Το κουπί του Οδυσσέα – Κριτική άποψη

Νομίζω κάπου είχα διαβάσει ένα θρύλο. Εμένα, όποιος έχει βρεθεί να ακολουθήσει τις λογοτεχνικές μου απόπειρες, θα με θεωρήσει βιβλιογραφικά λιγότερο έμπιστο, ατεκμηρίωτο και αφερέγγυο. Πλεονάζουν στις γραφές μου οι παρενθέσεις και οι υπερβολές. Είναι γιατί ερμηνεύω και φιλτράρω την πραγματικότητα από ένα πρίσμα διαφορετικό κι ο μέσος αναγνώστης μερικές φορές δυσκολεύεται να με καταλάβει. Στα μισά της διήγησης λαχανιάζει, ασθμαίνει η λογική του στα περάσματα, ολιγωρεί και δυσπιστεί. Κάπου εκεί στα μισά, λοιπόν, στρίβοντας σε μία γωνία σε αυτό τον λαβύρινθο, κόβεται το νήμα της Αριάδνης ή τουλάχιστον ο ίδιος αποφασίζει, εκουσίως, να το αμολήσει από τα χέρια. Εγώ  που προπορεύομαι, συνεχίζω την αφηγηματική μου πορεία. Σχεδόν μονολογώ. Ο αναγνώστης, όμως, δεν θα συναντήσει τον Μινώταυρο, το ημερωμένο ζώο, δεν θα δει να ελευθερώνονται οι εφτά νέοι και οι εφτά νέες των Αθηνών και δεν θα γίνει μάρτυρας του μύθου, της επιμέρους αληθοφάνειάς του. Εγώ όμως δεν θα επιτρέψω να μείνουν ασκάλιστες οι πέτρες των λατομείων, απλήγωτες οι περγαμηνές, οι πάπυροι στις εκβολές του Νείλου ακοπάνιστοι και ανεπεξέργαστοι, ανήλιαστοι κι απούλητοι, δεν θα επιτρέψω στον έμπορα να απελπιστεί για την χαμηλή τιμή, για την λίγη ζήτηση. Θα του αγοράσω την πραμάτεια σε διπλή τιμή. Θα σας τα διηγηθώ εγώ αφήνοντας να μου ξεγλιστρήσουν αποφθέγματα, τα οποία θα σας τα συνοψίσω για να σας είναι εύπεπτα κι ευχάριστα σε μόλις δύο τρεις γραμμές. Σε εσάς θα μοιάζουν διττοί και περίπλοκοι χρησμοί. Αινίγματα δυσεπίλυτα και σκοτεινά. Τα λόγια της Σιβύλλας. Άλλωστε εμείς οι Κορίνθιοι φημιζόμασταν από την αρχαιότητα για την εμπορική και την διπλωματική μας δεινότητα. Θα δουλέψω λοιπόν ύπουλα στο υποσυνείδητο, στον ύπνο εκεί που όλοι μας, όπως συμβαίνει σε έναν εφιάλτη, είμαστε περισσότερο απροετοίμαστοι κι έκθετοι σε ό,τι παρουσιάζεται πέρα από τη καθημερινή μας συνήθεια και την προστατευτική επανάληψή της.

Έλεγα, λοιπόν, πως δεν ξέρω που είχα διαβάσει ακριβώς και φυσικά δεν πρόκειται να προβώ σε καμία φιλολογική αναζήτηση αυτή τη στιγμή, αλλά αρχαίοι σχολιαστές, μεταγενέστεροι της αρχαϊκής περιόδου, αναφέρουν πως ο Οδυσσέας στο τέλος των Έργων και των Ημερών του, ζήτησε και πήρε χρησμό να αφήσει την Ιθάκη και να μεταφέρει το κουπί που του είχε απομείνει σε μία στεριά που δεν έχει γνωρίσει θάλασσα και την τέχνη της ναυσιπλοΐας. Εκεί ποτισμένο από την αρμύρα και από τον ιδρώτα των συντρόφων για το «νόστο» να το καρφώσει στο χώμα, στην μαλακή τύρφη. Εκεί, συνεχίζω εγώ ετούτη την αφήγηση, να βλαστήσει και ν’ ανθίσει. Να δέσει ωραίους καρπούς το σαπισμένο ξύλο κι ας μην έχει απλώσει ρίζες. Αυτή η μεταφυσική του νομοτέλεια, αυτή η ιδέα του θαύματος.

Αυτό το κουπί λοιπόν ύψωσαν και στέριωσαν προσωρινά οι Camilla Lopez και Matteo Ramon Arevalos στη Ραβένα στα πλαίσια της πολιτιστικής εκδήλωσης του καλοκαιριού 2019 «Νέοι καλλιτέχνες για το Δάντη» “Giovani artisti per Dante”, οι οποίοι εκτέλεσαν μουσικά ἐρατόν τε βᾶμα της Σαπφούς, αποσπάσματα από κώδικες στους οποίους είχαν διατηρηθεί πάνω τους νότες, μουσικά στίγματα και σημεία των καιρών τους και τους οποίους οι νεότεροι φιλόλογοι και μουσικοί είχαν μετατρέψει σε εκτελέσιμες παρτιτούρες. Πιστέψτε με πως είναι δύσκολο να ταιριάξει κανείς την προφορά των φωνηέντων, την σκληρότητα των συμφώνων με την αρμονία της μουσικής, την κατηφορική ή ανηφορική διάθεση του τόνου. Σας το διαβεβαιώνω καθώς είχα αναλάβει την μεταγραφή στην ερασμιακή των αρχαίων κειμένων και την μετάφρασή τους. Είναι δύσκολο να ψιλώνεις το ύψιλον, ξεχνιέσαι κάποιες φορές να δασύνεις το ρο, η γλώσσα δεν γλιστρά στην περισπωμένη κι η εκφορά των λέξεων ταλαντεύεται από την απειρία κι ανεβαίνει σιγά και ενδοιαστικά, αδύναμα όπως ο καπνός στις τελετές που επιδόθηκε στον νεοφώτιστο το χρέος να ανάψει τη τελετουργική φλόγα.

