Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΑΘΑΡΙΑ




Ενδιαφέρουσες πληροφορίες 

για τα σκαθάρια


σκαθάρι
    Τα σκαθάρια είναι μια ομάδα εντόμων που ταξινομούνται βιολογικά με τη σειρά Coleoptera.
    Η λέξη "κολεόπτερα" προέρχεται από την ελληνική γλώσσα, το κολεός , που σημαίνει "θήκη" , και το πτερό , που σημαίνει "πτέρυγα" , ως "φτερούγα".
    Υπάρχουν περίπου 400.000 είδη σκαθαριών. ανακαλύπτονται συχνά νέα είδη.
    Αποτελούν περίπου το 40% όλων των ειδών εντόμων που έχουν περιγραφεί μέχρι τώρα και περίπου το 25% όλων των ζώων .
    Τα σκαθάρια βρίσκονται σχεδόν σε κάθε βιότοπο εκτός από τη θάλασσα και τις πολικές περιοχές.
    Τα περισσότερα είδη σκαθαριών ολοκληρώνουν τη ζωή τους σε ένα μόνο έτος . Ορισμένες, ιδιαίτερα μεγαλύτερες, ζουν για περισσότερο από ένα χρόνο, εκκολάπτονται το καλοκαίρι, μερικούς μήνες έως ένα χρόνο ή περισσότερο ως προνύμφη και στη συνέχεια αναδύονται για να αναπαραχθούν ως ενήλικες.
    σκαθάρια
    Οι βασίλισσες των τερμιτών  έχουν τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τα σκαθάρια ή τα έντομα στον κόσμο , με μερικές βασίλισσες να ζουν μέχρι 50 χρόνια .το βαρύτερο σκαθάρι , και μάλιστα το βαρύτερο  των εντόμων, είναι η προνύμφη του σκαθαριού γολιάθου Goliathus goliatus ), που μπορεί να φθάσει μάζα τουλάχιστον 115 γρ . Και μήκους 11,5 εκ. (4,5 ίντσες).
    Το  μακρύτερο σκαθάρι είναι το σκαθάρι Hercules ( Dynastes hercules ), με μέγιστο συνολικό μήκος τουλάχιστον 16,7 εκ. (6,6 ίντσες ) συμπεριλαμβανομένου του πολύ μακρού προθετικού κέρατος.
    χελκιού σκαθάρι
    Το μικρότερο που καταγράφτηκε σκαθάρι και από τα μικρότερα που ζουν ελεύθερα εντόμα, είναι το featherwing σκαθάρι  ( Scydosella musawasensis ) το οποίο μπορεί να μετρήσει τόσο λίγο όσο 0,325 χιλιοστά (0,0128 in) σε μήκος .
    Τα σκαθάρια είναι σαν όλα τα έντομα, έχουν κεφάλι, θώρακα και κοιλιά και έξι πόδια . Το σώμα τους τείνει να είναι πολύ στερεό και σκληρό.
    Τα ενήλικα σκαθάρια έχουν τροποποιημένα φτερά : το πρώτο ζευγάρι των πτερυγίων είναι μικρό και πολύ σκληρό και λειτουργεί ως προστατευτικό κάλυμμα για το δεύτερο ζευγάρι φτερών. Πολλά σκαθάρια μπορούν να πετάξουν με το δεύτερο ζευγάρι από τα φτερά τους .
    φτερά πασχαλίτσα
    Τα σκαθάρια συχνά έχουν ισχυρά σαγόνια.
    Τα σκαθάρια τρώνε κάθε είδους τρόφιμα . Τα περισσότερα είναι ειδικευμένα σε λίγα είδη, αλλά μερικά,, τρώνε πολλά πράγματα. Τα περισσότερα σκαθάρια τρώνε μέρη του φυτού, είτε φύλλα είτε σπόρους ή φρούτα ή ξύλο. Πολλά είναι αρπακτικά σε άλλα μικρά ζώα. Κάποια τρώνε μύκητες, και υπάρχουν πολλά είδη που τρώνε κοπριά. Μερικές φορές οι νύμφες τρώνε διαφορετικά τρόφιμα από ό, τι οι ενήλικες.
    σκαθάρια φαγητό
    Τα περισσότερα σκαθάρια επικοινωνούν με άλλα σκαθάρια με χημικά. Τα αρσενικά συχνά εντοπίζουν τα θηλυκά με τη μυρωδιά τους. Τα σκαθάρια συνήθως δεν μπορούν να δουν πολύ καλά. Μερικά σκαθάρια κάνουν ήχους, συνήθως ξύνοντας τα κομμάτια του στόματος μαζί ή τρίβοντας τα πόδια τους στο σώμα τους. Μερικά σκαθάρια που ζουν σε νεκρό ξύλο  κάνουν 
    δονήσεις παράγοντας ήχο. Ένας άλλος τρόπος που τα σκαθάρια βρίσκουν συζύγους παρατηρούνται στις πυγολαμπίδες που είναι βιοφωταυγείς, με κοιλιακά όργανα που παράγουν φως.
    Ο κύκλος ζωής ενός σκαθαριού είναι γνωστός ως πλήρης μεταμόρφωση, που σημαίνει ότι έχει τέσσερα πολύ διαφορετικά στάδια. Ενήλικα θηλυκά σκαθάρια μαζεύουν και γεννούν αυγά. Τα αυγά εκκολάπτονται σε στάδιο προνύμφης που είναι χωρίς πτερύγια. 
    Η τροφή των προνυμφών αυξάνεται και τελικά μετατρέπεται σε στάδιο νεογνών. Το νεογέννητο δεν κινείται ή τροφοδοτείται. 
    Τελικά το νεογνό μεταμορφώνεται σε ένα ενήλικο σκαθάρι.
    κύκλος ζωής σκαθαριών
    Η γονική μέριμνα βρίσκεται σε λίγα είδη σκαθαριών, ίσως για προστασία από δυσμενείς συνθήκες 
    και αρπακτικά ζώα.
    Τα σκαθάρια, τόσο ενήλικες όσο και προνύμφες, είναι τα θύματα πολλών θηρευτών ζώων,συμπεριλαμβανομένων θηλαστικών από νυχτερίδες, τρωκτικά, πουλιά, σαύρες , αμφίβια, ιχθύες , λιβελλούλες , ληστείες, μικρά σκουλήκια, μυρμήγκια , άλλα 
    σκαθάρια και αράχνες .
    Τα σκαθάρια χρησιμοποιούν ποικίλες προσαρμογές κατά των αρπακτικών για να αμυνθούν . Αυτά περιλαμβάνουν καμουφλάζ και μιμητισμό ενάντια στους αρπακτικούς που κυνηγούν από την όραση, την τοξικότητα και την αμυντική συμπεριφορά.
    Το καμουφλάζ είναι κοινό και διαδεδομένο ανάμεσα στις οικογένειες των σκαθαριών, ειδικά εκείνες που τρέφονται με ξύλο ή βλάστηση.
    σκαθάρι καμουφλάζ
    Ορισμένα σκαθάρια είναι αποτελεσματικά μιμητικά του Batesian (μορφή μιμητισμού όπου ένα αβλαβές είδος έχει εξελιχθεί για να μιμηθεί τα προειδοποιητικά σήματα ενός βλαβερού είδους) σφήκες .
    Η χημική άμυνα είναι σημαντική σε ορισμένα είδη, τα οποία συνήθως διαφημίζονται από χρώματα που προέρχονται από το χρώμα, όπου ο φωτισμός ή η αντίθεση του χρωματισμού προειδοποιεί τους αρπακτικούς. πολλά άλλα σκαθάρια και άλλα έντομα μιμούνται αυτά τα χημικά προστατευόμενα είδη.
    σκαθάρι-2
    Τα περισσότερα σκαθάρια είναι ενεργά τη νύχτα, αλλά μερικά είναι ενεργά στο φως της ημέρας (ειδικά αν έχουν χημική άμυνα).
    Πολλά είδη σκαθαριών πραγματοποιούν ετήσιες μαζικές κινήσεις οι οποίες ονομάζονται  μεταναστεύσεις . Αυτά τα μαζικά κινήματα μπορεί επίσης να είναι καιροσκοπικά, σε αναζήτηση τροφής, και όχι εποχιακά.
    Περίπου το 90% των ειδών των σκαθαριών εισέρχονται σε μια περίοδο ενήλικης διαπλάσεως , σε μια ήσυχη φάση με μειωμένο μεταβολισμό σε μια παλίρροια από δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες.
    Οι πυρκαγιές ( πηγολαμπίδες ) παράγουν μια χημική αντίδραση μέσα στο σώμα τους που τους επιτρέπει να ανάβουν . Αυτός ο τύπος παραγωγής φωτός ονομάζεται βιοφωταύγεια . Σε αντίθεση με έναν λαμπτήρα, ο οποίος παράγει πολύ θερμότητα
    εκτός από το φως, το φως της φωτιάς είναι το κρύο φως, χωρίς να χάνεται πολύ ενέργεια ως θερμότητα.
    φωτιά
    Το σκαθάρι τίγρης, σε σχέση με το μέγεθός του, είναι από τα ταχύτερα πλάσματα στη Γη . Το γρηγορότερο είδος, το σκαθάρι τίγρης, Cicindela hudsoni , μπορεί να τρέξει με ταχύτητα 9 km / h (5,6 mph), ή περίπου 125 σωματικά μήκη ανά δευτερόλεπτο. Ο ταχύτερος άνθρωπος μπορεί να κάνει περίπου πέντε σωματικά μήκη. Για να πάρει το σπριντ χρυσό από το τίγρη σκαθάρι, ένα άτομο θα χρειαστεί να χτυπήσει 770 χιλιόμετρα (480 μίλια) ανά ώρα.
    Τα σκαθάρια  Ηρακλής μπορούν να ανυψώσουν 850 φορές το βάρος τους . Αυτό ισοδυναμεί με έναν άνθρωπο που σηκώνει 10 ελέφαντες.
    Μια μελέτη που διερεύνησε την ύψος πτήσης της πασχαλίτσα  των ειδών Coccinella septempunctata και Harmonia axyridis χρησιμοποιώντας ραντάρ έδειξε ότι, ενώ η πλειοψηφία σε πτήση πάνω από μια ενιαία θέση ήταν 150 - 195 m (490 έως 640 πόδια) πάνω από το επίπεδο του εδάφους, μερικά έφθασε υψόμετρα άνω 1100 m (3600 ft).
    Οι  σκαραβαίοι κρατούσαν θρησκευτικούς και πολιτιστικούς συμβολισμούς στην Παλαιά Αίγυπτο, την Ελλάδα και κάποιους σαμανιστικούς πολιτισμούς του Παλαιού Κόσμου.
    scarab σκαθάρι
    Η συλλογή σκαθάρων έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στη βικτοριανή εποχή.
    Πολλά σκαθάρια έχουν όμορφη και ανθεκτική elytra που έχουν χρησιμοποιηθεί ως υλικό στις τέχνες , με το σκαθάρι το καλύτερο παράδειγμα.
    Μερικές φορές, τα σκαθάρια ενσωματώνονται σε τελετουργικά αντικείμενα λόγω της θρησκευτικής τους σημασίας.
    Ολόκληρα τα σκαθάρια, είτε είναι είτε είναι εγκλεισμένα σε καθαρό πλαστικό, γίνονται σε αντικείμενα που κυμαίνονται από φθηνά σουβενίρ , όπως μπρελόκ, μέχρι κοσμήματα με φτηνές τέχνες .
    Τα σκαθάρια είναι τα έντομα που καταναλώνονται περισσότερο , με περίπου 350 είδη που χρησιμοποιούνται ως τρόφιμα, συνήθως στο στάδιο των προνυμφών .
    Στην Ιαπωνία η πρακτική της διατήρησης κέρατων σκαθάρια και σκαθαριών είναι ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των νεαρών αγοριών. Τέτοια είναι η δημοτικότητα στην Ιαπωνία που αναπτύχτηκαν  μηχανήματα αυτόματης διανομής ζωντανών σκαθάρια  το 1999, καθένα από τα οποία περιείχε μέχρι και 100 σκαθάρια.
    Τα σκαθάρια μάχης χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία και τυχερά παιχνίδια. Αυτό το άθλημα εκμεταλλεύεται την εδαφική συμπεριφορά και τον αντισταθμιστικό ανταγωνισμό ορισμένων ειδών μεγάλων σκαθαριών.
    Interesting facts about beetles | Just Fun Facts

    Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

    ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΟΡΑ--Fooled by Nature - Beaver Dams




    Στη σειρά των ζώων του πλανήτη μας, "Fooled by Nature", οι κάστορες δημιουργούν φράγματα για να κάνουν το σαλόνι τους να συλλέγει περισσότερο νερό. Ένας κάστορας μπορεί να κόψει περίπου 200 δέντρα ετησίως και καθημερινά μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 500 κιλά...
    Με αυτά φτιάχνει τα περίφημα φράγματά του και το πολυδαίδαλο σπίτι του...
    Τρώει τις φλούδες από τους αποθηκευμένους κορμούς δέντρων που το νερό κρατά φρέσκους ....
    ¨Ένα υπέροχο video, με δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων..

    ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΝ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΞΕΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΥΤΙ;

    Τι πρέπει να κάνω αν μπει ένα ξένο αντικείμενο στο αυτί;

    Doctor looking in boys ear

    Ένα ξένο αντικείμενο στο αυτί μπορεί να προκαλέσει πόνο και απώλεια ακοής. Συνήθως, μπορείτε να αντιληφθείτε ότι ένα ξένο αντικείμενο έχει κολλήσει στο αυτί σας. Ομως, τα μικρά παιδιά πολλές φορές δεν μπορούν.

    Αν ένα αντικείμενο σφηνωθεί στο αυτί, πρέπει να ακολουθήσετε τα εξής βήματα:
    Μην εξετάσετε το αυτί με οποιοδήποτε εργαλείο. Μην επιχειρήσετε να αφαιρέσετε το ξένο αντικείμενο «ανιχνεύοντας» με μια μπατονέτα, ένα σπίρτο, ή οποιοδήποτε εργαλείο. Αν κάνετε κάτι τέτοιο διακινδυνεύετε να πιέσετε το αντικείμενο ακόμα πιο βαθιά στο αυτί και να βλάψετε τις εύθραυστες δομές του μέσου αυτιού.
    Αφαιρέστε το αντικείμενο, αν αυτό είναι δυνατόν. Αν το αντικείμενο είναι ευδιάκριτο ή εύπλαστο και μπορεί να πιαστεί εύκολα, δοκιμάστε να το αφαιρέσετε με λαβίδα, κάνοντας πάντα πολύ απαλές κινήσεις.
    Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε τη βαρύτητα. Γείρετε το κεφάλι προς την πλευρά που είναι το αυτί που έχει το πρόβλημα και προσπαθήστε να αποσπάσετε το αντικείμενο.

