Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Ο ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΣ ΠΕΛΕΚΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Ο επιλεκτικός πέλεκυς της Δικαιοσύνης

Στη χώρα όπου 2 τόνοι ηρωίνης στο πλοίο Noor 1 έφτασαν ινκόγκνιτο και όπου οι Παπαγεωργόπουλος και Λεμούσιας αποφυλακίστηκαν χωρίς να εξιχνιαστεί η κλοπή (για να μην μασάμε τα λόγια μας) 17,9 εκατομμυρίων από τον Δήμο Θεσσαλονίκης,

Τρεις μαθητές από το Ρέθυμνο καταδικάστηκαν σε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας για μια σπασμένη κλειδαριά! Η κατάληψη του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου άρχισε στις 26 του περσινού Σεπτέμβρη, και την επόμενη μέρα έσπευσε να τους καταγγείλει ο διευθυντής του σχολείου στην Αστυνομία ως πρωτεργάτες! Η ΕΛΜΕ Ρεθύμνου σχεδιάζει τη διαγραφή του. Η απίστευτη απόφαση προκάλεσε την παρέμβαση του υπ. Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου και της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου.


Ο 78χρονος μπαρμπα Θόδωρος καταδικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πολυγύρου σε 1 χρόνο φυλάκισης με τριετή αναστολή για αντίσταση κατά της αρχής! Αστυνομικός κατηγόρησε τον ηλικιωμένο ότι συμμετείχε στα γεγονότα της 10.7.2013 στην Ιερισσό Χαλκιδικής, ενάντια στις εξορύξεις από την Ελληνικός Χρυσός. Περιγράφει μάλιστα ότι τον καταδίωξε και τον συνέλαβε παρά την... κλωτσοπατινάδα! Ο ίδιος ο μπαρμπα Θόδωρος υποστήριξε ότι καθόταν σε ένα παγκάκι και πως έφαγε τόσο ξύλο ώστε νοσηλεύτηκε πέντε μέρες. Η εισαγγελέας δεν τον πίστεψε όμως.
[Κακώς ερευνάται διεθνώς μόνο η μακροβιότητα των Ικαριωτών. Κάποιοι πρέπει να ασχοληθούν και με την ηράκλεια δύναμη των ηλικιωμένων στη Χαλκιδική.]

Δυστυχώς, οι δικαστικές διώξεις, τα χημικά και το ξύλο, αλλά κυρίως η απογοήτευση από την κυβέρνηση η οποία άλλαξε τη στάση της απέναντι στην εταιρεία εξόρυξης, έχουν νικήσει τους αγωνιστές.

Ο Σπύρος Ζολώτας, γνωστός ως "ο ληστής με το κοστούμι", έχει καταδικαστεί σε 41 χρόνια κάθειρξη, δηλαδή θα εκτίσει τα 25. Μαζί με 515 μέρες εργασίας που έχει συμπληρώσει, δικαιούται πλέον να αποφυλακιστεί υπό όρους, εξαιτίας καρκίνου του δέρματος, σοβαρού προβλήματος στη σπονδυλική στήλη και ψυχικών προβλημάτων.Η υπόθεση έχει σκοντάψει σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και εμμονές δικαστικών λειτουργών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή του. Βλέπετε, ένας ληστής τραπεζών είναι πολύ πιο επικίνδυνος από έναν ληστή του δημοσίου. 


Οι νόμοι για την αποφυλάκιση λόγω αναπηρίας άνω του 67% ή για άδεια ύστερα από κάποιο διάστημα στη φυλακή -που δίνεται ακόμα και σε βιαστές παιδιών- δεν εφαρμόζονται σε όσους έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατία.
Το έχουμε δει στην περίπτωση του Σάββα Ξηρού, ο οποίος ζει στην κόλαση από τότε που συνελήφθη, του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος δεν πήρε ποτέ την άδεια που δικαιούται εδώ και χρόνια, και φυσικά στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος είχε αθωωθεί για όλες τις κατηγορίες, αλλά κινδυνεύει να ξαναδικαστεί επειδή το εισηγήθηκε η εισαγγελέας του Εφετείου!
Εξοντωτική είναι και η καταδίκη σε 36 χρόνια κάθειρξη του Μάριου Σεϊσίδη, παρόλο που δεν υπάρχουν αποδείξεις και κανένας μάρτυρας δεν τον αναγνώρισε!
Ασήμαντη λεπτομέρεια: Θεοφίλου και Σεϊσίδης είναι αναρχικοί. 

