Πανδημία ρατσισμού εναντίον της κινεζικής υπερδύναμης

Posted on 20 Μαρτίου 2020

 

Αν ένας επιδημιολόγος πρέπει να ταξιδέψει στην επαρχία Χουμπέι της Κίνας για να μελετήσει τον μηχανισμό εξάπλωσης του κοροναϊού, ένας κοινωνικός επιστήμονας πρέπει να έρθει στην Ιαπωνία για να κατανοήσει πώς μεταδίδεται ο «ιός του ρατσισμού» απέναντι σε μια ανερχόμενη υπερδύναμη.

Ανταπόκριση Τόκιο

Μια φρικτή πινακίδα, που θύμιζε τις πιο σκοτεινές ημέρες του ρατσισμού στον αμερικανικό Νότο, περίμενε τους πελάτες σε ορισμένα καταστήματα του Τόκιο: «Οι Κινέζοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι». Η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το twitter, όπου το μήνυμα «Κινέζοι, μην έρχεστε στην Ιαπωνία» έφτασε στις πρώτες θέσεις των πιο δημοφιλών θεμάτων συζήτησης. Οι λέξεις «βρόμικοι» και «βιοτρομοκράτες» άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους με ανησυχητικούς ρυθμούς σε αρκετές διαδικτυακές συζητήσεις.

Αρκετές από τις αντιδράσεις απέναντι στους Κινέζους μπορούν να αποδοθούν απλώς στην άγνοια και στον φόβο. Άλλωστε, όπως θα δούμε στη συνέχεια, ορισμένες από τις πιο ακραίες συμπεριφορές σημειώθηκαν από Κινέζους πολίτες, οι οποίοι δεν μπορούν να κατηγορηθούν για ρατσισμό εναντίον των… Κινέζων.

Το ερώτημα όμως που πρέπει να μας απασχολεί είναι τι θα συνέβαινε εάν ο ιός είχε εμφανιστεί, παραδείγματος χάριν, σε κάποια επαρχία της Γαλλίας. Θα αντιμετώπιζε ο κόσμος όλους τους Γάλλους σαν εν δυνάμει πηγές μολυσματικών ασθενειών, κατηγορώντας τους για τις «πρωτόγονες» διατροφικές τους συνήθειες (επειδή τρώνε ωμό κρέας, μουχλιασμένο τυρί, σαλιγκάρια και βατραχοπόδαρα); Ή μήπως ο κοροναϊός απλώς ενεργοποίησε τον «ιό του ρατσισμού» εναντίον των Κινέζων, ο οποίος βρισκόταν για δεκαετίες εν υπνώσει;

Έρευνα του αμερικανικού Pew Research Center, που δημοσιεύθηκε πριν από την εμφάνιση του κοροναϊού, έδειχνε ότι οι Ιάπωνες είχαν ήδη το μεγαλύτερο ποσοστό αρνητικών συναισθημάτων για την Κίνα (85%) και ακολουθούσαν οι Σουηδοί (70%), οι Καναδοί (67%) και οι Αμερικανοί (60%). Η λεγόμενη σινοφοβία στην Ιαπωνία έχει τις ρίζες της στις αρχές του 17ου αιώνα, όταν η χώρα πέρασε σε μια ιστορική φάση απομονωτισμού.

Εκφράστηκε όμως με τον πιο δραματικό τρόπο στα χρόνια του δεύτερου σινο-ιαπωνικού πολέμου (όπου η Ιαπωνία σκότωσε περίπου 20 εκατομμύρια Κινέζους, στην πλειονότητά τους άμαχους) και στα φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που πραγματοποίησε ο αυτοκρατορικός στρατός της Ιαπωνίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Σε αντίθεση με τους Γερμανούς», μου εξηγούσε ένας δυτικός διπλωμάτης στο Τόκιο, «οι οποίοι εκφράζουν τύψεις συνειδήσεως για την αντιμετώπιση των Εβραίων, στην Ιαπωνία δεν θα βρεις ανάλογα συναισθήματα». Και σίγουρα δεν θα τα βρεις στον διαβόητο ναό του Γιασουκούνι στο κέντρο του Τόκιο, όπου τιμούν ακόμη ορισμένους από τους μεγαλύτερους εγκληματίες πολέμου του 20ού αιώνα.

Το ζήτημα όμως το οποίο καθιστά την Ιαπωνία προνομιακό χώρο για τη μελέτη της σινοφοβίας είναι ότι τα αντι-κινεζικά συναισθήματα μειώνονταν διαρκώς από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά επανήλθαν δριμύτερα μετά το 2000, όταν δηλαδή η Κίνα άρχισε να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια οικονομία. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους Ιάπωνες.

