ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β : Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

Γραμμική Β: η πρώτη ελληνική γραφή

Η Γραμμική Β γραφή αποτελείται από 90 συλλαβογράμματα, από ένα απλό 

αριθμητικό σύστημα και περίπου από 100 σύμβολα (εικόνες, ιδεογράμματα) αγαθών

 και προσώπων.

Διαβάστε δυνατά αυτές τις λέξεις:

do-ra

e-ne-ka

to-so

a-pe-do-ke

Τι ακούτε;

Ακούτε τη φωνή πανάρχαιων προγόνων που έζησαν σ’ αυτόν εδώ τον τόπο 35 αιώνες πριν. 

Των Ελλήνων της μυκηναϊκής εποχής. Που έλεγαν, όπως λέμε και σήμερα εμείς:

 δώρα, ένεκα, τόσο, απέδωκε.

Οι Αχαιοί που είχαν ιδρύσει τα μυκηναϊκά βασίλεια στη νότια Ελλάδα μιλούσαν μια ήδη

 ολοκληρωμένη ελληνική γλώσσα πέντε αιώνες, πριν συνθέσει τα έπη του ο Όμηρος. Αυτή

 την πανάρχαια ελληνική γλώσσα έχουμε την καλή τύχη να τη γνωρίζουμε από τις πήλινες 

πινακίδες που ανακαλύψαμε σε πολλά σημεία του μυκηναϊκού κόσμου, στην Κνωσσό, την 

Πύλο, τη Θήβα, τις Μυκήνες, τα Χανιά, την Τίρυνθα, τον Ορχομενό και αλλού. Συνολικά 

5.000 κομμάτια.

Οι μακρινοί λοιπόν εκείνοι πρόγονοι έλεγαν, όπως κι εμείς σήμερα:

 μέλι, πέδιλα, λινό, τοξότης, ιέρεια, τέμενος, θεός, χιτών, σέλινο, κύμινο, σίτος, ζεύγος, σύμπαν,

 δείπνο, άγγελος, αγρός, δήμος, χρυσός, κυπαρίσσι και πολλές άλλες.

Χρησιμοποιούσαν και ονόματα που χρησιμοποιούμε σήμερα κι εμείς:

Αθηνά, Αλεξάνδρα, Θεοδώρα, Ορέστης, Έκτωρ και άλλα.

Και τοπωνύμια:

Κόρινθος, Κνωσσός, Ορχομενός, Διρός, Κάρπαθος, Κάρυστος, Κυδωνία, Κύθηρα, Φαιστός, 

Αμνισός, Τύλισος και άλλα.

Θα έλεγε κανείς πως, αν ήταν δυνατό να ερχόμασταν σε  επαφή με έναν Μυκηναίο

 Έλληνα του 1500 πΧ, θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μαζί του λίγο πολύ σε

 θέματα της καθημερινής ζωής.

Οι πινακίδες που διασώθηκαν και έφτασαν ως εμάς δεν είναι γραμμένες στο γνωστό μας 

φοινικικό αλφάβητο, το οποίο οι Έλληνες της μυκηναϊκής εποχής δεν γνώριζαν. Η γραφή 

τους ήταν η Γραμμική Β, μια γραφή με γραμμικούς χαρακτήρες που, όταν ανακαλύψαμε τις 

πινακίδες, μας φάνηκε ακατάληπτη.

Το 1952 οι Ventris και Chadwick την αποκρυπτογράφησαν και έφεραν έτσι στο φως την 

αρχαιότερη μορφή της γλώσσας μας, αρχαιότερη κατά πέντε τουλάχιστον αιώνες και από τη 

γλώσσα του Ομήρου. Και αυτή, η Γραμμική Β γραφή, είναι η αρχαιότερη γραφή της Ευρώπης.

