Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

ΈΡΕΥΝΑ : Πώς κοιτάζουν οι άνδρες τις γυναίκες

Έρευνα: 

Πώς κοιτάζουν οι άνδρες τις γυναίκες

Όταν κοιτάζουμε μια γυναίκα τη διαιρούμε σε μέρη, ενώ όταν κοιτάζουμε έναν άνδρα τον βλέπουμε συνολικά, υποστηρίζει μια νέα επιστημονική έρευνα.

Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες βλέπουν τις γυναίκες σαν μια συλλογή από μέρη. Image: Supplied
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟ: Οι γυναίκες είναι αντικείμενα – τουλάχιστον έτσι τις βλέπει το ανδρικό μάτι. Αλλά και οι γυναίκες κάνουν το ίδιο όταν παρατηρούν άλλες γυναίκες. Αυτό αποκαλύπτει μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Κοινωνικής Ψυχολογίας.
Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με  τους συντάκτες της μελέτης, οι εγκέφαλοι τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών κοιτάζουν τους άλλους άνδρες ως «πρόσωπα».
Δηλαδή, όταν το αντικείμενο της παρατήρησης είναι άνδρας, τον εξετάζουν ολόκληρο συνολικά, ενώ όταν πρόκειται για γυναίκα τη «διαιρούν» σε μέρη (πρόσωπο, στήθος, οπίσθια, πόδια) και τα εξετάζουν ένα-ένα χωριστά.
Αυτό δείχνει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες εξετάζουν μια γυναίκα με τον ίδιο τρόπο που εξετάζουν ένα αντικείμενο.
Στην έρευνα πήραν μέρος 227 άτομα, στα οποία οι επιστήμονες έδειξαν ίσο αριθμό εικόνων ανδρών και γυναικών. Κατόπιν τους έδειξαν εικόνες που εμφάνιζαν μόνο τη βουβωνική χώρα, τα ισχία και τη λεκάνη, και τους ζητούσαν να εντοπίσουν γρήγορα το άτομο στο οποίο ανήκαν.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες της έρευνας μπορούσαν να εντοπίσουν αμέσως το άτομο στο οποίο ανήκε π.χ. η βουβωνική χώρα όταν επρόκειτο για γυναίκα, ενώ όταν η βουβωνική χώρα ανήκε σε άνδρα δυσκολεύονταν πολύ να εντοπίσουν το κατάλληλο πρόσωπο.
Και αυτό επειδή έβλεπαν τους άνδρες «ολιστικά», από το κεφάλι έως τα πόδια σαν σύνολο, ενώ διαιρούσαν τις γυναίκες στα διάφορα μέρη του σώματος – πρόσωπο, μαλλιά, μάτια, μύτη, φρύδια, χέρια, πλάτη, στήθος, λεκάνη, πόδια κτλ.
Αυτού του είδους την «τοπική» επεξεργασία τη χρησιμοποιούμε όταν εξετάζουμε αντικείμενα πριν τα αγοράσουμε, όπως αυτοκίνητα, υπολογιστές και σπίτια.
Αντίθετα, η «ολιστική» επεξεργασία είναι πολύ πιο περιεκτική και ευρύτερη, επειδή εξετάζει όλες τις πτυχές που σχετίζονται με ένα πρόσωπο.
Οι άντρες και οι γυναίκες βλέπουν τους άλλους άνδρες ως σύνολο συμπεριφοράς και χαρακτήρα και δεν τους διαιρούν σε κομμάτια. Image: Supplied


Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

Ο πολιτισμός της καθημερινότητας

Δύο λεωφορεία κινούνται το ένα πίσω από το άλλο στη Λιοσίων – βρίσκομαι στο δεύτερο. Σταματάει το πρώτο σε μια στάση και αποβιβάζονται επιβάτες· ρίχνουν μια ματιά στο απέναντι ρεύμα και προσπαθούν να διασχίσουν κάθετα τον δρόμο. Αίφνης στριγγλιές, φρεναρίσματα, κλάξον, βρισιές...
Ενας «βιαστικός» (;) οδηγός πίσω από το δεύτερο λεωφορείο προσπερνά εμάς και επιχειρεί να προσπεράσει και το πρώτο, χωρίς να έχει ορατότητα βεβαίως – αλλά δεν φάνηκε να τον νοιάζει. Τελευταία στιγμή προλαβαίνει να φρενάρει και αποφεύγεται το δυσάρεστο της σύγκρουσης με τα σώματα των αποβιβασθέντων, που προσπαθούσαν να περάσουν απέναντι.
Ας απολαύσουμε όμως τον οδηγό: «Πού πας, μωρή γαμ...λα» βρίζει αναίσχυντα τη γυναίκα που ήταν ήδη κίτρινη από την τρομάρα της. Τον κοιτάζει άναυδη: «Εγώ πού πάω, βρε γελοίε, ή εσύ; Δεν ντρέπεσαι να βρίζεις κιόλας;». Ε, βγαίνει από τα ρούχα του ο βιαστικός οδηγός, ένας νεομεσόκοπος με αγριωπή φάτσα.
«Εγώ να ντραπώ ή εσύ; Πας να μου κλείσεις το σπίτι, παλιοκαρ...λα». Ευτυχώς αντιδρά άμεσα ο οδηγός του πρώτου λεωφορείου! «Φωνάζεις και βρίζεις –του λέει σε έντονο ύφος– αντί να ζητήσεις συγγνώμη από την κυρία; Δεν βλέπεις ότι απαγορεύεται η προσπέραση (σ.σ.: διπλή γραμμή) και, ανθρωπέ μου, δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται αυστηρά να προσπερνάς λεωφορείο ειδικά όταν αποβιβάζει επιβάτες;».
Ο οδηγός του Ι.Χ. τα χάνει προς στιγμήν, αλλά δεν πτοείται – οδηγεί αλλού την αντιπαράθεση: «Εντάξει, ρε μάστορα, αλλά με τέτοια ζέστη είναι τεντωμένα τα νεύρα, καταλαβαίνεις...». «Οχι, δεν καταλαβαίνω» απαντά ο οδηγός, προς ανακούφιση των περισσοτέρων, «έχεις άδικο και επιμένεις – κι αυτό μου δείχνει ότι είσαι απολίτιστος»...
«Εγώ, ρε μαλάκα, απολίτιστος; Εσύ είσαι απολίτιστος και αυτή η σκρόφα, που δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα. Ακου εγώ, εγώ (!), απολίτιστος. Αντε γ...σου, καραγκιόζη»... πατάει το γκάζι κι εξαφανίζεται... υπό τις αποδοκιμασίες πολλών επιβατών...
Καθημερινές ιστορίες εσωτερικής και εξωτερικής βίας. Δεκάδες τέτοιες καθημερινές ιστορίες σε όλη την Αθήνα, σοβαρές και ιλαρές ταυτοχρόνως – δεν μπορείς να τις αποφύγεις· έχουν πολλαπλασιαστεί, έχουν γίνει σχεδόν ρουτίνα, έχουν ενταχθεί στην καθημερινότητά μας. Βεβαίως, στις λεπτομέρειες κρινόμαστε.
Ο πολιτισμός ξεκινάει από τον σεβασμό προς τον διπλανό – πώς αλλιώς; Ετσι, όμως, είναι η παιδεία μας (πολλών εξ ημών): λειψή έως ανύπαρκτη. Πώς να υπάρξει επικοινωνία και «χαρμοσύνη»; Πώς να ελευθερωθεί ο «χώρος» του άλλου, όταν είναι κατειλημμένος από το συνήθως ασυνάρτητο «εγώ» μας; Οταν, πάση θυσία, πρέπει να επικρατήσει αυτό το «εγώ»;
Δυστυχώς, η καθημερινότητα δεν εγγυάται έναν συνεκτικό τρόπο ζωής, μια συνάφεια με το σώμα και το πνεύμα, αφού ποτέ δεν σχηματίστηκε (η καθημερινότητα) από μια μακρόσυρτη διάρκεια πολιτισμού και υγιούς πολιτικού συστήματος.
Ουδέποτε σεβαστήκαμε νόμους και κανόνες, που φροντίζουν να θεμελιωθεί και να παγιωθεί μια ανθρώπινη, ήπια και ειρηνική σχέση στην ημερήσια συνύπαρξη ανθρώπων και πραγμάτων.
Αυτή την καθημερινή «παρανόηση» φαίνεται να την αγνοεί η κυβέρνηση. Ισως πει κάποιος «και τι φταίει η κυβέρνηση για τον ανύπαρκτο πολιτισμό μας;». Αν φταίει, λέει... Ας μη διολισθαίνουμε, εντούτοις, σε αυθαίρετα συμπεράσματα...

http://www.efsyn.gr/

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ -- ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ

Ο θρίαμβος της Θρησκείας ~ Νικόλαος Γύζης

Διαφορετικές σπουδές του ιδίου θέματος από τον μεγάλο καλλιτέχνη.
Η πρώτη είναι η Σπουδή Αρχαγγέλου για τον «Θρίαμβο της Θρησκείας», λάδι σε μουσαμά, 91×69 εκ. και φιλοξενείται στην Εθνική Πινακοθήκη.
%cf%83%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%ae-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%cf%81%ce%af%ce%b1%ce%bc%ce%b2%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82
Σπουδή Αρχαγγέλου για τον Θρίαμβο της Θρησκείας, λάδι σε μουσαμά, 91×69 εκ., Εθνική Πινακοθήκη

Η δεύτερη είναι «Ο Θρίαμβος της Θρησκείας», λάδι σε μουσαμά, 145×73 εκ., ενυπόγραφη και ανήκει στην συλλογή Ε. Κουτλίδη.
%ce%bf-%ce%b8%cf%81%ce%af%ce%b1%ce%bc%ce%b2%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b8%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%ba%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b9-%cf%83%ce%b5-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b1
Ο Θρίαμβος της Θρησκείας, λάδι σε μουσαμά, 145×73 εκ., ενυπόγραφο, συλλογή Ε. Κουτλίδη