Η εφημερίδα New York Times κατάφερε να συνοψίσει τη νέα πραγματικότητα όταν έγραψε ότι «καθώς η Κίνα αναδύεται ως οικονομική και στρατιωτική δύναμη, προκαλώντας ανησυχία στους γείτονές της στην Ασία και τους ανταγωνιστές της στη Δύση, ο κοροναϊός τροφοδοτεί μια λανθάνουσα μισαλλοδοξία εναντίον των Κινέζων».

Μήπως λοιπόν ο πραγματικός ρατσισμός δεν οφείλεται μόνο στον ιό, αλλά και στον φόβο μιας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας, στην οποία τα παραδοσιακά κέντρα ισχύος μετατοπίζονται από τη Δύση προς την Ασία και συγκεκριμένα προς την Κίνα; Άλλωστε η παλαιά «αριστοκρατία», που χάνει τα προνόμιά της, αντιμετωπίζει πάντα με απέχθεια και ισχυρές δόσεις μανταμσουσουδισμού τις ανερχόμενες δυνάμεις.

Ιστορικά, οι θεωρίες της «κίτρινης απειλής» και ο ρατσισμός εναντίον των Κινέζων προηγήθηκαν μεγάλων γεωπολιτικών επιθέσεων της Δύσης εναντίον της Κίνας. Ο τελευταίος Γερμανός αυτοκράτορας (κάιζερ) Γουλιέλμος Β’ υποδαύλισε τα ρατσιστικά συναισθήματα όταν καλούσε τις ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες να εισβάλουν και να εποικίσουν την Κίνα.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έπαιξαν το χαρτί του ρατσισμού για να δικαιολογήσουν την καταστολή της αντιαποικιακής εξέγερσης των Μπόξερς στην Κίνα, ενώ οι Βρετανοί ακολούθησαν ανάλογες πρακτικές κατά τη διάρκεια των πολέμων του οπίου. Αντίθετα στις ΗΠΑ, ο ρατσισμός εναντίον των Κινέζων είχε χαρακτηριστικά κύματος: αυξανόταν σε περιόδους γεωπολιτικής αντιπαράθεσης και υποχωρούσε όταν η Κίνα αποτελούσε ανάχωμα σε άλλους αντιπάλους, όπως η Σοβιετική Ένωση ή η Ιαπωνία πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ίσως πάντως το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον «ιό του ρατσισμού» εναντίον των Κινέζων να είναι πως οι «φορείς» του δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν προσβληθεί. Πριν από μερικές ημέρες η ειδησεογραφική υπηρεσία του yahoo στην Ιαπωνία παρουσίασε μια είδηση για Κινέζους πολίτες που έχτισαν μέσα στα διαμερίσματά τους συμπολίτες τους οι οποίοι είχαν επισκεφθεί πρόσφατα την επαρχία Χουμπέι. Στα σχόλια κάτω από το κείμενο ένας Ιάπωνας έγραψε: «Εμείς δεν θα κάναμε ποτέ κάτι τέτοιο γιατί είμαστε πολιτισμικά ανώτερος λαός. Τους καταλαβαίνω όμως».

Άρης Χατζηστεφάνου | Εφημερίδα των Συντακτών 1/2/2020

https://info-war.gr/

Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com/

ΧΩΡΑΕΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ Σ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ;

ΧΩΡΑΕΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ Σ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ;

• Posted by - gynaikaeimai
 
• On - 20 Μαρτίου, 2020

Αδιαμφισβήτητα οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες. Οι καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες και σ’ ένα βαθμό τρομαχτικές. Ο φόβος για την δική μας υγεία, αλλά και των αγαπημένων μας, ο φόβος για όλες τις οικονομικές συνέπειες που θα έχει αυτή η κατάσταση στις ζωές μας, ο φόβος για το αύριο σε όλα τα επίπεδα, είναι λίγα μόνο απ’ τα πολλά που μας απασχολούν. Μέσα σ’ όλη αυτή την κατάσταση όμως, το χιούμορ δεν έχει εκλείψει. Ευτυχώς!

Αστεία βιντεάκια, τραγούδια, εικόνες, κείμενα, σκέψεις… Αστεία που σπεύδουμε να μοιραστούμε στα social, μιας κι είναι απ’ τους λίγους πια τρόπους που έχουμε για να επικοινωνούμε με τους δικούς μας ανθρώπους (είπαμε! Μένουμε σπίτι!).

Κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν, πώς γίνεται να χωράει το γέλιο σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές. Πού μπορεί να βρίσκει κάποιος την όρεξη να κάνει πλάκα. Αλήθεια όμως, υπάρχει καλύτερος τρόπος εκτόνωσης; Υπάρχει καλύτερος τρόπος να ξορκίσουμε τους φόβους μας; Υπάρχει καλύτερος τρόπος να ξεχαστούμε έστω για λίγο; 

Μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, όλοι είμαστε σαν… χύτρες, έτοιμες να εκραγούν. Ας αφήσουμε το γέλιο να λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας. Βοηθάει ώστε να αποφύγουμε την έκρηξη, ειδικά τώρα που δεν έχουμε την πολυτέλεια να βρεθούμε με δυο φίλους, να πιούμε ένα κρασάκι, να ξεχαστούμε…

Οι καταστάσεις που ζούμε είναι δύσκολες, πρωτόγνωρα δύσκολες. Όλοι περνάμε ζόρια, ο καθένας τα δικά του ζόρια και τους δικούς του φόβους για το αύριο. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε ανάγκη να αποσυμφορίσουμε το μυαλό και τις σκέψεις μας. Όλοι έχουμε ανάγκη να διώχνουμε έστω και για λίγο το άγχος του τι θα γίνει αύριο. Ας γελάσουμε λοιπόν, ας βρίσκουμε λόγους και τρόπους να γελάμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Υπάρχει άλλωστε καλύτερο αγχολυτικό από το γέλιο; 

Της Κικής Γιοβανοπούλου

https://gynaikaeimai.com

ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ: ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΡΟΜΟΥ ΔΙΚΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ: ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΡΟΜΟΥ ΔΙΚΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

Οι ανακρίσεις στα κακουργήματα γίνονται πλέον στις προκάτ αίθουσες αφού τα ανακρτικά γραφεία είναι πολύ  μικρά

Υπό καθεστώς τρόμου δικάζουν και ανακρίνουν δικαστές και εισαγγελείς στην Ευελπίδων, σε αίθουσες οι οποίες απολυμάνθηκαν για πρώτη φορά πριν από λίγες ημέρες.

Οι ανακρίσεις στα κακουργήματα γίνονται πλέον στις προκάτ αίθουσες αφού τα ανακρτικά γραφεία είναι πολύ  μικρά για να χωρέσουν υπό τις παρούσες συνθήκες τον πρόεδρο ανακριτή, τον γραμματέα, τον κατηγορούμενο και τον συνήγορο του. Ακόμη και αν με την πρόσφατη ΚΥΑ έχει περιοριστεί κατά πολύ η λειτουργία των δικαστηρίων, όσοι δικαστικοί λειτουργοί έχουν υπηρεσία, εργάζονται υπό καθεστώς αγωνίας και φόβου.

Αποκαλυπτική για την κατάσταση που επικρατεί τις ημέρες αυτές στα δικαστήρια είναι η ανάρτηση στο facebook  του εισαγγελέα Εφετών Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου, με τίτλο

« ΆΣΜΑ ΗΡΩΙΚΌ ΚΑΙ ΠΈΝΘΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΉΡΩΕΣ ΔΙΚΑΣΤΈΣ & ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΊΣ».

Στην ανάρτησή του ο εισαγγελέας Εφετών  αναφέρει:  «Και ενώ οι περισσότεροι από εμάς σήμερα γιορτάζουμε τον ερχομό της άνοιξης και κάνουμε ωραίες αναρτήσεις, και ενώ ο θανατηφόρος ιός "θερίζει" με χιλιάδες νεκρούς, δίπλα μας συνάδελφοι και των δύο βαθμών (Ευελπίδων & Λουκάρεως) δικάζουν!!!!

Ναι, 18μηνα, παραγραφές, επείγοντα (!!!) ζητήματα! Αυτά που εξαίρεσε του κανόνα της αναστολής η ΚΥΑ!

Ναι, μέσα σε βρώμικες αίθουσες, με μάσκες και γάντια (προσωπικά βέβαια όλα αυτά, δεν τους τα έδωσε η πολιτεία) αποδίδουν δικαιοσύνη!

Έντρομοι, τρομοκρατημένοι μήπως πλησιάσει πιο κοντά ο μάρτυρας ή ο κατηγορούμενος!

Μια συνάδελφος δυο μέρες μετά το Αυτόφωρο έχει δέκατα!

Άλλη, έχει ήδη πυρετό!

Η Πρόεδρος είναι πια θετική!

Δέκα συνάδελφοι, ίσως και παραπάνω στην καραντίνα!