 Οι Έλληνες της μυκηναϊκής εποχής τη χρησιμοποιούσαν τον 15^ο - 13^οαιώνα πΧ για να 

περάσουν στον πηλό – δηλαδή στην αιωνιότητα – τη γλώσσα τους. Την ελληνική γλώσσα τους.

Όπως συμβαίνει πάντα στην αρχή του πολιτισμού ενός λαού, η γραφή δεν ήταν τόσο αναγκαία.

 Οι άνθρωποι επικοινωνούσαν μεταξύ τους προφορικά και αυτό τους ήταν αρκετό. Όμως στα 

παλάτια οι άρχοντες ήθελαν να ξέρουν την ακριβή ποσότητα του πλούτου που φύλαγαν στις

 αποθήκες τους. Κάπως έπρεπε αυτός ο πλούτος να καταγραφεί για να μπορεί και να ελέγχεται.

 Και τότε γεννήθηκε η ανάγκη της γραφής.

Στα μυκηναϊκά ανάκτορα λοιπόν οι γραφείς, μια περιορισμένη ομάδα ατόμων, έκανε αυτή τη 

δουλειά. Κατέγραφαν τα πλούτη που ήταν αποθηκευμένα στο παλάτι, καθώς και τα αγαθά και

 τα πρόσωπα που υπάγονταν στην εξουσία του βασιλιά και έμπαιναν ή έβγαιναν από το παλάτι.

Οι πινακίδες της Γραμμικής Β γραφής είναι στην ουσία τα λογιστικά αρχεία των 

ανακτόρων. Η αξία τους είναι όμως μεγάλη, γιατί αποτελούν άμεση πηγή πληροφοριών για 

την οικονομία, το εμπόριο, τη θρησκεία και την κοινωνία  των Ελλήνων στα μυκηναϊκά χρόνια.

Η Γραμμική Β  γραφή αποτελείται από 90 συλλαβογράμματα, από ένα απλό αριθμητικό 

σύστημα και περίπου από 100 σύμβολα (εικόνες, ιδεογράμματα) αγαθών και προσώπων. Ένας 

αριθμός δίπλα σε ένα σύμβολο - ιδεόγραμμα σημαίνει πόσα αγαθά ή πρόσωπα έχουν μετρηθεί.

Η δυσκολία βρίσκεται στα 90 συλλαβογράμματα που έπρεπε να μαντέψουμε τι 

σημαίνουν.

Η δυσκολία αυτή προέκυψε, επειδή οι Έλληνες των μυκηναϊκών χρόνων δανείστηκαν τη 

γραφή τους από τους Μινωίτες που είχαν παρόμοια γραφή, τη Γραμμική Α. Η Γραμμική Α 

όμως αντιπροσώπευε μια μη ελληνική γλώσσα. Οι Έλληνες δεν έκαναν τις απαραίτητες 

αλλαγές για να προσαρμόσουν τη γραφή αυτή στην ελληνική γλώσσα, με αποτέλεσμα να 

παραμορφώνονται κάπως οι ελληνικές λέξεις, όταν τις έγραφαν.

Παραδείγματος χάριν, έλεγαν «τρίποδες», αλλά έγραφαν «ti-ri-po-de», επειδή δεν υπήρχε 

συλλαβόγραμμα για τη συλλαβήτρι. (Έχει επικρατήσει διεθνώς η σύμβαση να μεταγράφονται

 τα σύμβολα με λατινικούς χαρακτήρες). 
a-re-ka-sa-da-ra διαβάζουμε σε μια άλλη πινακίδα, δηλαδή Αλεξάνδρα. Το όνομα «Αλεξάνδρα» 

το πρόφεραν όπως το προφέρουμε κι εμείς σήμερα, αλλά γραφόταν με τις συλλαβές που είχε η

 Γραμμική Β. Δεν υπήρχαν οι συλλαβές ξα και νδρα, άρα το όνομα θα αναλυόταν σε 

περισσότερες συλλαβές.
Πολλά τέτοια συμφωνικά συμπλέγματα έπρεπε να αναλυθούν σε περισσότερες συλλαβές. 