    Χρησιμοποιήστε λάδι αν πρόκειται για έντομο. Αν το ξένο αντικείμενο είναι έντομο, γείρετε το κεφάλι του ατόμου, ώστε το αυτί που βρίσκεται το έντομο να είναι προς τα πάνω. Προσπαθήστε να κάνετε το έντομο να επιπλεύσει ρίχνοντας στο αυτί ελαιόλαδο. Το λάδι πρέπει να είναι ζεστό αλλά σε καμία περίπτωση καυτό. Οπως ρίχνετε το λάδι προσπαθήστε να διευκολύνετε την είσοδό του, ισιώνοντας την δίοδο του αυτιού. Τραβήξτε απαλά το λοβό του αυτιού προς τα πίσω και προς τα πάνω για έναν ενήλικα, ή προς τα πίσω και προς τα κάτω αν πρόκειται για παιδί. Μην χρησιμοποιείτε λάδι για να αφαιρέσετε αντικείμενο από το αυτί, παρά μόνο αν πρόκειται για έντομο. Μην χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο αν υπάρχει οποιαδήποτε υποψία διάτρησης του τυμπάνου, πόνος ή αιμορραγία.
    Εάν όλες οι παραπάνω μέθοδοι αποτύχουν ή το άτομο συνεχίσει να αισθάνεται πόνο στο αυτί, ή έχει μειωμένη ακοή ή την αίσθηση ότι κάτι έχει κολλήσει μέσα στο αυτί του, τότε ζητήστε ιατρική βοήθεια.


    ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
    http://diasostesrodou.blogspot.gr/

    ΟΙ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ...

    Οι Ενοχλητικοί…

    2 άνδρες που κάνουν ησυχία




    Το δυσδιάκριτο σύμπτωμα της διάλυσής μας

    Όπως η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της με περίπου 1500 χιλιόμετρα την ώρα χωρίς να μας γίνεται αντιληπτό, έτσι και οι παγκόσμιες εξελίξεις τρέχουν ιλιγγιωδώς αλλά είναι σχεδόν απίθανο να γίνουν αντιληπτές από τον καθημερινό άνθρωπο που αγωνίζεται να κερδίσει τη βιοτή του.
    Απαιτεί συστηματική παρατήρηση και μια καλώς εννοούμενη εμμονή με το διάβασμα για να μπορέσεις να διακρίνεις τι ακριβώς συμβαίνει.
    Φυσικά, αυτό που θα συμπεράνεις τότε θα είναι και αναπόφευκτα υποκειμενικό. Όμως, καλύτερα να σχηματίσεις μια υποκειμενική άποψη με πολλά λάθη παρά να είσαι σε πλήρη σύγχυση και ακηδία, αναλωνόμενος σε ανοησίες και τηλεοπτικά απορρίμματα.
    Μια τέτοια ας πούμε υποκειμενική διαπίστωση, με όσα λάθη εμπεριέχει, είναι πως τα Έθνη πλέον ενοχλούν τους Άρχοντες του Κόσμου τούτου.
    Τα Έθνη αποτελούν τροχοπέδη στην αναδιάταξη των συνόρων και στην αναδιαμοίραση των σφαιρών επιρροής.
    Επίσης, εμποδίζουν την ανακατανομή πλούτου και ακόμη περισσότερο τη δημιουργία νέων πληθυσμιακών ομάδων που θα αποδέχονται να δουλέψουν για πολύ λιγότερα χρήματα.
    Τα Έθνη είναι γενικώς ένα ενοχλητικό εμπόδιο, διότι κρατάνε μεγάλες ανθρώπινες ομάδες συνδεδεμένες μέσω αξιακών συστημάτων. Διατηρούν το αίσθημα της ιδιοκτησίας γης και μειώνουν την ασυδοσία της εξουσίας εις βάρος των αδυνάμων.
    Ο παραδοσιακός και λαϊκά εκφραζόμενος πατριωτισμός είναι ένα φυσικό αίσθημα εκτίμησης για τα κοινά στοιχεία που μοιράζεται κάθε κοινότητα. Γλώσσα, ιστορία, ήθη και έθιμα.
    Αυτά είναι ο συνεκτικός δεσμός που διακρίνουν τον Πατριωτισμό ως την Υγιή έκφραση του ανθρώπινου συναισθήματος υπέρ της καθημερινότητάς του ΚΑΙ ΑΠΕΧΕΙ ΠΑΡΑΣΑΓΓΑΣ από τον Εθνικισμό.
    Ο Εθνικισμός, αν και βασίζεται στην αγάπη για τα πατρώα, αναπόφευκτα υποπίπτει στα θολά νερά του Σοβινισμού - της υπεροχής και της επιβολής στα άλλα Έθνη ή ανθρώπινες ομάδες.
    Το Ελληνικό Έθνος, με βάση τις τάσεις που μπορούν να διαγνωστούν, είναι ξεκάθαρα ένα ενοχλητικότατο εμπόδιο στη διαδικασία αναδιαμόρφωσης των σφαιρών επιρροής, της ανα-διαμοίρασης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της ελαχιστοποίησης του εργατικού κόστους.
    Με αυτήν τη Λογική θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να αποσαθρωθεί και αν γίνεται με το τον πιο αθόρυβο και ευγενικό τρόπο ώστε να μην «κουράσει» με τις αντιδράσεις του, καθώς ζει στο πλέον κρίσιμο στρατηγικό σημείο της υδρογείου και αυτό από μόνο του είναι ΚΙΝΗΤΡΟ για απίστευτους βυζαντινισμούς.
    Εάν υποθέσουμε ότι αυτή η οπτική είναι μέσες άκρες σωστή, τότε θα έπρεπε να συσχετίζεται με κάποιες ενέργειες που να επιβεβαιώνουν τον σχεδιασμό.
    Θα έπρεπε να υπάρχουν αναγνώσιμα σημάδια = Για παράδειγμα: οποιαδήποτε πράξη, νομοθέτημα, κοινωνική τάση, διαδιδόμενο συστηματικά ιδεολογικό σύστημα, μόδα, διακήρυξη ή ακτιβισμός - που ΣΥΝΑΔΕΙ με την απομείωση του εθνικού συστήματος αξιών, ηθών και εθίμων αλλά και της ίδιας της γλώσσας με σαφή χτυπήματα κατά της Ιστορικής μνήμης και της ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΟΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ως ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ - δε θα ήταν πλέον τόσο τυχαία!!
    Συμβαίνει κάτι τέτοιο;
    Υπάρχουν τέτοιες τάσεις που να μπορούν να εντοπιστούν ως φέρουσες συγκεκριμένη πρόθεση;
    Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός;
    Μήπως όλα είναι στο μυαλό μας τελικά ή απλά αν είσαι παρατηρητικός θα δεις την ανεπαίσθητη κίνηση ενός ολόκληρου συστήματος;
    Θυμίζουμε ότι “…κι’ όμως η γη γυρίζει”, και γυρίζει με 1500 χιλιόμετρα την ώρα!
    http://www.macroskopio.gr/el

    ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ

    Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι

    Γράφει η Σοφία Ντρέκου,

    Το να κρατάμε το νου μας στον Άδη 
    είναι μια πρόσκληση στις πιο σκοτεινές 
    αβύσσους της ύπαρξής μας. 
    Μια πρόσκληση απογύμνωσης της ψυχής μας 
    και έκθεσής της στις ακτίνες της θείας αγάπης.
    Αν γίνουμε μέτοχοι αυτής της κατάστασης 
    θα μπορέσουμε να υποψιαστούμε την υπερβατική 
    κατάσταση και να αναφωνήσουμε:
    «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

    Το προσευχόμενο πρόσωπο για τον Άγιο Σιλουανό (1866 - 1938) 

    Ένας φίλος μου είχε ένα όνειρο. Ήταν ένα όνειρο στις μαργαριταρένιες πύλες, με την αναπόφευκτη συνέντευξη στον άγιο Πέτρο. Ο άγιος Πέτρος είπε πως θα έκανε ένα γύρο με το φίλο μου: ένα είδος εισαγωγικής περιήγησης. Όταν όμως έφθασαν στον ουρανό και κοίταξαν πάνω από τον τοίχο, μπόρεσαν να βρούνε όλους κι όλους δύο αγγέλους που σεργιάνιζαν τριγύρω με τρόπο ακατάστατο, ενώ ολόκληρος ο χώρος ήταν άδειος. «Που είναι όλοι τους;» , ρώτησε ο φίλος μου. «Α!», είπε ο άγιος Πέτρος. «Κάθε ένας που έπρεπε να είναι εδώ, είναι από εκείνους που βοηθούν τον κόσμο που βρίσκεται στο άλλο μέρος.» 
    Αυτό θυμίζει μια ιστορία που είπε ο στάρετς Σιλουανός, ο Ρώσος άγιος άνθρωπος που πέθανε το 1938 στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στο Όρος Άθως. Ο Σιλουανός είχε μια συζήτηση με έναν αυστηρό ερημίτη. Ο ερημίτης δήλωνε με προφανή ικανοποίηση: «Ο Θεός θα τιμωρήσει όλους του άθεους. Θα καίγονται στο αιώνιο πυρ.» Εμφανώς αναστατωμένος ο Σιλουανός είπε: «Πες μου, αν υποτεθεί ότι πήγαινες στον παράδεισο, και από κει κοιτούσες κάτω και έβλεπες κάποιον να καίγεται στη φωτιά της κόλασης - θα αισθανόσουν ευτυχής;». «Είναι αναπόφευκτο. Το φταίξιμο θα είναι δικό τους.» είπε ο ερημίτης. Ο στάρετς απάντησε «Η αγάπη δεν μπορεί να το αντέξει. Πρέπει να προσευχόμαστε για όλους».
     

    Για τον Σιλουανό, το προσευχόμενο πρόσωπο μπορεί να ενσωματώσει κάθε πρόσωπο και κάθε πράγμα. Τίποτε δεν του είναι αλλότριο. Πίστευε ότι ο Θεός αγαπάει το κάθε τι. Πρόκειται για ένα όραμα της κοσμικής ενότητας. Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν οράματα κοσμικής ενότητας και αυτά είναι συχνά κοινότοπα, όμως εκείνο του Σιλουανού ήταν διαφορετικό. Γιατί η δική του κοσμική ενότητα ήταν ριζωμένη στην προσευχή και στη γνώση ότι δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη του Θεού, επειδή αυτή αγκαλιάζει τον καθένα, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνους που έχουν απορρίψει το Θεό. «(ο Θεός) πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθειν». (Α Τιμ. β' 4)

    Για τον Σιλουανό «να προσεύχεται κανείς για όλους» σημαίνει να κλαίει για τον κόσμο, γνωρίζοντας πόσο πολύ αγαπάει ο Θεός τη δημιουργία Του, γνωρίζοντας μια αγάπη χωρίς όρια. Έμαθε να υποφέρει μαζί με τον κόσμο και παρ' όλα αυτά να μην απελπίζεται. Για τον Σιλουανό η προσευχή του ήταν μέρος του κανόνα ενός ασκητού που ζει μέσα στην Ορθόδοξη ρωσική παράδοση, όμως η προσευχή αυτή έχει σημασία για όλους τους χριστιανούς.

    Αντελήφθη ότι ο Θεός του έλεγε: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»: Να βρίσκεσαι στον τόπο της απελπισίας και όμως να μην απελπίζεσαι. Σταύρωση - Ανάσταση. Το Πάθος συνδεδεμένο με την Ανάσταση και αντίστροφα: Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι.[1] 

    Συγκριτικά η Εξίσωση του Αϊνστάϊν E=mc2 
    και ο Λόγος του Αγίου Σιλουανού 

    «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» 

    Ο άγιος Σιλουανός διδάχθηκε και δίδαξε: «Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» και ο π. Σωφρόνιος γράφει επ’ αυτού: «Στην αρχή του εικοστού αιώνος «εγένετο ρήμα Κυρίου» στον μακάριο Γέροντα Σιλουανό: «Κράτα τον νουν σου στον άδη και μην απελπίζεσαι». Την ακριβή ημερομηνία του γεγονότος αυτού δεν την έμαθα ποτέ. Ίσως να συνέβη το έτος 1906.
    • Ένα περίπου χρόνο πριν, το 1905, έγινε γνωστή στον κόσμο η Εξίσωση του Αϊνστάϊν: E=mc2. Η τελευταία αυτή έθεσε το θεμέλιο στη σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία. Αφενός μεν άνοιξε κολοσσιαίες πηγές ζωτικής ενέργειας, αφετέρου δε ήταν η αφετηρία για την προετοιμασία του «αποκαλυπτικού» πυρός που είναι έτοιμο να καταβροχθίσει κάθε ίχνος ζωής επάνω στη Γη. (βλ. Β’ Πέτρ. γ’ 7, Β' Θεσσ. α’ 8, Εβρ. ι' 27, Λουκ. κα' 35).
    Ο λόγος όμως που δόθηκε στον Σιλουανό, ανυπέρβλητος κατά την αξία του, αποτελεί για πολλούς πιστούς καθοδηγητικό αστέρα προς την ασάλευτη Βασιλεία (βλ. Εβρ. ιβ’ 28). Ως προς το πνεύμα, το περιεχόμενο του λόγου αυτού μοιάζει προς τη διδασκαλία των αρχαίων Πατέρων της Αιγύπτου: Αντωνίου, Μακαρίου, Σισώη, Ποιμένος, των μεγάλων, και πολλών άλλων λιγότερο γνωστών, αλλά ίσως όχι λιγότερο μεγάλων ως προς τα έργα τους.