Δεν νοιάζονται όμως οι Θεοί για την προφορά, για την κουτσή μας λέξη που περπατά σε ξένο έδαφος, σε πεδιάδα ποτιστική, ανάμεσα σε πράσινα γραμμικά σπαρτά. Πόσα νερά, πόσα βρύα! Κι ούτε μια πέτρα να καθίσεις να πεις μια κουβέντα με τον περαστικό. Κι εδώ οι βάρβαροι μιλούν άλλη γλώσσα που ξυρίζει τον ακουστικό πόρο. Εμείς όμως σε τούτο τον αφιλόξενο χώρο, τους κάναμε μέρος για την Επιφάνεία τους, κάναμε επίκληση στη φτερωτή μαυρομάτα Νέμεση να λυγίσει επιτέλους τον τράχηλο του αλλαζόνα, στη Μούσα να δονήσει με το τραγούδι της και να σηκώσει άνεμο από τα ασημένια δάση για να χάσουμε εμείς τα λογικά μας και με τα χέρια υψωμένα ψηλά ένα ύμνο αφήσαμε να απλωθεί για τον ζωοφόρο ήλιο βασιλιά και χορό στο τραγούδι μας στήσαν οι αστερισμοί και καταφέραμε ν’ αγγίξουμε με τις παλάμες μας, ικέτες, τα γόνατα του δαίμονα της λήθης.

Κι ήταν όλα σύντομα και βραχέα, όπως και η ευτυχία που αναφέρει ο Ευριπίδης στον Ορέστη. Περνά γρήγορα αυτή από των βροτών των διάβα, σταυρώνεται και φεύγει,  όπως καράβι με πανιά στο πέλαγος το απόγιομα η τρικυμία καταπίνει. Θα συνεχιστεί όμως το θαύμα, όσο εμείς ονειρευόμαστε κι επιμένουμε. Ιστοριοδίφες και αλχημιστές ωραίων και καλών πραγμάτων, άτλαντες της φυσικής ισορροπίας. Θα βρούμε το χώρο, θα βρούμε το χρόνο. Θα εμφανιστούμε ανυποψίαστα.

Δυστυχώς οι διοργανωτές, μικροπρεπείς και άσκεφτοι δεν μου επέτρεψαν να αποτυπώσω τις στιγμές σε φωτογραφικό υλικό. Δε ζήτησα το λόγο της κατηγορηματικής άρνησής τους που βγήκε από τον οισοφάγο τους. Στον καθένα μας κυριαρχεί ένα όργανο, σε άλλους το αυτί, το στόμα, οι αποφύσεις σε άλλους το στομάχι και οι γαστρικές πτυχές.

 https://nosensewords.wordpress.com/

© Copyright 2019 Σούκουλης Δημήτρης – All Rights Reserved

Σύνδρομο Asperger | Οι άνθρωποι, που σκέφτονται με εικόνες

Σύνδρομο Asperger  

Οι άνθρωποι, που σκέφτονται με εικόνες

Άνθρωποι με πολύ υψηλό IQ συχνά αμφισβητούν το υπάρχον κατεστημένο, ανθίστανται στην καθοδήγηση, έχουν μεγάλα διάκενα προσοχής, περνούν διαστήματα έντονης εργασίας και προσπάθειας και τους αρέσει να οργανώνουν πράγματα ακόμα και ως παιδιά.

Ο Norm Ledgin δημιούργησε σάλο με το βιβλίο του ‘Diagnosing Jefferson’(Διαγιγνώσκοντας τον Jefferson). Ο συγγραφέας ισχυρίστηκε ότι η ιδιοφυία του τρίτου προέδρου της Αμερικής, Thomas Jefferson, οφειλόταν στο σύνδρομο Asperger από το οποίο έπασχε, κάτι που μπορούσε να εξηγήσει την 54χρονη εμμονή του με την κατασκευή και ανακατασκευή του Monticello (του κτήματος στο οποίο διέμενε), την ανικανότητά του να ελέγξει τα έξοδά του και τη σχέση του με ένα παιδί που ήταν σκλάβος.

Μετά από την επιτυχία του βιβλίου του ο συγγραφέας έγραψε το «Asperger’s and Self-Esteem: Insight and Hope through Famous Role Models» (Asperger και Αυτό-εκτίμηση:Επίγνωση και Ελπίδα μέσα από διάσημα Μοντέλα Ρόλων), στο οποίο ισχυρίζεται ότι δεκατρείς γίγαντες της ιστορίας, η Marie Curie, ο Albert Einstein και ο Mozart μεταξύ άλλων, έπασχαν από σύνδρομο Asperger. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Shakespeare, ο Δαρβίνος, ο Γαλιλαίος και ο Αριστοτέλης έπασχαν επίσης από το ίδιο σύνδρομο.

Τελευταίως υπάρχουν συγγραφείς που προσθέτουν και τον Bill Gates στη λίστα των διάσημων ατόμων που πάσχουν από Asperger, εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικών δεξιοτήτων που τον χαρακτηρίζει, της αδυναμίας του να έχει άμεση επαφή με τα μάτια κάποιου άλλου και της τάσης του να λικνίζεται μπρος και πίσω, όλα αυτά μαζί με την εμμονή του για την τεχνολογία.

Η Diane Kennedy, συγγραφέας και υποστηρικτής του συνδρόμου Asperger γράφει, «είναι οι οραματιστές μας, επιστήμονες, διπλωμάτες, εφευρέτες, σεφ, καλλιτέχνες, συγγραφείς και μουσικοί. Είναι οι αυθεντικοί στοχαστές και μια καθοδηγητική δύναμη του πολιτισμού μας.»

Ο Hans Asperger, ο Γερμανός γιατρός που ανακάλυψε το σύνδρομο, θα συμφωνούσε με την αξιολόγηση της Kennedy. Πίστευε ότι «για την επιτυχία στην επιστήμη ή την τέχνη, μια μικρή ποσότητα αυτισμού είναι απαραίτητη. Το απαραίτητο στοιχείο μπορεί να είναι μια ικανότητα να απομακρύνεται κανείς από τον καθημερινό κόσμο, από τα απλά πρακτικά και να επανεξετάζει ένα θέμα με πρωτοτυπία σα να δημιουργεί από την αρχή παρθένους τρόπους με όλες τις επιδεξιότητες να διοχετεύονται σε μια ειδικότητα.»

