Οι σκαθάρια είναι έντομα τρέφονται εν μέρει ή αποκλειστικά με κόπρανα.
Υπάρχουν περίπου 8.000 είδη σκαθαριών και ζουν σε όλο τον κόσμο , εκτός από μερικά νησιά και τις ψυχρές πολικές περιοχές.
Τα σκαθάρια κοπριάς ζουν σε πολλούς οικότοπους , όπως ερήμους, λιβάδια και σαβάνες, αγροτικά εδάφη, και κατοικημένα αλλά και σε φυτεμένα δάση.
Αυτά τα σκαθάρια έχουν μια διάρκεια ζωής μέχρι και 3 χρόνια .
Τα σκαθάρια κοπριάς έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος από 0,5 εκατοστά (0,2 ίντσες) έως περίπου 6,3 εκατοστά (2,5 ίντσες) σε μήκος .
Οι σκαθάρια είναι σαν όλα τα έντομα , έχουν κεφάλι, θώρακα και κοιλιά και έξι πόδια . Το σώμα τουςτείνει να είναι πολύ στερεό και σκληρό.
Τα σκαθάρια έχουν τροποποιημένα φτερά : το πρώτο ζευγάρι των πτερυγίων είναι μικρό και πολύ σκληρό και λειτουργεί ως προστατευτικό κάλυμμα για το δεύτερο ζευγάρι φτερών.
Έχουν εντυπωσιακά "όπλα", μερικά με μια μεγάλη δομή με κότσαλο στο κεφάλι ή τον θώρακα που χρησιμοποιούν τα αρσενικά για μάχες. Έχουν σπείρες στα πίσω πόδια τους που τους βοηθούν να ρίξουν τις μπάλες κοπριάς, και τα ισχυρά μπροστινά πόδια τους είναι καλά για την καταπολέμηση καθώς και το σκάψιμο.
Τα σκαθάρια μπορούν να έρθουν σε διάφορα χρώματα από θαμπό και γυαλιστερό μαύρο σε μεταλλικό πράσινο και κόκκινο.
Αυτά τα ενδιαφέροντα σκαθάρια πετούν γύρω από το έδαφος αναζητώντας αποθέσεις κοπριάς ή κηλίδες, από φυτοφάγα όπως αγελάδες και ελέφαντες .
Τα περισσότερα προτιμούν τη κοπριά από τα φυτοφάγα ζώα ή τα ζώα που τρώνε μόνο φυτά, αλλά θα ψάξουν και για κοπριά από παμφάγα ή ζώα που τρώνε φυτά καθώς και κρέας.
Πολλά από αυτά επίσης τρέφονται με μανιτάρια και αποσυντεθημένα φύλλα και φρούτα.
Ένα είδος σκαθάρι κοπριάς στην Κεντρική Αμερική τρώει τα πάντα. Είναι ένα σπάνιο παράδειγμα ενός είδους "σαρωτή" που έχει μετατραπεί σε σαρκοφάγο ζώο.
Οι επιστήμονες ομαδοποιούν τα σκαθάρια από τον τρόπο που σκαθάρια ζουν: σε κυλίνδρους, τούνελ και κατοίκους.
Οι κύλινδροι είναι οι πιο διάσημοι , ρίχνουν κοπριά σε στρογγυλές μπάλες, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως πηγή τροφής ή σε
θαλάμους αναπαραγωγής.
Οι ταραχοποιοί προσγειώνονται σε ένα κέλυφος κοπριάς και απλά σκάβουν από κάτω και θάβουν ένα μέρος της κοπριάς.
Οι κάτοικοι , ούτε κυλούν ούτε κάνουν λαγούμι, ζουν απλώς σε κοπριά. Συχνά τους προσελκύει η κοπριά που συλλέγεται από τις κουκουβάγιες.
Τα περισσότερα σκαθάρια αναζητούν κοπριά χρησιμοποιώντας την ευαίσθητη μυρωδιά τους . Με τις εξειδικευμένες κεραίες τους,
μπορούν να πιάσουν μια οσμή από κοπριά από τον αέρα.
Έχουν εξαιρετική ικανότητα αποκομιδής κοπριάς και ένα σκαθάρι κοπριάς μπορεί να καταναλώσει κοπριά που είναι 250 φορές βαρύτερη από τον εαυτό του σε μία νύχτα .
Μετά τη εύρεση της κοπριάς, ένα σκαθάρι κοπριάς την κυλάει, ακολουθώντας μια ευθεία γραμμή παρά όλα τα εμπόδια.
Μερικές φορές, τα σκαθάρια σκουπιδιών προσπαθούν να κλέψουν την μπάλα από ένα άλλο σκαθάρι , οπότε τα σκαθάρια πρέπει να απομακρυνθούν γρήγορα από ένα σωρό κοπριάς όταν έχουν τυλίξει τη σφαίρα τους για να μην κλαπεί.
Τα σκαθάρια μπορούν να κυλήσουν μέχρι και 10 φορές το βάρος τους .
Ένα είδος σκαθαριού παίρνει τον τίτλο για το ισχυρότερο έντομο του κόσμου . Το σκαθάρι, που ονομάζεται Onthophagus taurus , διαπιστώθηκε ότι ήταν σε θέση να τραβήξει 1,141 φορές το δικό του σωματικό βάρος, το οποίο ισοδυναμεί με ένα άτομο 70 κιλών που ανυψώνει έξι γεμάτα διώροφα λεωφορεία.