Επίσης παρέλειπαν πολλές καταλήξεις.

Κάποια συλλαβογράμματα διαβάζονταν με περισσότερους από έναν τρόπους, όπως τα ta, te, 

ti, to, tu που μπορούσαν να διαβαστούν και ως θα, θε, θι, θο, θυ. Πχ έλεγαν «θυγάτηρ», αλλά 

έγραφαν tu-ka-te.

Αντί για λάμδα έγραφαν ρω, όμως στην προφορική γλώσσα το λάμδα το πρόφεραν. Έτσι 

έλεγαν:

μέλι, αλλά έγραφαν me-ri

έλικα  e-ri-ka

πέδιλα pe-di-ra

λιμένες ri-me-ne

λινό ri-no

σέλινο se-ri-no.

Χωρίς κατάληξη επίσης:

θώρακες  to-ra-ke

σίτος  si-to

δάμος, δήμος  da-mo

ποιμένες po-me-ne

πολύποδες po-ru-po-de.

Ας δούμε μερικές ακόμα λέξεις εκείνης της μακρινής εποχής, λέξεις τόσο οικείες 

σε μας σήμερα:

φάρμακον  pa-ma-ko

ολίγος        o-ri-ko

χρυσός       ku-ru-so

χιτών          ki-to

έμμισθον    e-mi-to

εσχάρα       e-ka-ra

αμφότεραι a-po-te-ra  

Κι άλλες πανάρχαιες λέξεις:

κύμινο         ku-mi-no

κυπαρίσσι   ku-pa-ri-se-ja

όνος            o-no

δούλα         do-e-la

διφθέρα      di-pte-ra

επώμιον      e-po-mi-jo

ιατήρ, ιατρός   i-ja-te

θεοί              te-o-i

τοιχοδόμοι    to-ko-do-mo

έρημος          e-re-mo

τέμενος         te-me-no

Μερικές προθέσεις:

επί     e-pi

μετά  me-ta

υπό    u-po

παρά  pa-ra

προ    po-ro

Επίσης διαβάζουμε τις λέξεις:

ότε, όταν

τούτο

έχει

δεδεμένος

ελευθέρωσε

ορώμενος

ου δίδουσι 

Και ακόμα:

αίγα

άγγελος

αγρός

κοχλίας

μήτηρ

πατήρ

Για μας σήμερα η γραφή αυτή είναι βέβαια δύσκολη υπόθεση, όχι όμως και για όσους 

ασχολούνταν με αυτήν εκείνα τα πολύ μακρινά χρόνια.

Οι γραφείς, που αυτή ήταν η δουλειά τους, ήξεραν να τα διαβάζουν με ταχύτητα, καθώς ήταν

 εξοικειωμένοι με τα 90 συλλαβογράμματα. Οι λέξεις που αντιπροσώπευαν αυτά τα 

συλλαβογράμματα ήταν συγκεκριμένες και περιορισμένες σε αριθμό, δεν ήταν όλες οι λέξεις 

της ελληνικής γλώσσας που μιλούσαν τότε οι Έλληνες.

Εκτός από τους γραφείς, οι υπόλοιποι σύγχρονοί τους δεν γνώριζαν ανάγνωση και γραφή,

 διότι εκείνα τα χρόνια δεν τους χρειαζόταν.

