Ένας τρελός κόσμος: ο καπιταλισμός και η επιδημία ψυχικών ασθενειών
Posted on 14 Ἰουνίου 2018
Το σαλιγκάρι είναι το κοινό όνομα που δίνεται στα περισσότερα μέλη της τάξης μαλακίων Gastropoda που είναι περιτυλιγμένα σε κοχύλια.
Το όνομα χρησιμοποιείται συχνότερα για τα δωωστά μας σαλιγκάρια της γης . Ωστόσο, ο όρος σαλιγκάρι αποτελεί κοινς ονομασία και χρησιμοποιείται επίσης για πολλά είδη θαλάσσιων σαλιγκαριών και σαλιγκαριών του γλυκού νερού .
Υπάρχουν περίπου 43.000 είδη σαλιγκαριών .
Τα σαλιγκάρια της γης, αν και πιο γνωστά από άλλους τύπους, αντιπροσωπεύουν μια μικρή ομάδα. Τα σαλιγκάρια της θάλασσας είναι η πολυπληθέστερη ομάδα βιοποικιλότητας.
Τα σαλιγκάρια βρίσκονται σε όλο τον κόσμο . Ζουν σε ένα ευρύ φάσμα περιβαλλόντων, συμπεριλαμβανομένων των ελών, των έρημων, των βουνών, των τάφρων, των γλυκών νερών και στα μεγάλα βάθη της θάλασσας.
Τα ζώα που μοιάζουν με σαλιγκάρια, τα οποία φυσικά στερούνται από κέλυφος ή έχουν μόνο ένα εσωτερικό κέλυφος, ονομάζονται συνήθως γυμνοσάλιαγκες .
Η διάρκεια ζωής των σαλιγκαριών εξαρτάται από τον οικότοπό τους και το είδος. Μερικοί από αυτούς ζουν μόνο για περίπου 1 έως 3 χρόνια. Ωστόσο, άλλοι μπορούν να ζήσουν έως και 25 έτη.
Το κέλυφος σαλιγκαριού είναι παρόν από την πρώιμη ανάπτυξη του σαλιγκαριού, συνδέεται με το σαλιγκάρι και αναπτύσσεται μαζί με το σαλιγκάρι σε σπειροειδή μορφή. Ένα σαλιγκάρι δεν μπορεί να συρθεί έξω από το κέλυφος του πιο εύκολα από ότι μπορείτε εσείς να περπατήσετε μακριά από τα νύχια σας! Το πολύ κεντρικό πηνίο ενός κελύφους είναι εκεί που άρχισε στη ζωή, και καθώς το σαλιγκάρι μεγαλώνει, το κέλυφος αναπτύσσεται γύρω και γύρω από το κέντρο σε σπειροειδή μορφή.
Τα σαλιγκάρια είναι παράξενα πλάσματα με κοχύλια και μεγάλα στελέχη που κολλάνε έξω από τις κορυφές των κεφαλών τους. Επειδή τα περισσότερα σαλιγκάρια είναι μικρά, μπορεί να είναι δύσκολο να δουν τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Ωστόσο, τα σαλιγκάρια έχουν μάτια και όραση, αν και η ακριβής θέση των ματιών και η χρήση τους εξαρτάται από τον συγκεκριμένο τύπο σαλιγκαριού. Τα σαλιγκάρια δεν βασίζονται στην όραση όσο οι άνθρωποι, αλλά εξακολουθεί να είναι μια από τις αισθήσεις τους.
Τα σαλιγκάρια της γης έχουν δύο ζευγάρια πλοκάμια. Τα δύο ψηλότερα πλοκάμια έχουν τα μάτια στα άκρα τους. Τα σαλιγκάρια της γης έχουν ένα ευρύτερο πλαίσιο όρασης επειδή είναι σε θέση να μετακινούν τα μάτια τους χρησιμοποιώντας τα πλοκάμια τους.
Τα σαλιγκάρια μπορούν να έχουν πνεύμονες ή βράγχια ανάλογα με το είδος και τον οικότοπό τους. Ορισμένα θαλάσσια σαλιγκάρια μπορούν στην πραγματικότητα να έχουν πνεύμονες και πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν ενώ κάποια χερσαία σαλιγκάρια μπορούν να έχουν βράγχια.
Όταν ανασυρθούν στα κελύφη τους, πολλά σαλιγκάρια με βράγχια (συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων χερσαίων ειδών) είναι σε θέση να προστατευθούν με μια αναλλοίωτη δομή που ονομάζεται πόρπη .