Τα σκαθάρια κοπριάς μπορούν να τρώνε περισσότερο από το βάρος τους σε 24 ώρες και να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη γεωργία και τα τροπικά δάση . Με την ταφή και την κατανάλωση κοπριάς, βελτιώνουν την ανακύκλωση θρεπτικών ουσιών και τη δομή του εδάφους.
Τα σκαθάρια είναι σήμερα το μόνο γνωστό μη ανθρώπινο ζώο που μπορεί να πλοηγηθεί και να προσανατολιστεί χρησιμοποιώντας τον Γαλαξία . Τα μικροσκοπικά έντομα μπορούν να προσανατολίζονται προς τη φωτεινή δέσμη φωτός που παράγεται από τον γαλαξία μας και να κινούνται σε μια γραμμή σε σχέση με αυτήν, σύμφωνα με πρόσφατα πειράματα στη Νότια Αφρική .
Επίσης, ένα είδος σκαθαριού (Scarabaeus zambesianus) ταξιδεύει με μοτίβα πόλωσης στο φεγγαρόφωτο , το πρώτο ζώο που είναι γνωστό ότι το κάνει.
Ένα ζευγάρι σκαθάρια (αρσενικό και θηλυκό) μπορούν να δουλέψουν μαζί , σκάβοντας μια φωλιά για να δημιουργήσουν ένα βουνό. Η κοπριά μεταφέρεται στο βράχο είτε σε μια μπάλα είτε σε μια μη κανονική μάζα. Το θηλυκό βάζει τα αυγά της στο βουνό. Τα αυγά εκκολάπτονται σε προνύμφες , οι οποίες τρέφονται με την κοπριά που την περιβάλλει. Το σκαθάρι κοπριάς περνάει από μια πλήρη μεταμόρφωση .
Η γονική μέριμνα στα σκαθάρια είναι συχνή, αλλά η έκταση της φροντίδας ποικίλλει σημαντικά από είδος σε είδος.
Αρκετά είδη του σκαθάρι κοπριάς, κυρίως το είδος Scarabaeus sacer (συχνά αναφέρεται ως το ιερό scarab), απολάμβανε ένα ιερό καθεστώς μεταξύ των αρχαίων Αιγυπτίων .
Ο σκαραβαίος ( σκαθάρι ) συμβόλιζε την αυτο-δημιουργία ή την αναγέννηση. Αυτός ο ισχυρός συμβολισμός εμφανίζεται σε τοιχογραφίες, χειρόγραφα, ιερογλυφικές επιγραφές σε κτίρια και γλυπτά. Εκτός από τη χρήση του ως φυλαχτό για τους ζωντανούς και τους νεκρούς, τα scarabs κοσμούσαν κοσμήματα, όπως περιδέραια, βραχιόλια, χειροπέδες και φαρδιά διακοσμητικά περιλαίμια. Ένα βραχιόλι από τον τάφο του Τουταγχαμών είχε ένα λαμπερό γαλάζιο σκαραβαίο που κρατούσε ένα χαρτόκουτο ανάμεσα στα μπροστινά πόδια του. Ένα καρούλι είναι ένα οβάλ πλαίσιο που περικλείει ένα όνομα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ζωγράφιζαν μερικές φορές ή σκάλιζαν σκαραβαίους στη σαρκοφάγο του νεκρού,( το φέρετρο που κρατούσε τη μούμια). Οι σκαραβαίοι κρατούν συχνά ένα ηλιακό δίσκο πάνω από τα κεφάλια τους.
Η κοσμογονία ς περιλαμβάνει το σκαθάρι του σκαραβαίου που κυλάει την μπάλα του κοπριάς με την μπάλα που αντιπροσωπεύει τη Γη και το σκαθάρι του Ήλιου .
Η δημοφιλής ερμηνεία στη σύγχρονη ακαδημαϊκή κοινότητα θεωρεί την ιερογλυφική εικόνα του σκαθαριού που αντιπροσωπεύει μια τριπλή φωνητική που οι Αιγυπτολόγοι μεταγλωττίζουν ως xpr ή ḫpr και μεταφράζονται ως "να γίνουν" ή "να μετασχηματιστούν" .
Το scarab παραμένει ένα στοιχείο δημοφιλούς ενδιαφέροντος χάρη στη σύγχρονη γοητεία της τέχνης και των πεποιθήσεων της αρχαίας Αιγύπτου. Οι σφαίρες Scarab σε ημιπολύτιμους λίθους ή γυαλιστερό κεραμικά μπορούν να αγοραστούν στα περισσότερα καταστήματα με χάντρες , ενώ στον Ναό του Λούξορ, ένας μαζικός αρχαίος σκαραβαίος έχει αποκολληθεί για να αποθαρρύνει τους επισκέπτες να τρίβουν την βάση του αγάλματος «για τύχη».
Στο μύθο του Αισώπου «Ο αετός και το σκαθάρι» , ο αετός σκοτώνει έναν λαγό που ζήτησε άσυλο από ένα σκαθάρι. Το σκαθάρι τότε εκδικείται διότι δυο φορές καταστρέφει τα αυγά του αετού.
Το "The Beetle Beetle" του Hans Christian Andersen λέει την ιστορία ενός σκαθάρι κοπριάς που ζει στο στάβλο των αλόγων του βασιλιά σε ένα φανταστικό βασίλειο.