Την συνάδελφο την έφερε προχθές ο σύζυγός της με Ι.Χ. από την Πάτρα στο Εφετείο, για να δικάσει!

Την Δευτέρα θα κατέβει με δημόσια συγκοινωνία άλλη δικαστής από Κιλκίς, Σέρρες, κάπου από εκεί, για να δικάσει 18μηνο!

Προχθές συνάδελφος στο εφετείο δέχθηκε συνοδεία που ήλθε από Κων/πολη!

Γραμματέας αρνήθηκε, και ορθώς, να φέρει τις δικογραφίες στην έδρα!

Η κατάσταση έχει φθάσει σε όρια μη λογικής.

Εγώ προσωπικά,

ΑΡΝΙΈΜΑΙ να πάω ως πρόβατο επί σφαγή,

ΑΡΝΙΈΜΑΙ να αποστώ των επίσημων διακηρύξεων της πολιτείας και συνεπώς "μένω σπίτι",

ΑΡΝΙΈΜΑΙ να δικάζω σε αίθουσες, έδρες, έδρανα, μη απολυμασμένα. Διότι και αν απολυμάνθηκαν προχθές, δεν ξέρω τι έγινε χθες και τι περαιτέρω ιόντα και ιοί επεσωρεύθησαν εν τω μεταξύ!

ΑΡΝΙΈΜΑΙ να εκτελέσω υπηρεσία, βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των μελών της οικογένειας μου!

Ενόσω η πολιτεία, δια του εκδόντος την γνωστή ΚΥΑ σεβαστού Υπουργείου Δικαιοσύνης, δεν μου παρέχει πεντακάθαρη και πλήρως απολυμασμένη αίθουσα ή γραφείο, σαν αυτό της τελευταίας φωτό (που είναι η βιβλιοθήκη του εφετείου Παρισίων, η φωτό τραβήχτηκε από μένα), ΑΡΝΙΈΜΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΖΩ, ΑΡΝΙΈΜΑΙ ΝΑ ΠΕΘΆΝΩ!!!

ΘΈΛΩ ΝΑ ΖΩ!!!»

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την νέα ΚΥΑ πραγματοποιουνται μονο τα αυτοφωρα, οι ανακρισεις που αφορουν στα κακουργηματα, οι δικες με κατηγορουμενους των οποίων ληγει το 18μηνο προσωρινής κράτησης στις φυλακές και οι δικες που κινδυνεύουν με παραγραφή.

https://www.ethnos.gr/

ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ ΜΕ ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΛΑ!!

ΥΛΙΚΆ

- 2 ποτήρια ελαιόλαδο - 1 ποτήρι κρασί - 1 γεμάτη κουταλιά μπεικιν παουτερ - 4 κτσ. Ζάχαρη - 700γρ περίπου αλεύρι για όλες τις χρήσεις - 1πιατο με ζάχαρη και κανέλα

Sotiria amor

https://www.youtube.com/channel/UCTODX4bM6iMC_gQR_1GwDsQ

Τι παθαίνουμε όταν απέχουμε από το σεξ

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Cardiology, αναφέρεται ότι η πολύμηνη αποχή από το σεξ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για υπέρταση, ιώσεις και καρκίνο.

Σε ό,τι αφορά την αρτηριακή πίεση, η έρευνα έδειξε ότι όσοι κάνουν σεξ τακτικά έχουν χαμηλότερα επίπεδα. Ενώ για τις ιώσεις, φάνηκε ότι οι τακτικοί οργασμοί αποτρέπουν τα κρυολογήματα και τη γρίπη επειδή ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα.

Στους άνδρες, η εκσπερμάτιση δεκαπέντε φορές τον μήνα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη κατά 33% ενώ σε άνδρες και γυναίκες το τακτικό σεξ μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού και καρδιακής προσβολής. Αλλά πόσο συχνό είναι το...συχνό;

Η μελέτη αναφέρει ότι όσοι έχουν σεξουαλική επαφή δύο φορές την εβδομάδα προστατεύονται επαρκώς και έχουν όλα τα πιθανά οφέλη της σεξουαλικής επαφής. Την ίδια ώρα, η μία φορά το μήνα θεωρείται το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να ωφελήσουμε την υγεία μας αλλά οριακά, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε νέους ανθρώπους.

-Ορμονικά προβλήματα.Η αποχή από το σεξ εξάλλου έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί σε:

-Πρόωρη εμμηνόπαυση στις γυναίκες.

-Κατάθλιψη και στα δύο φύλα.

-Έξαρση των αλλεργιών.

