Μεγάλη ανακάλυψη: Το μαγνητικό πεδίο του Δία αλλάζει όπως της Γης

Μεγάλη ανακάλυψη: 

Το μαγνητικό πεδίο του Δία αλλάζει όπως της Γης

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας - Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης μετατοπίζεται νοτιότερα κατά 30 μίλια τον χρόνο, «τρελαίνοντας» τα GPS

Γνωρίζαμε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης αλλάζει και πώς σε αυτό το φαινόμενο οφείλονται οι κοσμογονικές αλλαγές στον πλανήτη, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Υποθέταμε ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλους πλανήτες. Η υπόθεση έγινε γνώση, μετά την αποστολή και την έρευνα του Juno στον πλανήτη Δία. Τον τεράστιο πλανήτη-γίγαντα, μία φυσική ασπίδα για τη Γη, που όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία, διαθέτει ένα μαγνητικό πεδίο που αλλάζει, όπως αυτό της Γης.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι άνθρωποι έχουν εντοπίσει ένα μεταβαλλόμενο μαγνητικό πεδίο σε έναν πλανήτη διαφορετικό από τον δικό μας και αυτό από μόνο του, αποτελεί μία τεράστια επιτυχία και ανακάλυψη. Η μελέτη στη μεταβολή του μαγνητικού πεδίου του Δία δείχνει ότι συμβαίνει με διαφορετικό τρόπο, ωστόσο θα βοηθήσει τα μέγιστα στην κατανόηση του φαινομένου.

Η ανακάλυψη έγινε από το διαστημόπλοιο Juno της NASA. Από την εκτόξευσή του το 2011 και την άφιξή του στον Δία το 2016, το Juno πετάει και ελέγχει τον πλανήτη κάθε 53 ημέρες. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο του Δία όταν συνέκριναν τα τελευταία δεδομένα του Juno με μετρήσεις που έγιναν από παλαιότερες αποστολές όπως οι Pioneer 10 και Voyager 1 από τη δεκαετία του 1970.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο ένοχος πίσω από τις παραλλαγές μπορεί να είναι οι βίαιες καταιγίδες του Jovian που εκτείνονται βαθιά στην επιφάνεια του Δία για χιλιάδες μίλια. Η υπόθεσή τους υποστηρίζεται από το γεγονός ότι ένα αόρατο επίθεμα μαγνητικού πεδίου κοντά στον ισημερινό του Δία, που ονομάστηκε Great Blue Spot, είναι εκεί όπου εντοπίστηκαν οι ισχυρότερες παραλλαγές του μαγνητικού πεδίου στην τελευταία παρατήρηση.

Αν και η παραλλαγή του μαγνητικού πεδίου που εντοπίστηκε στον Δία μπορεί να έχει διαφορετική προέλευση από αυτή της Γης, η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τις αλλαγές του μαγνητικού πεδίου της Γης, ένα φαινόμενο που δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητό.

Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης προς τα νότια περίπου 30 μίλια το χρόνο από το 2015! Αλλάζει αρκετά γρήγορα ώστε τα συστήματα GPS που διαθέτουμε, να χρήζουν συχνής ενημέρωσης. Μια αποδυνάμωση ή μία αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου της Γης θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει διαταραχές στη μαγνητική ασπίδα του πλανήτη και ενδεχομένως μαζική εξαφάνιση, εκθέτοντας τη Γη μας σε επιβλαβή ακτινοβολία από το διάστημα, καθώς και ραγδαίες αλλαγές στο κλίμα. Τόσο ραγδαίες, που ο άνθρωπος θα ήταν σχεδόν αδύνατον να προσαρμοστεί και να επιβιώσει ως είδος.

https://www.protothema.gr/

Ή ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝ' Ο ΓΙΑΛΌΣ Ή ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ!

Ή ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝ' Ο ΓΙΑΛΌΣ Ή ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ!

Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος της Γης

Στα 30 μέτρα από το σπίτι μου η θάλασσα των Αλυκών, πεντακάθαρη και απέναντι ο Βόλος με το Πήλιο.

Είναι μέρος που αγαπιέται ! Χειμώνα καλοκαίρι!

Με μια σωστή επιλογή κάνεις φίλους για μια ζωή….

Τώρα, αν η κατάσταση η πολιτικοοικονομική έχει ξεφύγει και μας χαλάει τη βόλη μας, πρέπει να δούμε μήπως το λάθος είναι δικό μας….

Κατά πως πάει το πράμα θα αλλάζουμε κυβέρνηση κάθε 4 χρόνια….

εδώ όμως κολλάει το σοφό ρητό ” ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε ” με λίγα λόγια μήπως, λέω μήπως, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα στο ότι φοβόμαστε να αλλάξουμε εμείς;

Αν δεν αλλάξουμε πάντα θα είμαστε άξιοι της κακομοιριάς μας και στο τέλος, άλλοι θα χαίρονται τον υπέροχο αυτό τόπο.

Χατζηκυπραίος Αργύρης

Το δώρο της δασκάλας

Δημοσιεύτηκε από τον/την gynaikaeimai στις Μάιος 30, 2019

Μια ακόμη σχολική χρονιά (μετά κόπων και βασάνων είναι η αλήθεια) φτάνει στο τέλος της. Οι περισσότεροι μαθητές (αλλά και οι περισσότεροι γονείς), έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν αντίστροφα για τη μέρα που το κουδούνι του σχολείου θα χτυπήσει για τελευταία φορά. Το καλοκαίρι έχει ήδη φτάσει, σε πείσμα του καιρού, που δεν έχει δεχτεί ακόμη ότι πρέπει να κατασταλάξει στις υψηλές θερμοκρασίες. Το τέλος της σχολικής χρονιάς, πέραν όλων των άλλων, σημαίνει πως ήρθε η ώρα οι γονείς να συνεννοηθούν για το καθιερωμένο δώρο της δασκάλας…

