Το σουφλέ της τεμπέλας
Μετά την «επαναστατική» συνταγή για κοτόπουλο, η τεμπέλα ξαναχτυπά με –light– σουφλέ ζυμαρικών, άρα κάτι που δεν είναι σουφλέ!
Αρχικά, ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους (ούτως ή άλλως η συνταγή είναι μια σταλιά, ο αριθμός των φωτογραφιών αντιστρόφως ανάλογος της πολυπλοκότητάς της και η παρασκευή του συγκεκριμένου φαγητού απαιτεί λιγότερο χρόνο από μια ομελέτα. Περίπου. Για τη γράφουσα, τουλάχιστον, η οποία παίζει να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην υφήλιο που έχει καταπιαστεί με ομελέτα και το τελικό αποτέλεσμα θυμίζει σκυλοτροφή. Αν, λοιπόν, ποτέ σου δώσω συνταγή για ομελέτα, να ξέρεις ότι θα ‘χει επιτευχθεί το θαύμα κι ίσως για μία και μοναδική φορά!)
Τα πράγματα στη θέση τους
1 Soufflé στη… μητρική του γλώσσα, σημαίνει «φυσητό» και κατ’ επέκτασιν, κάτι φουσκωμένο. (Μην πάει το μυαλό σου σε υπουργικές γαστέρες γιατί και το κόνσεπτ χαλάς και τη διάθεσή σου για φαγητό θα χάσεις).
Όλοι ξέρουμε (ακόμη κι η τεμπέλα γράφουσα) ότι εκτός από το «αλεύρι που φουσκώνει μόνο του» –και το οποίο δεν λέγεται σουφλέ!– ο λόγος που φουσκώνει ένα φαγητό ή γλυκό, είναι η προσθήκη αυγών.
Είναι η μαρέγκα (τα χτυπημένα ασπράδια των αυγών) και η ανάμειξή της με την κρέμα (μπεσαμέλ) που, στη σωστή θερμοκρασία ψησίματος, δίνει το αέρινο αποτέλεσμα του –γνήσιου– σουφλέ.
Συμπέρασμα: Σουφλέ χωρίς αυγά = σπανακόρυζο χωρίς σπανάκι, λιμοντσέλο χωρίς λεμόνι, τρένο δίχως ράγες και, κατ’ επέκτασιν, δεν είναι σουφλέ!
Όλοι ξέρουμε (ακόμη κι η τεμπέλα γράφουσα) ότι εκτός από το «αλεύρι που φουσκώνει μόνο του» –και το οποίο δεν λέγεται σουφλέ!– ο λόγος που φουσκώνει ένα φαγητό ή γλυκό, είναι η προσθήκη αυγών.
Είναι η μαρέγκα (τα χτυπημένα ασπράδια των αυγών) και η ανάμειξή της με την κρέμα (μπεσαμέλ) που, στη σωστή θερμοκρασία ψησίματος, δίνει το αέρινο αποτέλεσμα του –γνήσιου– σουφλέ.
Συμπέρασμα: Σουφλέ χωρίς αυγά = σπανακόρυζο χωρίς σπανάκι, λιμοντσέλο χωρίς λεμόνι, τρένο δίχως ράγες και, κατ’ επέκτασιν, δεν είναι σουφλέ!
2 Αυτό που έφτιαξα, λοιπόν, και σου παρουσιάζω είναι μια παραλλαγή ογκρατέν (ή, επί το γαλλικότερον, au gratin, δηλαδή φαγητό μαγειρεμένο σε υψηλή θερμοκρασία, στο φούρνο, ώστε η επιφάνειά του να ροδίσει και να δημιουργηθεί μια εύγευστη κρούστα, κάτι που επιτυγχάνεται με μια «τελική στρώση» υλικών (συνήθως τυρί ή/και κρέμα).
3 Είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω!
4 Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να μπει στη θέση του, είναι ότι ουδόλως είχα την πρόθεση να σου πλασάρω για σουφλέ κάτι που δεν είναι, έλα όμως που αυτό έχει καθιερωθεί να λέγεται σουφλέ ζυμαρικών! (Η μαμά μου, πάντως, το ‘λεγε ογκρατέν. «Τα παλιά τα χρόνια», κατά το παιδί μου, χάριν του οποίου και το εν λόγω φαγητό).
Τώρα που διευθετήσαμε και τις τελευταίες λεπτομέρεις, πάμε ν’ αρχίσουμε.
Υλικά
Η ορίτζιναλ εκδοχή της συνταγής είναι θερμιδική βόμβα. Όχι ότι η light είναι «αφρός» και έλα–μωρέ–ίσα–για–τη–λιγούρα, αλλά το αντιπαρερχόμεθα και προχωρούμε!
[Κάνε κλικ σε μια από τις εικόνες για να τη δεις σε μεγέθυνση και να διαβάσεις τις λεζάντες].