    Ο λόγος του Χριστού «και μην απελπίζεσαι» δόθηκε δια του Αγίου Σιλουανού στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από γενική απόγνωση, εξαιρετικά βαρειά. Οι άνθρωποι του αιώνα μας συχνά, παρά τη θέληση τους, γίνονται ηθικοί συνεργοί σε ατέλειωτες τοπικές ή και παγκόσμιες ακόμη αδελφοκτονίες. Ως τέτοιοι, αμετανόητοι ηθικοί συνεργοί, στερούνται, κατά φυσικόν τρόπο, την χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν πλέον να πιστέψουν στην αθανασία τους δια της αναστάσεως. Αληθινά, και ούτε την επιθυμούν.


    Ακριβώς σε αυτή την αυτοκαταδίκη σε πλήρη μετά θάνατον εκμηδένιση έγκειται η πνευματική ουσία της απογνώσεως.

    Όταν ο Σιλουανός έλαβε τον λόγο από τον Κύριο, τον εφάρμοσε ολοκληρωτικά στη ζωή του. Να πώς γράφει ο ίδιος γι’ αυτό: «Άρχισα να πράττω όπως διδάχθηκα από τον Κύριο, και ο νους μου καθαρίσθηκε και το Πνεύμα μαρτυρούσε τη σωτηρία». «Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον Μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί Με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν (ήδη) εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν. ε’ 24)»[2] 

    Το «κόλπο» 

    Υπάρχει «κόλπο» που βγάζει τον θνητό έξω από το βεληνεκές του εχθρού, έξω από την εμβέλεια των πειρασμών ακόμη κι έξω από τον χώρο όπου ισχύουν οι πνευματικοί νόμοι!!!

    Όταν προσεγγίζει κανείς, όσο μπορεί, όσο αντέχει, όσο του αντιστοιχεί υπαρξιακά, έστω και λίγο, τον τρόπο αυτοσυνειδησίας που συνοψίζει ο άγιος Σιλουανός με την προτροπή:
    «Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» τότε συμβαίνει αυτό που τόσο ωραία περιγράφει ο άγιος Παΐσιος: «Ο διάβολος συμμαζεύει τα ταγκαλάκια του και γίνεται μαύρος καπνός και δεν κουνιέται από την κόλαση (αλλά κάνει εκεί τον κανόνα του μήπως και μετανοήσει, εάν είναι δυνατόν) και αφήνει τα πλάσματα του Θεού ήσυχα.
    Τότε πια θα πάψουν να λειτουργούν και οι Πνευματικοί νόμοι».

    Α: «Καλό! … Μόνο που θέλει γερά νεύρα».
    Β: «Μάλλον αυτό - η όποια προσπάθεια να πλησιάζει κανείς προς το ''κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι'' - θεραπεύει και δυναμώνει τα νεύρα ...».

    Γράφει ο π. Σωφρόνιος: «Έλεγε ο Γέροντας ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εγγίζουν τα όρια αυτά λιγοψυχούν, φρίττουν και δεν αντέχουν. Να γιατί ο Μέγας Σισώης διατύπωνε, σχετικά με αυτό, το ερώτημα: «Τις δύναται βαστάσαι τον λογισμόν Αντωνίου;

    Πλην οίδα άνθρωπον (πρόκειται για τον ίδιο) ότι μετά καμάτου δύναται βαστάσαι τον λογισμόν αυτού».

    Διευκρίνιζε ο Γέροντας Σιλουανός ότι ο Σισώης είχε υπ’ όψιν του τον λογισμό εκείνο που διδάχθηκε ο Μέγας Αντώνιος από τον τσαγκάρη της Αλεξάνδρειας: «...ως ανίσταμαι το πρωί καθίσαι εις το εργόχειρον μου, λέγω εις εαυτόν ότι πάσα η πόλις αύτη, από μικρού έως μεγάλου αυτών, εισέρχονται εις την Βασιλείαν δια τας δικαιοσύνας αυτών, εγώ δε μόνος κληρονομώ την κόλασιν δια τας αμαρτίας μου· και πάλιν οψέ, πριν κοιμηθώ, λέγω τον αυτόν λόγον· οι πάντες σώζονται, εγώ δε μόνος απόλλυμαι». 

    Στον Μέγα Αντώνιο, τον θεμελιωτή του ανατολικού μοναχισμού και καθηγητή της ερήμου, δόθηκε μαζί με τη νόηση και η δύναμη να βαστάζει αυτό τον λογισμό. Και δίδαξε την εργασία αυτή σε ασκητές ικανούς να λάβουν όχι γάλα αλλά στερεά τροφή.

    Από αυτόν παρέλαβαν την επιστήμη αυτή και οι άλλοι μεγάλοι Πατέρες της ερήμου και την έδωσαν ως ανεκτίμητο θησαυρό, κληρονομιά στις επερχόμενες γενεές.

    Η εργασία αυτή παίρνει στην πρακτική κάθε ασκητή ιδιαίτερη λεκτική διατύπωση, ενώ ουσιαστικά παραμένει η ίδια. Έτσι, ο Ποιμήν ο Μέγας έλεγε στους μαθητές του: «Πιστεύσατε τέκνα! Εις τον τόπον όπου βάλλεται ο σατανάς, εκεί βάλλομαι». 
    Έλεγε ο μακάριος Γέροντας Σιλουανός ότι πολλοί ασκητές, όταν πλησιάσουν αυτή την κατάσταση –απαραίτητη για την κάθαρση από τα πάθη– απελπίζονται, και γι’ αυτό δεν μπορούν να προχωρήσουν.

    Όποιος όμως γνωρίζει ότι «ο Κύριος απείρως μας αγαπά», αποδιώκει την καταλυτική ενέργεια της τέλειας απογνώσεως και γνωρίζει με σοφία να ίσταται επί του χείλους της [απογνώσεως] και με τη δύναμη των φλογών του άδη να κατακαίει μέσα του κάθε πάθος, και δεν γίνεται θύμα της απογνώσεως: «Και μην απελπίζεσαι».[3] 

    Σε τί όμως συνίσταται η ουσία της υποδείξεως του Θεού πρός τον πατέρα Σιλουανό; 

    «Στο ότι από τη στιγμή εκείνη αποκαλύφθηκε στην ψυχή του -και αυτό δεν έγινε αφηρημένα ή διανοητικά αλλά υπαρξιακά- ότι ρίζα όλων των αμαρτιών και ο σπόρος του θανάτου είναι η υπερηφάνεια κι ότι ο Θεός είναι ταπείνωση. Γνώρισε ότι εκείνη η απερίγραπτα γλυκειά και μεγάλη ταπείνωση του Χριστού, που του δόθηκε να βιώσει την ώρα της Εμφανείας, είναι αναφαίρετο ιδίωμα της Θείας αγάπης, του Θείου Είναι. Γι' αυτό, όποιος επιθυμεί να ενωθεί με τον Θεό, πρέπει να ντυθεί την ταπείνωση. Κατάλαβε αληθινά από εκείνη τη στιγμή ότι όλη η άσκηση πρέπει να κατευθύνεται στην απόκτηση ταπεινώσεως.»[4] 

    Η απόγνωση και ο κόσμος των αισθήσεών μας 

    Όταν βυθιζόμαστε στην απόγνωση, όταν παραλύει ο κόσμος των αισθήσεών μας, όταν κατακλυζόμαστε από μια ζοφερή μαυρίλα, από τη βεβαιότητα του αδιεξόδου από τη διάψευση και της παραμικρής ελπίδας, όταν νιώθουμε ανήμποροι να αντιδράσουμε στη δοκιμασία, όταν έχει γκρεμιστεί κάθε ίχνος αισιόδοξης προοπτικής, τότε θα μπορούσαμε να ψιθυρίσουμε ότι η ψυχή μας ζει στον Άδη, ότι η θλίψη και η οδύνη της καρδιάς μας μοιάζουν με ατομική βόμβα που περιμένει αργά και κυνικά την πυρηνική σχάση του βαθύτερου είναι μας και την έκλυση εκατοντάδων μιλισίβερτ συσσωρευμένου πόνου που θα μπορούσε να παρομοιαστεί μόνο με το φαινόμενο της ηφαιστειακής έκρηξης ή της μαύρης τρύπας. 