Παρομοίως, η Δρ. Temple Grandin, ενήλικας με αυτισμό που έγινε επιτυχημένη μηχανικός, ακαδημαϊκός και ομιλήτρια, πιστεύει ότι η δυσλειτουργία της αποτελεί πλεονέκτημα.

Φημολογείται ότι κάποτε αποκάλεσε τη NASA ως καταφύγιο για ανθρώπους με αυτισμό και σύνδρομο Asperger. Πιστεύει ότι άνθρωποι που πάσχουν από διαταραχές του φάσματος που ανήκει στον αυτισμό είναι μεγάλοι εφευρέτες και «εάν ο κόσμος αφηνόταν στους κοινωνικούς, δε θα γινόταν τίποτε και θα εξακολουθούσαμε να βρισκόμαστε στις σπηλιές να μιλάμε ο ένας με τον άλλο.»

Ωστόσο, είναι απολύτως αδύνατο να διαγνωστεί κάποιος μετά το θάνατό του ή χωρίς καν να βρίσκεται στον χώρο διάγνωσης. Οι νοσοκομειακοί γιατροί μπορούν να διαγνώσουν το σύνδρομο Asperger μονάχα εάν παρατηρούν συμπεριφορές. Ένα άλλο πρόβλημα στην κατάταξη ανθρώπων όπως ο Mozart και ο Benjamin Franklin στον πληθυσμό αυτών που έχουν Asperger είναι το ότι ακόμα και εάν ένα άτομο βρίσκεται μπροστά τους, οι γιατροί θα δυσκολευτούν να διακρίνουν εάν πρόκειται για διανοητικό χάρισμα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, ή σύνδρομο Asperger.

Έχει γίνει λίγη έρευνα για τις προσωπικότητες ατόμων που είναι διανοητικά χαρισματικοί, αλλά όση έχει γίνει δείχνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι έντονες προσωπικότητες, αεικίνητοι, με ισχυρή θέληση, ευαίσθητοι στο φως και στον ήχο, χαρακτηριστικά που παρουσιάζονται στο σύνδρομο Asperger. Άνθρωποι με πολύ υψηλό IQ συχνά αμφισβητούν το υπάρχον κατεστημένο, ανθίστανται στην καθοδήγηση, έχουν μεγάλα διάκενα προσοχής, περνούν διαστήματα έντονης εργασίας και προσπάθειας και τους αρέσει να οργανώνουν πράγματα ακόμα και ως παιδιά. Άλλοι άνθρωποι συχνά τους αντιλαμβάνονται ως «διαφορετικούς». Τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ίδια σε όσους πάσχουν από σύνδρομο Asperger.

Η ιδέα ότι κάθε πάσχων από Asperger είναι δυνητικά ιδιοφυία μπορεί να επιφέρει αδικαιολόγητη πίεση σε ένα παιδί που πάσχει από το σύνδρομο. Ο Luke Jackson, δεκατριάχρονος συγγραφέας που πάσχει από Asperger, παραπονιέται ότι βλέπει συνεχώς στην τηλεόραση για υπερδραστήριους αυτιστικούς που μπορούν να κάνουν πράγματα όπως το να παίζουν τέλεια πιάνο χωρίς να πάρουν μαθήματα, να σχεδιάσουν λεπτομερείς αναπαραστάσεις κτιρίων που είδαν μονάχα μια φορά ή να προσθέτουν αριθμούς στο μυαλό τους όπως έκανε ο «Άνθρωπος της Βροχής» (Rainman). «Βρίσκω καταθλιπτικά αυτά τα τηλεοπτικά προγράμματα», λέει. «Έχω όλη την παραξενιά και ιδιοτροπία αλλά καθόλου ιδιοφυία».

Πολλοί άνθρωποι που είναι ειδικοί στο σύνδρομο Asperger όπως οι Δρ. Teresa Bolick, Δρ. Tony Attwood και Dr. Dierdre Lovecky γράφουν σχετικά με τις θετικές όψεις του συνδρόμου Asperger χωρίς να εστιάζουν στην ιδέα της ιδιοφυίας. Ο Lovecky σημειώνει πως οι πάσχοντες από Asperger έχουν συχνά πολύ πλούσια λεξιλόγια, αναγνωρίζουν πρότυπα που οι άλλοι δεν μπορούν και ακολουθούν ιδέες παρά τις ενδείξεις εναντίον των ιδεών αυτών, επειδή δεν επηρεάζονται εύκολα από τις γνώμες των άλλων.

Η ικανότητά τους να εστιάζουν σε λεπτομέρειες και η ανικανότητά τους να δουν τη συνολική εικόνα σημαίνει ότι συχνά μπορούν να καταλήξουν σε λύσεις προβλημάτων που κάποιοι άλλοι τις είχαν παραβλέψει. Τους αρέσει συχνά να περνούν πολλές ώρες σε εργαστήρια ή μπροστά από οθόνες υπολογιστών γιατί δεν τους πειράζει να είναι μόνοι τους. Όλα αυτά τους δίνουν τη δυνατότητα να κάνουν τρομαχτικές συνεισφορές στη δουλειά ή στο σχολικό περιβάλλον. Η συγγραφέας Patricia Bashe τονίζει ότι οι άνθρωποι συχνά θαυμάζουν όσους μπορούν να δουλεύουν ανεξάρτητοι. Γράφει ότι, η κοινωνία μας εξυμνεί το άτομο που κάνει αυτό που πιστεύει ότι είναι σωστό και βαδίζει το δρόμο του.

Οι έχοντες Asperger βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά απ’ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγω των ασυνήθιστων αντιδράσεών τους σε ερεθίσματα όπως το φως και ο ήχος. Μπορούν να κατανοήσουν πολλαπλά επίπεδα σημασίας λέξεων και να εφεύρουν υπέροχα ευφυολογήματα. Κάποιοι ειδικοί τους θεωρούν ιδανικούς για φίλους. Συχνότατα δεν διακατέχονται από σεξιστικά ή ρατσιστικά αισθήματα.