-Γυναικολογικά προβλήματα, όπως είναι η ατροφία κόλπου.

https://www.ygeiawatch.com.cy/

Naomi Klein: “Ο Κορονοϊός είναι η Τέλεια Καταστροφή για τον Καταστροφικό Καπιταλισμό.” 

Η Ναόμι Κλάιν εξηγεί πως οι κυβερνήσεις και η παγκόσμια ελίτ θα εκμεταλλευτούν την πανδημία.

Ο Κορονοϊός είναι επίσημα μία παγκόσμια πανδημία που έως τώρα έχει μολύνει 10 φορές περισσότερους ανθρώπους από τον SARS. Πανεπιστήμια, μουσεία και θέατρα σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ κλείνουν και σύντομα μπορεί να συμβεί το ίδιο σε ολόκληρες πόλεις. Εξειδικευμένοι επιστήμονες προειδοποιούν πως κάποιοι πολίτες που ίσως έχουν μολυνθεί και ασθενούν με τον ιό που είναι γνωστός ως COVID-19, συνεχίζουν την καθημερινή τους ρουτίνα είτε επειδή οι εργασίες τους δεν προβλέπουν άδεια μετ’ αποδοχών ή λόγω συστημικών ελλείψεων στο ιδιωτικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν είναι σίγουροι τί να κάνουν ή ποιον να ακούσουν. Ο Πρόεδρος Τραμπ αντικρούει τις προτροπές του Κέντρου για τον Έλεγχο και την Πρόληψη Επιδημιών. Αυτά τα αντικρουόμενα  μηνύματα έχουν περιορίσει το χρόνο αντίδρασης ώστε να περιοριστούν τα κρούσματα αυτού του ιδιαίτερα μολυσματικού ιού.

Έχουν δημιουργηθεί οι τέλειες συνθήκες για τις κυβερνήσεις και την παγκόσμια ελίτ, ώστε να εφαρμόσουν μέτρα μίας πολιτικής ατζέντας που σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχαν αντιμετωπιστεί από μεγάλη αντίδραση, εάν όλοι μας δεν ήμασταν τόσο αποπροσανατολισμένοι. Η διαδοχή των γεγονότων στο ξέσπασμα της κρίσης του Κορονοϊού, δεν είναι μοναδική. Είναι το προσχέδιο που οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις ακολουθούν εδώ και δεκαετίες και είναι γνωστό ως: “Δόγμα του Σοκ”, ένας όρος που καταγράφηκε από την ακτιβίστρια και συγγραφέα Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της (2007) με τον ίδιο τίτλο.

Η Ιστορία είναι ένα χρονολόγιο διαδοχής ανάλογων Κρίσεων (σοκ) – το σοκ των πολέμων, των φυσικών καταστροφών και των οικονομικών κρίσεων – και των επακόλουθων καταστροφών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από τον “Καταστροφικό Καπιταλισμό”, τις υπολογισμένες  λύσεις της “ελεύθερης αγοράς” που εκμεταλλεύονται και οξύνουν τις υπάρχουσες ανισότητες.

Η Κλάιν μας λέει πως βλέπουμε ήδη να εκδηλώνεται ο Καταστροφικός Καπιταλισμός στο εθνικό επίπεδο. Ο Τραμπ προτείνει ως μέτρο αναχαίτισης των αποτελεσμάτων του Κορονοϊού ένα πακέτο περικοπών 700 δις δολαρίων που θα περιλαμβάνουν τους φόρους στις αμοιβές των μισθωτών (κάτι που θα καταστρέψει το Σύστημα Συντάξεων και Περίθαλψης) και θα προσφέρει βοήθεια στις βιομηχανίες που θα παρουσιάσουν ελλείμματα ως αποτέλεσμα της πανδημίας.

“Αυτές τις ενέργειες δεν τις εφαρμόζουν επειδή πιστεύουν πως θα είναι ο πιo αποτελεσματικός τρόπος να απαλύνουν τα δυσάρεστα αποτελέσματα στη διάρκεια της πανδημίας, αλλά είχαν ήδη έτοιμα ανάλογα σχέδια και τώρα βρήκαν την ευκαιρία να τα εφαρμόσουν” λέει η Κλάιν.

Το VICE μίλησε με την Κλάιν γύρω από το πως η “Κρίση” του Κορονοϊού ανοίγει το δρόμο για μία διαδοχή γεγονότων όπως τα περιέγραψε πριν από μία δεκαετία και πλέον στο βιβλίο: “Το Δόγμα του Σοκ”.