• 1 σκεύος πυρέξ (μόνο μη με ρωτήσεις μέγεθος, γιατί θα στενοχωρηθούμε! Μεγάλο. Ή, μεγάλο μου φαίνεται εμένα. Ή, όντως είναι μεγάλο και καταλαβαινόμαστε.)
Απαραίτητη διευκρίνιση: και μόνον η επιλογή του σκέυους, φανερώνει ότι το φαγητό δεν είναι σουφλέ, διότι για το σουφλέ προορίζεται το δικό του σκεύος, στρογγυλό, με ψηλά τοιχώματα.
• 1 πακέτο πένες ολικής άλεσης (ή είμεθα healthy food ή δεν είμεθα!)
• 400–500gr από 2–3 είδη μαλακών τυριών, τριμμένα. Χρησιμοποίησα Fina (10% λιπαρά), Milner (17% λιπαρά) και Dirollo Emmental Light (16% λιπαρά)
• 200–250gr άπαχο (όσο γίνεται) ζαμπόν. Για ακόμη πιο ελαφρύ αποτέλεσμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γαλοπούλα ή κοτόπουλο, αλλά παραήταν υγιεινό κάτι τέτοιο για το παιδάκι μου –κατηγορία φτερού!– και πάτησε πόδι.
• 250ml κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά. Βρήκαμε ότι η «Όλυμπος» έχει τα λιγότερα (12%) έναντι 15% που έχουν οι περισσότερες light. 12% έχει και η Arla, αλλά εμείς συμπαθούμε τα προϊόντα «Όλυμπος».
[Κάθε συσκευασία είναι 200ml, επομένως έχει στο ψυγείο σου κι άλλη μία, για να συμπληρώσεις.]
• Πιπέρι (αρκετό)
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού πιπεριές κόκκινες και πορτοκαλί σε κυβάκια (προαιρετικά). Στο συγκεκριμένο, πιπεριές δεν έβαλα (πάλι πάτησε πόδι το μπαρουτοκαπνισμένο!)
• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο (προαιρετικά).
Απαραίτητη διευκρίνιση: και μόνον η επιλογή του σκέυους, φανερώνει ότι το φαγητό δεν είναι σουφλέ, διότι για το σουφλέ προορίζεται το δικό του σκεύος, στρογγυλό, με ψηλά τοιχώματα.
• 1 πακέτο πένες ολικής άλεσης (ή είμεθα healthy food ή δεν είμεθα!)
• 400–500gr από 2–3 είδη μαλακών τυριών, τριμμένα. Χρησιμοποίησα Fina (10% λιπαρά), Milner (17% λιπαρά) και Dirollo Emmental Light (16% λιπαρά)
• 200–250gr άπαχο (όσο γίνεται) ζαμπόν. Για ακόμη πιο ελαφρύ αποτέλεσμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γαλοπούλα ή κοτόπουλο, αλλά παραήταν υγιεινό κάτι τέτοιο για το παιδάκι μου –κατηγορία φτερού!– και πάτησε πόδι.
• 250ml κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά. Βρήκαμε ότι η «Όλυμπος» έχει τα λιγότερα (12%) έναντι 15% που έχουν οι περισσότερες light. 12% έχει και η Arla, αλλά εμείς συμπαθούμε τα προϊόντα «Όλυμπος».
[Κάθε συσκευασία είναι 200ml, επομένως έχει στο ψυγείο σου κι άλλη μία, για να συμπληρώσεις.]
• Πιπέρι (αρκετό)
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού πιπεριές κόκκινες και πορτοκαλί σε κυβάκια (προαιρετικά). Στο συγκεκριμένο, πιπεριές δεν έβαλα (πάλι πάτησε πόδι το μπαρουτοκαπνισμένο!)
• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο (προαιρετικά).
Η πιο «δύσκολη» φάση είναι το κόψιμο του ζαμπόν σε πολύ μικρά κομματάκια και η καλή ανάμειξη με τα τυριά –κι αυτό, επειδή είναι μαλακά και «κολλάνε» ή δημιουργούν μπαλλίτσες! Πέρα απ’ αυτό, στ’ ορκίζομαι, πρόβλημα ουδέν!
Στο μεταξύ, βράζουμε τις πένες σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Τα ζυμαρικά ολικής άλεσης είναι λίγο περίεργα: π.χ., το σπαγγέτι, αν βράσει λίγο περισσότερο από al dente… κόβεται! Οι πένες, πάλι, αποδεικνύονται μάλλον «σκληρά καρύδια»!
Σουρώνουμε και τις απλώνουμε ομοιόμορφα στο πυρέξ. Εν συνεχεία, ρίχνουμε τα υλικά που έχουμε ήδη αναμείξει σε μεγάλο μπολ (έχουμε, όμως, κρατήσει αρκετό τριμμένο τυρί στην άκρη, για την επικάλυψη).
Ανακατεύουμε καλά πένες και υλικά (βλ. φωτο) και εν συνεχεία περιχύνουμε την κρέμα γάλακτος, παντού. Ανακατεύουμε ξανά.