Το έντονο ελληνικό ταμπεραμέντο θ’ αρχίσει πάλι να ξετυλίγεται σε ομάδες του viber ή του messenger και κάποιες φορές ίσως και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις ανάμεσα στους γονείς. «Τι δώρο θα πάρουμε στη δασκάλα;» καθώς και «Πόσα λεφτά θα δώσει ο καθένας;» είναι οι κυριότερες ερωτήσεις, γύρω απ’ τις οποίες πολλές φορές δημιουργούνται κόντρες και διαφωνίες. Πολλές φορές, η άποψη του κάθε γονιού αναφορικά με τη «δουλειά» που έκανε η δασκάλα ολόκληρη τη χρονιά με τα παιδιά, επηρεάζει την απάντησή του στις ερωτήσεις αυτές. Κι επειδή φυσικά οι γνώμες ΚΑΙ σ’ αυτό το θέμα συνήθως διίστανται, αρχίζει το πανηγύρι…

Κάποιοι γονείς (μαμάδες κατά κύριο λόγο) θα επιμείνουν στο να δώσουν όλοι οι γονείς ένα αρκετά μεγάλο ποσό, γιατί η δασκάλα φέτος ήταν πολύ καλή! Πάνω σ’ αυτό θα πατήσουν κάποιες άλλες μανούλες, γιατί δεν ήταν τόσο ικανοποιημένες μαζί της, ενώ κάποιες άλλες γιατί δεν έχουν να διαθέσουν τόσα χρήματα. Υπάρχουν φυσικά κι εκείνες που θα διαφωνήσουν από άποψη, μιας και θεωρούν πως η δασκάλα ήδη πληρώνεται απ’ το δημόσιο και δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες κινήσεις. Μηνύματα επί μηνυμάτων και ένας πανικός στις χωριστές μαμαδο-παρεούλες που δημιουργούνται σχεδόν πάντα. Ας πούμε όμως ότι κάποια στιγμή συμφωνούν στο ποσό. Πολλές μανούλες θα έχουν μούτρα γιατί δεν συμφωνούν κι άλλες απλά θα πουν ότι δεν συμμετέχουν σ’ όλο αυτό. Κι αφού σημειωθούν οι «απώλειες» θ’ αρχίσει ο δεύτερος γύρος. Τι δώρο να της πάρουμε;

Οι γνώμες ως γνωστόν είναι σαν τις… χμ… τέλος πάντων… όλες έχουμε από μία και φυσικά όχι απλά θα την πούμε, αλλά θα επιμείνουμε και στο να εισακουστεί. Γιατί; Γιατί εμείς ξέρουμε! Η καθεμία θα πει το μακρύ της και το κοντό της και φυσικά στο τέλος, οι μισές δεν θα είναι ικανοποιημένες. Για τις περισσότερες, το προσφερθέν δώρο θα είναι κακόγουστο / κιτς / δίχως χρησιμότητα και εννοείται πως στο στόχαστρο θα μπουν αυτές που το διάλεξαν κι οι οποίες θα φτάσουν να ορκιστούν ότι δεν θα το ξανακάνουν αυτό, γιατί πήγαν να κάνουν καλό και βρήκαν τον μπελά τους! Και φυσικά στο τέλος, όλες θα σχολιάσουν ότι πάλι η Περσεφόνη ήθελε να δώσει ο δικός της γιος το δώρο στη δασκάλα…

Το μόνο παρήγορο είναι, πως αυτή η κατάσταση μπορεί να υπάρχει κάθε χρόνο, κρατάει όμως μόνο λίγες μέρες, οπότε… υπομονή! Α! Και καλό καλοκαίρι!!!

Της Κικής Γιοβανοπούλου

https://gynaikaeimai.com/

Συντάξεις χηρείας. Αλλαγές στο ποσοστό, ηλικιακά όρια και επανυπολογισμό

Συντάξεις χηρείας. 

Αλλαγές στο ποσοστό, ηλικιακά όρια και επανυπολογισμό

Σημαντικές αλλαγές στις συντάξεις χηρείας (λόγω θανάτου)

Στις αλλαγές στις συντάξεις χηρείας, αναφέρθηκε, σε συνέντευξή της η Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Για τις αλλαγές στις συντάξεις χηρείας (λόγω θανάτου) σημείωσε ότι

«ψηφίσαμε έξι μέτρα για τις συντάξεις χηρείας που τις φέρνουν σε καθεστώς καλύτερο και από αυτό που ίσχυε πριν από το 2016.

Συγκεκριμένα:

η σύνταξη χηρείας από το 50% πηγαίνει στο 70% της σύνταξης του θανόντος,

καταργούνται τα ηλικιακά όρια, άρα οι χήρες και οι χήροι θα λαμβάνουν τη σύνταξη για πάντα,

επίσης, ο επανυπολογισμός της σύνταξης του θανόντος θα λαμβάνεται υπόψη μόνο αν από αυτόν προκύπτει αύξηση για τον δικαιούχο, άρα ο επανυπολογισμός λειτουργεί μόνο θετικά,

τα ελάχιστα έτη γάμου προκειμένου κανείς να λάβει σύνταξη χηρείας από 5 έγιναν 3

και προβλέπουμε ότι τα τέκνα θα έχουν ασφαλιστική ικανότητα μέχρι τα 35 τους χρόνια»

Νόμος 4611/2019 – ΦΕΚ Τεύχος A 73/17.05.2019Ρύθμιση οφειλών προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, τη Φορολογική Διοίκηση και τους ΟΤΑ α βαθμού, Συνταξιοδοτικές Ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων και άλλες διατάξεις

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Άρθρο 19
Σύνταξη λόγω θανάτου

1. Οι ηλικιακοί περιορισμοί του πρώτου, δεύτερου και τρίτου εδαφίου της υποπαραγράφου Α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) καταργούνται.

Οι συντάξεις λόγω θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισμένου καταβάλλονται στους επιζώντες συζύγους ανεξάρτητα από την ηλικία τους, ακόμα και μετά την παρέλευση τριετίας.

