Ο Μποστ για την «Αγία Αθανασία» του Αιγάλεω

Ο Μποστ για την «Αγία Αθανασία» του Αιγάλεω

Posted by sarant στο 13 Μαρτίου, 2020

Συνεχίζουμε επικαιρανεπίκαιρα στο ιστολόγιο. Πριν από δυο βδομάδες περίπου ανακοινώθηκε ο θάνατος της Αθανασίας Κρικέτου, ένα όνομα που μάλλον δεν λέει τίποτα στους νεότερους -άλλωστε και τον καιρό που ήταν πασίγνωστη, ο περισσότερος κόσμος αγνοούσε το επώνυμό της.

Άλλωστε, οι άγιοι δεν έχουν επώνυμο, και η Αθανασία Κρικέτου (1928-2020) είχε από νωρίς αποκτήσει το προσωνύμιο της Αγίας: ήταν η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω.

Γεννημένη σε χωριό της Μανωλάδας η Αθανασία Σάμαρη έπασχε από μια σπάνια δερματική ασθένεια, τον δερμογραφισμό. Εξαιτίας της πάθησης αυτής, τα σημάδια στο δέρμα της έμεναν ορατά για πολλές ώρες ή και μέρες.

Σε ηλικία 17 ετών, η Αθανασία ισχυρίστηκε ότι, καθώς έβοσκε το κοπάδι τα πρόβατά της συνάντησε την Παναγία. Στη συνέχεια υποστήριζε ότι η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της με γραπτά μηνύματα πάνω στο στήθος της -μηνύματα που ήταν ανορθόγραφα, διότι η πανέξυπνη Αθανασία δεν είχε βγάλει το σχολείο.

Στα επόμενα χρονια, η Αθανασία απέκτησε πολλούς πιστούς, μετακόμισε στην Αθήνα, στο Αιγάλεω, όπου προβαλλόταν ως «οραματίστρια». Άφησε τον άντρα της, πήρε λιμουζίνα με σοφέρ, αύξησε την επιρροή της και απέκτησε ισχυρές επαφές με πολιτικούς της δεξιάς.

Το καλοκαίρι του 1961 έκανε μια θεαματική κίνηση: κάλεσε στο λόφο του Αιγάλεω δημοσιογράφους αλλά και τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου για να τους φέρει σε επαφή με την Παναγία. Κέρδισε έτσι μεγάλη δημοσιότητα. Παρά την πρόσκαιρη σύλληψή της και παρά το γεγονός ότι η Ιερά Σύνοδος την αποδοκίμασε, οι πιστοί συνέχισαν να αυξάνονται (μαζί και οι δωρεές). Βρέθηκε ένα οικόπεδο στο οποίο έχτισε εκκλησία και στα επόμενα χρόνια ίδρυσε το ίδρυμα Παναγίας Φανερωμένης, το οποίο έχτισε τεράστιο μοναστήρι στη Μάνδρα.

Το σκίτσο του Μποστ αφορά ακριβώς το επεισόδιο του 1961. Δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία, κεντρώα εφημερίδα με την οποία συνεργαζόταν τακτικά ο Μποστ, την Κυριακή 23 Ιουλίου 1961.

Η αγία Αθανασία εμφανίζεται ανεβασμένη πάνω στο Ιερόν όρος Αιγάλεω (Μάουντ Κρίκετ!), δεξιά βλέπουμε το τεράστιο αυτοκίνητό της, μοντέλο Όπελ Καλόγριαν, με τον σοφέρ της, και αριστερά την καθιερωμένη τριάδα των ηρώων: μαμαΕλλάς, Ανεργίτσα και Πειναλέων.

Από μακριά, αγρότες και διαδηλωτές παρακαλούν την οραματίστρια να τους πει τι βλέπει για το θέμα των υπερεσόδων. Πράγματι, τις προηγούμενες μέρες ένα μείζον θέμα που απασχολούσε την πολιτική επικαιρότητα ήταν ότι είχαν σημειωθεί υπερέσοδα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, που υπολογιζόταν ότι ως το τέλος του χρόνου θα έφταναν περί το 1 δισεκατομμύριο. Σήμερα θα μιλούσαμε για πλεόνασμα.

Η αντιπολίτευση κατηγορούσε την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή ότι τα υπερέσοδα προέρχονταν από υπερβολική φορολόγηση του λαού και ζητούσε μείωση φόρων και εισιτηρίων στις συγκοινωνίες, ενώ η κυβέρνηση φαινόταν αμήχανη μπροστά στην αναπάντεχη είδηση.

Το «μαιανδρικό» κείμενο στη μπορντούρα του σκίτσου:

Δια να ζώμεν χωρίς παραισθήσεις και μακράν «σκοτεινών δυνάμεων»
να σταυροκοπούμεθα συνεχώς εις των δωματίων μας και θαλάμεων
Σήμερον το προέχον και το πρώτον που οφείλει να γίνει
δεν είναι οι φόροι, αλλά η αυστηρά πάταξις του μπικίνι.
Εάν το μπικίνι δεν φονευθεί και το αφήσομεν να κυκλοφορεί ελευθέρως
τότε η κατάστασις αποβαίνει τραγική διά το προσεχές το θέρος.
Κι αν δεν το καταδιώξουν αυτοί επιβαίνοντες μοτοσικλέτας
ουδένα σεβασμόν θα δεικνύομεν προς τους πνευματικούς μας ηγέτας.

Ομολογώ πως δεν κατάφερα να ξεδιαλύνω τις αναφορές σε μπικίνι και μοτοσικλέτα. Κατά καιρούς είχαν διατυπωθεί τα χρόνια εκείνα επικρίσεις από εκκλησιαστικούς και παραεκκλησιαστικούς κύκλους εναντίον του μπικίνι αλλά δεν βρήκα τίποτα στις εφημερίδες της εποχής.

Ο Μποστ παρουσίασε την «αγία του Αιγάλεω» και σε επόμενο σκίτσο, που κατά σύμπτωση έχει παρουσιαστεί στο ιστολόγιο.

Ας γυρίσουμε όμως στον βίο και την πολιτεία της Αθανασίας Κρικέτου.

Τα επόμενα χρόνια κατάφερε να αυξήσει την επιρροή της, αφού, χάρη στη δικτατορία, μπόρεσε να ξεφύγει από δικαστικές περιπέτειες. Στη δεκαετία του 1980 ξαναήρθε στην επικαιρότητα όταν πέρασε από αλλεπάλληλες δίκες, κυρίως για την κακομεταχείριση των ηλικιωμένων τροφίμων του ιδρύματός της (οι οποίοι για να εισαχθούν σε αυτό της είχαν γράψει τις περιουσίες τους), ενώ οι «Ρεπόρτερ» (Λιάνης, Χαρδαβέλλας και Δημαράς) έφεραν στο φως την εντυπωσιακή περιουσία της. Τελικά όμως η «αγία» επέπλευσε και δεν καταδικάστηκε ποτέ.

Πέθανε πριν από μερικές μέρες, αφού για αρκετά χρόνια ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Στοιχεία για τη ζωή της άντλησα από αυτό το άρθρο, που έχει και πολλές φωτογραφίες, ανάμεσα σε άλλες και με τον υπουργό Εργασίας της πρώτης περιόδου της ΝΔ, τον Κ. Λάσκαρη, που είχε παινευτεί ότι κατάργησε την πάλη των τάξεων. Πλάι σε μιαν αγία, θα εμπνεύστηκε για να κάνει θαύματα…

https://sarantakos.wordpress.com/