Αν δεν βαρεθήκατε, δείτε παρακάτω:

Πανάρχαια ελληνικά ονόματα στη Γραμμική Β:

Αδάμας 

Δαιπόντας

Δαίτραρος

Δαίαρος 

Δάμνιος 

Δάρων 

Δαταίαρος

Δύτασος 

Δικόναρος

Δικονάρεια

Δρομεύς 

Εύδαμος 

Κερασώ 

Κύψελος

Μάνιχος

Μάνουρος 

Πίπης 

Σίμακος 

Θεοδώρα

Αμφίδωρος

Αλεξεύς

Χαρίσιος

Αρτέμων ή Ανθέμων

Ξάνθος

Εφιάλτης

Ευχόμενος

Ευμένης

Πελίτας

Ψελλός

Λάμψακος

Σύρος

Δάματερ (Δήμητρα)

Θησεύς 

Ορέστης

Έκτωρ

Ιδομενεύς

Αθηνά

Ήρα 

Ποσειδάων 

Ερινύς 

Κάστωρ

Διόνυσος

Αιγεύς

Αχιλλεύς

Αίολος

Και μερικές λέξεις ακόμα της Γραμμικής Β που παραμένουν ζωντανές:

τυρί (τυρός) 

αγορά 

ανάρμοστα 

άνετα 

δεδομένα 

ελέφας 

ερυθρά

τέκτονες

τρία

άστυ

λαός

βουκόλος

σπέρμα

παλαιός

κριθά (κριθή)

σκοίνος

κολίανδρος

θυμός

οστόν

όνομα

εκατόν

άναξ

κόρη

βασιλεύς

γερουσία

μόλυβδος

όρμος

όφελος

άξονες

άργυρος

αυλός

άνθρωπος

διδάσκαλος

διήμερος

ελεύθερος

ιερεύς

ιερός

ίππος

χαλκός

καρπός

φιάλη

Αιθίοπες

Αχέρων

ράπται

Κι αν ακόμα δεν έχετε βαρεθεί, ιδού και μερικές φράσεις της γλώσσας μας που μας έρχονται 

από τα βάθη των αιώνων, από τις  πινακίδες της Γραμμικής Β:

1.

pu-ro   i-je-re-ja  do-e-la   e-ne-ka  ku-ru-so-jo  i-je-ro-jo

(Πύλος  ιερείας     δούλαι     ένεκα     χρυσοίο        ιεροίο)

Πύλος: δούλες της ιέρειας ένεκα του χρυσού ιερού. (Ακολουθεί το εικονόγραμμα που 

συμβολίζει τη γυναίκα και ο αριθμός 14, δηλαδή 14 δούλες).

2.

to-sa  pa-ka-na

Τόσα φάσγανα (ξίφη). Ακολουθεί το εικονόγραμμα του ξίφους και ο αριθμός 50, δηλαδή 50 

ξίφη.

3.

ka-ka-ro  a-pe-do-ke  e-ra-wo  to-so  e-u-me-de-i

(Κώκαλος απέδωκε έλαιον τόσον Ευμήδει)

Ο Κώκαλος έδωσε έλαιο τόσο στον Ευμήδη.

4.

pa-si   te-o-i

Πάσι θεοίς.

Ας κάνουμε τώρα μια πρόσθεση. 1500 πάνω κάτω χρόνια προ Χριστού και  2000 χρόνια μετά 

Χριστόν ίσον 3.500 χρόνια. Και στην Ελλάδα οι άνθρωποι συνεννοούνται ακόμα μεταξύ τους

 με τις ίδιες λέξεις. Πολλές χάθηκαν στην πορεία, άλλες προστέθηκαν, όμως κάποιες, όχι λίγες, 

παραμένουν ατόφιες.

Να φύγουν λοιπόν από τα σχολεία μας τα αρχαία ελληνικά.

Να κάνουμε εκούσια λοβοτομή.

Να διαγράψουμε τη μνήμη μας.

Να γίνουμε ένας χαζοχαρούμενος λαός.