Αυτή η συνέντευξη έχει μονταριστεί ως προς το χρόνο και τη σαφήνεια.

Vice: Ας αρχίσουμε με τα βασικά. Τι είναι ο Καταστροφικός Καπιταλισμός; Ποια είναι η σχέση του με το “Δόγμα του Σοκ”;

Νaomi Klein: Ο τρόπος που ορίζω τον Καταστροφικό Καπιταλισμό είναι ευθύς: περιγράφει τον τρόπο που οι ιδιωτικές βιομηχανίες αρπάζουν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν μέσα στις μεγάλες κρίσεις. Η κερδοσκοπία σε περίοδο καταστροφών και πολέμων δεν είναι μία νέα ιδέα, όμως πραγματικά έλαβε μεγάλες διαστάσεις στη διάρκεια της προεδρίας Μπους μετά τις 11 Σεπτεμβρίου (9/11), όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη μορφή της διαρκούς κρίσης ασφαλείας, ενώ ταυτόχρονα την ιδιωτικοποίησε και την εξωτερίκευσε – κι αυτό συμπεριλάμβανε τον εγχώριο, ιδιωτικό τομέα ασφαλείας όπως και την (ιδιωτικοποιημένη) εισβολή και κατοχή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Το “Δόγμα του Σοκ” είναι η πολιτική στρατηγική που χρησιμοποιεί κρίσεις μεγάλης εμβέλειας ώστε να προωθήσει πολιτικές που συστηματικά διευρύνουν την ανισότητα, πλουτίζουν τις ελίτ  και υπονομεύουν οποιονδήποτε άλλον. Σε στιγμές κρίσεων οι άνθρωποι τείνουν να εστιάζουν στις καθημερινές ανάγκες για να επιβιώσουν μέσα στην κρίση, όποια κι αν είναι, και επίσης εμπιστεύονται περισσότερο εκείνους που κατέχουν την εξουσία. Την ώρα της κρίσης δεν προσέχουμε όσο πρέπει το παιχνίδι της εξουσίας.

V: Από πού προέρχεται αυτή η πολιτική στρατηγική; Πώς διαγράφεις την ιστορία της στην Αμερικανική πολιτική;

N.K: Το “Δόγμα του Σοκ” ως στρατηγική ήταν μία αντιπαράθεση στην πολιτική του New Deal του FDR (ΣτΜ. Πρόεδρος Ρούσβελτ). [Economist]  Ο Milton Friedman (ΣτΜ. Θιασώτης της Ελεύθερης Αγοράς και του Νεοφιλελευθερισμού) πιστεύει πως όλα έγιναν χειρότερα στην Αμερική μετά την εφαρμογή του  New Deal. Αντιδρώντας στη Μεγάλη Οικονομική Κρίση (1929) και στο Dust Bowl τη δεκαετία του  ’30  (Θύελλες σκόνης και ανομβρία), μία ενεργητική κυβερνητική πολιτική εφαρμόστηκε στη χώρα και ανέλαβε ως αποστολή της, να επιλύσει άμεσα την οικονομική κρίση ξεκινώντας δημόσια έργα και προσφέροντας εργασία σε κρατικούς τομείς, ενώ ταυτόχρονα εφάρμοσε άμεσα μέτρα ανακούφισης των πιο αδύναμων.

Εάν είσαι ένας σκληροπυρηνικός οικονομολόγος, θιασώτης των ελεύθερων αγορών, καταλαβαίνεις πως όταν οι αγορές αποτυγχάνουν, επέρχεται μία προοδευτική αλλαγή πολύ πιο οργανικά από ότι εάν εφαρμόζονταν απορρυθμιστικές πολιτικές που ευνοούν τους επιχειρηματικούς κολοσσούς. Έτσι το “Δόγμα του Σοκ” αναπτύχθηκε ως ένα μέτρο πρόληψης των κρίσεων, ώστε να μην ανοίξει ο δρόμος σε λειτουργικές αλλαγές όπου θα εμφανιστούν προοδευτικές πολιτικές. Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ κατανοούν πως σε καιρούς κρίσεων βρίσκεται η ευκαιρία τους να προωθήσουν τις επιθυμητές τους αντιδημοφιλείς πολιτικές, που πολώνουν ακόμα περισσότερο τον πλούτο στη χώρα και σε όλο τον κόσμο.