Πριν από λίγες μέρες, μια υποψήφια διδάκτωρ πανεπιστημίου οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή ο σύντροφός της είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς. Ο νεαρός αθωώθηκε μεν, αλλά η κοπέλα φυλακίστηκε βάσει ενός επισφαλούς ευρήματος.

Από όλες αυτές τι υποθέσεις, βλέπουμε ότι ο περίφημος πέλεκυς πέφτει σε ανθρώπους χωρίς "πλάτες" ή που έχουν επιλέξει μια άλλη κοσμοθεωρία και διαφορετικό τρόπο ζωής. Και πέφτει χωρίς να δέχεται ελαφρυντικά. 

Μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή κατάσταση, υπάρχει κι ένα ευχάριστο νέο:αθωώθηκε ο Πέτρος Καπετανόπουλος, ο οποίος τα μεσάνυχτα της 21.7.2012 συνελήφθη από αστυνομικούς επειδή διαμαρτυρήθηκε για τον βασανισμό νεαρού μετανάστη, ο οποίος βρισκόταν στο έδαφος με χειροπέδες. Ο Καπετανόπουλος κατηγορήθηκε για αντίσταση κατά της αρχής, προσπάθεια απελευθέρωσης κρατουμένου και ψευδή ανωμοτί κατάθεση. Η πρώτη εισαγγελέας επιχείρησε να του φορτώσει και κατηγορία για συμμετοχή σε ληστεία! Η δεύτερη εισαγγελέας εισηγήθηκε την αθώωσή του επειδή τα κίνητρά του ήταν ανθρωπιστικά, και η δικαστής συμφώνησε διότι προφανώς δεν καταλαβαίνει πώς ένας άνθρωπος με βερμούδα και σαγιονάρες μετατρέπεται σε σούπερμαν.



Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

¨" ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ " ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΚΕΤΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

«Ισλαμική αστυνομία» τώρα και στα γκέτο της Αθήνας

«Ισλαμική αστυνομία» τώρα και στα γκέτο της Αθήνας


Νεφέλη ΛυγερούΝεφέλη Λυγερού
Η διαπερατότητα των χωρών και των συνόρων είναι εμφανής, όταν διασχίζει κανείς το ιστορικό
 κέντρο της Αθήνας, τον Βοτανικό, την Κυψέλη και άλλες περιοχές της πρωτεύουσας. Εκεί 
συγκεντρώνεται ο πυκνός μεταναστευτικός πληθυσμός –μόνιμος και παράνομος– από δεκάδες
 χώρες, συνδιαμορφώνοντας ένα πολύχρωμο όσο και πολύπλοκο μωσαϊκό.