2. Η περίπτωση α΄ της υποπαραγράφου Β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 αντικαθίσταται ως εξής:

«α) Είναι άγαμα και δεν έχουν συμπληρώσει το 24ο έτος της ηλικίας τους».

3. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 οι λέξεις «πέντε (5) ετών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3) ετών».

4. Στην περίπτωση α΄ της υποπαραγράφου Α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 οι λέξεις «ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%)».

5. Η περίπτωση β΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 αντικαθίσταται ως εξής:

«β) Μετά την πάροδο της τριετίας, αν ο επιζών εργάζεται ή αυτοαπασχολείται ή λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή, καταβάλλεται, αναλόγως της χρονικής διάρκειας της εργασίας ή αυτοαπασχόλησης, το πενήντα τοις εκατό (50%) της σύνταξης, η οποία δεν μπορεί να υπολείπεται των κατώτατων ορίων των περιπτώσεων α΄, β΄ και γ΄ της υποπαραγράφου Β΄ της παραγράφου 4.».

6. Στην παράγραφο 7 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 προστίθενται εδάφια ως εξής:

«Ειδικότερα, αν το ποσό της σύνταξης, όπως προκύπτει από τον υπολογισμό του σύμφωνα με το άρθρο 14, είναι μεγαλύτερο του καταβαλλόμενου κατά την 12.5.2016 ποσού σύνταξης, τα ποσοστά της υποπαραγράφου Α΄ της παραγράφου 4 υπολογίζονται επί του μεγαλύτερου ως άνω ποσού. Αν το ποσό της σύνταξης, όπως προκύπτει από τον υπολογισμό του σύμφωνα με το άρθρο 14, είναι μικρότερο του καταβαλλόμενου κατά την 12.5.2016 ποσού, τα ποσοστά της υποπαραγράφου Α΄ της παραγράφου 4 υπολογίζονται επί του καταβαλλόμενου ως άνω ποσού.».

7. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, και σε όσες αποφάσεις συνταξιοδότησης έχουν ήδη εκδοθεί κατ’ εφαρμογή του ν. 4387/2016.

Άρθρο 21
Παράταση ασφαλιστικής ικανότητας τέκνων θανόντος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου

Στην παράγραφο 1 του άρθρου 23 του ν. 4529/2018 (Α΄ 56) προστίθεται περίπτωση ζ΄ ως εξής:

«ζ. Ειδικά στα δικαιούχα σύνταξης τέκνα θανόντος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου χορηγείται ασφαλιστική ικανότητα και παροχές υγειονομικής περίθαλψης σε είδος ακόμα και μετά το 24ο έτος της ηλικίας τους και όχι αργότερα από τη συμπλήρωση του 35ου έτους της ηλικίας τους.»

http://www.odigostoupoliti.eu/

Δημήτρης Βαρβαρήγος: Ἡ άπόλυτη ἔκσταση

Δημήτρης Βαρβαρήγος: 

Ἡ άπόλυτη ἔκσταση

Posted on 28 Μαΐου 2019 by planodion

Δη­μή­τρης Βαρ­βα­ρή­γο­ς 

Ἡ ἀ­πό­λυ­τη ἔκ­στα­ση

ΑΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ τῶν ἀ­έ­ρη­δων χα­ζεύ­ει τὶς θεῖ­ες ψυ­χὲς τῶν ἀ­θα­νά­των. Πρώ­τη συγ­κί­νη­ση ποὺ δέ­χε­ται εἶ­ναι ἡ ἀ­πό­λυ­τη ἐ­λευ­θε­ρί­α. Δεύ­τε­ρη, ἡ ἀ­πό­λυ­τη ἔκ­στα­ση, ἡ με­τά­βα­σή της στὸ ἀρ­χαῖ­ο πα­ρελ­θόν. Τρί­τη, ἡ ἕ­νω­ση καὶ ἡ ἀ­φο­μοί­ω­σή της στὸ σή­με­ρα μὲ τὴν καρ­διὰ τοῦ χθές. Καὶ νὰ ἡ με­τα­μόρ­φω­ση εἶ­ναι ἀ­πα­ραί­τη­τη γιὰ νὰ νι­ώ­σει τὶς αἰ­σθή­σεις σὰν Ἀ­ρε­τές.

