλι τους ήσυχο ότι δεν θα «στραβώσει» τίποτε.
Σκόρδο. Ακόμη και σήμερα σε χώρες που διατηρούν μέρη της κουλτούρας από την οθωμανική αυτοκρατορία (όπως για παράδειγμα, οι χώρες της Μέσης Ανατολής), συνεχίζουν να δίνουν την πρώτη νύχτα του γάμου στον άνδρα, σκορδόσουπα για να διατηρεί σε υψηλά στάνταρ, το… επίπεδο του.
Ορχιδέα. Πάλι οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν το θαύμα τους στις …σεξουαλικές επιδόσεις του Σουλτάνου. Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αντιστοίχιζαν κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος με τις φαρμακευτικές ιδιότητες κάποιου φυτού. Οι ρίζες της ορχιδέας, μοιάζουν με τους όρχεις του άνδρα (από εκεί και το όνομα). Πίστευαν λοιπόν ότι το απόσταγμα του φυτού θεραπεύει τις όποιες στυτικές δυσλειτουργίες. Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής παράγγελναν στο Τοπ Καπί, βανίλια. Ένα συγκεκριμένο είδος ορχιδέας που έχει υπέροχη μυρωδιά.
Λάδι. Φυσικά και δεν θα μπορούσε να λείπει το ελληνικό αγνό λάδι. Η έκφραση «φάε λάδι και έλα βράδυ» τα λέει όλα. Χάρη στη βιταμίνη Ε που περιέχει φαίνεται να έχει θετική επίδραση στην αύξηση της λίμπιντο. Από την Καλαμάτα με φιρμάνι του Σουλτάνου, έστελναν στο Σεράι, μόνο αγουρέλαιο (το πρώτο λάδι) που πιστεύονταν ότι είναι το καλύτερο για να μην νιώσει ποτέ «πεσμένος» και ψυχολογικά και …σωματικά.
Σαφράν. Όταν ήταν έτοιμο, αχνιστό το σερμπέτι του Σουλτάνου, του το σέρβιραν πασπαλισμένο με τους χρυσούς κόκκους του Σαφράν. Ήδη από την εποχή των Ρωμαίων και του Βυζαντίου, πίστευαν ότι το Σαφράν επιδρά θετικά στην σεξουαλική επιθυμία και βοηθάει στη στύση.
Μέλι. Φυσικά δεν θα μπορούσε από το ρόφημα του Σουλτάνου να λείπει το αγνό θυμαρίσιο μέλι. Έδινε υπέροχη γεύση αλλά επίσης οι ιδιότητες του μελιού στον τομέα της ερωτικής επιθυμίας είναι γνωστές.
Γλυκάνισος. Ο γλυκάνισος περιέχει μια ουσία την ανηθόλη που πιστεύεται ότι δίνει στο σώμα μια ξεχωριστή μυρωδιά, και εμφανίζει ήπια οιστρογονική δραστηριότητα που αυξάνει την σεξουαλική επιθυμία, ενώ λειτουργεί και κατά της σεξουαλικής ανικανότητας.
Με αυτά και με αυτά οι Σουλτάνοι κατάφερναν να διατηρούνται «ταύροι» στο κρεβάτι. Φυσικά όχι όλοι και φυσικά η φθορά της αυτοκρατορίας δεν επήλθε επειδή δεν κατάφερναν να σταθούν στο ύψος τους και να ικανοποιούν τις επιθυμίες του χαρεμιού. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία Προσοχή σας υπενθυμίζουμε ότι οποιαδήποτε ουσία, ακόμη και φυτική θα πρέπει να λαμβάνεται αφού πρώτα έχει ενημερωθεί ο ιατρός, και την έχει εγκρίνει.Tromaktiko
Τα ζώα είναι γεμάτα με πολύ περισσότερη συμπόνια, αγάπη, γενναιότητα και εφευρετικότητα απ’ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν. Εδώ είναι 13 απίστευτες ιστορίες που αποκαλύπτουν τις κρυμμένες τους αρετές.
1. Η γορίλλας Koko αντιδρά σε μια θλιβερή στιγμή στην αγαπημένη της ταινία
Η Koko παρακολουθεί την αγαπημένη της ταινία «Tea with Mussolini». Σε μια θλιβερή σκηνή, ένα αγόρι πρέπει να αποχαιρετήσει τους συγγενείς του στο σταθμό του τρένου. Καθώς η σκηνή ξεκινάει, η ευαίσθητη γορίλλας γυρίζει με πλάτη στην τηλεόραση, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να δει. Στην συνέχεια, δείχνει με κινήσεις τις λέξεις: «θλίψη», «κλάμα, «πρόβλημα», «μητέρα» και «αγάπη», με βουρκωμένα, όπως φαίνεται στο βίντεο, μάτια.