Δεν χειραγωγούν τους ανθρώπους αλλά μιλούν με ειλικρίνεια και γνησιότητα. Τους αρέσει να λένε την αλήθεια και είναι στη φύση τους να μην μπορούν να υποδυθούν ή να δράσουν μυστικά. Ως υπάλληλοι είναι εντελώς αξιόπιστοι και ακολουθούν τους κανόνες της δουλειάς.
Οι γονείς που έχουν μεγαλώσει με επιτυχία παιδιά που έχουν Asperger συχνά συμβουλεύουν άλλους γονείς να μην τα παρατάνε και να μη χάνουνε το κουράγιο τους με τα παιδιά αυτά.

Ένα τέτοιο παιδί που δέχεται καλή βοήθεια και υπηρεσίες από συνειδητοποιημένους ειδικούς μπορεί να οδηγηθεί σε μια πολύ καλή ζωή. Και το καλό δεν έχει να κάνει αναγκαστικά με την ιδιοφυία αλλά με την καθημερινή αγάπη και το μοίρασμα μέσα σε μια οικογενειακή ζωή.
Ακόμη ένα εξαιρετικό παράδειγμα, είναι ο Jacob Barnett, 16χρονος με σύνδρομο Άσπεργκερ, που μπορεί να είναι πιο έξυπνος από τον Einstein

Όταν Jacob Barnett ήταν 2 ετών, διαγνώστηκε με μέτριο έως σοβαρό αυτισμό. Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι το αγόρι μάλλον δεν θα μπορούσε ποτέ να μιλήσει ή να διαβάσει και πιθανότατα να μην κατάφερνε να διαχειρίζεται μόνος του βασικές καθημερινές δραστηριότητες όπως το να δένει τα κορδόνια του
Όμως οι διαγνώσεις αποδείχτηκαν εντελώς λαθεμένες.

Σήμερα, ο 16χρονος Barnett, είναι μεταπτυχιακός φοιτητής και πάει για την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος στην κβαντική φυσική. Σύμφωνα με το BBC, ο έφηβος, ο οποίος μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα IQ 170, έχει ήδη προταθεί για το βραβείο Νόμπελ. Δείτε περισσότερα από το en.wikipedia.org

Από την εγγραφή στο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) στην ηλικία των 10, ο Barnett έχει σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο και έχει καταπλήξει τους καθηγητές του, τους συνομηλίκους και την οικογένειά του με εξαιρετική ευφυΐα του.

Ο νεαρός διδάσκει άλλους φοιτητές και είναι επιστημονικός ερευνητής με δημοσιεύσεις, με δείκτη νοημοσύνης που πιστεύεται ότι είναι υψηλότερος από του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια έκθεση του 2011 TIME, ο Barnett, ο οποίος είναι συνήθως πρώτος στα μαθήματα της σχολής του, έχει υποστηρίξει ότι μπορεί μια ημέρα να διαψεύσει τη Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein. Έξω από αυστηρές δεσμεύσεις του πανεπιστημίου, ο Barnett, που έχει σύνδρομο Asperger, είναι επίσης ένας επιχειρηματίας και επίδοξος συγγραφέας.

Ο Jacob, ο οποίος, με την οικογένειά του, τρέχει μια φιλανθρωπική οργάνωση που ονομάζεται Jacob’s Place για τα παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού, έχει χρησιμοποιήσει την ιστορία του για την ευαισθητοποίηση του κόσμου και για να διαλύσει τους μύθους για τον αυτισμό.

«Δεν θα έπρεπε να είμαι εδώ καθόλου», είπε το περασμένο έτος κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του στους TEDx Teen στη Νέα Υόρκη με θέμα «ξεχάστε ό,τι ξέρετε». «Μου είχαν πει ότι δεν θα μιλήσω. Πιθανώς υπάρχει κάποιος θεραπευτής που παρακολουθεί και έχει φρικάρει τώρα».

amea-care

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Χαλκιδική

Η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, με τις πλάτες όλων των κυβερνήσεων από τότε που έχει αναπτύξει τις καταστροφικές δραστηριότητές της, συνεχίζει συστηματικά να καταστρέφει το περιβάλλον. Το ποτάμι «Μαυρόλακκα» που είναι ο αποδέκτης των υγρών αποβλήτων του μεταλλείου Ολυμπιάδας παρουσιάζει υψηλές συγκεντρώσεις σε ψευδάργυρο, κάδμιο, μόλυβδο και αρσενικό, μολύνοντας έτσι και τους περαιτέρω υδάτινους αποδέκτες. Η εταιρεία αγνοεί στους ελέγχους της να μετράει τα βαρέα μέταλλα όπως τον υδράργυρο, το χρώμιο, το βάριο και το σελήνιο.

Ακόμη, τα ρέματα όπου γίνονται αποδέκτες αποβλήτων τους καλοκαιρινούς μήνες, εξ αιτίας της μη ύπαρξης φυσικής ροής υδάτων έχουν ως αποτέλεσμα τα μόνα νερά να είναι τα υγρά απόβλητα της εταιρείας. Το ίδιο μολυσμένη από τα απόβλητα της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός είναι και η παραλία του Στρατωνίου, που της έχει αφαιρεθεί για το λόγο αυτό η λεγόμενη «γαλάζια σημαία». Οι επενδύσεις στον ελλαδικό χώρο παίρνουν σάρκα και οστά στην Χαλκιδική προσφέροντας την ανάπτυξη των μολύνσεων και του θανάτου σε περιβάλλον και ανθρώπους με αντάλλαγμα μια χούφτα λεφτά που μοιάζουν με αλυσίδες.

anarchypress.wordpress.comΕ.

https://anhsyxia.wordpress.com/

Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη selana

Πονοκέφαλος: Ποια είδη υπάρχουν – Συμπτώματα – Μασάζ ανακούφισης (βίντεο)

Πονοκέφαλος: Ποια είδη υπάρχουν – 

Συμπτώματα – Μασάζ ανακούφισης (βίντεο)

Ως πονοκέφαλος ορίζεται ο πόνος που ξεκινάει από το κεφάλι, ή από το ανώτερο κομμάτι του αυχένα.