Linear B Lexicon by ChrisTselentis on Scribd       Εδώ θα βρείτε όλες τις λέξεις                                                                                     

Πηγή: https://greek1.blogspot.com/2017/05/grammiki-vita-h-proti-elliniki-grafi.html#ixzz4gHDBaQWQ 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @1_Greek on Twitter | 1greek on Facebook

ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΥΠΌΘΕΣΗ;

Είναι η θρησκεία επιστημονική υπόθεση;

Τα επιστημονικά πειράματα δεν έχουν εντοπίσει ως τώρα απτές αποδείξεις  για την ύπαρξη ενός θεού

Η γραμμή μεταξύ των επιστημόνων – πιστών και μη πιστών – είναι ότι η επιστήμη και η θρησκεία αποτελούν αυτό που ο παλαιοντολόγος και ιστορικός της επιστήμης Stephen Jay Gould (1941-2002), έχει αποκαλέσει «μη επικαλυπτόμενες διδασκαλίες». Το 1998 η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία βεβαίωνε ότι «η επιστήμη δεν μπορεί να πει τίποτε για το υπερφυσικό. Το αν ο Θεός υπάρχει ή όχι είναι ένα ζήτημα στο οποίο η επιστήμη είναι ουδέτερη».

Ωστόσο σύμφωνα με μια έρευνα της ίδιας χρονιάς το 93% των μελών της Ακαδημίας δεν πίστευε σε κάποιον θεό.Από τη στιγμή που περίπου το ίδιο ποσοστό των Αμερικανών πολιτών δηλώνει ότι πιστεύει σε κάποιον θεό, διερωτάται κανείς τί, αν όχι η επιστήμη τους, κάνει την ελίτ των Αμερικανών επιστημόνων να διαφέρει τόσο πολύ από τον γενικό πληθυσμό.

Η πλειονότητα των επιστημόνων σε όλα τα επίπεδα δεν πιστεύει σε κάποιον θεό. Παρ’ όλα αυτά οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να αμφισβητήσουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων. Είμαι ένας φυσικός ο οποίος, μαζί με άλλους τους οποίους αποκαλούν «οι νέοι άθεοι», είναι πρόθυμος να αμφισβητήσει τη θρησκευτική πίστη. Οι θεοί που λατρεύονται από δισεκατομμύρια είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν. Και αυτοί οι θεοί, αν υπάρχουν, πρέπει να έχουν παρατηρήσιμες συνειδήσεις. Έτσι, το ερώτημα της ύπαρξής τους αποτελεί ένα θεμιτό επιστημονικό ζήτημα το οποίο έχει βαθιά σημασία για την ανθρωπότητα.

Παρατήρηση και πείραμα

Μπορείτε να θεωρήσετε την ύπαρξη του Θεού μια επιστημονική υπόθεση και να αναζητήσετε τα επακόλουθά της εμπειρικά στοιχεία. Πολλές από τις ιδιότητες που συνδέονται με τον ιουδαϊκο-χριστιανικο-ισλαμικό θεό έχουν συγκεκριμένες συνέπειες οι οποίες μπορούν να εξεταστούν εμπειρικά. Ένας τέτοιος θεός θεωρείται ότι παίζει κεντρικό ρόλο στη λειτουργία του Σύμπαντος και στις ζωές των ανθρώπων. Ως εκ τούτου οι υπέρ του αποδείξεις θα έπρεπε να είναι εύκολα ανιχνεύσιμες με επιστημονικά μέσα.

Απόπειρες για τέτοια πειράματα έχουν γίνει. Οι επιστήμονες έχουν εξετάσει εμπειρικά την αποτελεσματικότητα της μεσολαβητικής προσευχής – της προσευχής που λέγεται προς όφελος άλλων. Οι μελέτες αυτές, θεωρητικά, θα μπορούσαν να έχουν αποδείξει επιστημονικά ότι υπάρχει κάποιος θεός. Αν είχαν διαπιστώσει σαφώς, σε μια διπλά τυφλή και ελεγχόμενη για το φαινόμενο placebo δοκιμή, ότι οι μεσολαβητικές προσευχές γιατρεύουν τον άρρωστο, θα ήταν δύσκολο να βρεθεί μια φυσική εξήγηση. Δεν το διαπίστωσαν όμως.