    Είμαστε ανάπηροι 

    Τότε, στα χρόνια των μεγάλων Πατέρων της ερήμου, γύρω στο 300 μ.Χ., αυτό το «κόλπο», ήταν η στερεά τροφή για προχωρημένους ασκητές, στην εποχή μας όμως, που οι περισσότεροι από μας, είμαστε ανάπηροι για παραδοσιακή άσκηση, νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές, που τόσο δυσκολευόμαστε να αξιοποιήσουμε την υπακοή, και απλώς, σχεδόν ηδονικά, εθιζόμαστε, να βουλιάζουμε στην κατάθλιψη και τη «νηφάλια» απελπισία, αυτό το «κόλπο», είναι ίσως το μόνο όπλο που επιτρέπει σε κάθε ταλαίπωρος θνητός να βρίσκει το δρόμο του για τη θεραπεία, για τη σωτηρία, για τον Χριστό που είναι «η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή».

    Παραπομπές: 

    [1] «Το προσευχόμενο πρόσωπο για τον Άγιο Σιλουανό» Περιοδικό «Σύναξη», τεύχος 112, (Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα) σελίδες 42,43. Κρίστοφερ Λιούις, «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». alliotikathriskeytika
    [2]Αρχ. Σωφρονίου, ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ, εκδ. Έσσεξ 2010, σελ. 348-349
    [3] «Το κόλπο» (Αρχ. Σωφρονίου, Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ, εκδ. Έσσεξ 2011, σελ. 268-270) dip88.blogspot.gr
    [4]«Σε τί όμως συνίσταται η ουσία της υποδείξεως του Θεού πρός τον πατέρα Σιλουανό;» Γέροντος Σωφρονίου του Essex, Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, εκδ. Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου Essex, Ι' έκδοση, Essex 2003, σελ. 50-51. vardavas.blogspot.gr
    [5]Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google.
    [6] Πηγή: αέναη επΑνάσταση | www.sophia-ntrekou.gr


    (δείτε στην πηγή και σχετικά με το θέμα βίντεο)

    http://koukfamily.blogspot.gr/

    ΟΙ 18 ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ !

    Οι 18 μοναδικές ιδιότητες της Ελληνικής γλώσσας!


    Του Ἀντώνη Ἀντωνάκου, φιλολόγου – ἱστορικοῦ

    Οι ιδιότητες αυτές, πολύ περιληπτικά, είναι οι εξής:

    1. Ἡ μόνη γλῶσσα στὸν κόσμο ποὺ ὁμιλεῖται συνεχῶς ἐπὶ 4000 ἔτη. Ὅλες οἱ ὁμηρικὲς λέξεις ἔχουν διασωθεῖ στὴν παραγωγὴ τῶν λέξεων καὶ κυρίως στὰ σύνθετα. Π.χ. μπορεῖ σήμερα νὰ λέμε νερό (ἐκ τοῦ νηρόν, ἐξ οὗ καὶ Νηρηίδες, Νηρεὺς κ.λπ.), ἀλλὰ τὰ σύνθετα καὶ τὰ παράγωγα θὰ εἶναι μὲ τὸ ὕδωρ (ὑδραυλικός, ὑδραγωγεῖο, ὕδρευση, ἐνυδρεῖο, ἀφυδάτωση, κ.λπ.) Ἢ τὸ ρῆμα δέρκομαι βλέπω, ποὺ ἔχει διασωθεῖ στὸ ὀξυδερκής. 

    2. Ἔξυπνοι τόνοι καὶ ἔξυπνα γράμματα. Οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα ἀλλὰ καὶ τὰ φωνήεντα εἶναι πολὺ σημαντικοὶ παράγοντες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, γιατί, ἂν ἀλλάξει ἕνα πνεῦμα ἢ ἕνας τόνος ἢ ἕνα φωνῆεν, αὐτομάτως ἔχουμε διαφορετικὴ σημασία. Π.χ. τὸ ρῆμα εἴργω (μὲ ψιλὴ) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν εἴσοδο, ἐνῷ μὲ δασεῖα (εἱργνύω) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν ἔξοδο (κάθειρξις). Σῦρος (μὲ περισπωμένη) εἶναι τὸ νησί, ἐνῷ Σύρος (μὲ ὀξεῖα), εἶναι ὁ κάτοικος τῆς Συρίας. Ἡ λέξη φορὰ (μὲ ὄμικρον) σημαίνει τὴν κατεύθυνση ἑνὸς πράγματος, ἡ λέξη φωρά (μὲ ὠμέγα καὶ ὀξεῖα) σημαίνει τὴν κλοπή, ἐνῷ φωρᾷ (μὲ ὠμέγα, περισπωμένη καὶ ὑπογεγραμμένη) σημαίνει ζητεῖ. 

    3. Ὁ τονισμὸς δημιουργεῖ θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ ἔννοια.Παράδειγμα, ἡ λέξη ἔργον συντιθέμενη μὲ ἕνα συνθετικὸ ἀποδίδει ἰδιότητα δημιουργώντας τὴν κατάληξη -ουργός. Καὶ ἐδῶ ἔρχεται τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἑλληνικῆς ἡ ὁποία προστάζει: Ἐὰν τὸ ἔργο εἶναι γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων, τότε τονίζεται ἡ λήγουσα, ὅπως μελισσουργός, δημιουργός, σιδηρουργός. Ὅταν ὅμως εἶναι πρὸς…βλάβην τῶν ἀνθρώπων, ὁ τονισμὸς ἀνεβαίνει στὴν παραλήγουσα π.χ. κακοῦργος, πανοῦργος, ραδιοῦργος. 

    4. Ἡ σοφία. Ἡ γλῶσσα μας ἔχει λέξεις ποὺ περικλείουν, πραγματικά, ὁλόκληρη φιλοσοφία. Π.χ. ἡ λέξη βίος ἀναφέρεται στοὺς ἀνθρώπους ἐνῷ ἡ λέξη ζωὴ στὰ ζῶα, ἡ λέξη φθόνος ἐκ τοῦ φθίνω ποὺ σημαίνει, σβήνω, χάνομαι, ὁπότε ἐπισημαίνεται ἡ ἠθικὴ διδασκαλία τῆς λέξεως αὐτῆς ποὺ μᾶς προστάζει νὰ μὴν φθονοῦμε τοὺς ἄλλους, διότι ὅποιος φθονεῖ τότε φθίνει συνεχῶς, σβήνει καὶ στὸ τέλος χάνεται. 