Ο πονοκέφαλος προέρχεται από τους ιστούς και τις δομές που περιβάλλουν το κρανίο, ή τον εγκέφαλο επειδή ο ίδιος ο εγκέφαλος δεν έχει νεύρα που να προκαλούν την αίσθηση του πόνου. Το λεπτό στρώμα ιστού (περιόστεο) που περιβάλλει τα οστά, οι μυς που ενθυλακώνουν το κρανίο, τα ιγμόρεια, τα μάτια και τα αυτιά, καθώς και ο λεπτός ιστός που καλύπτει την επιφάνεια του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού (μήνιγγες), οι αρτηρίες, οι φλέβες και τα νεύρα, όλα αυτά μπορούν να εκδηλώσουν φλεγμονή, ή ερεθισμό και να προκαλέσουν πονοκέφαλο.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο πονοκέφαλος κατηγοριοποιείται σε 150 ξεχωριστές διαγνωστικά περιπτώσεις, όπου στην κάθε μία ισχύουν και διαφορετικά πράγματα. Προφανώς όλες οι κατηγορίες μοιάζουν σαν να είναι… μία, σε όλους εμάς που δεν είμαστε γιατροί, αλλά η διάγνωση ενός πονοκεφάλου δεν είναι τόσο απλό όσο μας φαίνεται εμάς.

Οι πιο συνήθεις τύποι πονοκεφάλου είναι τέσσερις:

• Πονοκέφαλος τάσης
• Ημικρανία
• Αθροιστικός πονοκέφαλος
• Πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα

Πονοκέφαλος τάσης

Είναι γνωστός και ως χρόνιος ημερήσιος πονοκέφαλος ή χρόνιος μη-προοδευτικός πονοκέφαλος. Ο πονοκέφαλος τάσης είναι ο πιο κοινός τύπος πονοκεφάλου στους ενήλικες και τους εφήβους. Προκαλείται από την σύσπαση των μυών, έχει ήπια έως μέτρια ένταση πόνου και πολλοί άνθρωποι νιώθουν ότι ο πόνος “έρχεται και φεύγει” σε μια παρατεταμένη χρονική περίοδο.

Ημικρανία

Τα ακριβή αίτια της ημικρανίας είναι άγνωστα. Μια δημοφιλής θεωρία είναι ότι διάφορα ερεθίσματα προκαλούν μια ανώμαλη δραστηριότητα στον εγκέφαλο, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία του. Αυτό ονομάζεται η νευραγγειακή θεωρία. Η γενετική προδιάθεση παίζει επίσης ρόλο στις ημικρανίες και υπάρχουν κάποιες μορφές ημικρανίας που σχετίζονται με κληρονομικές ανωμαλίες σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου. Ο πόνος από την ημικρανία μπορεί να είναι από μέτριος έως ισχυρός και συχνά περιγράφεται ως “σουβλιές” πόνου. Οι πονοκέφαλοι ημικρανίας μπορεί να διαρκέσουν από τέσσερις ώρες έως και τρεις ημέρες και συνήθως συμβαίνουν μία έως τέσσερις φορές ανά μήνα. Οι ημικρανίες συνδέονται και με άλλα συμπτώματα όπως ευαισθησία στο φως, τον ήχο, ή τις οσμές, ναυτία, εμετό, απώλεια της όρεξης και στομαχικές διαταραχές ή κοιλιακό άλγος.

Aθροιστικός πονοκέφαλος

Είναι εκείνος που μπορεί να σας ξυπνήσει στην μέση της νύχτας με έντονο πόνο μέσα ή γύρω από το ένα μάτι στην μια πλευρά του κεφαλιού σας.

Χαρακτηρίζεται από περιοδικές εξάρσεις μερικών λεπτών, γνωστές ως “περίοδοι διασποράς” και μπορεί να διαρκέσει συνολικά από εβδομάδες έως μήνες, αφού συνήθως ακολουθείται από περιόδους ύφεσης, όταν και οι “επιθέσεις” με έντονο πονοκέφαλο σταματούν εντελώς. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, μπορεί να μην έχετε καθόλου πονοκέφαλο για μήνες και μερικές φορές ακόμη και χρόνια.

Ευτυχώς, ο αθροιστικός πονοκέφαλος είναι μια σχετικά σπάνια και όχι απειλητική για τη ζωή του ατόμου κατάσταση. Υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της συχνότητας, της έντασης και της χρονικής διάρκειας των συμπτωμάτων.

Αθροιστικός πονοκέφαλος: Συμπτώματα

Ο αθροιστικός πονοκέφαλος χτυπά γρήγορα και, συνήθως, χωρίς προειδοποίηση. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Εξοντωτικός πόνος, συνήθως “μέσα ή γύρω από το ένα μάτι”, αλλά μπορεί να αντανακλάται και σε άλλες περιοχές του προσώπου σας, όπως το κεφάλι, τον λαιμό και τους ώμους

• Πόνος στην μία μόνο πλευρά του κεφαλιού (πχ στο ένα μάτι)
• Ανησυχία
• Υπερβολική δακρύρροια
• Ερυθρότητα στο μάτι σας στην προσβεβλημένη πλευρά
• Βουλωμένη μύτη, ή ρινική καταρροή στο ρουθούνι που είναι από την προσβεβλημένη πλευρά του προσώπου σας
• Εφίδρωση και χλώμιασμα (ωχρότητα) στο πρόσωπό σας
• Πρήξιμο γύρω από το μάτι σας στην προσβεβλημένη πλευρά του προσώπου σας
• Βλεφαρόπτωση στην προσβεβλημένη πλευρά του προσώπου σας

Σε αντίθεση με τα άτομα με ημικρανία, τα άτομα με αθροιστική κεφαλαλγία συνήθως αποφεύγουν να ξαπλώνουν κατά τη διάρκεια μιας “επίθεσης”, επειδή η θέση αυτή φαίνεται να αυξάνει τον πόνο.