Παρόμοιες δοκιμές έχουν γίνει σε επιθανάτιες εμπειρίες. Ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν μια επιθανάτια εμπειρία κατά τη διάρκεια κάποιας χειρουργικής επέμβασης, έχουν αναφέρει ότι ίπταντο επάνω από το χειρουργικό τραπέζι παρακολουθώντας όλα όσα γίνονταν κάτω. Το αν αυτό είναι μια πραγματική εμπειρία ή μια παραίσθηση μπορεί να εξεταστεί εύκολα τοποθετώντας ένα μυστικό μήνυμα σε ένα ράφι που βρίσκεται ψηλά και δεν μπορούν να το δουν ο ασθενής και το προσωπικό του νοσοκομείου. Αυτό έχει δοκιμαστεί και κανείς απ’ όσους έχουν αναφέρει μια επιθανάτια εμπειρία δεν έχει διαβάσει το μήνυμα.

Σύμπαν και ψυχή

Ακριβώς όπως η επιστήμη μπορεί να σχεδιάσει πειράματα για να ελέγξει την ύπαρξη του Θεού, μπορεί επίσης να αναζητήσει αποδείξεις εναντίον της ύπαρξης του Θεού στον κόσμο γύρω μας. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μιλάμε εναντίον της ύπαρξης οποιουδήποτε θεού ή κάθε έννοιας θεού που θα μπορούσε να υπάρχει. Για παράδειγμα, ένας θεός ο οποίος δημιουργεί το Σύμπαν και μετά το αφήνει να λειτουργεί από μόνο του θα ήταν πολύ δύσκολο να καταρριφθεί. Κανείς όμως δεν λατρεύει έναν θεό ο οποίος δεν κάνει τίποτε.

Σχεδιασμός και βιολογία

Αν ο Θεός είναι ο ευφυής σχεδιαστής της ζωής στη Γη, τότε θα έπρεπε να βρούμε ενδείξεις γι’ αυτή την ευφυΐα σε παρατηρήσεις της δομής της ζωής. Δεν βρίσκουμε. Το κίνημα του Ευφυούς Σχεδιασμού απέτυχε στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι η πολυπλοκότητα που συναντάμε σε ορισμένα βιολογικά συστήματα δεν επιδέχεται απλούστευση και δεν μπορεί να ερμηνευθεί με την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου. Η ζωή στη Γη φαίνεται ακριβώς όπως θα έπρεπε να φαίνεται αν είχε προκύψει από τη φυσική επιλογή.

Οι περισσότερες θρησκείες υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι έχουν άυλες ψυχές οι οποίες ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τις νοητικές διεργασίες μας. Αν αυτό ίσχυε, θα έπρεπε να μπορούμε να παρατηρήσουμε νοητικά παραγόμενα φαινόμενα τα οποία δεν εξαρτώνται από τη χημεία του εγκεφάλου. Δεν παρατηρούμε όμως.

Πίστη και συμπεριφορά

Αν ο Θεός είναι η πηγή της ηθικής, τότε θα έπρεπε να βρίσκουμε ενδείξεις για μια υπερφυσική προέλευση στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Δεν βρίσκουμε όμως. Οι άνθρωποι της πίστης δεν συμπεριφέρονται σε γενικές γραμμές καλύτερα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις συμπεριφέρονται χειρότερα από τους ανθρώπους που δεν έχουν πίστη. Η Ιστορία δείχνει ότι οι ηθικές επιταγές με τις οποίες ζούμε οι περισσότεροι δεν γεννήθηκαν με τις μονοθεϊστικές θρησκείες, όπως οι υπέρμαχοι αυτών των θρησκειών θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Αντιθέτως, η ηθική συμπεριφορά φαίνεται να έχει εξελιχθεί κοινωνικά.