Δείτε τη συγκεκριμένη σκηνή εδώ:
2.Τα συγκινητικά τελευταία λόγια ενός παπαγάλου
Ο Alex, ένας αφρικάνικος γκρι παπαγάλος, είχε την ικανότητα να μετράει και να προσδιορίζει τα χρώματα. Επίσης, είχε μια φοβερή σχέση με την ιδιοκτήτριά του, Irene Pepperberg. Όταν ο Alex πέθανε το 2007, τα τελευταία του λόγια προς την Irene ήταν τα εξής: «Θα είσαι καλά. Σε αγαπώ.»
3. Οι αγελάδες έχουν «κολλητούς» φίλους και αγχώνονται όταν είναι χωρισμένοι
Σύμφωνα με την επιστήμονα Krista McLennan, «Όταν οι αγελάδες έχουν τον ιδανικό φίλο μαζί τους, τα επίπεδα του άγχους τους, με βάση τους ρυθμούς της καρδιάς τους, μειώνονται συγκριτικά με το αν βρίσκονταν μαζί με κάποιον μη φίλο τους».
4. Οι δύο σκύλοι που οδήγησαν τους ιδιοκτήτες τους 70 ορόφους κάτω στους Δίδυμους Πύργους, προτού καταρρεύσουν
Τα σκυλιά-οδηγοί Salty και Roselle βραβεύτηκαν από κοινού με το μετάλλιο «Dickin» για το λόγο ότι παρέμειναν πιστά στο πλευρό των τυφλών ιδιοκτητών τους, οδηγώντας τους θαρραλέα κάτω για περισσότερους από 70 ορόφους στους Δίδυμους Πύργους και σε μέρος ασφαλή, μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη.
5.Το Jack Russell Terrier που έδωσε τη ζωή του για να σώσει 5 παιδιά από άγρια σκυλιά
Το 2007, πέντε παιδιά έπαιζαν με τον «George», όταν δέχτηκαν επίθεση από δύο πίτμπουλ. «Ο George προσπάθησε να μας προστατέψει, γαβγίζοντας και ορμώντας σε αυτά», δήλωσε ένα από τα παιδιά σχετικά με την επίθεση, «αλλά εκείνα άρχισαν να τον δαγκώνουν -το ένα στο κεφάλι και το άλλο στην πλάτη». Η ηρωική του παρέμβαση έσωσε τα παιδιά, αν και αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του. Στον George απονεμήθηκε μετά θάνατον μετάλλιο για τη γενναιότητά του.
6. Η γάτα που διαισθάνεται όταν κάποιος είναι έτοιμος να πεθάνει
Ο Oscar μπορούσε πάντοτε να αισθανθεί πότε κάποιος από τους κατοίκους του γεροκομείου, όπου ζούσε, ήταν κοντά στο θάνατο και καθόταν ήσυχα στο κρεβάτι τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων τους στιγμών. Κάποιος συγγενείς, ο οποίος έχασε και τις δύο του αδερφές στο συγκεκριμένο γηροκομείο, ανέφερε την επαγρύπνηση του Oscar. «Η παρουσία του Oscar έδωσε μια αίσθηση ολοκλήρωσης και ικανοποίησης. Και οι δύο μου αδερφές αγαπούσαν τα κατοικίδια ζώα. Ο Oscar έφερε μια ιδιαίτερη ηρεμία στο δωμάτιο. Τι είναι πιο ήσυχο από μία γάτα που γουργουρίζει; Ποιος ήχος είναι πιο όμορφος για να γεμίσει τα αυτιά ενός ατόμου που φεύγει από τη ζωή;»
7.Το Staffordshire bull terrier που προστάτεψε την ιδιοκτήτριά του από ένοπλη με μαχαίρια συμμορία
Η Patricia Adshead έφτιαχνε τσάι, όταν τρεις άντρες που φορούσαν μάσκες και κρατούσαν μαχαίρια εισέβαλαν στο σπίτι της. Ο πρώην σύζυγος της Patricia έσπευσε να βοηθήσει, αλλά ένας από τους δράστες τον τραυμάτισε σοβαρά στο χέρι με ένα μεγάλο μαχαίρι. «Ήμουν παγιδευμένη στην κουζίνα με την Oi και με έναν από τους άντρες. Ύψωσε το μαχαίρι πάνω από το κεφάλι μου», ανέφερε η Patricia. «Η Oi πήδηξε και του δάγκωσε το χέρι. Κατέβασε το μαχαίρι εναντίον της, αλλά εκείνη τον κυνήγησε μέχρι και έξω από το σπίτι. Αν δεν ήταν αυτή, θα ήμουν νεκρή. Μου έσωσε τη ζωή.»