Μερικά συμπτώματα που μοιάζουν με εκείνα της ημικρανίας, όπως η ναυτία, η ευαισθησία στο φως και τον ήχο και η αύρα, μπορεί να συνοδεύουν και μια αθροιστική κεφαλαλγία, αν και, συνήθως, αυτό θα συμβεί στην μία μόνο πλευρά του προσώπου.

Από τι χαρακτηρίζεται ο αθροιστικός πονοκέφαλος σε όλη την περίοδο έξαρσής του

Μια περίοδος έξαρσης των συμπτωμάτων διαρκεί γενικά από 6 έως 12 εβδομάδες. Η ημερομηνία έναρξης και η διάρκεια της κάθε περιόδου μπορεί να είναι σταθερές από περίοδο σε περίοδο. Για παράδειγμα, οι περίοδοι με αθροιστικός πονοκέφαλο μπορεί να επαναλαμβάνονται εποχικά (πχ κάθε άνοιξη, ή κάθε φθινόπωρο).

Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν αυτό που λέμε “επεισόδια αθροιστικού πονοκεφάλου”. Σε τέτοια επεισόδια, ο αθροιστικός πονοκέφαλος μπορεί να παρουσιαστεί για μία εβδομάδα έως και ένα έτος, ακολουθούμενος από μια περίοδο ύφεσης χωρίς πόνο, που μπορεί να διαρκέσει για διάστημα μέχρι και ενός έτους, προτού εκδηλωθεί το επόμενο “επεισόδιο”.

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου με πονοκεφάλους:

• Οι πονοκέφαλοι συνήθως συμβαίνουν κάθε μέρα, μερικές φορές αρκετές φορές την ημέρα
• Μια ενιαία “επίθεση” μπορεί να διαρκέσει από 15 λεπτά έως τρεις ώρες
• Οι επιθέσεις συμβαίνουν συχνά την ίδια περίπου ώρα, κάθε μέρα
• Η πλειοψηφία των “επιθέσεων” συμβαίνει τη νύχτα, συνήθως μία έως δύο ώρες αφότου το άτομο ξαπλώσει στο κρεβάτι, για να κοιμηθεί

Ο πόνος συνήθως τελειώνει τόσο ξαφνικά, όσο αρχίζει, με ραγδαία μείωση της έντασης. Μετά τις “επιθέσεις”, οι ασθενείς δεν πονούν καθόλου, αλλά νιώθουν εξάντληση.

Πονοκέφαλος: Πότε είναι από ημικρανία και πότε από ιγμορίτιδα

Περισσότεροι από 4 στους 5 ανθρώπους που νομίζουν ότι έχουν πονοκέφαλο λόγω ιγμορίτιδας με συμπτώματα όπως τα παραπάνω, στην πραγματικότητα έχουν ημικρανίες.

Ο πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα και εκείνος από ημικρανία μπορεί να έχουν κάποια κοινά συμπτώματα, όπως:

• Πόνος που επικεντρώνεται στο μέτωπο
• Φαγούρα, ή υγρά μάτια
• Πόνος που επιδεινώνεται, όταν κινείστε ή κουνάτε το κεφάλι σας

Αλλά, η ημικρανία συχνά συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα, όπως:

• Ναυτία, ή εμετό
• Ευαισθησία στον ήχο, ή το φως
• Έντονος πόνος που σας “χτυπάει” μόνο από την μία πλευρά του κεφαλιού

Η ημικρανία είναι συνήθως η υποκείμενη αιτία ενός τέτοιου πονοκεφάλου σε άτομα που έχουν συχνές, σοβαρές κεφαλαλγίες, υποστηρίζει ο καθηγητής νευρολογίας Stephen Silberstein, από το πανεπιστήμιο Thomas Jefferson. Είναι ο άνθρωπος που συνέταξε τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία της ημικρανίας, όπως αυτές ορίζονται από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας.

“Αν έχετε πονοκέφαλο ‘που έρχεται και φεύγει’, τότε κατά 95% πρόκειται για ημικρανία”, λέει ο Silberstein και προσθέτει: “Οι άνθρωποι με μολύνσεις στην ρινική οδό και τα ιγμόρεια δεν αναφέρουν τον πονοκέφαλο ως πρώτιστο σύμπτωμα. Συνήθως λένε στον γιατρό τους ότι ‘νιώθουν άρρωστοι και έχουν και πονοκέφαλο'».

Ο πονοκέφαλος από ιγμορίτιδα προκαλείται συνήθως από μια λοίμωξη και φλεγμονή των ρινικών διόδων. Αυτό οδηγεί σε συμφόρηση που με τη σειρά της προκαλεί πόνο και αυξημένη πίεση στο μέτωπο και πίσω από τα ζυγωματικά.

Πονοκέφαλος: Πού να κάνετε μασάζ για να σας περάσει πιο γρήγορα

Πέρα από το να βελτιώσετε εξ αρχής την στάση του σώματός σας και να μειώσετε το στρες, υπάρχουν ορισμένα σημεία-κλειδιά στον αυχένα και το επάνω μέρος της ωμοπλάτης, τα οποία θα σας ανακουφίζουν από τον πονοκέφαλο, εφόσον γνωρίζετε πώς να κάνετε μασάζ.

Σημείο 1: Suboccipitals

Είναι μικροί μυς στη βάση του κρανίου που βοηθούν να εκτείνετε πλήρως το κεφάλι σας και βοηθούν στην εκτέλεση και άλλων πρόστιμο κινήσεων. Όταν ένα άτομο κοιτάζει κάτω στο smartphone του όλη την ημέρα ή κάθεται πάνω από έναν υπολογιστή για πολλές ώρες, με την πλάτη καμπουριασμένη, η ένταση σε αυτούς του μυς αυξάνεται.

Αυτά τα σημεία, όταν καταπονούνται, προκαλούν πόνο που είναι πολύ παρόμοιος με την κεφαλαλγία τάσεως.