Κάποιοι έχουν ριζώσει, χτίζοντας τα νοικοκυριά και τις μικροεπιχειρήσεις τους. Άλλοι, 
παγιδευμένοι στο κενό μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης, στριμώχνονται στις πλατείες και στα 
πάρκα στο κέντρο της Αθήνας, αδυνατώντας να βρουν δουλειά ή στέγαση. Εναντίον όλων 
αυτών, όμως, στρέφεται ένα περίεργο φαινόμενο που έχει κάνει την εμφάνισή του στο κέντρο
 της Αθήνας και περιγράφεται με τη λέξη mutaween (μουταβίν).
Στα αραβικά σημαίνει εθελοντής, αλλά στην καθομιλουμένη χρησιμοποιείται για να 
περιγράψει την άτυπη «ισλαμική αστυνομία», αυτή που σε κάποιες μουσουλμανικές χώρες 
περιπολεί και επιβάλλει την τήρηση των θρησκευτικών νόμων. Αν και στην Ευρώπη δεν
 αναγνωρίζεται και ούτε επιτρέπεται καμία θρησκευτική αστυνομία, οποιασδήποτε θρησκείας, 
κάτι τέτοιο φαίνεται να λειτουργεί υπόγεια και να χάνεται μέσα στα γκέτο της Αθήνας.
Σωκράτους και Ευριπίδου γωνία
Στην περίπτωση της Ελλάδας, η «ισλαμική αστυνομία», που επιδιώκει να επιβάλει 
το νόμο της Σαρία (ισλαμικό δίκαιο), λειτουργεί βέβαια απολύτως αυθαίρετα. 
Πρόκειται για ομάδες ανδρών από 30-50 ετών που δρουν στο κέντρο, σε περιοχές 
όπως είναι η πλατεία Θεάτρου, η οδός Σωκράτους, η Ευριπίδου και άλλα μέρη που 
έχουν καταντήσει δυσπρόσιτα για τον Αθηναίο.
Σ’ αυτές τις περιοχές, λοιπόν, η «ισλαμική αστυνομία» παρεμβαίνει εναντίον ομοθρήσκων τους, 
ανδρών και γυναικών, όταν κρίνει ότι αυτοί παραβιάζουν τον ισλαμικό νόμο, ότι έχουν 
αποπλανηθεί από τον δυτικό τρόπο ζωής. Πριν από κάποια χρόνια είχε λάβει χώρα ένα 
περιστατικό, μέσω του οποίου είχε αποκαλυφθεί για πρώτη φορά η δράση της.
Τότε, μία ομάδα ουαχαμπιτών (η εξτρεμιστική πτέρυγα του σουνιτικού Ισλάμ) είχε επιτεθεί 
μέρα μεσημέρι σ’ ένα ζευγάρι από το Μπανγκλαντές. Πιο συγκεκριμένα, τέσσερα άτομα είχαν
 ζητήσει την παραδειγματική τιμωρία της γυναίκας, επειδή δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπό 
της. Όταν παρενέβη ο σύζυγός της, έξω από ένα μαγαζί οπτικών, δύο μουταβίν τον έπιασαν 
πισθάγκωνα, ενώ οι άλλοι δύο επιτέθηκαν στη γυναίκα και με ένα πανί προσπάθησαν να της 
καλύψουν το πρόσωπο.
Οι εκεί καταστηματάρχες αντέδρασαν και έσωσαν την κατάσταση. Η αστυνομία έφθασε, όταν
 είχαν φύγει οι δράστες. Όπως αποδείχθηκε ήταν συμπατριώτες του ζευγαριού που είχαν 
ενοχληθεί από τον «δυτικό» τρόπο ζωής του. Παρ’ όλα αυτά, τα θύματα αρνήθηκαν να 
ασκήσουν δίωξη από φόβο.
Τον ίδιο φόβο νιώθουν Έλληνες και ξένοι καταστηματάρχες που καλούνται να ζήσουν και να
 εργαστούν σε ανασφαλείς συνθήκες. Στα διάφορα σχετικά περιστατικά συγκαταλέγεται και 
αυτό του προπηλακισμού δύο νεαρών γυναικών, στην περιοχή της Πλατείας Αττικής.