    5. Ὁ λακωνισμός, δηλαδὴ ὁ σύντομος, περιεκτικὸς καὶ φιλοσοφημένος λόγος. Ὅταν σὲ μιὰ φράση δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ προσθέσουμε οὔτε νὰ ἀφαιρέσουμε κάτι, τότε ἔχουμε τὴν ὑψίστη τελειότητα, τὴν ὑψίστη σοφία. Π.χ. τὸ «μηδὲν ἄγαν», στὸ ὁποῖο, ἂν ἀφαιρέσουμε τὴ μία ἀπὸ τὶς δύο λέξεις, ἡ ἄλλη μόνη της δὲν σημαίνει κάτι, ἐνῷ, ἂν προστεθεῖ ἕνα ρῆμα, ἡ φράση θὰ χάσει τὴ γενικότητά της. 

    6. Ἡ κυριολεξία. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα διαθέτει μιὰ λέξη γιὰ τὸ κάθε τι. Ἀκόμη κι ἂν φαίνεται ὅτι κάποιες λέξεις σημαίνουν τὸ ἴδιο πρᾶγμα, στὴν πραγματικότητα ὑπάρχουν λεπτὲς νοηματικὲς διαφορές. Γι’ αὐτό, οὐσιαστικῶς, στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ὑπάρχουν συνώνυμα. Π.χ. στὴν ἀρχικὴ μορφὴ τῆς γλώσσας μας ὑπῆρχαν τρία ρήματα γιὰ τὸ ἀνακατεύω. Τὸ κεράννυμι (ἀνακατεύω δύο ὑγρὰ καὶ δημιουργῶ μιὰ νέα χημικὴ ἕνωση, π.χ. οἶνος + ὕδωρ κρασί), τὸ μείγνυμι (ρίχνω στὸν ἴδιο τόπο δύο ὑγρὰ σὲ ἀγγεῖο, ἢ δύο στερεὰ στὸ σάκκο), ποὺ ἁπλῶς σημαίνει ἕνωση, καὶ τὸ φύρω (ἀνακατεύω κάτι ξηρὸ μὲ οὐσία ὑγρὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ λερωθεῖ τὸ στερεὸ ἀπὸ τὸ ὑγρό, ὅπως φύραμα, αἱμόφυρτος). 

    7. Ἡ δημιουργία συνθέτων καὶ ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν λέξεων, ἔντεχνου λόγου δημιουργία. Ἂν καὶ ὑπάρχουν δεκάδες χιλιάδες λέξεις ἱκανὲς νὰ πιστοποιήσουν τὴν ἰδιότητα αὐτή, μιὰ καὶ μόνο πηγὴ ἀρκεῖ γιὰ νὰ διαπιστώσουμε τὴν ἀλήθεια: Στὴν Ἰλιάδα, (Σ,54) ἡ Θέτις θρηνεῖ γιὰ ὅ,τι θὰ πάθει ὁ γιός της σκοτώνοντας τὸν Ἕκτορα «διὸ καὶ δυσαριστοτόκειαν ἑαυτὴν ὀνομάζει». Ἡ λέξη αὐτὴ ἀπὸ μόνη της εἶναι ἕνα μοιρολόι. Ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ δυσ + ἄριστος + τίκτω καὶ ἡ φράση σημαίνει «ἀλοίμονο σὲ μένα ποὺ γιὰ κακὸ γέννησα τὸν ἄριστο». Ἀκόμη, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει δημιουργήσει καὶ χρησιμοποιεῖ στὸν λόγο τὶς προθέσεις οἱ ὁποῖες, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς πολλαπλασιαστικῆς τους ἰδιότητας, ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦνται ἑκατομμύρια λεξιτύπων. Οἱ προθέσεις ἐκφράζουν λεπτότατες ἐννοιολογικὲς ἀποχρώσεις, ὁπότε συντιθέμενες μὲ μία λέξη μᾶς δίνουν μεγάλη ἀκριβολογία. 

    8. Εἶναι ἡ μητέρα γλῶσσα ποὺ τροφοδότησε τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Οἱ ξένες γλῶσσες διαθέτουν καὶ χρησιμοποιοῦν ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ ἑλληνικῶν λέξεων πού, ἂν τὸ ἀφαιρέσουμε, οἱ γλῶσσες αὐτὲς δὲν θὰ μπορέσουν νὰ λειτουργήσουν. Δὲν ὑπάρχει λέξη ἡ ὁποία εἶναι δηλωτικὴ ἔννοιας σκέψεως ἐκφράσεως ἢ ἐπιστήμης ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἑλληνική. 

    9. Ἡ μαθηματικὴ δομή. Περιλαμβάνει τὴν ἀκρίβεια τῆς Γεωμετρίας καὶ τὴν ἀπόλυτη σαφήνεια ποὺ ἀπορρέει ἀπ’ αὐτήν. 

    10. Ἡ ἑλληνικὴ παγκοσμιότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι πλέον γνωστὸ πὼς ἔχει φθάσει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου (Χιλή, Βοσκούς, Ἰνδικὸ ὠκεανό, Εἰρηνικὸ ὠκεανό). Σήμερα εἶναι πιὰ γενικὰ παραδεκτὸ ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, ἔχοντας ὡς μόνιμη κοιτίδα τὴν περιοχὴ τοῦ μεσογειακοῦ χώρου, στὴ συνέχεια εἰσέδυσαν σὲ διαφορετικὰ χρονικὰ διαστήματα πρὸς ὅλες τὶς γνωστὲς κατευθύνσεις τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου προσφέροντας ὁτιδήποτε τὸ ἑλληνικό (ἐπιστήμη, γλῶσσα, πολιτισμό) στὶς πρωτόγονες φυλὲς τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Ἰδὲ καὶ τὴ μελέτη τοῦ καθηγητοῦ τοῦ πανεπιστημίου τῆς Χαϊδελβέργης Nors S. Jozephson μὲ τίτλο Greek Linguistic Elements in the Polynesian Languages Hellenicum Pacificum (Ἑλληνικὰ Γλωσσικὰ στοιχεῖα στὶς Πολυνησιακὲς Γλῶσσες Ἑλληνικὸς Εἰρηνικός). 

    11. Ἡ μόνη γλῶσσα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποδώσει κάτι μὲ ἀκριβολογία. Οἱ ξένοι, ὅταν θέλουν νὰ ἀποδώσουν μιὰ εἰδικὴ λέξη σὲ ἐπιστημονικὸ πεδίο, χρησιμοποιοῦν πάντοτε, καὶ μόνο, τὴν ἑλληνική. Π.χ. Ἡ μεγάλη ἑταιρεία ἀθλητικῶν εἰδῶν Nike (Νάϊκι) σημαίνει Νίκη, διότι νίκη στὴν ἑλληνικὴ εἶναι αὐτὴ ποὺ προέρχεται μέσα ἀπὸ τὴν ψυχικὴ δύναμη. 