Τα σαλιγκάρια της θάλασσας είναι πολύχρωμα , έτσι μπορούν να είναι ροζ, μπλε, κόκκινο, γκρι, κίτρινο και επίσης με πολλά άλλα χρώματα. Τα χρώματα τα προστατεύουν, επειδή αυτά τα χρώματα τρομάζουν τους πιθανούς εχθρούς από μακριά.
Τα περισσότερα σαλιγκάρια έχουν χιλιάδες μικροσκοπικές δομές που μοιάζουν με δόντια και βρίσκονται σε μια γλώσσα που μοιάζει με κορδέλα και ονομάζεται radula . Το radula λειτουργεί σαν ένα όργανο, το οποίο κόβει τα τρόφιμα σε μικρά κομμάτια.
Τα περισσότερα σαλιγκάρια είναι φυτοφάγα, αν και μερικά είδη γης και πολλά θαλάσσια είδη μπορεί να είναι παμφάγα ή σαρκοφάγα .
Τα σαλιγκάρια της γης απολαμβάνουν φυτά, μύκητες και φύκια. Συγκεντρώνονται φυσικά σε αγρούς και χλοώδεις περιοχές.
Τα σαλιγκάρια γλυκού νερού ζουν και τρέφονται σε μεγάλο βαθμό σε φύκια και σε φυτά που αποσυντίθενται, αλλά ορισμένα είδη τρώνε επίσης νεκρά ψάρια.
Τα σαλιγκάρια της θάλασσας, όπως τα ξαδέλφια του γλυκού νερού, μπορούν να τρώνε φυτική ύλη, δηλαδή φύκη ή ζωική ύλη, δηλαδή ψάρια ή άλλα είδη ασπόνδυλων.
Όπως και τα περισσότερα ζωντανά πλάσματα, τα είδη των σαλιγκαριών της γης και των υδάτων πρέπει να πίνουν νερό για να επιβιώσουν . Οι σαλιγκάρια της γης πίνουν από μικρές λακκούβες που σχηματίζονται στα φύλλα ή στο έδαφος, αλλά παίρνουν επίσης το νερό τους από τα ζουμερά φύλλα που τρώνε. Τα θαλάσσια είδη παίρνουν αλμυρό νερό κατά τη σίτιση, αλλά έχουν έναν αποβολικό μηχανισμό για να εξαλείψουν τις υπερβολικές ποσότητες αλατιού που καταναλώνουν.
Το μεγαλύτερο γνωστό σαλιγκάρι είναι το αφρικανικό γιγάντιο σαλιγκάρι ( Achatina achatina ), το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο δείγμα το οποίο μετρούσε 39,3 εκατοστά (15,5 ίντσες) από ρύγχος σε ουρά όταν εκτείνεται πλήρως, με μήκος κελύφους 27,3 εκ. (10,75 ίντσες) το Δεκέμβριο του 1978 Ζυγίζει ακριβώς 900 g (2 lb).
Η αυστραλιανή τρομπέτα ή ψευδή τρομπέτα είναι ένα θαλάσσιο σαλιγκάρι με μέγεθος έως 91 εκατοστά(36 ίντσες) μήκος και ζυγίζει μέχρι 18 κιλά και είναι το μεγαλύτερο είδος σαλιγκαριού στον κόσμο , και αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο (βαρύτερο) γαστερόποδο στον κόσμο .
Το ρεκόρ του μικρότερου σαλιγκαριού του κόσμου κατέχει ένα μαλάκιο που βρίσκεται στο Βόρνεο, σύμφωνα με νέα μελέτη. Το μέσο ύψος αυτού του σαλιγκαριού καταγράφεται σε 0,7 χιλιοστά (0,027 ίντσες) με λευκό και ημιδιαφανές κέλυφος.
Τα σαλιγκάρια μπορούν μόνο να σέρνονται αργά . Ακόμη και εκείνα που ζουν στο νερό δεν μπορούν να κολυμπήσουν. Καθώς σέρνονται, εκκρίνουν μια γλίτσα για να βοηθήσουν τον εαυτό τους να μετακινηθεί στις επιφάνειες. Τα σαλιγκάρια ταξιδεύουν σε ταχύτητες μικρές που κυμαίνονται από αργές (47 μέτρα (154 πόδια) ανά ώρα) έως πολύ αργές (10 μέτρα (33 πόδια) ανά ώρα).