 «Αμάρτησαν», επειδή ήταν Ραμαζάνι και πέρασαν μπροστά από το πεζοδρόμιο κτιρίου, το 
υπόγειο του οποίου είχε μετατραπεί σε παράνομο τζαμί από Αφγανούς και Πακιστανούς.
Οι δράστες της επίθεσης και αυτόκλητοι τηρητές της τάξης επικαλέστηκαν ασέβεια, καθώς οι 
γυναίκες δεν σεβάστηκαν την «ιερότητα» του χώρου και τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
 Στο Μεταξουργείο ένας καταστηματάρχης έγινε μάρτυρας ενός παρόμοιου περιστατικού. Στην 
οδό Κολωνού, πριν την Αχιλλέως, μία ομάδα μουταβίν της περιοχής επιτέθηκε στη σύζυγο 
Αιγύπτιου καταστηματάρχη, επειδή δεν φόραγε μαντήλα.
Ο προσηλυτισμός των «απίστων»
Αποστολή των μουταβίν και των υπολοίπων που δρουν είναι και το λεγόμενο Dawa, δηλαδή
 ο προσηλυτισμός των «απίστων». Παράλληλα αποτελεί και μια προσπάθεια  καλύτερης 
εκμάθησης και τόνωσης της ισλαμικής πίστης από τους ίδιους τους μουσουλμάνους.Πριν καιρό,
 ο ίδιος ο πρόεδρος της αφγανικής κοινότητας είχε καταγγείλει τα προβλήματα που έχει 
δημιουργήσει ο φανατισμός εξαθλιωμένων μεταναστών, η ελλιπής ενημέρωση των μεταναστών 
για τους νόμους που ισχύουν στη χώρα φιλοξενίας τους και η υπερσυγκέντρωση. Μέσα σε 
αυτή την υπερσυγκέντρωση θάβονταν και τα εγκλήματα τιμής που βασίζονταν στο εθιμικό 
δίκαιο και αυτό με τη σειρά του στην ερμηνεία που δίνεται από τις διάφορες ισλαμικές
 φατρίες στον λόγο του Μωάμεθ.
Πολλοί μουσουλμάνοι, όμως, ζητούν να μην εφαρμόζεται η Σαρία στην Ελλάδα, γιατί ακόμη 
και εγκληματικά στοιχεία καλύπτονται με ισλαμικό μανδύα. Δύο νεαροί είχαν έλθει πριν από 
δύο χρόνια από το Ιράκ για να βρουν την αδελφή τους, Την βρήκαν και την έπνιξαν στον 
κορινθιακό. Είχε κατηγορηθεί για μοιχεία και τα αδέλφια της την έψαχναν για να επιβάλουν
 την ποινή!
Ο Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, όταν ρωτήθηκε από το
 Πρώτο Θέμα για τη δράση της «ισλαμικής αστυνομίας» δήλωσε άγνοια, υποστηρίζοντας ότι 
«πρόκειται για ψέματα που έχουν ως στόχο να πλήξουν τους Μουσουλμάνους που ζουν στην 
Ελλάδα».
Λίγα χρόνια νωρίτερα, όμως, ο ίδιος εξηγούσε σε γνωστή εφημερίδα ότι «στη χώρα μας, όπως
 και σε όλες τις χώρες, έχουν μεταφερθεί ουαχαμπίτες. Άνθρωποι φανατικοί, που δεν 
εργάζονται και ζουν από τα τζαμιά. Αρκετοί πληρώνονται με μισθούς από την Ευρωπαϊκή
 Ένωση Ισλαμιστικών Οργανώσεων. Έχουν ιδρύσει ισλαμιστικό κέντρο στην Αθήνα».
Αυτούς προσπαθούσαν και προσπαθούν ακόμα να απομονώσουν οι υπόλοιποι φιλήσυχοι 
μουσουλμάνοι μετανάστες. Από αυτούς, άλλωστε νιώθουν απειλή. Στις άτυπες αυτές 
αυτόκλητες ομάδες επιβολής του ισλαμικού νόμου συμμετέχουν ισλαμιστές πολλών 