        Εἶ­χε δι­α­βά­σει τὴν Ἀν­τι­γό­νη στὸ σχο­λεῖ­ο, εἶ­χε δώ­σει ἐ­ξε­τά­σεις γι’ αὐ­τήν, τὴν εἶ­χε δι­α­λέ­ξει, τὴν εἶ­χε ἀ­γα­πή­σει σὰν ἀ­δελ­φή της, ὅ­πως ἡ Ἰ­σμή­νη. Ἀ­πὸ τό­τε εἶ­χε ἐ­πι­λέ­ξει τὸ ρό­λο της, τὸ ρό­λο ποὺ θὰ ἔ­παι­ζε ἡ Ἀν­τι­γό­νη μέ­σα της. Τώ­ρα ἐ­δῶ με­τα­μορ­φώ­θη­κε ἐν­τε­λῶς, ἦ­ταν πλέ­ον ἡ Ἀν­τι­γό­νη, για­τί αἰ­σθάν­θη­κε ξαφ­νι­κὰ νὰ πλημ­μυ­ρί­ζει ἀ­πὸ ἀ­γά­πη. Ξε­χεί­λι­σε σὰν πη­γὴ δο­ξα­σμέ­νη τῆς Περ­σε­φό­νης νὰ πο­τί­σει τὰ καρ­πε­ρὰ λι­βά­δια. Ἀ­γα­ποῦ­σε τὰ πάν­τα, ἀ­κό­μα καὶ τὸν Κρέ­ον­τα τὸν μι­ση­τὸ πε­θε­ρό της. Ἀ­γα­ποῦ­σε ἀ­κό­μη καὶ τὸ θά­να­το, για­τί κα­νεὶς δὲν θὰ βρι­σκό­ταν νὰ τῆς πεῖ πὼς ἔ­κα­νε πο­τὲ ἀ­νο­μί­α, ἀ­φοῦ ὅ­λα ἀ­πὸ ἀ­γά­πη ἤ­σαν κα­μω­μέ­να. Σὰν τὰ βλέ­φα­ρά της τρε­μό­παι­ξαν στὸ φῶς χα­μο­γέ­λα­σε μὲ τὸ ὄ­νει­ρο ποὺ ἔ­βλε­πε ξύ­πνια, μὰ μί­α ἁ­πα­λὴ σκιὰ ἀν­θρώ­πι­νη τὴν χά­ι­δε­ψε καὶ σὰν μέ­σα ἀ­π’ τὴ σάρ­κα της νὰ χού­για­ξε στὸ αἷ­μα. Ἕ­να ἀ­πά­νε­μο φτε­ρού­γι­σμα ἁ­πλώ­θη­κε ἀ­λάρ­γα στὸν οὐ­ρα­νὸ ἀ­φή­νον­τάς της μί­α γλύ­κα τό­ση ποὺ ἀν­τά­μω­νε τὸν ἔ­ρω­τα. Τῆς ἔπι­α­σε ἁ­πα­λά τὸ χέ­ρι ὡς ἄλ­λος Ἰ­ά­σο­νας καὶ τὴν τα­ξί­δε­ψε στῆς καρ­διᾶς του τὴ γῆ. Καὶ τῆς ἄ­ρε­σε καὶ τοῦ ἀ­φέ­θη­κε μέ­σα ἀ­πὸ ἀ­να­στε­ναγ­μοὺς ἀ­τό­φια, νὰ τὴν ρου­φή­ξει, ὅ­πως οἱ μέ­λισ­σες τὴ γύ­ρη. Καὶ σὰν νύμ­φη γλυ­κό­λα­λη φώ­να­ξε στὴν ἕ­νω­ση γιὰ τὴν καρ­διὰ τῶν ἀν­θρώ­πων, γιὰ τὰ βά­θη τῆς γῆς τοῦ Πλού­τω­να, γιὰ τὰ θη­ρί­α τῆς ἀ­βύσ­σου καὶ γλύ­κα­νε ἡ καρ­διὰ ἀ­π’ τὸ θεῖ­ο βύ­θι­σμα κι ἔ­μοια­ζε εὐ­τυ­χι­σμέ­νη μέ­σα στὰ ἄν­θι­να πέ­πλα νὰ χύ­νον­ται στὰ κομ­ψὰ στή­θη της. Κι ἀ­να­στέ­να­ξε. Κι ἀ­να­φώ­νη­σε ὡς ἄλ­λη ἱ­έ­ρεια, ὡς ἄλ­λη Περ­σε­φό­νη, ὡς ἄλ­λη Ἀν­τι­γό­νη.

        «Ἑλ­λά­δα μου, πό­σο εἶ­σαι ὄ­μορ­φη!».

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.

Δη­μή­τρης Βαρ­βα­ρή­γο­ς (Ἀ­θή­να, 1951) Σπούδασε ἠλεκτρονικά, σεναριογραφία, θέατρο καὶ λο­γο­τε­χνί­α στὸ «awarded by the writing school». Γρά­φει σή­ριαλ γιὰ τὴν τη­λε­ό­ρα­ση, θέ­α­τρο καὶ λο­γο­τε­χνί­α. Ἔ­χει ἐκ­δώ­σει συ­νο­λι­κὰ 18 μυ­θι­στο­ρή­μα­τα ἐ­νη­λί­κων, 7 παι­δι­κὰ βι­βλί­α καὶ ὀ­κτὼ θε­α­τρι­κὰ ἔρ­γα. Ἔ­χει συμ­με­τά­σχει ὡς ἐκ­παι­δευ­τῆς σὲ ἐρ­γα­στή­ρια δη­μι­ουρ­γι­κῆς γρα­φῆς. Τελευταῖο του βιβλίο Carpe diem (2019, Λυκόφως).

http://www.dvarvarigos.gr   http://dimitrisbarbarigos.blogspot.gr/

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Καρδιακός αποκλεισμός: Πώς θα προλάβετε την επικίνδυνη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού

Καρδιακός αποκλεισμός: 

Πώς θα προλάβετε την επικίνδυνη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού

Η διατήρηση της αρτηριακής πίεσης και του σακχάρου αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα, μπορεί να προλάβει μια κοινή διαταραχή του καρδιακού ρυθμού, που λέγεται κολποκοιλιακός αποκλεισμός ή καρδιακός αποκλεισμός.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε νέα μελέτη που ανέλυσε δεδομένα για πάνω από 6.000 ανθρώπους, ηλικίας άνω των 30 ετών, στη Φινλανδία.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, διαπίστωσαν ότι 58 από αυτούς ανέπτυξαν καρδιακό αποκλεισμό στη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 25 ετών.

Ο καρδιακός ή κολποκοιλιακός αποκλεισμός συμβαίνει όταν διαταράσσονται τα ηλεκτρικά σήματα μεταξύ των τεσσάρων θαλάμων της καρδιάς.

Συχνά αυτό συνεπάγεται την αργή κίνηση των κοιλιών, ακόμη και όταν ο φλεβόκομβος, μια ομάδα κυττάρων στο άνω τμήμα του δεξιού κόλπου, στέλνει πιο γρήγορα σήματα σε μία προσπάθεια να αυξήσει τον καρδιακό ρυθμό.

Ο καρδιακός αποκλεισμός μπορεί να προκαλέσει το χάσιμο του κολποκοιλιακού συγχρονισμού, με άλλα λόγια να προκληθεί κακός συντονισμός στις συσπάσεις μεταξύ κόλπων και κοιλιών. Σαν αποτέλεσμα οι κοιλίες δεν γεμίζουν αρκετά με αίμα πριν από την σύσπαση.

Η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη τοποθέτησης βηματοδότη.