Επίσης, αν ο Θεός απαντά στις προσευχές θα έπρεπε να δούμε θαυματουργά αποτελέσματα στην προσευχή. Με τα εκατομμύρια προσευχών που έχουν ειπωθεί καθημερινά επί χιλιάδες χρόνια, θα περιμέναμε κάποια από αυτές να είχε απαντηθεί ως τώρα με έναν επαληθεύσιμο τρόπο. Δεν έχει γίνει όμως κάτι τέτοιο.

Αν ο Θεός έχει αποκαλύψει αλήθειες στην ανθρωπότητα, τότε οι αλήθειες αυτές θα έπρεπε να είναι εξετάσιμες. Ανά τις χιλιετίες πολλοί άνθρωποι έχουν αναφέρει θρησκευτικές ή μυστικές εμπειρίες στις οποίες επικοινώνησαν με τον Θεό ή με κάποιον άλλον. Ως τώρα θα έπρεπε να είχαμε δει κάποια ένδειξη που να το επιβεβαιώνει, όπως ένα επαληθεύσιμο γεγονός το οποίο δεν θα μπορούσε να «βγει» από το μυαλό κάποιου παρά μόνον αν του είχε αποκαλυφθεί. Δεν έχουμε δει όμως.

Είναι το Σύμπαν στα μέτρα μας;

Αν ο Θεός είναι ο δημιουργός του Σύμπαντος, τότε θα έπρεπε να βρίσκουμε στοιχεία γι’ αυτό στην Αστρονομία και στη Φυσική. Δεν βρίσκουμε όμως. Η γέννηση του Σύμπαντός μας δεν χρειάστηκε θαύματα. Επιπλέον, η σύγχρονη Κοσμολογία προτείνει ένα αέναο «πολυσύμπαν» μέσα στο οποίο πολλά άλλα σύμπαντα έρχονται και φεύγουν.

Αν οι άνθρωποι είναι ένα ξεχωριστό δημιούργημα του Θεού, τότε το Σύμπαν θα έπρεπε να είναι φιλόξενο για την ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι όμως. Οι υπέρμαχοι του Θεού υποστηρίζουν ότι οι παράμετροι του Σύμπαντος είναι συντονισμένες για την ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι όμως. Το Σύμπαν δεν είναι συντονισμένο για εμάς. Εμείς είμαστε συντονισμένοι στο Σύμπαν. Αφού εξετάσαμε όλα τα στοιχεία, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το Σύμπαν και η ζωή φαίνονται ακριβώς όπως θα περιμέναμε να φαίνονται αν δεν υπήρχε Θεός.

Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω την αφροσύνη της πίστης. Όταν η πίστη επικρατεί έναντι των γεγονότων, η μαγική σκέψη ριζώνει βαθιά και στρεβλώνει όλους τους τομείς της ζωής. Παράγει ένα νοητικό πλαίσιο στο οποίο οι έννοιες διατυπώνονται με βαθύ πάθος αλλά χωρίς την παραμικρή προσοχή στα στοιχεία. Πουθενά αυτό δεν είναι περισσότερο εμφανές απ’ ό,τι σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου χριστιανοί οι οποίοι επιζητούν να μετατρέψουν το κράτος σε θεοκρατία κυριαρχούν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η τυφλή πίστη δεν είναι τρόπος για να κυβερνά κάποιος έναν κόσμο.

Άρθρο του Victor Senger στο Βήμα. Ο Victor Senger είναι επίτιμος καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης και συνεργαζόμενος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Bulder.