εθνικοτήτων. Βάση τους είναι κατά κανόνα τα δεκάδες ανεξέλεγκτα άτυπα τζαμιά.
Οι φανατικοί σουνίτες εμπνέονται από τον λόγιο του Ισλάμ του 18ου αιώνα Μοχάμαντ Ιμπν 
Ουαχάμπ. Αν και δεν υπάρχουν πολλοί ουαχαμπίτες στην Αθήνα είναι δραστήριοι και έχουν 
την τάση να επιβάλουν με τη βία τη Σαρία. Πιστεύουν στην κατά γράμμα εφαρμογή του 
Κορανίου και της Σούνα, της αρχικής παράδοσης.
Σημαντική είναι η συμμετοχή Πακιστανών και Μπαγκλαντεσιανών σ’ αυτές τις ομάδες. 
Επιθετικοί είναι οι υποστηρικτές του πακιστανικού ισλαμικού κόμματος Jamaat e-Islami, το 
οποίο επιδιώκει την επιβολή της Σαρία και την εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους.
Πεζοί και εποχούμενοι στις γειτονιές της Ευρώπης
Η «ισλαμική αστυνομία» δεν είναι βέβαια ελληνική πρωτοτυπία. Τείνει να προσλάβει
 ανεξέλεγκτες διαστάσεις στο εξωτερικό. Δεν περιορίζει, μάλιστα, τη δράση της στις 
μουσουλμανικές κοινότητες. Έχει στραφεί και εναντίον γηγενών Ευρωπαίων.
Ιδιοκτήτες μπαρ στην Κοπεγχάγη πρόσφατα δήλωσαν πως κουράστηκαν από την «αστυνομία
 της Σαρία», από τις απειλές και τις ζημιές που είχαν υποστεί. Έφτασαν να εγείρουν το θέμα
 στην κυβέρνηση και ειδικότερα στην υπουργό Ενσωμάτωσης. Νεαροί μουσουλμάνοι ακτιβιστές
 προσπαθούσαν να επιβάλουν τη λεγόμενη «ζώνη Σαρία», απειλώντας, εκβιάζοντας και 
διαπράττοντας βανδαλισμούς με πέτρες και κροτίδες στα μπαρ.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στο Αμβούργο με νεαρούς άνδρες να περιπολούν στους
 δρόμους, υποδυόμενοι την «αστυνομία της Σαρία». Φορούν, μάλιστα, και ειδικά γιλέκα.
 Εκεί αυτόπτης μάρτυρας έχει αναφέρει ότι είδε τρεις ανθρώπους με μαντίλες και μαύρα γάντια
 να περιπολούν στην περιοχή Wandsbek του Αμβούργου μέσα σε ένα μαύρο VW με κολλημένο
 κάποιο ισλαμικό λογότυπο, ενώ στο καπό του αυτοκινήτου έγραφε «Αστυνομία Σαρία».
Ανάλογα περιστατικά υπήρξαν και στο Ντίσλεντορφ. Μια ομάδα εμφανίστηκε με γιλέκα που 
έγραφαν πάνω «Αστυνομία Σαρία» και προέτρεπε τους περαστικούς να σταματήσουν να πίνουν 
αλκοόλ και να απέχουν από τα τυχερά παιχνίδια. Τέλος, τα περισσότερα από τα περιστατικά 
έχουν να κάνουν με γυναίκες που «παραβιάζουν τους κανόνες», επειδή κυκλοφορούν δημόσια
 «απρεπώς ενδεδυμένες».
Κάποιες από αυτές τις σταματούν στο δρόμο, προειδοποιώντας τες ότι δεν πρέπει να 
κυκλοφορούν έτσι. Σε πολλές περιπτώσεις, πάντως, οι ομάδες αυτές μπουκάρουν σε μαγαζιά 
και ξυλοφορτώνουν ομοθρήσκους τους στη μέση του δρόμου προς παραδειγματισμό. Κατά 
κανόνα τα θύματα αρνούνται να πάνε στην αστυνομία, φοβούμενα ότι θα απομονωθούν στην
 κοινότητά τους και, επιπλέον, θα υποστούν αντίποινα.