Το βασικό θέμα είναι ο Σταυρός του μαρτυρίου και εμπρός του στέκεται η επιβλητική μορφή ενός Αρχαγγέλου. Η πρώτη παραλλαγή εμφανίζει τον Αρχάγγελο σε προφίλ, ενώ η δεύτερη κατά πρόσωπο. Πάνω στο ίδιο θέμα υπάρχουν και άλλες μελέτες και σκίτσα του Νικολάου Γύζη τα οποία βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη.
%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%af%ce%bb-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82
Στην κατά πρόσωπο προσέγγιση του θέματος ο Γύζης μας παρουσιάζει τον Αρχάγγελο να ανυψώνει στον αέρα ένα πυρφόρο ξίφος (πύρινη ρομφαία) εν είδει δάδας. Η φωτεινότητα της ‘δάδας’ αυτής έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την σκοτεινότητα του υπόλοιπου πίνακα. Σε σύγκριση με τον πρώτο πίνακα, ο οποίος είναι πιό φωτεινός στο σύνολό του, ίσως έχει πιο εμφανή την νικηφόρα έκβαση του αέναου πολέμου φωτός-σκότους. Βέβαια η πύρινη ρομφαία είναι ένδειξη ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Αρχάγγελος είναι ο Μιχαήλ.
Επιπλέον στο κάτω μέρος του πίνακα, κάτω από την βάση του Σταυρού, η οποία είναι κι αυτή ένα αδρά σχεδιασμένο φωτεινό βάθρο στο οποίο στέκεται ο Αρχάγγελος, ο ζωγράφος τοποθετεί στην δεξιά πλευρά μια ανθρώπινη παρουσία οδύνης, αλληγορική αναφορά στους πολέμιους της Θρησκείας και αριστερά μια απειλητική οφιοειδή μορφή. Το φωτεινό βάθρο με τις αυστηρές γραμμές του δείχνει σαν ένα ελαφρύ λευκό χάδι στα πόδια του Αρχαγγέλου, ενώ την ίδια στιγμή αφόρητο για τους κείμενους υπό το βάρος του.
%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b2%ce%ac%ce%b8%cf%81%ce%bf
Η όλη μορφή του Αρχαγγέλου θυμίζει αρχαίο Έλληνα πολεμιστή, με ξίφος, ασπίδα και χλαμύδα, ο οποίος επευφημεί μετά την νίκη τον στρατηγό του. Ο Γύζης δεν μας δίνει στοιχεία του προσώπου του κι έτσι παντρεύει αρμονικά το κλασσικό με το μοντέρνο. Ο άνεμος της νίκης δίνει κίνηση στην εικόνα.
%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82


Η προσέγγιση του Γύζη με τον Αρχάγγελο σε προφίλ είναι φαινομενικά πιό ειρηνική. Ο Αρχάγγελος είναι ντυμένος στα λευκά κι ενώ φαίνεται ότι φυσάει δυνατός άνεμος, ώστε να ανεμίζει ο μανδύας του και να ανακατεύονται τα μαλλιά του, αυτός δείχνει σοβαρός και ατάραχος.
%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%ba%ce%ac
Τα ανοιγμένα του λευκά φτερά σε συνδυασμό με την εκτύλιξη του λευκού μανδύα του δίνουν ένα ανοιχτόχρωμο κινούμενο σύνολο που έρχεται σε αντίθεση με το ακίνητο σκοτάδι στο βάθος. Επιπλέον έχουμε μια πύρινη φλόγα να αιωρείται πάνω από την κεφαλή του Αρχαγγέλου.
%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%86%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b1
Ο πίνακας είναι ημιτελής, διακρίνουμε όμως πέριξ των ποδιών του Αρχαγγέλου οφιοειδείς σχηματισμούς. Προφανώς ο ηττημένος όφις θα είναι και ο λόγος της έκφρασης αποστροφής και συνάμα επιβολής του Αρχαγγέλου.
%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%8c%cf%86%ce%b9%cf%82

theTempestAhead1110
https://thetempestahead.wordpress.com/

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΕΥΠΝΗΛΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΕΥΠΝΗΛΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ;