Έχει αποδειχθεί ότι τα σαλιγκάρια κοιμούνται , αλλά οι συνήθειες ύπνου τους είναι διαφορετικές σε σύγκριση με εκείνα των μεγαλύτερων και πιο ανεπτυγμένων ζώων. Αντί να είναι μέρος μιας ημέρας 24 ωρών, ο κύκλος ύπνου τους διαρκεί δύο έως τρεις ημέρες. Σε διάστημα 13 έως 15 ωρών, τα σαλιγκάρια κοιμούνται σε περίπου επτά περιόδους. Αυτή η περίοδος ύπνου ακολουθείται από περίπου 30 ώρες δραστηριότητας. Εάν χάσουν τον ύπνο κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου ύπνου τους, δεν φαίνεται να χρειάζεται να το αντισταθμίσουν.
Η αδρανοποίηση στα σαλιγκάρια είναι μια προσαρμογή που εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς. Τα σαλιγκάρια σε περιοχές που είναι επιρρεπείς σε θερμοκρασίες παγετού ή κατάψυξης θα αδρανούν κατά τους χειμώνες. Εναλλακτικά, τα σαλιγκάρια που κατοικούν σε ξηρές, άνυδρες περιοχές θα εκκολαφθούν - μια θερινή έκδοση της αδρανοποίησης - όταν το νερό είναι σπάνιο ή όταν εμφανιστούν ξηρασίες. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, με την έκκριση επιπλέον βλέννας και τη σφράγιση στα κελύφη τους, τα σαλιγκάρια προστατεύονται με παγιδευμένη υγρασία και φιλτραρισμένο οξυγόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο μεταβολισμός επιβραδύνεται και τα σαλιγκάρια ζουν σε κατάσταση αναστολής μέχρι να ζεσταθούν οι περιοχές και να πέσουν βροχές.
Τα σαλιγκάρια αναπαράγονται σανζεύγη, αρσενικό και θηλυκό , αλλά τα περισσότερα σαλιγκάρια είναι «ερμαφρόδιτα». Το να είσαι ερμαφρόδιτο σημαίνει ότι κάθε σαλιγκάρι μπορεί να είναι ταυτόχρονα αρσενικό και θηλυκό. Αυτό μπορεί να κάνει πολύ πιο εύκολο για τα σαλιγκάρια να αναπαράγουν και να κάνουν γρήγορα πολλά σαλιγκάρια! Τα ερμαφρόδιτα σαλιγκάρια δεν χρειάζονται άλλο σαλιγκάρι για αναπαραγωγή, αλλά μπορούν να αναπαραχθούν μόνα τους (αυτό ονομάζεται ασεξουαλική αναπαραγωγή).
Υπάρχουν επίσης κάποια σαλιγκάρια που δεν είναι ερμαφρόδιτα, αλλά είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά και πρέπει να βρουν ένα σαλιγκάρι του αντίθετου φύλου.
Το πρώτο μαλάκιο που έμοιαζε με σαλιγκάρι ζούσε περίπου 550 εκατομμύρια χρόνια πριν στο θαλασσινό νερό. Στη συνέχεια, περίπου 286 εκατομμύρια χρόνια πριν, κάποια μεταφέρθηκαν στη γη και άρχισαν να αναπνέουν με πνεύμονες, αντί για βράγχια.
Το σαλιγκάρι Lymnaea παίρνει αποφάσεις χρησιμοποιώντας μόνο δύο τύπους νευρώνων: το ένα αποφασίζει αν το σαλιγκάρι είναι πεινασμένο και το άλλο αποφασίζει αν υπάρχει τροφή στην περιοχή.
Το θαλάσσιο σαλιγκάρι θεωρήθηκε σύμβολο της αναγέννησης και χαράς για τους Μεσοαμερικανούς, οι οποίοι πίστευαν ότι το στροβιλιζόμενο σχήμα του κελύφους του αντιπροσώπευε τον κύκλο της ζωής.
Σε ορισμένες χώρες, όπως στη Γαλλία, οι άνθρωποι τρώνε σαλιγκάρια . Τους βράζουμε συνήθως σε αλμυρό νερό και προσθέτουμε μια σάλτσα σκόρδου.
Στην Ελλάδα και ειδικά στη Κρήτη οι "χοχλιοί" είναι εκεκτό έδεσμα, αλλα και τα σαλιγκάρια στιφάδο είναι υπέροχα.
Τα αυγά σαλιγκαριών , που πωλούνται ως χαβιάρι σαλιγκαριών, είναι ένα ειδικό φαγητό που αυξάνεται σε δημοτικότητα στην ευρωπαϊκή κουζίνα.
Η ελικοκαλλιέργεια είναι η καλλιέργεια σαλιγκαριών.
Η Molluscophobia είναι ο φόβος των μελών της οικογένειας των μαλακίων, όπως οι γυμνοσάλιαγκες και τα σαλιγκάρια.
| Interesting facts about snails | Just Fun Facts |