Πηγη: stavroslygeros.gr


Πηγή: https://greek1.blogspot.com/2017/06/blog-post_21.html#ixzz4k6wEUBKu 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 
Under Creative Commons License: Attribution 

Follow us: @1_Greek on Twitter | 1greek on Facebook

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Αυτό δεν είναι τραγουδι....#1053

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1053
DJ της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου


«I’m the wretch from the song».

Μόλις είδα τη φράση στο βιβλίο που μετέφραζα, σκέφτηκα «Ωχ. Υπερωρίες στον Γούγλη».
Συμβαίνει συχνά. Για την ακρίβεια, υπάρχει το εξής, εκ πρώτης όψεως, παράδοξο: όσο πιο πρόσφατα γραμμένο είναι ένα βιβλίο, τόσο πιο πολύ ψάξιμο για πραγματολογικά ενέχει η μετάφραση. Είναι λες και οι συγγραφείς ξέρουν ότι οι αναγνώστες έχουν πλέον τη δυνατότητα να βρουν οτιδήποτε, οπότε κι αυτοί δεν το σκέφτονται καθόλου να συμπεριλάβουν οποιαδήποτε trivial αναφορά τούς κατέβει. Και τους κατεβαίνουν πολλές.
Εν προκειμένω, η υπόθεση του βιβλίου λάμβανε χώρα στο έτος 1984. Το πρώτο που σκέφτηκα, λοιπόν, (δεδομένου ότι το βιβλίο είχε μπόλικο κουλέρ τεμποράλ) ήταν μήπως πρόκειται για κανένα χιτ της χρονιάς με τη λέξη «wretch» (άθλιος, αχρείος) στον τίτλο.
Μετά από μια μικρή εκδρομή στα βρετανικά τσαρτ της εποχής, επέστρεψα στη σελίδα του κειμένου μου «ουδόλως σοφότερη από ό,τι προηγουμένως», που λένε κι οι Άγγλοι. Και μετά, ξύπνησε η πείρα. «Μωρέ δεν βάζω ολόκληρη τη φράση, να δω τι θα βγει;» είπα. Εξάλλου, υποτίθεται πως επρόκειτο για στάμπα σε μπλουζάκι, οπότε πιθανώς να ήταν κάτι γνωστό και δημοφιλές. Ο Γούγλης γουργούρισε ευχαριστημένος και μου έφτυσε κάπου εκατόν οχτακόσια εκατομμύρια αποτελέσματα. Έφτυσα στις παλάμες μου και έπιασα τον ψηφιακό κασμά.
Οι περισσότερες σελίδες όπου αναφερόταν αυτούσια η φράση είχαν να κάνουν με αναγεννημένους χριστιανούς. Όλοι τους, κατά αλλόκοτο τρόπο, ήταν «the wretch from the song». Δεν προλάβαινα να βρίσκω «wretch from the song». Πώς δεν σκοτώνονταν μεταξύ τους –«Εγώ είμαι ο αχρείος από το τραγούδι!» «Όχι, εγώ είμαι!» «Ρε άντε από κει, φυσικά και είμαι εγώ, αχρείε!» «Είδες που σου λέω, εγώ είμαι!»– εις το διηνεκές, μου φάνηκε απορίας άξιο. Διέτρεξα κάμποσα από τα κείμενα αυτά με το κέφι ανθρώπου που πρέπει να καθαρίσει φακές μέσα σε ένα μισοσκότεινο και παγωμένο δωμάτιο, πλήρως wretched, δηλαδή, ώσπου βρήκα κάτι σαν νήμα: μια έμμεση αναφορά στο «Amazing Grace». Αχά. Τραγούδι. Που λέει και για wretch:
Amazing grace, how sweet the sound,
That saved a wretch like me. [Εδώ είμαστε! Yesss!]
I once was lost, but now am found,
Was blind but now I see.
Για την ακρίβεια, όχι τραγούδι· ύμνος. Γραμμένος από Βρετανό, τον John Newton, το 1779, αγγλικανό ιερέα και πρώην δουλέμπορο. Τη μουσική έγραψε ένας άλλος Βρετανός, ο John Jenkins Husband το 1808. Παρ’ όλα αυτά, ο ύμνος έκανε τη μεγαλύτερη καριέρα του στο εξωτερικό. Στο Αμέρικα. Όπου έγινε το greatest hit της αμερικανικής θρησκευτικότητας. Ό,τι πιο αμερικάνικο έχει βγάλει ποτέ της η Βρετανία.
Αφού έλυσα το μεταφραστικό/πραγματολογικό πρόβλημα, είχα όλο το περιθώριο να δημιουργήσω ένα νέο: ποια εκδοχή είναι η καλύτερη; Το τραγούδι έχει τραγουδηθεί από τους πάντες –από τη Μαχάλια Τζάκσον και την Μπαέζ και την Αρίθα έως τον Τζόνι Κας και τους Byrds και τον Ουίλι Νέλσον. Χάος. Η Εθνική Ηνωμένων Πολιτειών.
Αλλά υπήρχε και ο κάπταιν της εθνικής.
Ο Έλβις.

* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
 dimartblog@gmail.com.

Η ΜΑΓΓΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ-- ΖΗΣΕ ΤΟ ΜΥΘΟ ΣΟΥ

Η Μαγγανεία της Επικοινωνίας


Η Μαγγανεία της Επικοινωνίας
Ζήσε τον μύθο σου…



Απαιτεί μεγάλη παρατηρητικότητα για να πιάσεις στα μηνύματα των κυβερνήσεων την οσμή της παραπλάνησης.
Το ψεύδος δεν είναι απλώς κάτι που ειπώθηκε και δεν εφαρμόστηκε. Αυτό είναι το προφανές.
Το πραγματικό ψέμα είναι η μεταλλαγή της ίδιας της γλώσσας και του νοήματος των λέξεων.
Στο γνωστό βιβλίο 1984 ο Όργουελ το είχε περιγράψει ως Newspeak. Νέα ομιλία, νέα γλώσσα, άρα και νέα νοήματα που διαστρέφουν την πραγματικότητα!
Όταν η πραγματικότητα είναι άσχημη, ο επίμονος κηπουρός της βαμβακοφυτείας την μεταλλάσσει ώστε να ταιριάζει στις επιδιώξεις του - ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.
Στην αρχή, οι λέξεις και οι εκφράσεις δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα εφόσον το ποίμνιο τις εγκολπώσει. Τότε, οι μειώσεις στις παροχές γίνονται πάγωμα των αυξήσεων, η παράδοση γίνεται έντιμος συμβιβασμός, η συνθηκολόγηση περιγράφεται ως η υποχρέωση να τιμήσουμε τις υπογραφές μας και η υποχωρητικότητα στα Εθνικά θέματα ως ευελιξία.
...και αυτά δεν είναι τωρινά συμπτώματα για να είμαστε δίκαιοι.
Βασικός πυρήνας της μεθόδου αυτής είναι η ελαστικοποίηση των εννοιών. Δηλαδή, συστηματικά γίνεται ένα εννοιολογικό μασάζ με σκοπό την επικράτηση του σχετικισμού με εκφράσεις του τύπου “το καλό και το κακό δεν είναι απόλυτα” ή “μέχρι τότε, ποιος ξέρει τι θα γίνει … ποιος ζει ποιος πεθαίνει!” κλπ…
Με αυτήν ακριβώς τη μέθοδο οι Αξίες μετατρέπονται σε απολυτολογία από γραφικούς τύπους που καταδικάζονται ως οπισθοδρομικοί ξερόλες, ο πατριωτισμός πλασάρεται ως λαϊκισμός και η επιθυμία για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία ως παλαιομοδίτικη εσωστρεφής επιλογή.
Το υπόβαθρο στο οποίο στηρίζονται όλα αυτά είναι ο βομβαρδισμός με χαοτική πληροφορία και διάσπαση της προσοχής του πολίτη μέσω μιας πραγματικής καταιγίδας ασυνάρτητων μεταξύ τους πληροφοριών. Στο τέλος το θύμα του Newspeak μέσα σε παραζάλη απλά ακολουθεί τη προδιαγεγραμμένη του μοίρα.