Καταναλώνετε ψωμί και μακαρόνια, καταναλώνετε δηλαδή σιτάρι;
Και τί το «κακό» έχει το σιτάρι; Γλουτένη.
Μια ουσία που βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο. Οι αρχαίοι, σιτάρι δεν έβαζαν στο στόμα τους. Καλλιεργούσαν το δημητριακό Ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.
«Καλλιεργούνταν στην Ελλάδα και απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά, άγνωστο γιατί. Το έχουν οι Γερμανοί και το εξάγουν. Είναι πανάκριβο σήμερα κοστίζει 6,5 ευρώ το κιλό!»
Μορφολογικά η Ζέα (Triticum, Diccocum, Spelta, Aegilops,Τρίφυλλον, Δίκκοκον, Αιγαιακόν, Σπαρτό ) πώς είναι;
Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό. Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν πορτοκαλιά.
Γιατί προσθέτουν γλουτένη σε επεξεργασμένα τρόφιμα;
Η γλουτένη προστίθεται επίτηδες σε μερικά προϊόντα επειδή αυξάνει τα σήματα της πείνας για να μας κάνει να φάμε περισσότερο από το προϊόν, αυξάνοντας την ορμόνη ghrelin στην πεπτική οδό μεγαλώνει η αίσθηση της πείνας – κάνοντάς μας να ποθούμε περισσότερο από αυτό το προϊόν. Η γλουτένη επίσης παρεμβάλλεται με την ορμόνη λεπτίνη, η οποία λέει στον εγκέφαλό μας ότι χορτάσαμε και μας κάνει να σταματήσουμε. Η ορμόνη λεπτίνη επίσης ομαλοποιεί τις αισθήσεις πόνου στην σπονδυλική στήλη.
Τι μας προκαλεί η γλουτένη;
Ευαισθησία στην γλουτένη προξενεί φλεγμονές που βλάπτουν τους ιστούς του σώματος προξενώντας μια αυτό-άνοσο αντίδραση όπου το ανοσοποιητικό σύστημα καταλήγει να επιτίθεται στο σώμα.
Σε αντίδραση στις φλεγμονές αυξάνονται οι αντιδρώσες πρωτεΐνες C (C-reactive), με συνέπεια την απογείωση της χοληστερόλης και τα αποθέματα ασβεστίου να σκληραίνουν τις αρτηρίες και να αυξάνουν την πίεση του αίματος
Η ζάχαρη από μόνη της δεν μπορεί να τροφοδοτήσει τα καρκινικά κύτταρα. Όμως έχει μελετηθεί και βρέθηκε ότι η γλουτένη και το αμινο-οξύ γλουταμίνης παίζουν κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξη του καρκίνου.
Η γλουτένη είναι μια επικίνδυνη νευροτοξίνη (excitotoxin), η οποία διαταράσσει και σκοτώνει τα νευρικά κύτταρα, τα οποία όπως το αμινο-οξύ glutamate (πρόσθετο MSG-MonoSodium Glutamate), επιταχύνει, ενεργοποιεί, ερεθίζει και βλάπτει τα εγκεφαλικά κύτταρα. Σε μία μελέτη του 2006 πάρθηκαν 131 παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD), τους αφαιρέθηκε η γλουτένη από την διατροφή τους και αναφέρθηκε ότι όλα τα παιδιά (131) είχαν σημαντικές βελτιώσεις.
Η γλουτένη μπορεί να αναλυθεί σε παράξενες πρωτεΐνες που μοιάζουν πολύ με ψυχεδελικά φάρμακα. Αυτές οι πρωτεΐνες-σαν-όπιο ονομάζονται γλουτεομορφίνες (Αυτισμός, Διαταραχή Μανιοκατάθλιψης).
Με την γλουτένη, οι υποδοχείς (receptors) του N Methyl D Aspartate προξενούν στα νευρικά κύτταρα του νωτιαίου μυελού να γίνονται πολύ ευαίσθητα για να τα ακουμπήσεις. Η λεπτίνη στον νωτιαίο μυελό εξισορροπεί την αίσθηση του πόνου και η γλουτένη παρεμβαίνει σ’ αυτήν την διαδικασία (Ινομυαλγία).
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας όταν επέβαλε σε κάποιο κόσμο «παλαιολιθική» δίαιτα, έπεσε η πίεσή τους μαζί με το επίπεδο της ινσουλίνης στο αίμα τους. Η καλή χοληστερόλη ανέβηκε και η κακή κατέβηκε – σε μόλις 10 ημέρες!
Η ευαισθησία στην γλουτένη προξενεί την απώλεια των βιταμινών που διαλύουν το λίπος μας, όπως η D και η K.
Η γλουτένη έχει συνδεθεί τώρα με τα προβλήματα της οστικής μάζας (Οστεοπόρωση).
Εκτός από τα άλευρα που αναφέρθηκαν παραπάνω (όπως επίσης και υπό μορφή προσθέτων αν υπάρχουν στα συσκευασμένα τρόφιμα),
άλλες τροφές που περιέχουν γλουτένη είναι:
Ορισμένα είδη σοκολατούχου γάλακτος ή γάλακτος με δημητριακά ή γιαούρτια με φρούτα ή δημητριακά.
Ορισμένα είδη αλλαντικών, π.χ. λουκάνικα, παριζάκι, κονσέρβες κρέατος, μίγμα τα κρέατος, ορισμένα είδη τυριών (ροκφόρ, blue cheece, τυριά υπό μορφή κρέμας).
Μαγιονέζα εμπορίου, σάλτσες ντρέσινγκ για σαλάτες, κρέμες όχι φτιαγμένες από γάλα, μουστάρδες.
Φρούτα σε κονσέρβα.
Ορισμένα λαχανικά σε κονσέρβα π.χ. μανιτάρια με κρέμα, φασόλια με σάλτσα, λαχανικά με σάλτσα τυριού ή κατεψυγμένα με συντηρητικά.
Όσπρια σε κονσέρβα.
Σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, βρώμη και τα προϊόντα τους, πχ ψωμί, ζυμαρικά, φρυγανιές, παξιμάδια.
Κέϊκ, μπισκότα, γλυκά με φύλλο και όλα όσα περιέχουν αλεύρι.
Σούπες με ζυμαρικά ή αλεύρι, σούπες του εμπορίου.
Ορισμένοι χυμοί ή ποτά με συντηρητικά ή πρόσθετα, μπύρα, βύνη και ποτά από βύνη.
Ξηροί καρποί σε κονσέρβα ή καραμελοποιημένοι ή επεξεργασμένοι.
Ορισμένες τσίχλες, καραμέλες, γαριδάκια, τσιπς, σοκολάτες και ορισμένα φάρμακα.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
!Προσοχή: Το ως άνω άρθρο έχει χαρακτήρα καθαρά ενημερωτικό. Πριν το αξιοποιήσετε, αλλάζοντας τις διατροφικές σας συνήθειες, την θεραπευτική, φυσιοθεραπευτική ή την φαρμακευτική αγωγή σας, ζητήστε τη γνώμη του ιατρού που σας παρακολουθεί ή εξετάστε όλους τους παράγοντες και τις πιθανές αλληλεπιδράσεις τους (στον οργανισμό σας ή/και με τυχών φάρμακα που καταναλώνετε) με ειδικούς επιστήμονες πάνω στο θέμα που σας απασχολεί, οι οποίοι μπορούν να πιστοποιήσουν την ορθότητα του άρθρου ή των οποιουδήποτε είδους συνταγών που προτείνονται σε αυτό.
http://www.pronews.gr/

Η ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΝΤΙΤΡΟΪΤ, εκεί που αποτυγχάνει ο καπιταλισμός φυτρώνουν οι εναλλακτικές

Η ανεπίσημη οικονομία του Ντιτρόιτ, εκεί που αποτυγχάνει ο καπιταλισμός φυτρώνουν οι εναλλακτικές


Ίσως να έχετε ακούσει για την αναγέννηση του Ντιτρόιτ. Πρόκειται για ένα δημοφιλές αφήγημα των μέσων αυτές τις ημέρες, μια ιστορία επένδυσης και αναζωογόνησης. Νέοι άνθρωποι βλέπουν την πόλη με μια δόση ρομαντισμού, ως ένα άδειο καμβά – τα ακίνητα είναι φτηνά, αγοράζουν και η πόλη 
επανέρχεται.