    12. Εἶναι ἀπαραίτητη σὲ ὅλους τοὺς λαούς. Ὁ Μάικλ Βέντρις ποὺ ἀποκρυπτογράφησε τὴ Γραμμικὴ γραφὴ Β΄ εἶχε τονίσει τό: «Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα ἦτο καὶ εἶναι ἡ ἀνωτέρα ὅλων τῶν παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γλωσσῶν». Ὁ πρόεδρος τῆς ἑταιρείας Η/Υ Apple Τζὼν Σκάλι εἶπε ὅτι: «Ἀποφασίσαμε νὰ προωθήσουμε τὸ πρόγραμμα ἐκμάθησης τῆς ἑλληνικῆς, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία μας χρειάζεται ἕνα ἐργαλεῖο ποὺ θὰ τῆς ἐπιτρέψει νὰ ἀναπτύξει τὴ δημιουργικότητά της, νὰ εἰσαγάγει νέες ἰδέες καὶ νὰ τῆς προσφέρει γνώσεις περισσότερες ἀπὸ ὅσες ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε ὥς τώρα νὰ ἀνακαλύψει». Οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες στὴν Ἀγγλία καὶ στὴν Ἀμερικὴ (Microsoft) προτρέπουν τὰ στελέχη τους νὰ μαθαίνουν ἀρχαῖα ἑλληνικά, ἐπειδὴ διεπίστωσαν ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐνισχύει τὴ λογικὴ καὶ τονώνει τὶς ἡγετικὲς ἱκανότητες. 

    13. Ἡ διαχρονικότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα παρουσιάζει μιὰ μοναδικὴ διαχρονικότητα. Λέξεις καὶ φράσεις ποὺ λέμε σήμερα εἶναι ἴδιες καὶ ἀπαράλλαχτες ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή. Ἐλάχιστα παραδείγματα: Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ (Στοβαῖος)· Ἕνας κοῦκος δὲν φέρνει τὴν ἄνοιξη. Ἡ δὲ χεὶρ τὴν χεῖρα νίζει (Ἐπίχαρμος)· Τὸ ‘να χέρι νίβει τ’ ἄλλο. Τὸν πάθει μαθός (Ἀγαμέμνων)· Ὁ παθὸς μαθός. Μή μοι σύγχοι (Ὅμηρος)· Μὴ με συγχίζεις. Λύεται γούνατα (Ὅμηρος)· Μοῦ λύθηκαν τὰ γόνατα. Ὄρνιθος γάλα (Πλούταρχος)· Τοῦ πουλιοῦ τὸ γάλα. Διαρραγείης (Ἀριστοφάνης)· Νὰ σκάσεις. 

    14. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖ τὸ διεθνῶς ἀναγνωρισμένο ἀλφάβητο ποὺ εἶναι ἑλληνικὴ ἐπινόηση. Ἡ ἔρευνα ἔχει ἀποδείξει ὅτι τὰ σύμβολα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τὰ δανειστήκαμε ἀπὸ τοὺς Φοίνικες ὑπῆρχαν στὴν Ἑλλάδα κάποιες χιλιετίες νωρίτερα (ἐπιγραφὴ Δισπηλιοῦ, κεραμικὸ θραῦσμα στὰ Ποῦρα τῶν Β. Σποράδων κ.λπ.). Ὁ καθηγητὴς γλωσσολογίας κ. Μπαμπινιώτης γράφει ἀναφερόμενος στὴ γραφὴ Γραμμικὴ Β΄: «Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ ἕνα ἀτελὲς σύστημα γραφῆς τὸ ὁποῖο οἱ Ἕλληνες ἀντικατέστησαν μὲ μιὰ καθαρῶς ἀλφαβητικὴ γραφή, τὸ γνωστὸ καὶ μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενο ἑλληνικὸ ἀλφάβητο, τὸ ὁποῖο οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες ἐδημιουργῆσαν ἐπινοήσαντες χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ φωνήεντα καὶ χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ σύμφωνα». 

    15. Ἡ Δημοκρατικότης. Ἐξ αἰτίας τοῦ ἁπλοῦ φθογγολογικοῦ συστήματος ποὺ χρησιμοποιεῖ, ἡ ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καθίσταται εὔκολη καὶ στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ μάθει νὰ διαβάζει καὶ νὰ γράφει καὶ ἑπομένως νὰ παρακολουθεῖ τὸ πολιτικὸ γίγνεσθαι καὶ νὰ συμμετέχει σ’ αὐτό, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔγινε σὲ λαοὺς μὲ πολύπλοκα γλωσσικὰ συστήματα (Κίνα, Αἴγυπτος). Μόνο στὴν Ἑλλάδα τὸ «Τὶς ἀγορεύειν βούλεται» ἔγινε πράξη καὶ ὁ καθένας χωρὶς νὰ φοβᾶται μποροῦσε νὰ ἐκφράσει τὴ σκέψη του μέσῳ τοῦ μεγαλείου τῆς ἑλληνικῆς λαλιᾶς. 

    16. Ὁ Συντηρητισμός. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δέχτηκε λίγες ἐπιρροὲς παρ’ὅλες τὶς μακροχρόνιες κατακτήσεις τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἀπὸ διαφόρους κατακτητὲς καὶ πῆρε πολὺ λίγες λέξεις ἀπὸ αὐτοὺς ἐνῷ, ἀντιθέτως τοὺς ἔδωσε πολὺ περισσότερες, ὅπως ἔγραψε ὁ Σεφέρης (Δοκιμές, Τόμος 1ος): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα γιὰ καλὸ ἢ γιὰ κακό, εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ συντηρητικὲς γλῶσσες τοῦ κόσμου». 

    17. Ἡ ἐπιστημονικότητα καὶ ἡ γλωσσικὴ ἀπεικόνιση τοῦ ἀφηρημένου. Ὁ ἀρχαιότερος ἑλληνικὸς φιλοσοφικὸς καὶ ἐπιστημονικὸς ὅρος εἶναι «τὸ ἄπειρον» τοῦ Ἀναξίμανδρου. Ἡ ἀρχαία γλῶσσα ἔδωσε τὸ μέσον τῆς κατασκευῆς. Ἕνα ὁριστικὸ ἄρθρο πρὶν ἀπὸ τὸ ἐπίθετο καὶ ἔχουμε τὴν ἀφηρημένη ἔννοια (τὸ ἄπειρον, τὸ εὐτυχές κ.λπ). Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, οἱ μεταγενέστεροι φιλόσοφοι ἔφτιαξαν καὶ ἄλλα τέτοια ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ ὅπως π.χ. τὸ ἀγαθόν. Ἡ κορωνίδα τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου εἶναι ἡ δημιουργία τῆς ἐπιστημονικῆς ὁρολογίας. 

    18. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι αὐτόφωτη, αὐτάρκης καὶ πρωτότυπη, διὰ τοῦτο εἶναι καὶ μοναδική. Αὐτόφωτη διότι δημιουργήθηκε ἀπὸ Ἕλληνες, αὐτάρκης διότι περιλαμβάνει εἰδικὲς ἑλληνικὲς λέξεις, γιὰ νὰ δηλώσει ἀκόμη καὶ τὶς ἀπειροελάχιστες διαφορὲς ὁμοειδῶν πραγμάτων καὶ πρωτότυπη διότι ἡ ἀνθρωπότης προστρέχει πάντοτε σ’ αὐτὴν γιὰ ὅποια νέα λέξη χρειασθεῖ νὰ δημιουργηθεῖ. 


    http://koukfamily.blogspot.gr/

    Το χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το καλό φαγητό με θέα τον Βόλο

      Το χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το καλό φαγητό με θέα τον Βόλο Δημοσιεύθηκε  18/05/2024 21:30 Τροποποιήθηκε  21:38 Η Άλλη Μεριά ε...