Δάκτυλοι και Κουρήτες Ιδαιοί

Δάκτυλοι και Κουρήτες Ιδαιοί

Έχουμε ήδη μιλήσει για την ιστορία της γέννησης του Δία από τη Ρέα σε ένα σπήλαιο στη Λυκτό της Κρήτης. Πέραν αυτού ωστόσο υπήρχαν και άλλοι τόποι που διεκδικούσαν το μέρος που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Αυτά είναι τα όροι Δίκτη και Ίδη (της Μικράς Ασίας). Κάθε ένα φιλοξενεί ένα ιερό σπήλαιο.

Η Γέννηση του Δία
Ας επιστρέψουμε όμως στη γέννηση του Δία στο όρος Ίδη στην Κρήτη. Τη στιγμή που πλησίαζε η ώρα της γέννας και είχαν αρχίσει οι πόνοι του τοκετού. Η Ρέα στηρίχτηκε στο βουνό με τα δυο της χέρια. Μαγικά ξεπήδησαν πνεύματα για να τη βοηθήσουν στη γέννα. Τα ιερά αυτά όντα ονομάζονταν «Ιδαίοι Δάκτυλοι». Από τα δάχτυλα της Ρέας που ακούμπησαν στη γη αλλά και από το όρος Ίδη. Με τους Ιδαίους Δάκτυλους ταυτίζονταν και οι Κουρήτες (το όνομά τους σημαίνει «νέοι). Αλλά και οι Κορύβαντες (όπως προείπαμε).

Οι Κουρήτες 
Οι Κουρήτες ήταν νέοι πολεμιστές που χόρευαν γύρω από το νεογέννητο Δία έναν πολεμικό χορό κάνοντας θόρυβο με την ασπίδα και το ξίφος τους για να μην ακούσει το κλάμα του ο πατέρας του Κρόνος. Για τους Κουρήτες λέγεται επίσης ότι γεννήθηκαν από τη γη ύστερα από μία βροχή ή τα δάκρυα του νεογέννητου βρέφους, του οποίου έγιναν και ακόλουθοι. Επίσης θεωρούνταν παιδιά των Δακτύλων, οι οποίοι σε αντίθεση με τους Κουρήτες που ήταν τρεις σε αριθμό, εκείνοι ήταν δέκα όσα δηλαδή και τα δάκτυλα της Ρέας που άγγιξαν τη γη.

Δάκτυλοι και Κουρήτες Ιδαιοί 
Σε άλλες περιγραφές Κουρήτες και Δάκτυλοι αναφέρονται αριθμητικά πολλοί περισσότεροι. Για παράδειγμα λέγεται ότι υπήρχαν είκοσι δεξιόχειρες και τριάντα αριστερόχειρες Δάκτυλοι. Οι πρώτοι ήταν σιδηρουργοί και οι δεύτεροι μάγοι. Ή ότι οι δεξιόχειρες έλυναν τα μάγια που έκαναν οι αριστερόχειρες. Ή ακόμη και ότι οι δεξιόχειρες ήταν εκείνοι που ανακάλυψαν το σίδερο και την επεξεργασία του μετάλλου και ότι οι αριστερόχειρες ήταν οι αδερφές τους.
Σε άλλη διήγηση συναντάμε πέντε Ιδαίους Δακτύλους με τα εξής τρία ονόματα θεραπευτών: Παιωναίος, Επιμήδης, Ιάσιος, καθώς και ο Ίδας και ο Ηρακλής (δεν πρόκειται για τον ημίθεο). Ο τελευταίος μάλιστα αδερφός που ήταν και αρχηγός τους ίδρυσε τους αγώνες της Ολυμπίας όταν έβαλε τα τέσσερα αδέρφια του να αγωνιστούν μεταξύ τους.

Ένας ακόμα μύθος…. 
Τέλος, ένας ακόμη μύθος κάνει λόγο για μόλις τρεις Δακτύλους, τους πρώτους σιδηρουργούς με τα ονόματα Κέλμις, Δαμναμενεύς και Άκμων και υπηρέτες της Φρυγικής Μητέρας Αδράστειας. Τα ονόματα των τριών αυτών υπηρετών και σιδηρουργών είχαν τη σημασιολογία τους: Άκμων σήμαινε το αμόνι του σιδερά, Δαμναμενεύς το σφυρί και Κέλμις το μαχαίρι. Ο τελευταίος μάλιστα είναι αυτός που του έμελλε να υποφέρει μεταξύ του αμονιού και του σφυριού. Ο μύθος λέει ότι ο Άκμων πρόσβαλε τη μητέρα του Ρέα με αποτέλεσμα η τιμωρία του ήταν να μεταμορφωθεί σε μέταλλο που ταλαιπωρείται από τα άλλα δύο εργαλεία-αδέρφια του μέχρι να γίνει ένα επιδέξιο μαχαίρι.

Δάκτυλοι 
Υπάρχει ωστόσο και ένας μύθος που αναφέρει μόνο δύο Δάκτυλους, τον Τιτίας και τον Κυλλήνος. Αυτοί ήταν σύνθρονοι της Ιδαιάς Μητέρας, καθήμενοι αριστερά και δεξιά αυτής στο θρόνο. Επίσης ήταν οδηγοί των Μοιρών όπως και οι Κάβειροι. Λέγεται ότι οι δύο Ιδαίοι Δάκτυλοι πετάχτηκαν από τη γη μέσα στο σπήλαιο της Δίκτης από την πίεση των δύο χεριών της νύμφης Αγχιάλης (ένα ακόμη όνομα που χαρακτηρίζει τη Μεγάλη Μητέρα των θεών) την ώρα του τοκετού.
Γενικά, οι Δάκτυλοι χαρακτηρίζονται στη μυθολογία για τον πολυσχιδή τους ρόλο. Τους είδαμε να εμφανίζονται ως υπηρέτες της Μεγάλης θεάς, ως σιδηρουργοί, ως μάγοι, ως βοηθοί στη γέννα και ακόλουθοι του Δία, δηλαδή κάτι σαν πολύτεχνοι νάνοι.

https://master-lista.blogspot.gr/