V: Αυτή την εποχή έχουμε πολλαπλές κρίσεις ταυτόχρονα: μία πανδημία, την έλλειψη υποδομών διαχείρισης και την κατάρρευση των χρηματιστηρίων. Μπορείς να περιγράψεις πώς ακριβώς κάθε μία ταιριάζει στο περίγραμμα που παρουσίασες πρωτύτερα;

Ν.Κ: Η Κρίση στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο ιός. Παράλληλα την διαχειρίζονται με τέτοιο τρόπο που μεγιστοποιεί τη σύγχυση και ελαχιστοποιεί την προστασία. Δεν πιστεύω πως πρόκειται για μία συνωμοσία, απλά είναι ο τρόπος που η κυβέρνηση των ΗΠΑ και ο Τραμπ έχουν κακοδιαχειριστεί αυτή την κρίση. Ο Τραμπ την έχει ως τώρα αντιμετωπίσει όχι ως μία κρίση δημόσιας υγείας, αλλά ως μία κρίση αντίληψης της πραγματικότητας και ένα πιθανό πρόβλημα για την επανεκλογή του.

Κάτι τέτοιο είναι το χειρότερο σενάριο, ειδικά όταν συνδυάζεται με το γεγονός πως οι ΗΠΑ δεν έχουν ένα πρόγραμμα δημόσιας υγείας και η προστασία των εργαζομένων είναι ανύπαρκτη. Ο συνδυασμός αυτών των ελλείψεων προκάλεσε ένα μεγιστοποιημένο σοκ. Θα το εκμεταλλευτούν, για να διασώσουν τις βιομηχανίες που βρίσκονται στο επίκεντρο της πιο ακραίας κρίσης που αντιμετωπίζουμε, την κλιματική κρίση, τη βιομηχανία αερομεταφορών, τη βιομηχανία πετρελαίου και αερίου, τη βιομηχανία πολυτελούς τουρισμού (κότερα, γιοτ, κρουαζιέρες) – θέλουν να υποστηρίξουν όλους αυτούς τους τομείς

V: Έχεις ξαναδεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει στο παρελθόν;

N.K: Στο βιβλίο “Το Δόγμα του Σοκ” αναφέρω πως κάτι ανάλογο συνέβη μετά τον τυφώνα Κατρίνα. Οι δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον όπως το Heritage Foundation, συναντήθηκαν και συνέταξαν έναν κατάλογο με επιθυμητές λύσεις, που θεωρούσαν “φιλικές προς τις ελεύθερες αγορές” μετά τον τυφώνα Κατρίνα. Ας είμαστε βέβαιοι πως κάτι αντίστοιχο ακριβώς θα συμβαίνει και τώρα – για την ακρίβεια το πρόσωπο που προέδρευε στην ομάδα εργασίας για την Κατρίνα ήταν ο  Mike Pence (ΣτΜ. που πήρε μέτρα αντιεργατικά και υπέρ των βιομηχανιών). Το 2008 το είδαμε να εφαρμόζεται στη διάσωση των Τραπεζών, όπου χώρες έδωσαν λευκές επιταγές στις Τράπεζες, ποσό που τελικά έφτασε παγκόσμια σε τρισεκατομμύρια δολάρια. Όμως το πραγματικό κόστος κατέληξε στην οικονομική λιτότητα (περικοπές των κοινωνικών παροχών). Συνεπώς δεν πρόκειται απλά για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, αλλά για το πώς θα αποπληρωθούν αυτά τα κόστη όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού.

V: Υπάρχει κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν οι λαοί ώστε να απαλύνουν τη ζημιά του Καταστροφικού Καπιταλισμού που αντιμετωπίζουμε ως αντίδραση στον Κορονοϊό; Βρισκόμαστε σε καλύτερη ή σε χειρότερη θέση από εκείνη μετά τον Τυφώνα Κατρίνα ή την τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση;

N.K: Κάθε φορά που δοκιμαζόμαστε από μία κρίση, είτε οπισθοχωρούμε και διαλυόμαστε ή ανασυντασσόμαστε και βρίσκουμε αποθέματα δυνάμεων και συμπόνιας, που δεν γνωρίζαμε πως κατέχουμε. Τούτη η στιγμή είναι μία από αυτές τις δοκιμασίες. Ο λόγος που έχω κάποιες ελπίδες πως θα καταφέρουμε να επιλέξουμε να αναπτυχθούμε, είναι πως αντίθετα με το 2008, έχουμε μία συγκεκριμένη πολιτική εναλλακτική που προτείνει ένα διαφορετικό είδος αντίδρασης στην κρίση και φτάνει στις θεμελιώδεις αιτίες που μας κάνουν ευάλωτους και τρωτούς, καθώς και ένα ευρύτερο πολιτικό κίνημα που την υποστηρίζει.