Κάθε αύξηση 10 χιλιοστών της στήλης υδραργύρου (mmHg) της συστολικής αρτηριακής πίεσης μεταφράστηκε σε 22% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακού αποκλεισμού και κάθε αύξηση ενός mg/dl (χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο, που είναι το 1/10 του λίτρου) σε 19% μεγαλύτερο κίνδυνο, σύμφωνα με τα ευρήματα.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 47% από τους 58 καρδιακούς αποκλεισμούς θα μπορούσαν να αποφευχθούν με φυσιολογική αρτηριακή πίεση και το 11% με φυσιολογικό ζάχαρο νηστείας.

Άλλοι παράγοντες που σύμφωνα με τη φιλανδική μελέτη σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο καρδιακού αποκλεισμού, ήταν η προχωρημένη ηλικία, το φύλο (μεγαλύτερος ο κίνδυνος για τους άνδρες) και το ιστορικό εμφράγματος ή καρδιακής ανεπάρκειας.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Network Open.

Πηγή: healthday.com

onmed

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

Ιδού Ποιός Άνοιξε την Κερκόπορτα και Έγινε Γραμματόσημο το 1953 από την Τουρκία!!!

Ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ εἶπε ὅτι θὰ πέσουμε πολεμώντας καὶ ὁ προδότης ἀπαντᾷ: «Σὺ μὲ κρίνεις σήμερα, αὔριο θὰ σὲ δικάσει ὁ θεός». Δὲν ἠρνήθη τὴν κατηγορία, ἀλλὰ ἐκαυχήθη καὶ διὰ τὴν προδοσία, γεγονός ποὺ φανερώνει τὸ πνεῦμα ποὺ διεῖπε τὴν ἐπίσημο ἡγεσία τοῦ κλήρου, ἐκεῖνές τις κρίσιμες στιγμές. Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε ξεσηκώσει τους καλογέρους προτρέποντας τους να ανοίξουν τις πύλες της Κωνσταντινούπολης και να επαληθευτούν οι γραφές.

ΤΟ 1953 Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΕΝΝΑΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. ΠΟΙΟΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ;

Ο Δούκας Νοταράς ανθενωτικός, φίλος και συνεργάτης του Γεννάδιου Σχολάριου, παρακαλούσε να πέσει η πόλη μια ώρα γρηγορότερα. Ο Αυτοκράτορας είχε δώσει εντολή «Να κλείσουν όλες οι πόρτες των τειχών», κάτι που δεν έγινε ποτέ, γιατί η αποστολή αυτή είχε ανατεθεί στους ιερωμένους».

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ:
«ΠΝΙΞΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ».

O Γεώργιος Γεννάδιος ή Σχολάριος έγραφε:

«Χαίρε στρατιώτα Χριστού καί τής αυτού δόξης υπέρδικε, χαίρετε ώ μακάριαι χείρες τούς γούν δυσσεβείς καί αλάστορας Ελληνιστάς καί πυρί καί σιδήρω καί ύδατι καί πάσι τρόποις αξαγαγατέτης παρούσης ζωής ράβδιζε, είργε, είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείραν απότεμνε, καί άν ούτω μένει κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ».

«Έλλην ων τη φωνή, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες’ αλλ’ από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι».

ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΘΕΟΔΩΡΑ ΦΡΑΝΤΖΗ Ή Η ΠΤΩΣΙΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ»,  / αγγλιστί συγγραφείσα υπό του Αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ. μεταφρασθείσα δε υπό Χ. Α. Παρμενίδου Σισμανόγλειο Μέγαρο Ελληνικού Γ. Προξενείου Κων/πολης Εκδίδοται νυν το δεύτερον υπό Ι.Ε. Μάνου Συγγραφείς: Neale, I. M Παρμενίδης, Χ. Α. Τόπος έκδοσης και Ημερομηνία Έκδοσης: Εν Σμύρνη: Ι. Ε. Μάνος, 1879, 414 σ.; 13χ20 εκ

Τὸ χρονικὸ τῆς «ἁλώσεως» περιγράφεται ἀπὸ τὴν Θεοδώρα Φραντζῆ, που στο παραπάνω μυθιστόρημα υποτίθεται ότι είναι κόρη τοῦ χρονικογράφου τῆς «ἁλώσεως» Γεωργίου Φραντζῆ, ποὺ ἤταν πρωτοβεστάριος τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

(Eάν διαβάσουμε το «Χρονικόν» του Φραντζή θα διαπιστώσουμε ότι το πρόσωπο «Θεοδώρα Φραντζή» είναι ανύπαρκτο. Πρόκειται για πλάσμα της φαντασίας του Τζον Μέισον Νιλ. Ο Φραντζής είχε μόνο μία κόρη που έφερε το όνομα Θάμαρ και πέθανε το 1464, στο σαράι του Σουλτάνου σε ηλικία 16 ετών).

ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ:

Ἡ ἐπιτροπή ποὺ θὰ διαπραγματευόταν τὴν παράδοσι τῆς Πόλης στον Σουλτάνο, ἦτο ἐξαμελῆς καὶ ἀπετελεῖτο ἀπὸ τὸν Ἱεροκήρυκα «τότε» Ἰωασὰφ (Ἰωσήφ) Κόκα, τὸν Μέγα Δοῦκα Λεόντειο καὶ ἄλλα τέσσερα ἄτομα.

Ἡ ἐπιτροπὴ τῶν Τούρκων εἶχε ἀρχηγὸ τὸν Πασὰ τῆς Ἀδριανουπόλεως Ῥεσίτ.

Ὁ Ἰωασὰφ καὶ οἱ προδότες συνελήφθησαν ἀπό τὶς αὐτοκρατορικὲς ἀρχὲς διὰ προδοσία, μετὰ ἀπὸ τὴν δεύτερη συνάντησι μὲ τοὺς Τούρκους.

Ἐρωτηθεὶς ἐὰν ἀρνῆται τὴν κατηγορία τῆς συνομωσίας, ὁ Ἰωασὰφ ἀπήντησε: «Καυχιέμαι δι’ αὐτό. Ἤθελα νὰ σώσω τὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἔνωσι μὲ τοὺς καταραμένους καθολικούς. Προτίμησα νὰ βάλω τέλος εἰς τὴν αὐτοκρατορία. Αὐτοκράτορα θὰ πέσει ὁ θρόνος σου καὶ θὰ καταπατηθεῖ».