Το πρόβλημα είναι πως αυτή η επαναφορά είναι μύθος. Ο δείκτης φτώχιας είναι σχεδόν στο 40 τις εκατό και παρά την εισροή νέων λευκών που προσελκύονται από την Αναγέννηση του Ντιτρόιτ, ο πληθυσμός συνεχίζει να μειώνεται, από το μέγιστο του 1,8 εκατομμυρίων το 1950 στις 670000 σήμερα. Περίπου 700000 σπίτια βρέθηκαν χωρίς νερό λόγο απλήρωτων λογαριασμών από το 2014, και περίπου 17000 κατοικημένα σπίτια βρίσκονται μπροστά στο κίνδυνο κατάσχεσης για φέτος.

Η αναγέννηση της πόλης, όπως αποκαλείται, αφορά μικρό τμήμα από το σύνολο των 139 τετραγωνικών μιλίων που είναι η έκτασή της, αφήνοντας πολλούς από τους κατοίκους της – οι οποίοι είναι περισσότεροι από 80 τις εκατό Αφροαμερικανοί – πίσω.

Μετά από δεκαετίες φτώχιας όμως οι κάτοικοι του Ντιτρόιτ έμαθαν να επιβιώνουν δίχως πρόσβαση σε παραδοσιακές μορφές χρήματος ή πίστωσης. Υπάρχει μια ανθεκτική ανεπίσημη οικονομία που έχει ριζώσει στις γειτονιές και στις κοινότητες: Ανταλλαγές, δώρα, προσφορά χρόνου προσωπικής εργασίας και ανεπίσημες επιχειρήσεις βρίσκονται παντού.

Δείτε το ζωντανό δίκτυο μη καταγεγραμμένων επιχειρήσεων όπως κομμωτήρια σε υπόγεια σπιτιών, συνεργεία αυτοκινήτων σε πίσω αυλές και πάρκινγκ και, όπως στη περίπτωση του Luis Bustos, εστιατόρια μέσα στα σπίτια.

Ο Bustos το 2016 έπεσε από μια σκάλα και καθηλώθηκε για τρεις μήνες σε αναπηρικό καροτσάκι. Έχοντας δόσεις στεγαστικού δανείου και ασφάλεια αυτοκινήτου/μήνα ύψους 270$ (το τέλος ασφάλισης αυτοκινήτων στο Detroit είναι το υψηλότερο στη χώρα), χρειάζονταν χρήματα – μετά το ατύχημα δεν ήθελε να επιστρέψει στη παλιά του απασχόληση φτιάχνοντας στέγες. Άρχισε έτσι να πουλάει tortas (μεξικάνικα σάντουιτς) όπως τα έφτιαχνε η μητέρα του με φρέσκο ψωμί, σάλτσα, milanesa, chorizo και κοτόπουλο.

Τώρα έχει ένα εστιατόριο στη κουζίνα του, κάνοντας παραδόσεις στη γειτονιά ή σερβίροντας το στο σαλόνι του. Αν και θέλει να πάρει νόμιμη άδεια μόλις μπορέσει να την πληρώσει, κρύβει το γεγονός πως δεν έχει ήδη. «Δεν είχα τα χρήματα για την άδεια, ούτε είχα το χρόνο να περιμένω μήνες για την άδεια» λέει. «Κανένας δε μου έδινε δουλειά έτσι έπρεπε να δημιουργήσω μια δουλειά μόνος μου. Θα έχανα το σπίτι μου».

Αν και διαφημίζει την επιχείρηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει γίνει γνωστός και από στόμα σε στόμα, πράγμα που έχει σημασία σε μια περιοχή όπου η πρόσβαση στο διαδίκτυο και τα smartphone είναι σχετικά σπάνια. Μπορεί και βγάζει λίγα χρήματα, όμως συνειδητοποιεί την αξία του να βοηθάει τους άλλους. «Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην έχουν χρήματα, έτσι τους λέω να έρθουν. Υπάρχει φαγητό εδώ».

Σε μεγάλο μέρος της πόλης, υπάρχει κατανόηση πως χωρίς δουλειές, μέλη της κοινότητάς μας υποφέρουν και αυτοί. Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε ένα «νόμισμα της κοινότητας».

Παραδοσιακά, οι οικονομολόγοι αντιμετωπίζουν την ανταλλακτική οικονομία σαν ένα πρωτόγονο πρόδρομο της σύγχρονης οικονομίας με χρήματα. Ο ανθρωπολόγος David Graeber στο βιβλίο του «Χρέος: Τα πρώτα 5000 χρόνια» αναλύει πως στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο: Η ανταλλακτική οικονομία ξεπηδά όταν τα χρήματα και οι οικονομίες αποτυγχάνουν.

Η οικονομία του Ντιτρόιτ απέτυχε. Θεαματικά. Έτσι δεν είναι έκπληξη που ανταλλαγές, δώρα, εργασία και ανεπίσημες επιχειρήσεις έχουν γίνει το ίδιο ουσιώδη όσο τα μετρητά και η πίστωση σε άλλα μέρη.