Οι περικοπές ονομάζονται εξορθολογισμοί επί τη βάση δικαιότερης διαμοίρασης, ενώ η εξοντωτική φορολογία αποκαλείται δίκαιη επίπτωση της υψηλής φοροδιαφυγής απροσάρμοστων ταπεινών υποκειμένων της ύπατης Αρμοστείας. Μια τιμωρία δηλαδή που πίπτει εις τα κεφαλάς των ατάκτων, άσχετα αν η Οικονομία της χώρας εξοντώνεται σε ζωντανή μετάδοση!
Στο τελικό στάδιο, ενεργοποιείται η πλήρης αντιστροφή και διαστροφή των Υψηλών νοημάτων: Το ηθικό πλεονέκτημα των προοδευτικών γίνεται ένα αυτοδίκαιο πλεονέκτημα στη διαχείριση της Εξουσίας.
Η νοικοκυροσύνη των συντηρητικών στρωμάτων γίνεται η «αυταπόδεικτη» ορθότητα των επιλογών της.
Το δε ευρέως οριζόμενο ως Κέντρο χάνει την εξισορροπητική του χρηστικότητα και γίνεται ο εκφραστής ενός ιδεολογικού φοντύ.
Ο ανθρωπισμός εφαρμόζεται κατ’ επιλογή υπέρ των ημετέρων που διασώζονται από την εξαθλίωση με κάποια έστω προσωρινή θέση εργασίας, ενώ η Ταξική συνείδηση χρησιμοποιείται ως εργαλείο εσωτερικής διάσπασης του κοινωνικού ιστού.
Το σύστημα Παιδείας αρχίζει σιγά σιγά να αυξάνει τη διαλυτική τάση εσωτερικά στη χώρα με την ανεπάρκειά του και με την πάροδο του χρόνου μειώνεται σταθερά το φυσικό και ανθρώπινο αίσθημα του πατριωτισμού, χωρίς καν να συνοδεύεται από τη στοιχειώδη αντίληψη των πανανθρώπινων αξιών.
Χτυπάει τις εύπλαστες συνειδήσεις των μαθητών του σαν άλλο πινγκ-πονγκ μεταξύ των άκρων χωρίς να μπορεί να εμπνεύσει το χιλιάκριβο ΜΕΤΡΟΝ.
Οι άνθρωποι γίνονται ημιμαθείς και επιρρεπείς στο να χάψουν την παραμικρή ανοησία που τους πουλάνε ως trend!
Η μεγάλη μαγγανεία της επικοινωνίας, σε δράση για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών στόχων μπροστά στα μάτια μας, δεκαετίες τώρα μας ρεζιλεύει στα μάτια των πονηρών που προφανώς χασκογελάνε με τα διαχειρίσιμα πιόνια τους σε κάθε έντεχνο σβήσιμο της βραχυπρόθεσμης μνήμης των κομματικών στρατών τους.
Και όλα αυτά, τόσο απλά με τη διαχείριση της Γλώσσας, που κόκαλα δεν έχει και
τα μυαλά σα κόκαλα τσακίζει…
http://www.macroskopio.gr/el

ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ( ΣΕ ΑΡΓΗ ΚΙΝΗΣΗ )-- Lightning Storm Slow Motion 4K



Ο χορός των αστραπών στην Θεσσαλονίκη σε αργή κίνηση...
Το θέαμα είναι μαγευτικό αλλά και δηλωτικό της τεράστιας δύναμης της φύσης, που δυστυχώς , αψηφούμε με ολέθρια , πάντα για μας, αποτελέσματα...

ΕΙΜΑΙ ΑΣΤΕΓΟΣ

  ΕΙΜΑΙ ΑΣΤΕΓΟΣ Η σημερινή καθημερινή προτροπή – ποιον νόμο θα αλλάζατε αν είχατε την εξουσία; Η Vermavkv του retiredkalam.com απάντησε – Θα...