Ακριβώς αυτό είναι το αποτέλεσμα όλης της εργασίας γύρω από το Green New Deal (ΣτΜ. Πράσινη Νέα Συμφωνία), δηλαδή η προετοιμασία ακριβώς για μία ανάλογη κρίση. Δεν είναι αποδεκτό τώρα να χάσουμε το κουράγιο μας. Πρέπει να παλέψουμε σκληρότερα από εδώ και εμπρός για Παγκόσμια Υγειονομική Περίθαλψη, Παγκόσμια Παιδική Προστασία, για αμειβόμενη άδεια ασθενείας – όλα αυτά είναι αλληλένδετα.

V: Εάν οι κυβερνήσεις και η παγκόσμια ελίτ πρόκειται να εκμεταλλευτούν την κρίση για τους δικούς τους σκοπούς, τί πρέπει να κάνουν οι λαοί ώστε να αλληλοβοηθηθούν;

N.K: Το είδος της οικονομίας που ορίζει πως “θα φροντίσω τον εαυτό μου και τους δικούς μου, μπορούμε να πληρώσουμε την καλύτερη ασφάλεια που υπάρχει και εάν δεν έχεις καλή ασφάλεια μάλλον είναι δικό σου λάθος και δεν είναι δικό μου πρόβλημα…” είναι μία οικονομία που στηρίζεται στην άποψη πως “ο νικητής τα παίρνει όλα”  και διαστρεβλώνει τους εγκεφάλους μας. Εκείνο που αποκαλύπτει μία κρίση όπως αυτή που ζούμε, είναι η άμεση εξάρτηση που έχουμε όλοι μεταξύ μας. Ανακαλύπτουμε σε ρεαλιστικό χρόνο πως είμαστε πολύ περισσότερο διασυνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλο, αντίθετα με όσα το βάρβαρο οικονομικό σύστημα επιδιώκει να μας κάνει να πιστεύουμε.

Μπορεί να νομίζουμε πως θα είμαστε ασφαλείς εάν έχουμε καλή ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη, αλλά αν το άτομο που ετοιμάζει το φαγητό μας ή που πακετάρει τις συσκευασίες δεν έχει υγειονομική περίθαλψη ικανή και δεν μπορεί να πληρώσει για τις εξετάσεις – για να μην αναφέρουμε την ανάγκη να καθίσει σπίτι του επειδή δεν προβλέπεται αμειβόμενη άδεια ασθενείας – τότε δεν θα είμαστε ποτέ ασφαλείς. Εάν δεν φροντίσουμε ο ένας τον άλλο, κανείς μας δεν θα βρει φροντίδα. Είμαστε όλοι μας αλληλο-συνδεδεμένοι.

Διαφορετικοί τρόποι να οργανώσουμε την κοινωνία προβάλλουν διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μας. Αν συμμετέχεις σε ένα σύστημα που γνωρίζεις πως δεν φροντίζει τους ανθρώπους και δεν διαμοιράζει ισότιμα τα αγαθά, τότε, το άπληστο, αρπακτικό κομμάτι του εαυτού σου θα προβληθεί. Οπότε πρέπει να έχεις επίγνωση και να σκεφτείς, αντί να αποθησαυρίσεις, να λεηλατήσεις και να αρπάξεις για να φροντίσεις μόνο εσένα και τους δικούς σου, πως θα αντιστρέψεις τη σχέση ώστε να μοιραστείς με τους γείτονες σου και να φροντίσεις εκείνους που είναι περισσότερο ευάλωτοι.

Μεταφράση του Θεόφιλου Βανδώρου

Πηγή: https://readersupportednews.org/opinion2/277-75/61852-focus-naomi-klein-coronavirus-is-the-perfect-disaster-for-disaster-capitalism?fbclid=IwAR3c_K84Hk_05_3Wbxc5zYpbVhjqUNXrpE7Omu_NPCkIHaWXGBc-weMbR-4

https://anhsyxia.wordpress.com/

https://www.babylonia.gr/

Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη selana

Mixtape 6 | Your Pale Blue Eyes

Mixtape 6 

Your Pale Blue Eyes

 Χαμένο Επεισόδιο Η γη όταν γυρίζεις,Mixtapes  20/03/2020

Eternity and a day

Τώρα που βλέπω τι ακολούθησε και σκέφτομαι τι μπορεί να γίνει παρακάτω, καταλαβαίνω πόσο έξυπνη κίνηση ήταν το να φύγεις. Γιατί όλα τα άντεχες, εκτός από την απουσία του αγγίγματος.

Mixtape 6

Mixtapes for city walks and space travels

Subscribe via Spotify