Χωρίς επίσημη καταγραφή ή τρόπους να ελεγχθούν οι ιδιωτικές συναλλαγές είναι δύσκολο να βρούμε την έκταση αυτής της οικονομίας της επιβίωσης, όλα όμως μαρτυρούν πως επεκτείνεται.

Το είδος της συναλλαγής διαφέρει με βάση τη σχέση [των ατόμων μεταξύ τους]. Η ανταλλαγή γενικά χρησιμοποιείται όταν οι άνθρωποι δε γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, σύμφωνα με μια τηλεφωνική συνέντευξη του Graeber. Όμως «οι άνθρωποι που έχουν μακροχρόνιες σχέσεις μεταξύ τους μοιράζονται [πράγματα’ ανάλογα με την δυνατότητα και την ανάγκη» – αντίθετα με τις ανταλλαγές τα δώρα αυτά δεν είναι ένα προς ένα. «Είναι πολύ κοντά στο κομμουνισμό» και ο Graeber συνεχίζει «Γνωρίζεις πως στο τέλος θα εξισωθούν. Μπορείς να το κάνεις αυτό με ανθρώπους που γνωρίζεις πως θα είναι πάντα εκεί».

Ως ένα βαθμό, οι οικονομίες δωρεών υπάρχουν σε κάθε σφιχτοδεμένο σύνολο ανθρώπων. «Έτσι ορίζονται αυτές οι μικρές κοινότητες – από αυτά που μοιράζονται» γράφει ο Graeber. «Σε συνθήκες που τα χρήματα είναι σε έλλειψη, αυτό μετουσιώνεται σε κάτι που είναι πολύ σημαντικότερο».

Η υλική έκφραση της ιδέας αυτής είναι μια μικρή βιτρίνα «Detroiters Helping Each Other», στο νοτιοδυτικό Ντιτρόιτ. Ο χώρος μοιάζει με κατάστημα της Goodwill, μόνο που λόγω έλλειψης πόρων για το ηλεκτρικό – το μόνο φως στο χώρο μπαίνει από την ανοιχτή μπροστινή πόρτα.

Συσκευές, έπιπλα, μαχαιροπήρουνα, ρούχα – λίγα από όλα μοιάζουν να βρίσκονται εδώ, διαθέσιμα χωρίς αντίτιμο για αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Οι άνθρωποι δίνουν ότι μπορούν, όταν μπορούν(και πολλοί δωρητές παίρνουν και πράγματα όταν τα χρειάζονται). Μερικά αντικείμενα δωρίζονται από ανθρώπους σε άλλα μέρη του Μίτσιγκαν που θέλουν να βοηθήσουν απευθείας τους ανθρώπους του Μίτσιγκαν. Οι άνθρωποι ξέρουν και δεν παίρνουν ότι δεν χρειάζονται και να δίνουν όποτε και ότι μπορούν. Είναι ένα κρίσιμο δίκτυο κοινοτικής υποστήριξης για εκείνους που βρίσκονται σε κρίση – που τα τελευταία χρόνια έχει ενσωματωθεί βαθιά μέσα στις ζωές πολλών κατοίκων του Ντιτρόιτ.

Οι κάτοικοι της πόλης δεν δίνουν απλά ή ανταλλάσσουν αγαθά και υπηρεσίες. Όπως σε πολλές κοινότητες σε όλο το κόσμο, ανταλλάσσουν και χρόνο. Η τράπεζα χρόνου του Νοτιοδυτικού Ντιτρόιτ είναι ιδιαίτερα ενεργή και περιλαμβάνει τόσο άτομα όσο και τοπικές επιχειρήσεις, όπως ένα οίκο ευγηρίας ή ένα κατάστημα ειδών κήπου. Για κάθε ώρα παροχής μιας υπηρεσίας, όσοι συμμετέχουν κερδίζουν μια ώρα υπηρεσιών. Για παράδειγμα η Mary Clare Duran, 65 ετών, συχνά προσφέρει ράψιμο και επιδιορθώσεις ρούχων μέσω της Τράπεζας Χρόνου του Νοτιοδυτικού Ντιτρόιτ. Μετά ζητά εργασία για τον κήπο της από άλλα μέλη. Το άτομο που κάνει την εργασίες στο κήπο μπορεί να ξοδέψει τις κερδισμένες ώρες σε επισκευές αυτοκινήτου ή σε φροντίδα παιδιών. Όπως λέει η Duran, είναι ένας τρόπος να εξοικονομήσεις χρήματα.

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην αποταμίευση χρόνου – που κυρίως γίνεται διαδικτυακά – είναι το ψηφιακό χάσμα. Οι ντόπιοι όμως βρήκαν δημιουργικούς τρόπους να την παρακάμψουν σε άλλους τομείς της ανεπίσημης οικονομίας, για παράδειγμα προσφέροντας διαθέσιμες διαδρομές με αυτοκίνητο, χωρίς να γίνεται χρήση κάποιας εφαρμογής. Η Nyasia Valdez, 22 ετών, πήρε το δίπλωμα της το 2015 και άρχισε να μοιράζεται το αυτοκίνητο της με γείτονες και συναδέλφους της. Όλοι μαζί δημιούργησαν το δικό τους δίκτυο διαμοιρασμού προσφέροντας διαδρομές, ζητώντας από κάποιον άλλο να τους μεταφέρει και να μοιράζονται αυτοκίνητα και κλειδιά. Η Valdez πιστεύει πως οι συνθήκες που ζουν καλλιεργεί την εμπιστοσύνη. Υπάρχει κατανόηση, λέει, όταν και «εγώ παλεύω, μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο».