Εικόνα που προσκυνούν στις εκκλησίες τους οι «Έλληνες» ορθόδοξοι χριστιανοί: 1453. O (Άγιος;) Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής παραχωρεί τα προνόμια του Πατριαρχείου στον Πατριάρχη ( Άγιο !) Γεννάδιο Σχολάριο, γιατί (ο Πατριάρχης) του παρέδωσε την Πόλη.
Για να το καταλάβουμε: σε Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία παρουσιάζεται σαν Άγιος της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ο μουσουλμάνος σφαγέας Μωάμεθ Β’;

ΘΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ

Ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ εἶπε ὅτι θὰ πέσουμε πολεμώντας καὶ ὁ προδότης ἀπαντᾷ: «Σὺ μὲ κρίνεις σήμερα, αὔριο θὰ σὲ δικάσει ὁ θεός»(!!!).

Ὁ προδότης Ἰωασὰφ κατεδικάσθη εἰς θάνατο. Καθόλην τὴν διάρκεια τῆς ἀνακρίσεως, ἦτο προκλητικὸς καὶ αὐθάδης καὶ ὄχι μόνο δὲν ἠρνήθη τὴν κατηγορία, ἀλλὰ ἐκαυχήθη καὶ διὰ τὴν προδοσία, γεγονός ποὺ φανερώνει τὸ πνεῦμα ποὺ διεῖπε τὴν ἐπίσημο ἡγεσία τοῦ κλήρου, ἐκεῖνές τις κρίσιμες στιγμές.

Μετὰ ἀπὸ ἰσχυρὲς πιέσεις τῶν ὑπολοίπων στελεχῶν τῆς ἐπισήμου ἡγεσίας τοῦ κλήρου στὸν Αὐτοκράτορα, ἐκεῖνος ἔδωσε τελικὰ χάρι στὸν Ἰωασὰφ Κόκα, ἔναν προδότῃ ποὺ ἔκανε τὰ πάντα διὰ νὰ κυριευθῇ ἡ Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς Τούρκους.

Ὁ Ἰωασὰφ Κόκας εἶναι ὁ Γ’ μετὰ τὴν ἁλωσιν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1459-1463)…

Το παραπάνω βιβλίο είναι μυθιστόρημα άγγλου συγγραφέως του 19ου αώνος. Φαίνεται όμως ότι περιγράφει τα γεγονότα πολύ καλύτερα από «σοβαρούς» ιστορικούς. Προσέξτε και τα παρακάτω:

1. «Ἡ Πόλις ΕΠΑΡΑΔΟΘΗ ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ μερίδα τῶν ἀνθενωτικῶν στοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ πολιορκητικοῦ Στρατοῦ» (Καρολίδης – Ἱστορία Τῆς Ἑλλάδος).

2. Σὲ παλιὸ λαϊκὸ τραγούδι τοῦ Πόντου ἀναφέρεται ἡ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ Τῆς Πόλεως μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ φράσι «ΕΔΩΚΑΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ»…(Νικ. Πολίτης: Τραγούδια του ελληνικού λαού).

3. «Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε ξεσηκώσει τους καλογέρους προτρέποντας τους να ανοίξουν τις πύλες της Κωνσταντινούπολης και να επαληθευτούν οι γραφές. «Ανοίξτε τις πύλες του κάστρου, αντί να περιμένετε να τις ανοίξει ο εχθρός. Αφήστε τον να μπει στην πόλη. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει …Η από άνωθεν απόφαση υπόσχεται την βοήθειά της. Ούτε την βοήθεια των Λατίνων θέλουμε, ούτε την ένωση χρειαζόμαστε. Αφήστε τον άπιστο να περάσει. Τότε άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει. Πιστεύσατε και θα σωθείτε. Μα αν είστε τόσο άπιστοι ώστε να κρέμεστε από την ανδρεία των στρατιωτών, τότε μάθετε πως η πατρίδα σας είναι χαμένη και σεις μαζί της» (Δούκας-Σάθας-Μόρτμαν)».

4. «Ο Δούκας Νοταράς ανθενωτικός, φίλος και συνεργάτης του Γεννάδιου Σχολάριου, παρακαλούσε να πέσει η πόλη μια ώρα γρηγορότερα … Όταν έγινε η άλωση αυτός ο άθλιος προδότης βρέθηκε να φρουρείται στο σπίτι του από ισχυρή τουρκική δύναμη. Σκοτώθηκε αργότερα από τον Σουλτάνο λόγω πλεκτάνης που εξυφάνθηκε σε βάρος του από τους αντιπάλους του.

Ο Αυτοκράτορας είχε δώσει εντολή «Να κλείσουν όλες οι πόρτες των τειχών», κάτι που δεν έγινε ποτέ, γιατί η αποστολή αυτή είχε ανατεθεί στους ιερωμένους».

John Mason Neale, «Theodora Phranza; or, the Fall of Constantinople» (J. Masters, Λονδίνο 1857). Πρόκειται για το μυθιστόρημα του αγγλικανού θεολόγου, ιεροκήρυκα και λογοτέχνη Τζον Μέισον Νιλ (John Mason Neale, 1818-1866), το οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1857 με τίτλο «Theodora Phranza; or, the Fall of Constantinople».
«Θεοδώρα Φραντζή ή η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» (υπό του αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ., μετεφράσθη εκ του αγγλικού υπό Χ. Α. Παρμενίδου, Τύποις Σ. Παυλίδου, Αθήνα 1860). «Θεοδώρα Φραντζή ή η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» (αγγλιστί συγγραφείσα υπό του Αιδεσίμου I. M. Neale, κτλ. μεταφρασθείσα δε υπό Χ.Α. Παρμενίδου, Εν Σμύρνη: Ι. Ε. Μάνος, 1879).