[Κάνε κλικ για να δεις τις εικόνες σε μεγέθυνση].
Λεζάντες δεν υπάρχουν στις παραπάνω φωτο, διότι δεν υπάρχει λόγος: είναι ό,τι βλέπεις! Τα διάφορα στάδια της ανάμειξης των υλικών, που απαθανάτιζα με σπουδή, για να επιλέξω τα αντιπροσωπευτικότερα. Τελικά, μου άρεσαν όλα και τα κότσαρα, για να το εικαστικό του θέματος!
Κάπου εδώ να σου πω ότι ο Sous Chef ήταν… χτενισμένος και δεν ανακατεύτηκε με την κουζίνα!
Στο θέμα μας!
Έχουμε προθερμάνει το φούρνο στους 180°−200° C (ανάλογα με το φούρνο, με το αν είναι συμβατικός ή με αέρα).
Αφού καλύψουμε με το τριμμένο τυρί που κρατήσαμε, βάζουμε το πυρέξ στο φούρνο και το αφήνουμε για 15’–20’ [ανάλογα, πάντα, με το φούρνο].
Αφού καλύψουμε με το τριμμένο τυρί που κρατήσαμε, βάζουμε το πυρέξ στο φούρνο και το αφήνουμε για 15’–20’ [ανάλογα, πάντα, με το φούρνο].
[Πάνω στο 5λεπτο αρχίζουν και σκάνε μυρωδιές!]
[Κάνε κλικ για να δεις τις εικόνες σε μεγέθυνση].
Οι φωτογραφίες από το φούρνισμα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν επιτυχημένες, ειδικά αν σκεφτείς ότι η μόνη αξιοπρεπής ήτο αυτή που παραθέτω στην παραπάνω τριάδα, διά το θεαθήναι.
Τέλος πάντων, αυτό μάς προκύπτει στο τέλος, κι επειδή πεινούσαμε, δεν κατόρθωσα, δεν πρόκαμα να κόψω ένα ευπρεπές κομμάτι για να στο φωτογραφίσω στολισμένο και χαριτωμένο!
Εσύ, εάν το φτιάξεις, μην το κόψεις αμέσως –θα διαλυθεί!
Εσύ, εάν το φτιάξεις, μην το κόψεις αμέσως –θα διαλυθεί!
Good luck!
Απορίες και διλήμματα[αρχ. ᾠόν ‘αυγό’ πληθ. τά ᾠά > *ταωγά με ανάπτ. μεσοφ. [γ] για αποφυγή της χασμ. > * [tawγa] (τροπή του [o] σε ημίφ. για αποφυγή της χασμ.) > μσν. ταυγά (τροπή του ημιφ. σε [v] πριν από ηχηρό σύμφ.), ανασυλλ. [t-avγa] και νέος εν. το αυγό· αυγούλ(ι < αυγ(ό) -ούλι) -άκι· αυγούλ(ι) -άρα]Από την Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα
Η ορθογραφία λέξεων όπως, για παράδειγμα, αβγά [με β] ή αφτιά [με φ] αποτέλεσε «μείζον θέμα» και πεδίο συγκρούσεων μεταξύ γλωσσολόγων.
Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης αναφέρει ότι «η –περιορισμένη στο δημοτικό– γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1917 κινδύνεψε να ακυρωθεί εξαιτίας τους».[*] Εντούτοις, τις γραφές αβγό και αφτί τις πρότεινε –δικαιολογημένα– ως ετυμολογικά ορθές, ο Γεώργιος Χατζιδάκις (1843–1941), εκ των βασικότερων υποστηρικτών της καθαρεύουσας.
[*] Νεοελληνική ορθογραφία [Ιστορία, θεωρία, εφαρμογή ] Γ. Παπαναστασίου • Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (2008)
Στο «διά ταύτα»: και οι δύο γραφές θεωρούνται σωστές, ορθογραφικά!
Η ορθογραφία λέξεων όπως, για παράδειγμα, αβγά [με β] ή αφτιά [με φ] αποτέλεσε «μείζον θέμα» και πεδίο συγκρούσεων μεταξύ γλωσσολόγων.
Ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης αναφέρει ότι «η –περιορισμένη στο δημοτικό– γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1917 κινδύνεψε να ακυρωθεί εξαιτίας τους».[*] Εντούτοις, τις γραφές αβγό και αφτί τις πρότεινε –δικαιολογημένα– ως ετυμολογικά ορθές, ο Γεώργιος Χατζιδάκις (1843–1941), εκ των βασικότερων υποστηρικτών της καθαρεύουσας.
[*] Νεοελληνική ορθογραφία [Ιστορία, θεωρία, εφαρμογή ] Γ. Παπαναστασίου • Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (2008)
Στο «διά ταύτα»: και οι δύο γραφές θεωρούνται σωστές, ορθογραφικά!
https://molyvikaixarti.wordpress.com/