Αυτές οι βασιζόμενες στις ανθρώπινες σχέσεις, μη χρηματικές οικονομίες είναι εύκολο να γίνουν φετίχ – αρκεί μια ματιά στο φεστιβάλ Burning Man που οι άνθρωποι ξοδεύουν χιλιάδες δολάρια για να γιορτάσουν το γεγονός πως δεν δεσμεύονται από χρήματα και πως είναι προσανατολισμένοι προς την ιδέα της κοινότητας. Στο Ντιτρόιτ όμως η μέθοδος του να περνάς με ότι έχεις γεννήθηκε από το ανθρώπινο ένστικτο σε μια στιγμή ανάγκης.

«Μας πούλησαν την ιδέα πως μια μοντέρνα, εύκολη λύση είναι το κλειδί για την ευτυχία και την επιτυχία», αλλά οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι, όπως λέει η Halima Cassells, ιδρύτρια της Ελεύθερης Αγοράς του Ντιτρόιτ, μια ανταλλακτική συνάντηση που ο καθένας φέρνει κάτι για να χαρίσει και όλα είναι δωρεάν για να τα πάρουν. «Στους ανθρώπους αρέσει να τους εμπιστεύονται και να είναι σε ένα περιβάλλον που τους εμπιστεύονται. Δεν μπορείς να το αγοράσεις αυτό».

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο In These Times, τεύχος Αυγούστου 2017 (http://inthesetimes.com/article/20212/detroits-underground-economy-gift-barter). Η Valerie Vande Panne είναι βραβευμένη ελεύθερη ρεπόρτερ και πρώην αρχισυντάκτρια του altweekly του Ντιτρόιτ, της Metro Times και έχει καλύψει δημοσιογραφικά τις εναλλακτικές οικονομίες του Ντιτρόιτ. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας.


Δείτε: Το ντοκιμαντέρ Detropia που εξετάζει τις συνέπειες της χρεοκοπίας του Ντιτρόιτ στο πληθυσμό της πόλης



Πηγή

Απέναντι Όχθη
http://www.apenantioxthi.com/

ΚΟΜΠΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΓΚΟΥΣΤΑΣ--0Cobra vs. Mongoose | National Geographic



Στις πεδιάδες της Νότιας Ινδίας η κόμπρα κυριαρχεί..Επικίνδυνη ότι αισθανθεί ότι απειλείται, με δηλητήριο που το εκτοξεύει προκαλώντας ακόμα και στον άνθρωπο τον θάνατο σε μόλις 30 λεπτά, προσβάλλοντας το νευρικό σύστημα...
Κι όμως, ένα γούνινο ζωάκι η Μαγκούστα, αντιμετωπίζει θαρραλέα την κόμπρα, αποφεύγοντας με επιδεξιότητα και ταχύτητα τις επιθέσεις της...
Όταν όμως η μαγκούστα αποφασίσει να επιτεθεί είναι τέτοια η ταχύτητα της και η ακρίβεια της επίθεσης που η κόμπρα καταλήγει να γίνει ένα εκλεκτό γεύμα...
Ενα video με την ποιότητα του National Geographic και την δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων..

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ--Γιατί παραμένει τόσο σπουδαίο 2.500 χρόνια μετά (εικόνα)

Πυθαγόρειο Θεώρημα – Γιατί παραμένει τόσο σπουδαίο 2.500 χρόνια μετά (εικόνα)