πηγή:www.ello.gr

Πηγή: https://greek1.blogspot.com/2017/05/blog-post_78.html#ixzz4gPcurqTE 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @1_Greek on Twitter | 1greek on Facebook

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Η MAFALDA

29 Σεπτεμβρίου 1964: Η μέρα που μπήκε στη ζωή μας η Mafalda

Τα ταχυδρομεία της Αργεντινής ανέβασαν στο Facebook ένα παλιό συλλεκτικό γραμματόσημο της μικρής  

Μπουένος Αίρες, Αργεντινή

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1964, πριν από 50 ακριβώς χρόνια, ένα διαφορετικό κοριτσάκι έκανε το ντεμπούτο του ως κόμικ στο περιοδικό Primera Plana του Μπουένος Άιρες. Ήταν η Mafalda, του σπουδαίου Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο -γνωστότερου ως Quino- ένα πλάσμα με μοναδικό χιούμορ και ατάκες διαχρονικές που σπάνε κόκαλα.

Ιδού μερικές:

• Από πού να σπρώξουμε τη χώρα για να πάει μπροστά;
• Μήπως τελικά αυτή η σύγχρονη ζωή είναι πιο πολύ σύγχρονη και λιγότερο ζωή;
• Το κακό με τη μεγάλη οικογένεια της ανθρωπότητας είναι ότι όλοι θέλουν να παίξουν το ρόλο του πατέρα.
• Όπως πάντα, το επείγον δεν αφήνει χώρο στο σημαντικό

Η παρέα της  
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η παρέα της:

• O Φελίπε, μονίμως αγχωμένος με το σχολείο και πιο απλοϊκός στον τρόπο που βλέπει τη ζωή.
• Ο Μανολίτο, προσγειωμένος, συντηρητικός, εχθρός των Beatles και οπαδός της σούπας.
• Η Σουσανίτα, μικροαστή και κουτσομπόλα, ονειρεύεται να γίνει μητέρα με πολλά παιδιά.
• Ο σχετικά αθώος Μιγκελίτο, καθώς και ο μικρός αδελφός της Μafalda, Γκίγιε.
• Η Λιμπερτάδ είναι ακόμα πιο προοδευτική από την Mafalda, ενώ αρκετά συχνά εμφανίζεται και η χελώνα με το όνομα «Γραφειοκρατία».
• Υπάρχουν και οι γονείς: ο «μπαμπάς» (Τομάς) με το 2CV αυτοκίνητο και η «μαμά» (Ρακέλ).

O Quino την «σκαρφίστηκε» νωρίτερα

H Mafalda γεννήθηκε με έναν μάλλον ανορθόδοξο τρόπο: το 1962 ο Quino δέχθηκε μια επαγγελματική πρόταση: να φτιάξει ένα χαρακτήρα για μια διαφήμιση πλυντηρίων.

Η μάρκα των πλυντηρίων ήταν Mansfield. Και επειδή στη λέξη της εταιρείας υπήρχαν το M και το A, o όρος που έθεσαν στον δημιουργό ήταν να διαλέξει ένα όνομα που να έχει αυτά τα δύο γράμματα. Κάπως έτσι προέκυψε το Mafalda.

Η καμπάνια δεν έγινε ποτέ. Ο δημιουργός έβαλε τη Μafalda στο ντουλάπι και την έβγαλε για το περιοδικό Primera Plana, το 1964. Ακολούθησε η εφημερίδα El Mundo και το Siete Dias Ilustrados. Όλα αυτά μέχρι το 1973.

Τότε ο Αργεντινός αποφάσισε να συνεχίσει με άλλα κόμικ και χαρακτήρες, εξαιρετικά επιτυχημένα όλα.

Και μπορεί ο Quino να έστρεψε την προσοχή του σε άλλους ήρωες, όμως, η λατρεία για τη Mafalda έγινε παγκόσμια: μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες, ενώ ο Quino τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αργεντινή είναι μια χώρα με μεγάλη παράδοση στους δημιουργούς κόμικ. Γνωστοί στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες είναι επίσης ο Mordillo και η Maitena με τις «τρελαμένες γυναίκες».

• 
  

Απόστολος Ρουμπάνης

Newsroom ΔΟΛ

http://www.in.gr/