Σημείο 2: Στερνοκλειδομαστοειδείς μυς

Είναι από τους μεγαλύτερους, επιφανειακούς μυς, οι οποίοι σας βοηθούν να περιστρέψετε το κεφάλι σας, να τεντώστε το λαιμό σας και να ανυψώσετε τον θωρακικό κλωβό και τις κλείδες σας, έτσι ώστε οι πνεύμονές σας να έχουν αρκετό χώρο για να επεκταθούν (όταν παίρνετε βαθιά ανάσα).

Όταν ένα άτομο παίρνει μια στάση με το κεφάλι προς τα εμπρός, αυτοί οι μυς λυγίζουν και συμπιέζονται. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η προσαρμοστική συμπίεση μπορεί να οδηγήσουν σε πόνο στο μέτωπο, στους παραρρινίους κόλπους, στα αυτιά και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Σημείο 3: Άνω τραπεζοειδείς

Ο τραπεζοειδής μυς είναι ένας μεγάλος σχετικά μυς που ανεβάζουν τους ώμους προς τα επάνω και σας βοηθούν να επεκτείνετε τον λαιμό σας. Αν καμπουριάζετε πάρα πολύ, μπορεί να προκαλέσετε ένταση και “κόμπους” σε αυτούς τους μυς, κάτι που οδηγεί σε τρομακτικά σημεία ενεργοποίησης πονοκεφάλων.

https://www.pentapostagma.gr/

Κακιά Θάλασσα: Το νησάκι της Αττικής με τη φυσική πισίνα που πας κολυμπώντας (βίντεο)

Κακιά Θάλασσα: 

Το νησάκι της Αττικής με τη φυσική 

πισίνα που πας κολυμπώντας (βίντεο)

Από της πιο αγαπημένες μας ασχολίες στην αναζήτηση για να σας παρουσιάζουμε διαρκώς όμορφες και ξεχωριστές τοποθεσίες της χώρας μας είναι να παρατηρούμε το Google Earth.

Και τότε ήρθε η αποκάλυψη. Μια «μαγική» φυσική πισίνα καταλαμβάνει σχεδόν το 1/4 του μικρού αυτού νησιού το οποίο βρίσκεται περίπου 100 μέτρα από την ακτή και μπορείς να το επισκεφτείς κολυμπώντας. Ο πυθμένας αυτής της φυσικής πισίνας περιέχει άμμο και ένα μικρό άνοιγμα επιτρέπει την ανακύκλωση του νερού.

Μην περιμένετε λοιπόν η Κακιά Θάλασσα απέχει μόλις 40 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας και η μεγαλύτερη φυσική πισίνα της Αττικής θα σας ανταμείψει.

Πηγή: Up Drones

https://www.pentapostagma.gr/

Το σύνδρομο του κλειστού σπιτιού

Δημοσιεύτηκε από τον/την gynaikaeimai στις Ιούλιος 25, 2019

Είναι γεγονός πως το «Λεφτά υπάρχουν!», που είπε κάποτε ο φίλτατος Γιωργάκης, δεν ισχύει για τους περισσότερους από μας. Για την μεγαλύτερη ίσως μερίδα του κόσμου, περισσεύει πολύς… μήνας στο τέλος του μισθού, γι’ αυτό και το τελευταίο δεκαήμερο του κάθε μήνα (ίσως και περισσότερο), σφυρίζουμε αδιάφορα σε όποιες προτάσεις για ποτό, φαγητό ή σινεμά και επιλέγουμε περισσότερες φιλικές συγκεντρώσεις σε σπίτια.

Ένα κρασάκι, δυο μεζεδάκια, μουσική και άφθονα χαμόγελα είναι αρκετά και μας κάνουν να ξεχνάμε τις αφραγκίες μας και να περνάμε καλά με την παρέα μας.Σήμερα σε μένα, αύριο σε σένα, μεθαύριο στον άλλον και την παράλλη στον… Ουπς! Την παράλλη, το παίρνουμε απ’ την αρχή, μιας και υπάρχει πάντα κάποιος στην παρέα που… πηδάει αυτοβούλως την σειρά του.

Στις παρέες συνήθως, οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι. Ο συμβουλάτορας, ο αστείος, ο σκληρός, ο στοργικός… ε μέσα σ’ όλους αυτούς τους ρόλους, υπάρχει πάντα και κάποιος που κρατάει και διατηρεί με το σπαθί του, τον τίτλο του… μπαταχτσή!

Είναι αυτός που φυσικά δεν θα κεράσει ποτέ, που αν βγει θα επιλέγει πάντα το φτηνότερο μαγαζί και που σπανίως θα πάρει το δικό του αυτοκίνητο για να παρευρεθεί σε κάποια σύναξη της παρέας. Και φυσικά, εννοείται πως είναι αυτός, που δεν θα σας καλέσει ΠΟΤΕ στο δικό του σπίτι! Στα γενέθλια και στη γιορτή του, μονίμως απουσιάζει, ενώ όταν συζητάτε για την επόμενη συγκέντρωση της παρέας σε κάποιο σπίτι, συνήθως κάνει ότι δεν ακούει! Γεγονός είναι, πως κάποιοι απ’ τους φίλους σας, δεν γνωρίζουν καν που ακριβώς μένει κι αυτοί που έτυχε να βρεθούν εκεί κάποια φορά, το κρατούν μέσα τους σαν μακρινή ανάμνηση.

Είναι επίσης αυτός, που θα δημιουργήσει μεγάλο θέμα αν κάποιος απ’ την παρέα καλέσει τους υπόλοιπους και δεν συμπεριλάβει τον ίδιο. «Είναι δυνατόν να έχεις γενέθλια και να μην μου πεις να έρθω;» θα σου πει με παράπονο. Στα οποία γενέθλια φυσικά, αν τον προσκαλέσεις, θα έρθει με τα χέρια στις τσέπες, λέγοντάς σου χαμογελαστός «Μεταξύ μας δώρα;».