Ο Παλαμάς στον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”:
«Και ήταν οι καιροί που η Πόλη Πόρνη
σε μετάνοιες ξενυχτούσε
και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε
και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη
Και καρτέραγε τον τούρκο να την πάρει».

H ΕΛΛΑΔΑ TOY 1453, H ΕΛΛΑΔΑ TOY 2018.

Το γενικότερο κλίμα στην Κωνσταντινούπολη της εποχής του 1453 ήταν δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά, παρακμή. Η γενική δεισιδαιμονία τρεφόταν από τις προφητείες. Προφήτευαν το τέλος της Πόλης και μαζί το τέλος του κόσμου και της Ιστορίας.

Το 1453 η Ελληνική Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να σταθεί μόνη της όρθια. Ο Μανουήλ έτρεχε να δει τους Καρόλους, ο Ιωάννης πήγε στη Φερράρα. Είναι η εποχή των επαιτών αυτοκρατόρων. Πήγαιναν επαίτες στη Δύση, εκεί τους δέχονταν με ψεύτικες τιμές και δόξες, αλλά ουσιαστική βοήθεια δεν πρόσφεραν. Πράγματι η «Δύση» δεν βοήθησε. Όταν όμως μιλάμε για Δύση τι εννοούμε; Η Δύση ήταν πολυδιασπασμένη αλλά εμείς οι ίδιοι τι κάναμε;

Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Παλαιολόγος πολεμάει τους Τούρκους μαζί με τον απεσταλμένο του Πάπα, Ισίδωρο του Κιέβου και τους Γενοβέζους, ο Γεννάδιος- ο Γεώργιος Σχολάριος, πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση, τοιχοκολλούσε ανάθεμα εναντίον του Παλαιολόγου.

Σύμφωνα με διάφορες πηγές η Κωνσταντινούπολη το 1453 είχε πληθυσμό περί τις 70.000 με 100.000 κατοίκους.

Ένας βασικός κανόνας – δείκτης σε μια γενική πολεμική επιστράτευση ενός λαού είναι ότι, οι ικανοί προς πόλεμο και μάχη είναι περίπου ένας στους επτά και βοηθητικοί άλλοι τόσοι.

Θα περίμενε κανείς ότι οι πολεμιστές που υπερασπίζονταν την Βασιλεύουσα το 1453, ανάλογα με τον πληθυσμό της πόλεως, θα ήταν περίπου 15.000 άνδρες και άλλοι τόσοι οι βοηθητικοί. Οι υπόλοιποι 70.000 θα ήταν ανίκανοι προς πόλεμο γέροντες, γυναικόπαιδα κα άρρωστοι.

Επειδή όλες οι γειτονικές ελληνικές επαρχίες, αλλά και οι μακρινότερες, θα έδιναν και αυτές κάποιους μαχητές για την υπεράσπιση της πρωτεύουσας των Ελλήνων, είναι λογική η σκέψη ότι ο αυτοκράτορας θα μπορούσε να έχει τουλάχιστον 50.000 πολεμιστές στα κάστρα.

Και όμως δεν διέθετε παρά μόνο 4.500 άνδρες, μαζί με τους ξένους. (Ο Μωάμεθ είχε μαζέψει Σέρβους, Αλβανούς, Τούρκους, τουλάχιστον 100.000 άντρες του- μερικοί μιλούν για 120.000).

Οι υπόλοιποι άνδρες στην πόλη τι έκαναν;

Μήπως ήταν αστράτευτοι μοναχοί, οι οποίοι αντί να πολεμούν, έκαναν ατελείωτες δεήσεις στον ιεχωβά για να σώσει την πόλη;

Την εποχή της Αλωσης υπήρχε έξαρση του μοναχισμού.

Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Αθωνα ήταν πρώτοι. Η Πόλη ήταν στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου μεταξύ ενωτικών και ανθενωτικών που, αν δεν προέκυπταν οι Τούρκοι, πιθανότατα θα ξεσπούσε. Οι καλόγεροι ήταν πολλοί, αλλά δεν πολεμούσαν. Αντίθετα με τους δυτικούς μοναχούς (βλέπε τάγμα τευτόνων ιπποτών), που μπορούν να φέρουν όπλα, οι ορθόδοξοι δεν μπορούν.

Η Αγιά Σοφιά, όπως και όλες οι εκκλησίες ήταν γεμάτες, πλην των γυναικόπαιδων, από μοιρολάτρες άντρες που περίμεναν να τους σώσει ο φυλετικός θεός των εβραίων Ιεχωβά. Ήταν τέτοια η θρησκολατρεία όπου το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού, αυτό ως προς τον αντρικό πληθυσμό, είχε βάλει τα καλογερικά ράσα.
Η Πόλη το 1453 είχε 300 μοναστήρια με 10.000 καλόγερους, που θα μπορούσαν να δώσουν 10.000 πολεμιστές.

Εντός των τειχών επίσης υπήρχαν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αμπέλια κλπ και οι αγρότες έκαναν με ασφάλεια τις εργασίες τους. Η Πόλη είχε και δύο τεράστιους ναυστάθμους και μεγάλες ανοικτές δεξαμενές, δηλαδή θεωρητικά θα μπορούσε να αντέξει μακροχρόνια πολιορκία, αν είχε άνδρες πολεμιστές.

Όταν στην Πύλη του Ρωμανού οι Τούρκοι άρχισαν να ανεβαίνουν πάνω και πέρασαν μέσα, έψαχναν τους αντίπαλους πολεμιστές και δεν πίστευαν ότι ήταν τόσοι λίγοι.

Ο Σφραντζής στο “Μικρό Χρονικό” αναφέρει ξεκάθαρα ότι στις λίστες των υπερασπιστών περιελάμβαναν ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΪΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ και τους υπολόγιζαν μέσα σε αυτούς που θα έπρεπε να λάβουν όπλα. Οι μοναχοί όμως δεν πολεμούσαν.