Ίσως το πιο γνωστό θεώρημα στον απέραντο κόσμο των μαθηματικών. Μια απλή σχέση τετραγωνικών αριθμών, που κρύβει μέσα της συνοψισμένη όλη την αίγλη της μαθηματικής επιστήμης.Το Πυθαγόρειο Θεώρημα είναι δικαιολογημένα το πιο δημοφιλές και ταυτόχρονα μεγαλειώδες θεώρημα της μαθηματικής επιστήμης. Οχι επειδή μέσω της λιτής μορφής του διαφαίνονται σκοτεινοί και απρόσιτοι κανόνες των αριθμών και των σχημάτων, αλλά διότι έχει την μοναδική ικανότητα να «μαγεύει» ακόμα και τους πλήρως μαθηματικά απαίδευτους.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι διδάσκεται μόλις στην Β” Γυμνασίου. Ο παιδαγωγικός ρόλος αυτού του εκπληκτικού επινοήματος του Πυθαγόρα δεν έχει αρχή και τέλος. Τα μόνα προαπαιτούμενα που χρειάζεται η κατανόηση του είναι η έννοια της ορθής γωνίας, του τετραγωνικού αριθμού και της εξίσωσης. Αυτά τα τρία βασικά «συστατικά» συνθέτουν έναν απόλυτο μαθηματικό οργασμό, μια έκρηξη πληροφοριών δημιουργημένη δια μαγείας, σχεδόν εκ του μηδενός.«Το τετράγωνο της υποτείνουσας (της πλευράς που βρίσκεται απέναντι από την ορθή γωνία) ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών» λέει η σύγχρονη έκφραση του Πυθαγορείου, ελαφρώς παραλλαγμένη από αυτήν που συνέλαβε πριν 2.500 χρόνια ο τετραπέρατος νους του αρχαίου μαθηματικού.Χωρίς να έχει οριστεί η έννοια της «δύναμης» με την σημερινή της μορφή, ο Πυθαγόρας δεν θα μπορούσε να γράψει την σχέση α2+β2=γ2. Χρησιμοποίησε λοιπόν το παρακάτω σχήμα, εξηγώντας πως το εμβαδόν των δύο μικρότερων τετραγώνων ισούται ακριβώς με το εμβαδόν του μεγαλύτερου.Μια τεράστια μαθηματική ανακάλυψη για τα δεδομένα της εποχής, είχε αποτυπωθεί σε αυτό το απλό σχήμα. Καθένα από τα δύο μεγάλα τετράγωνα της εικόνας περιέχει τέσσερα ίσα τρίγωνα, γεγονός που σημαίνει πως η λευκή περιοχή των δύο τετραγώνων πρέπει να έχει ίσο εμβαδόν.
Το μαθηματικό ντόμινο που ακολούθησε – Πώς το Πυθαγόρειο Θεώρημα διέγειρε την φαντασία όλων των επιστημόνωνΑπό την στιγμή που αποδείχθηκε το Πυθαγόρειο Θεώρημα, ξεκίνησε μια καινούργια εποχή για τα μαθηματικά.
Τα μυστικά που αποκάλυπτε αυτή η «σατανική» σχέση δεν είχαν τελειωμό, ενώ έπρεπε να περάσουν χιλιάδες χρόνια ώστε να ολοκληρωθεί το μαθηματικό ντόμινο που επέφερε.Η αρχή έγινε με την μελέτη του πιο απλού ορθογωνίου τριγώνου, με δύο πλευρές ίσες με 1. Η τρίτη πλευρά του τριγώνου, που ισούται με την τετραγωνική ρίζα του 2, είχε άγνωστες, μυστήριες ιδιότητες για τους μαθηματικούς της εποχής. Ενας άρρητος, μη μετρήσιμος αριθμός ερχόταν για πρώτη φορά τόσο «κοντά» με τους επιστήμονες, ενώ πλέον μπορούσε να γραφτεί και να υπολογιστεί κανονικά, με κανόνα και διαβήτη.
Η σκέψη πως υπάρχουν και άλλοι αριθμοί, πέραν των φυσικών και των ρητών, είχε ενσκήψει στα μυαλά των μαθηματικών, κάνοντας τους να διερωτώνται, να εξετάζουν και να φιλοσοφούν την ύπαρξη αυτών των περίεργων αρρήτων αριθμών.Το επόμενο κομμάτι του ντόμινο έπεσε όταν οι μαθηματικοί άρχισαν να περιεργάζονται τις «πυθαγόρειες τριάδες», που αντιστοιχούσαν στα μήκη των πλευρών ενός ορθογωνίου τριγώνου.
Τι κοινό έχει η τριάδα (3,4,5) με την (8,15,17);
Και οι δύο ικανοποιούν την γνωστή εξίσωση α2+β2=γ2, δημιουργώντας ορθογώνια τρίγωνα. Παράλληλα όμως, αποτελούνται από αριθμούς που είναι πρώτοι μεταξύ τους.
Η Θεωρία Αριθμών, οι μεταγενέστερες «Διοφαντικές Εξισώσεις» και γενικά η μελέτη των πρώτων αριθμών είχαν βρει το τέλειο σκαλοπάτι ώστε να πατήσουν και να ανεγερθούν.
Οι 1000+1 λόγοι να αγαπήσει κανείς το θεώρημα που άλλαξε την μαθηματική ιστορία Θα ήταν αδύνατο να προσπαθήσει κανείς να περιγράψει αναλυτικά τις επιδράσεις που είχε η μεγαλοφυής ιδέα του Πυθαγόρα στην μετέπειτα ιστορία των μαθηματικών.
Οι περισσότερες από 370 διαφορετικές αποδείξεις του θεωρήματος, δείχνουν με τον πιο εμφανή τρόπο το τεράστιο επιστημονικό φάσμα που εμπεριέχεται σε ένα απλό ορθογώνιο τρίγωνο.
Γεωμετρία, τριγωνομετρία, άλγεβρα, διαφορικές εξισώσεις αλλά ακόμα και οι φανταστικοί μιγαδικοί αριθμοί, θεμελιώθηκαν χρησιμοποιώντας το Πυθαγόρειο Θεώρημα.Οι 370 και πλέον αποδείξεις όμως, μαρτυρούν και ένα ακόμα στοιχείο, ίσως σημαντικότερο από σύσσωμο το επιστημονικό ντόμινο.
Αποδεικνύουν την τεράστια επίδραση που έχει το Πυθαγόρειο Θεώρημα πάνω στους μαθητές που το γνωρίζουν.
Πάνω στους επιστήμονες που το μελετούν εκτενέστερα.
Πάνω στους ερευνητές που προσπαθούν να το «ξεζουμίσουν» λίγο ακόμα.
Το πρώτο και, ίσως, το μοναδικό μεγαλειώδες θεώρημα που μαθαίνουμε στο σχολείο, έχει την ικανότητα να διεγείρει την μαθηματική φαντασία του καθενός.
Μια κατανοητή και «προσιτή» σχέση, δείχνει πως ο κόσμος των μαθηματικών δεν είναι αναγκαία τρομακτικός. Σίγουρα όμως είναι ονειρικός.

http://www.periergo.com/

Ο Πατούχας (1972) - Ελληνική ταινία

Ο Πατούχας (1972) - Ελληνική ταινία XxKalliaXx Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιωάννη Κονδυλάκη. Πρωταγωνιστούν: Τάσος Γιαννόπουλος,...