Ο άνθρωπος αυτός, μπορεί να είναι πολύ ευχάριστος στην παρέα, να έχει πολύ χιούμορ και γενικά να φτιάχνει το κλίμα. Μπορεί να είναι εξαιρετικός ακροατής και πάντα να δίνει τις καλύτερες συμβουλές. Ίσως η ματζιριά του, να είναι και το μοναδικό του ελάττωμα,αλλά η αλήθεια είναι, πως κάποιες φορές, έστω κι αυτό το ένα, μπορεί να είναι αρκετό, για να αρχίσετε οι υπόλοιποι να τον απομακρύνετε σιγά σιγά, γιατί καλό το χιούμορ και η πλακίτσα, αλλά είναι γνωστόν τοις πάσι, πως όταν κάποιος είναι τσιγκούνης στην τσέπη, είναι και στα συναισθήματα κι αυτό είναι κάτι που δεν συγχωρείται εύκολα.

Το χειρότερο βέβαια όλων, είναι πως ο συγκεκριμένος τύπος, είναι συνήθως ο πιο «ματσωμένος» της παρέας. Επιβεβαιωμένα! Κι αυτό φυσικά είναι κάτι που ενοχλεί διπλά, γιατί σε κάνει να σκέφτεσαι, πως δεν είναι οι υπόλοιποι τα κορόιδα, που με τις 3 κι 60 που βγάζουν απ’ τη δουλειά τους, θα προσφέρουν με αγάπη όσα έχουν και δεν έχουν στους φίλους τους κι ο άλλος, επειδή είναι τσίπης και φραγκοφονιάς θα τα κάνει μασούρια!

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ανοίγει το σπίτι του και την καρδιά του στους άλλους. Οι άγραφοι νόμοι της ευγένειας όμως λένε, πως δεν γίνεται να «φορτώνεσαι» μόνιμα εσύ και να μην έχεις τη διάθεση να κεράσεις ένα νερό βρε αδερφέ! Δεν σου χρωστάει κανείς τίποτα και ειλικρινά θέλει θράσος για να μπορείς να φέρεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο και να παριστάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις κιόλας. Γιατί εσύ μπορεί να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις, αλλά να είσαι σίγουρος πως όλοι οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν ότι νοσείς απ’ το «Σύνδρομο του κλειστού σπιτιού» και πολύ σύντομα θα σου πουν «Λυπάμαι, αλλά είσαι ο πιο αδύναμος κρίκος!».

Της Κικής Γιοβανοπούλου

https://gynaikaeimai.com/

Κουνούπι, μέλισσα, αράχνη: Τι προκαλεί το τσίμπημα κάθε εντόμου και τι πρέπει να κάνεις

Κουνούπι, μέλισσα, αράχνη: 

Τι προκαλεί το τσίμπημα κάθε εντόμου 

και τι πρέπει να κάνεις

Τα έντομα το καλοκαίρι μπορούν να γίνουν ανυπόφορα.

Αυτό που όμως είναι χειρότερο είναι το τσίμπημα των εντόμων.

Τα περισσότερα δεν είναι τόσο σοβαρά, ωστόσο, μπορεί να μας προκαλέσουν ενόχληση και να μας χαλάσουν τη διάθεση.

Εξαρτάται από το είδος του εντόμου που θα σε τσιμπήσει όμως.

Κάθε ένα προκαλεί κάτι διαφορετικό στον άνθρωπο ενώ το τσίμπημα αντιμετωπίζεται με άλλον τρόπο.

Ας δούμε τα κυριότερα, σύμφωνα με το U.S News:

Κουνούπια

Το τσίμπημα μας προκαλεί φαγούρα και ερεθισμό. Στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει πυρετό ή και δυσφορία. Εντομοαπωθητικά και αντικουνουπικά πρέπει να εφαρμόζονται σε υγιές δέρμα και όχι σε πληγές και καψίματα.

Φυσικά προϊόντα, όπως η σιτρονέλα και ο ευκάλυπτος μπορούν να βοηθήσουν για σύντομο χρονικό διάστημα.

Τα αντισταμινικά είναι μια χρήσιμη τεχνική που θα μειώσουν την αντίδραση και την διάρκεια του ερεθισμού.

Μολύνσεις μπορεί να συμβούν, οπότε καλό θα ήταν να επισκεφθείτε έναν γιατρό.

Τσιμπούρια

Το τσίμπημα από τσιμπούρι μπορεί να μεταφέρει ασθένειες και να προκαλέσει πυρετό. Στα δάση και στα χορτάρια, η καλύτερη προστασία είναι τα ειδικά ρούχα και η εξάρτηση. Τα εντομοαπωθητικά λειτουργούν μόνο για λίγο ενώ τα ανοιχτόχρωμα ρούχα είναι η καλύτερη επιλογή και τα παντζάκια μέσα από τις κάλτσες μια λύση ανάγκης.

Με τσιμπιδάκι αφαίρεσε το τσιμπούρι από το δέρμα με γρήγορες κινήσεις.

Μέλισσες και σφίγγες

Τα έντομα με κεντρί δεν μεταφέρουν ασθένειες αλλά προκαλούν πόνο. Αφαίρεσε το κεντρί όσο πιο γρήγορα γίνεται και καθάρισε την περιοχή με σαπούνι και νερό. Κρύες κομπρέσες και παυσίπονα θα βοηθήσουν με τον πόνο ενώ κρέμες με αντισταμινικά θα απομακρύνουν την φαγούρα.

Αν δεις κάποιο τέτοιο έντομο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να απομακρυνθείς.

Αν είσαι αλλεργικός, το τσίμπημα σου προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή, πρήξιμο, εμετούς και λιποθυμία. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεσαι φάρμακα και γιατρό.

Αράχνες

Το τσίμπημα της αράχνης δεν είναι πολύ σύνηθες. Προκαλούν πόνο και πρήξιμο, που οδηγεί σε νέκρωση του δέρματος, στο κέντρο της πληγής. Μπορεί ακόμη να έχεις ναυτία ή εμετούς. Προτίμησε καλό εντομοαπωθητικό ενώ μείνε μακριά από οποιοδήποτε ζωήφιο.

https://www.pentapostagma.gr/