8.Ο γορίλλας που θυμήθηκε τον παλιό του φίλο
O γορίλλας Kwibi ανατράφηκε από τον Damian Aspinall στην Αγγλία. Όταν ήταν πέντε ετών, ο Damian αποφάσισε να τον μεταφέρει πίσω στην Αφρική, έτσι ώστε να ζήσει ελεύθερα και άγρια. Πέντε χρόνια αργότερα, ο Damian επέστρεψε στη Δυτική Αφρική για να βρει τον παλιό του φίλο, παρά τις προειδοποιήσεις ότι ο Kwibi είχε γίνει πλέον εχθρικός με τους ανθρώπους. Έτσι, ταξίδεψε διασχίζοντας με βάρκα το ποτάμι και καλώντας τον Kwibi με τον ίδιο τρόπο που συνήθιζε παλιά, όταν ξαφνικά ένας γορίλλας εμφανίστηκε στην όχθη. Ο Kwibi είχε ακούσει τη φωνή του παλιού του φίλου και τον αναγνώρισε.
«Με κοίταξε στα μάτια με τόση ένταση και τόση αγάπη! Ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Δεν με άφηνε να φύγω. Μπορώ να πω ειλικρινά ότι ήταν μία από τις σπουδαιότερες εμπειρίες της ζωής μου.»
Δείτε το βίντεο της επανένωσης εδώ σε αγγλική απόδοση:
9.Το Γερμανικό Ποιμενικό που έχει γίνει «τα μάτια» ενός τυφλού σπάνιελ
Όταν η Ellie, μια τυφλή σπάνιελ, υιοθετήθηκε από την Jean Spencer, δεν περίμενε ποτέ ότι το άλλο της σκυλί, ο Leo, θα επέλεγε να γίνει «τα μάτια» του τυφλού σκυλιού. «Τους βγάζω για βόλτα στο πάρκο και ο Leo οδηγεί την Ellie τριγύρω,» λέει η Jean. «Είναι τόσο προστατευτικός και διώχνει τα άγρια σκυλιά μακριά από αυτήν.»
10.Η πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα ψάρια χρησιμοποιούν εργαλεία προς όφελός τους
Το 2011, ένας επαγγελματίας δύτης συνέλαβε μια καταπληκτική φωτογραφία (βλέπετε φώτο άρθρου), στην οποία ένα ψάρι χτυπάει ένα όστρακο πάνω σε ένα βράχο για να τραφεί με τα εντόσθιά του, αποδεικνύοντας έτσι ότι τα ψάρια έχουν περισσότερες δυνατότητες απ’ ότι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι.
11.Οι κακοποιημένοι ελέφαντες τσίρκου που επανενώθηκαν σε ένα καταφύγιο ελεφάντων μετά από 25 χρόνια χωρισμού
Η Jenny και η Shirley ήταν αιχμάλωτες στο ίδιο τσίρκο, όταν η Jenny ήταν μωρό και η Shirley 20 χρόνων. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, ξανασυναντήθηκαν σε ένα καταφύγιο ελεφάντων. Τη νύχτα της επανένωσης, λύγισαν τα κάγκελα των κλουβιών τους σε μία προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά η μία στην άλλη. Από τη στιγμή που απελευθερώθηκαν στο καταφύγιο, οι –εδώ και χρόνια- χαμένες φίλες ήταν εντελώς αχώριστες!
«Υπήρξε μια ασυνήθιστη συμπεριφορά από την πλευρά της Jenny. Ήθελε να μπει στο χώρο όπου βρισκόταν η Shirley απεγνωσμένα. Άρχισε να εκνευρίζεται, να χτυπάει την πύλη και να προσπαθεί να σκαρφαλώσει από πάνω. Μετά από μερικά λεπτά επαφής και διερεύνησης μεταξύ τους, η Shirley ξεκίνησε να βρυχάται πάρα πολύ δυνατά -η Jenny αμέσως ανταπεξήλθε στο κάλεσμά της… δεν έχω βιώσει ποτέ τόσο βαθιά συγκίνηση», αναφέρει ο συνιδρυτής του καταφυγίου Carol Buckley.
12.Οι χιμπατζήδες που θρηνούν για τη νεκρή τους φίλη
Σε ένα Κέντρο Διάσωσης Χιμπατζήδων στο Καμερούν, μία χιμπατζής που ονομαζόταν Dorothy πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια. Αυτό που συνέβη στη συνέχεια ήταν συγκινητικό. Οι υπόλοιποι χιμπατζήδες, αφού αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον με αλληλεγγύη, παρακολούθησαν με συμπόνια την κηδεία της φίλης τους.
13. Η εκπληκτική ιστορία του λιονταριού Christian
Ο Christian το λιοντάρι υιοθετήθηκε από δύο αδέρφια το 1969. Όταν, όμως, έγινε αρκετά μεγάλος για να του παρέχουν φροντίδα, τον μετέφεραν πίσω στην άγρια φύση της Αφρικής. Μετά από ένα χρόνο, τα αδέρφια αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Αφρική για τον φίλο τους, αλλά τους ενημέρωσαν πως ο Christian ήταν πλέον η κεφαλή της οικογένειάς του και εντελώς άγριος για να τους θυμηθεί. Παρ’ όλα αυτά, πήγαν απτόητοι. Μετά από πολλές ώρες ψαξίματος, στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τι συνέβη όταν τελικά τον βρήκαν. Μάλλον τους είχαν πληροφορήσει λάθος…