Ακόμη και ο Σχολάριος έγραφε: «ότι για να υπάρξει άμυνα της πόλης, πρέπει όλοι να δώσουν ό,τι έχουν από χρήματα, όλοι να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα, αυτά όμως να τα κάνουν διατηρώντας την ορθή πίστη, και σε κάθε περίπτωση χωρίς να κάθονται άπραγοι και απλά να κάνουν θείες λειτουργίες, γιατί στην περίπτωση αυτή, οι ψαλμωδίες χωρίς την γνήσια ευσέβεια ίσως να παροξύνουν τον Θεό».

Ο Γεννάδιος Σχολάριος βέβαια είχε κλειστεί στη Μονή Παντοκράτορα, που ήταν το αρχηγείο της ανθενωτικής παράταξης και προφήτευε την επικράτηση των Τούρκων, λόγω των αμαρτιών των κατοίκων της.

Κατά τον Σλουμπερζέ «μη έχον συνείδησιν του φοβερού υπό των Τούρκων κινδύνου … εβροντοφώνει αδιακόπως κατά του νέου καθεστώτος (ενωτικού) … προλέγων δια μυστηριωδών προφητειών το τέλος της Αυτοκρατορίας υπό θείας οργής… ενώ οι στασιασταί των οδών, άντρες και γυναίκες, μοναχοί και ιερείς, καλογραίαι και λαϊκοί …δεν έπαυον αναφωνούντες «θάνατος εις τους αζυμίτας και της ειδωλολατρείας αυτών» … και επικαλούνταν την Θεοτόκο που θα έδιωχνε τους Τούρκους.

Οι καλόγεροι της Πόλης κατά τον χρονογράφο της Άλωσης Δούκα ήθελαν να ανοίξουν τις πύλες μια ώρα αρχύτερα για να επαληθευτούν … οι προφητείες. Κατά τον Φραντζή οι ξένοι μισθοφόροι του Παλαιολόγου δεν πληρώνονταν καλά. Ο Παλαιολόγος ζήτησε χρυσάφι και ασήμι από τις εκκλησίες για να κόψει νόμισμα, αλλά του το αρνήθηκαν. Όταν ζητούσε στρατιώτες από τους υπηκόους του, παραπονιούνταν ότι «δεν αδειάζουν, γιατί έχουν δουλειές και πρέπει να βγάλουν το ψωμί τους».

Δύο απατεώνες της εποχής (Μανουήλ Ιάγαρης και μοναχός Νεόφυτος ο Ρόδιος) που τους ζητήθηκε να επισκευάσουν μέρος των κάστρων που καταστράφηκε από τα τούρκικα κανόνια , έκλεψαν τα χρήματα.

Ο μετέπειτα γνωστός περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι πλήθος ανθενωτικοί και κυρίως καλόγεροι λιποτακτούσαν και πήγαιναν με τους Τούρκους.

Από ένα νεόκτιστο οχυρό τόσκασε ένας καλόγερος ονόματι Πέτρος με άλλους 300, αλλαξοπίστησαν όλοι, αυτός ονομάστηκε Μεχμέτ και πήραν μέρος στην πολιορκία στο πλευρό των Τούρκων.

Αυτή ήταν η τραγωδία του Ελληνικού Έθνους την εποχή εκείνη.

Βλέπετε τίποτε κοινό με τους σημερινούς Έλληνες;

Οι Βυζαντινοί Έλληνες, ό,τι και να ήταν, ό,τι και να πίστευαν, είναι οι εξ αίματος πρόγονοί μας, οι παππούδες μας.

Έχουμε το ίδιο αίμα μ’ αυτούς. Μπορεί οι ίδιοι οι Βυζαντινοί να είχαν μία μειωμένη και ελαττωματική συνείδηση της Ελληνικής καταγωγής τους και να έδιναν μεγαλύτερη βαρύτητα στην θρησκεία. Μπορεί να έλεγαν είμαστε χριστιανοί, πιστεύουμε στον ιουδαίο θεό ιεχωβά, δεν είμαστε Έλληνες.

Ο Βυζαντινός πατριάρχης Γεώργιος Γεννάδιος, αυτός που πρόδωσε την Πόλη στους τούρκους, είχε δηλώσει: «είμαι χριστιανός, όχι Έλληνας». «Έλλην ων τη φωνή, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι, δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες’ αλλ’ από της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης. Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι.»

Την ίδια στιγμή ο Έλληνας Αυτοκράτορας, στον τελευταίο συγκινητικό λόγο του, αποκαλεί την Βασιλεύουσα «ελπίδα και χαρά πάντων των Ελλήνων».
Το αίμα είναι αίμα, η θρησκεία δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.

Ο διάσημος σέρβος σκηνοθέτης Εμίρ Κουστορίτσα, γιος του Μουράτ Κουστουρίτσα (δημοσιογράφου που εργαζόταν στην Γραμματεία Πληροφοριών του Σεράγεβο) και της Σένκα Νουμάνκαντιτς (δικαστική γραμματέας) μεγάλωσε ως το μοναχοπαίδι μιας μουσουλμανικής Βοσνιακής οικογένειας στη Γκόριτσα, μια γειτονιά στο Σεράγεβο της Βοσνίας. Την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου (Đurđevdan) το 2005 ο Εμίρ βαπτίστηκε ως μέλος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το όνομα Νεμάνια (Немања) στη μονή Σαβίνα του Μαυροβουνίου, κοντά στο Herceg Novi.

Δήλωσε: «μπορεί να ήμασταν μουσουλμάνοι για 250 χρόνια, αλλά πρώτα ήμασταν Ορθόδοξοι και βαθιά μέσα μας ήμασταν πάντα Σέρβοι, η θρησκεία δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Γίναμε μουσουλμάνοι μόνο για να γλιτώσουμε από τους Τούρκους».

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
autochthonesellhnes

ΠΗΓΗ

Δημοσιεύτηκε 18 hours ago από τον χρήστη Ομάς Ελλήνων Όλυμπος

Ετικέτες: Αρχαία Ελλάδα Αρχαίοι Έλληνες Αρχαιολογικά Ελλάδα αρχαιολογικά κόσμος